Hormonale onevenwichtigheden (hormonale schommelingen): oorzaken, symptomen en behandeling

hormonen zijn boodschappersubstanties van het lichaam, voor wiens productie bepaalde celassociaties verantwoordelijk zijn. Als de gevoelige processen daar in onbalans komen, wordt dit een hormoonfluctuatie genoemd. Een tijdelijke hormoonfluctuatie hoeft niet per se leiden naar hormoonstoornissen in elk geval. Dit kan echter het geval zijn.

Wat zijn hormonale onevenwichtigheden?

Schematisch diagram met de anatomie en structuur van het endocriene (hormoon) systeem. Klik om te vergroten. Het menselijk lichaam kan worden vergeleken met een delicaat regelcircuit waarin schakelelementen signalen naar elkaar sturen, elkaar regelen en elkaar besturen. De belangrijkste hormoonproducerende gevallen bevinden zich op verschillende plaatsen in het lichaam, zoals de bijnierschors, de schildklier, de alvleesklier, of de hypothalamus, een deel van ons hersenenEn hypofyse, ook een deel van onze hersenen. Ze passen het organisme aan aan omgevingsinvloeden, waaronder spanning of angst. Ze regelen ons metabolisme van vetten of suikers, wanneer we honger hebben en wanneer we ons moe voelen. Ook onze botgroei en processen zoals veroudering staan ​​onder invloed van hormonen​ Het is daarom begrijpelijk dat fluctuaties in deze regellus leiden op zeer gevoelige reacties. Diverse bronnen spreken van 30-43 vitaal hormonen​ Ze zijn niet allemaal volledig onderzocht. Als het lichaam permanent te weinig of te veel van slechts één van de belangrijkste hormonen aanmaakt, kan dit, afhankelijk van de oorzaak, al merkbare effecten hebben op het lichaam. In het geval van hypothyreoïdiekan het hele metabolisme vertragen, wat resulteert in effecten zoals gewichtstoename, 피로 en zelfs Depressie.

Oorzaken

Er zijn hormonaal diverse aandoeningen van Vet metabolisme of vruchtbaarheid, stemmingen, slaappatronen of gedrag. Oorzaken kunnen een genetische aanleg zijn, omgevingsinvloeden, spanning of organische ziekten, maar ook biochemische processen beïnvloeden ook onze hormoonregulatie bij het nemen van medicijnen, tumoren of andere orgaanbeschadigende invloeden. Een ziekte van de nieren kan ook de hormoonproducerende bijnierschors aantasten, en een genetisch defect kan dit ook beperken functie van de alvleesklier or schildklier​ Een tekort aan het hormoon corpus luteum progesteron kan het verlangen naar een kind bij jonge vrouwen dwarsbomen, en bij vrouwen ouder dan 40 leidt de verminderde productie van dit hormoon vaak tot uitputting en ongewenste gewichtstoename. Van lichaamstemperatuur tot darmmotiliteit tot de zuurstof inhoud van onze bloed​ Hormonen bepalen een groot deel van ons dagelijks leven en ons welzijn. Deze regellus is even complex als gevoelig. Als het tijdelijk uitkomt evenwicht, het kan ons bijna onopgemerkt voorbijgaan. Het is goed om bewust te letten op de verbanden tussen onze levensstijl en ons welzijn.

Symptomen, klachten en tekenen

Er zijn verschillende tekenen die kunnen wijzen op hormonale onevenwichtigheden. Sommige mensen lijden bijvoorbeeld aan onbedwingbare trek of slaapstoornissen. Hormonale veranderingen, zoals die optreden tijdens de puberteit of menopauze, kan veroorzaken chronische vermoeidheid en zwakte. Veel mensen hebben er last van haaruitval or huid irritaties, die vaak gepaard gaan met een sterk gevoel van malaise. Er kunnen ook mentale veranderingen optreden. Bijvoorbeeld, stemmingswisselingen en Depressie optreden, vooral in het geval van langdurige hormonale stoornissen. Veel patiënten ervaren ook opvliegers en nachtelijk zweten. Een overmatige eetlust kan leiden gewichtstoename, terwijl een gebrek aan eetlust, wat ook typisch is, zich manifesteert in gewichtsverlies. Daarnaast kunnen hormonale stoornissen veel andere symptomen en klachten veroorzaken. Mogelijke symptomen variëren van hoofdpijn tot langdurig migraine aanvallen, maagdarmklachten en spier pijn​ Bij vrouwen manifesteren hormonale stoornissen zich vaak door sterk langdurige cycli, verzwakt menstruatie en andere menstruatieklachten. Bovendien, intermenstrueel bloeden en borst pijn kan gebeuren. Verwarring en prikkelbaarheid behoren ook tot de typische symptomen van hormonale onbalans. Bij mannen kan hormonale onbalans zich manifesteren erectiele dysfunctie. Onvruchtbaarheid kan worden veroorzaakt door een hormonale onbalans. De fysieke veranderingen manifesteren zich vaak door een toenemend gevoel van ziekte dat geen onderliggende oorzaak lijkt te hebben.

Diagnose en verloop

De diagnose bij hormonale stoornissen wordt meestal door verschillende stadia doorlopen. In de meeste gevallen zijn hormonale fluctuaties of zelfs hun pathogene effecten door een leek moeilijk toe te wijzen aan hormonen. Daarom gaat de patiënt meestal eerst naar zijn huisarts, die hem doorverwijst naar een specialist voor hormonale stoornissen - een endocrinoloog. Het dagelijkse diagnostische werk van een endocrinoloog omvat laboratoriumtests van bloed monsters evenals ultrageluid scans en gesprekken met de patiënt over zijn of haar omstandigheden. Factoren zoals gewichtstoename of -verlies, slaapstoornissen, rusteloosheid, spanning or Depressie geef hem de eerste aanwijzingen voor een nauwkeurige diagnose en mogelijke behandelingsopties. De meest voorkomende diagnoses zijn onder meer schildklieraandoeningen en suikerziekte​ Vaak omvat een ziektebeeld meerdere van deze aandoeningen, vooral als het verloop van de ziekte lange tijd onopgemerkt is gebleven en verschillende organen al zijn aangetast in het samenspel van het hormonale regulerende circuit. Dus mensen met een gestoord suiker evenwicht lijden vaak parallel aan lusteloosheid afgewisseld met hectische activiteit, stress, slaapstoornissen en zwaarlijvigheid, en te weinig drinken en sporten. Oorzaak en gevolg zijn dus in gelijke mate met elkaar verweven. Dit moet specifiek in de diagnose worden achterhaald.

Complicaties

Hormoonaandoeningen kan bij mensen een grote diversiteit aan klachten en complicaties veroorzaken. Ook hierin zijn in de regel grote verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke patiënten. Bij hormoonstoornissen komt het daarbij vooral tot een algemeen ziek gevoel. De getroffen persoon voelt zich moe en lusteloos en neemt gewoonlijk niet meer actief deel aan het leven. Bovendien kunnen angst of innerlijke rusteloosheid optreden, waar veel patiënten ook last van hebben slaapstoornissen​ Er is stress en ongemak in verschillende organen in het lichaam van de patiënt. De kwaliteit van leven wordt extreem beperkt door de hormoonstoornissen en het dagelijks leven wordt moeilijker voor de getroffen persoon. Verder is er ook psychologische stress, waardoor de meeste getroffenen ook depressies en andere gedragsstoornissen krijgen. Aangezien de behandeling van de aandoeningen in de meeste gevallen oorzakelijk is, kunnen complicaties optreden afhankelijk van de onderliggende ziekte. In de meeste gevallen is chirurgische ingreep echter nodig om de aandoeningen te elimineren. Als de hormonale onbalans de oorzaak is van de tumor, is deze mogelijk al uitgezaaid naar andere delen van het lichaam.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Als symptomen zoals innerlijke rusteloosheid of stemmingswisselingen worden plotseling opgemerkt, kan er sprake zijn van een onderliggende hormoonaandoening. Een bezoek aan de huisarts is aangewezen als de klachten gedurende langere tijd aanhouden. Ernstige klachten zoals depressie of uitputting moeten snel worden opgehelderd om complicaties te voorkomen. Als de klachten optreden tijdens de puberteit, zwangerschap or menopauzehoeft een arts niet per se geraadpleegd te worden. In de meeste gevallen is het hormoon evenwicht keert vanzelf terug naar normaal zodra de fysieke en psychologische veranderingen zijn voltooid. Mensen die zich echter erg onwel voelen als gevolg van hormonale onevenwichtigheden, moeten dit toch doen praten naar een dokter. Dit geldt vooral als er lichamelijke klachten optreden. Tumorpatiënten in remissie zouden dit moeten doen praten aan de verantwoordelijke arts. Het is mogelijk dat er een recidief is opgetreden of dat er een andere onderliggende oorzaak is voorwaarde dat moet worden verduidelijkt. Als de bovengenoemde symptomen optreden na het innemen van medicatie, is ook medisch advies vereist. Naast de huisarts kan er een specialist interne geneeskunde of een niet-geneeskundige worden geraadpleegd. De medische hulpdienst kan noemen maatregelen For eerste hulp.

Behandeling en therapie

De behandeling van hormonale schommelingen en aandoeningen richt zich primair op het herstel van het hormonale evenwicht van de getroffen persoon. Dit kan alleen door rekening te houden met zijn of haar huidige levensomstandigheden en mogelijkheden. In sommige gevallen kunnen al afwegingsresultaten worden bereikt door toedienen hormoonpreparaten​ Organische oorzaken zoals tumoren of weefselletsel moeten operatief worden hersteld. Bij psychische oorzaken van hormonale stoornissen wordt advies ingewonnen bij een specialist in de psychologie of psychiatrie. Therapeutische behandeling kan ook op dit gebied worden toegepast. Evenzo zijn er natuurgeneeskundige benaderingen om hormonale stoornissen te genezen. Sommige aandoeningen kunnen worden behandeld met complementaire middelen. Thee, massages, geneeskrachtige kruiden, infusies, hormoon injecties or tablets kan deel uitmaken van het genezingsplan, evenals de identificatie van mogelijke stressoren in praten therapie, een verblijf bij a volksgezondheid resort, normaal ultrageluid diagnostiek of een wijziging in dieet en drinkgewoonten. Oefentherapie, neurologische onderzoeken in MRI of een analyse van het lichaam zelf eiwitten kan ook leiden tot een succesvol therapie plan. Sommige hormonale stoornissen kunnen een levenslange behandeling vereisen. Een persoon wiens schildklierweefsel in toenemende mate wordt vernietigd als gevolg van een hormonale auto-immuunziekte, moet bijvoorbeeld nemen schildklierhormonen eet en drink vanaf het moment van ontdekking heel bewust, beweeg regelmatig en controleer zijn of haar bloed tel tot vier keer per jaar. Omdat hormonale processen meestal langetermijneffecten hebben, kan het enkele maanden tot meer dan een jaar duren voordat het lichaam zich heeft aangepast aan een hormonaal preparaat dat is toegevoegd, totdat het de juiste dosering heeft uitgewerkt met de endocrinoloog en het hormonale systeem van het lichaam. kan zich geleidelijk aanpassen om de hormoonspiegels te normaliseren.

Vooruitzichten en prognose

Hoewel hormonen veel van de vitale processen van het lichaam controleren en reguleren en dit meestal betrouwbaar doen, zijn ze relatief gevoelig voor schommelingen. Dergelijke hormonale onevenwichtigheden kunnen spontaan verdwijnen of chronische kuren aanhouden en jaren of decennia onveranderd aanhouden. De prognose hangt altijd af van het aangetaste hormoon en van de oorzaak van de hormoonstoornis. Tijdens de puberteit zijn hormoonfluctuaties bijvoorbeeld relatief normaal en meestal onschadelijk, omdat ze na een paar jaar vanzelf weer tot rust komen. Totdat ze dat doen, kunnen ze echter van nature tot onaangename effecten leiden, zoals vettige huid en acne, ernstige menstruatie krampen bij meisjes of agressief gedrag bij jongens. Afhankelijk van hoe ernstig de effecten van een dergelijke tijdelijke hormonale disbalans zijn, kan worden besloten om tegenmaatregelen te nemen. Ze zullen zich echter op eigen kracht vestigen, met en zonder medische tussenkomst. De situatie is anders wanneer hormonale onevenwichtigheden het gevolg zijn van fysieke triggers, zoals aandoeningen van de schildklier of de voortplantingsorganen. Dergelijke hormoonstoornissen verlopen niet alleen chronisch, maar kunnen ook gevoelige effecten hebben op volksgezondheid​ Hormonale schommelingen van de geslachtshormonen leiden bijvoorbeeld tot onvruchtbaarheid. Indien hormonale substitutietherapie is een optie, het duurt meestal enkele weken tot maanden voordat de patiënt zich goed heeft aangepast en de symptomen verbeteren binnen hun individuele mogelijkheden.

het voorkomen

Bescherming tegen tumoren of erfelijke hormoonaandoeningen is natuurlijk niet mogelijk. Bijna niemand is in staat om de omgevingsstressoren van verkeerslawaai, alledaags werk of algemene existentiële angsten uit hun leven te bannen. We kunnen echter veel doen om onze levensstijl te beïnvloeden, wat gunstig is voor een gezonde hormoonbalans. We kunnen er teveel vermijden genotmiddelen zoals bedwelmende middelen, suiker of concentraten. We kunnen kiezen of we veel sporten, of we met mensen zijn die goed voor ons zijn en of we ons bewust zijn van ons gevoelsleven. Omdat deze factoren al een aanzienlijke invloed hebben op een gezond metabolisme en een functionerend hormonaal systeem.

Nazorg

De maatregelen van een nazorg hangen bij hormoonstoornissen in de regel zeer sterk af van de exacte expressie en de oorzaak van de hormoonstoornissen, zodat daardoor geen algemene beloop kan worden gegeven. Over het algemeen moet de onderliggende ziekte eerst en vooral worden behandeld, zodat deze aandoeningen volledig kunnen worden geëlimineerd. Hoe eerder een arts wordt gecontacteerd, hoe beter het verdere verloop van de ziekte zal zijn. Bovendien moet de onderliggende ziekte natuurlijk worden voorkomen, zodat de hormoonstoornissen niet terugkeren. De behandeling kan worden uitgevoerd met behulp van medicatie, waarbij de getroffen persoon afhankelijk is van regelmatige inname en ook van een juiste dosering. Neem bij vragen of onduidelijkheden altijd eerst contact op met een arts. Zelfs in het geval van bijwerkingen of interacties, professioneel advies is de beste manier om de voorwaarde zo snel mogelijk. Als de hormoonstoornissen worden veroorzaakt door een tumor, moet deze worden verwijderd. Ook na verwijdering is regelmatig onderzoek door een arts nodig om herhaling van de hormoonstoornissen te voorkomen. Daarbij kan de levensverwachting van de getroffen persoon mogelijk ook worden verminderd of beperkt.

Wat u zelf kunt doen

Hormonale onevenwichtigheden normaliseren gewoonlijk vanzelf. Als de onbalans in de hormoonhuishouding psychologische oorzaken heeft, verdwijnen de problemen zodra de leefomstandigheden weer verbeteren. Stress en soortgelijke triggers kunnen vaak worden verholpen door zelfs kleine veranderingen in levensstijl. Een verandering in dieetis bijvoorbeeld net zo effectief als regelmatige lichaamsbeweging in de frisse lucht en een goede nachtrust. Ontbrekende hormonen kunnen worden aangevuld met geschikte preparaten. Stoffen zoals testosteron en progesteron zijn verkrijgbaar als tablets en crèmes en kan al een lichte hormonale onbalans tegengaan. Bovendien zijn sommige natuurlijke remedies zoals maca root of kokosolie helpen. Vitamine D beïnvloedt ook de hormoonspiegels en kan bijvoorbeeld via dieet en zonlicht. Als deze maatregelen geen effect vertonen, kan er een ernstige oorzaak zijn. Bij vrouwen menopauze dreigt, en bij mannen kan een midlifecrisis de onderliggende oorzaak zijn. Zwangerschap of het gebruik van een bepaald medicijn kan ook de oorzaak zijn. De getroffenen kunnen zelf niet veel en moeten daarom een ​​arts raadplegen. Vooral als de hormoonstoornis gepaard gaat met ongemak, is medisch advies geïndiceerd.