Soorten krampen | Krampen

Soorten krampen

Spier krampen kan worden onderverdeeld in verschillende typen. Parafysiologisch krampen zijn de meest voorkomende soorten krampen en treden op als gevolg van zeer intensieve Spierpijn, zoals dat kan gebeuren na een wedstrijd (marathon, voetbalwedstrijd, etc.). Symptomatisch krampen worden meestal veroorzaakt door een neurologische of interne aandoening en hebben niets te maken met overbelasting of een tekort aan mineralen. Oorzaken van symptomatische krampen zijn vaak elementaire inwendige ziekten zoals circulatiestoornissen, been oedemen en uremie (urinaire vergiftiging).

Neurologische ziekten kunnen zijn zenuwschadeALS (een chronische degeneratieve ziekte van de centrale zenuwstelsel) of een verhoogde prikkelbaarheid van de skeletspieren. Idiopathische spasmen hebben geen aanwijsbare oorzaak en komen willekeurig voor. Veel vrouwen ervaren buikkrampen gedurende zwangerschap.

De reden hiervoor is de ongewoon zware belasting van ligamenten, aders, spieren en organen in het buik- en bekkengebied die optreedt tijdens zwangerschap. Op dezelfde manier, zwangerschap kan krampen in de kuiten veroorzaken. De reden hiervoor is dat er een veel hoger gewicht op de benen wordt geplaatst dan normaal.

De krampen treden vaak op bij langdurig staan ​​of lopen. In dit geval kan het verbeteren als u gewoon even gaat zitten of zelfs gaat liggen. Het is het beste om op de niet-pijnlijke kant te gaan liggen met de voeten ook naar boven gericht.

Het is belangrijk dat u probeert te ontspannen en niet tegen de krampen werkt. Hoewel buikkrampen tijdens de zwangerschap vaak geen ernstige oorzaak hebben, is het toch raadzaam om de gynaecoloog hierover te informeren pijn. De reden voor krampen kunnen ook ernstige ziekten zijn, zoals appendicitis, nier stenen en goedaardige tumoren in de baarmoeder, zogenaamde myomen.

Veel zwangere vrouwen melden dat ze nachtkrampen hebben. Deze zijn het gevolg van een onevenwichtige magnesium evenwicht tijdens de zwangerschap. Vanwege de toegenomen behoefte aan magnesiumVooral in de tweede helft van de zwangerschap, en een verschuiving van vocht en mineralen, is er vaak een tekort, wat vervolgens kan leiden tot krampen door de verhoogde samentrekbaarheid van de spieren.

Als preventieve maatregel een aangepaste inname van magnesium is aanbevolen. Een ander mineraal in de bloed is fosfor; als er te veel van in het bloed aanwezig is, kan dit tot krampen leiden. Veel van fosfor komt bijvoorbeeld voor in gemaksvoedsel en alle koolzuurhoudende dranken.

Stretching van de aangetaste spier kan helpen bij het verminderen van krampen. Bij de kuit helpt het om de punt van de voet op te tillen. Massage is een andere manier om overactieve spieren te ontspannen.

En warmte is ook een goede manier om de spieren te kalmeren. Je kunt het ook proberen door heen en weer te lopen, ook beweging van de spier kan helpen om de kramp te stoppen. Als het pijn en krampen aanhouden, kunnen ze bang zijn dat ze niet kunnen worden verlicht door de bovengenoemde maatregelen of dat symptomen zoals zwelling en oververhitting kunnen optreden.

Dan is het raadzaam om een ​​arts te raadplegen. Krampen van de dwarsgestreepte spieren, dat wil zeggen de spieren die direct onder de huid gepalpeerd moeten worden en die onder andere bijdragen aan de voortbeweging, kunnen enerzijds worden veroorzaakt door puur mechanische verwikkelingen en verdraaiing van de individuele spiervezels, en anderzijds Aan de andere kant kunnen onevenwichtigheden van de mineralen die belangrijk zijn voor spiercontractie ook tot krampen leiden. Het komt vaak voor dat men vooral tijdens de slaap zo ongunstig ligt dat men onbewust ongunstige strekkingen uitvoert, vooral in de benen, en dit leidt tot verstrengeling van de corresponderende spiervezels en veroorzaakt krampen.

Meestal onder sterk pijn de getroffenen worden wakker en kunnen op de aangedane plaats een verharding en verdikking voelen, die na enige momenten onder pijnstilling weer oplost. Een spierbeweging kan alleen plaatsvinden als het lichaam een ​​uitgebalanceerde verhouding van de mineralen heeft calcium, magnesium en kalium. Magnesium zorgt daarvoor kalium stroomt in de spiercel, wat ervoor zorgt dat de spiercontractie wordt gestopt.

Voorts kalium vermindert de instroom van calcium in de spier, die op zijn beurt nodig is om spierbeweging op gang te brengen. Magnesium is daarom op twee verschillende manieren betrokken bij het stoppen van een spierbeweging. Als er een tekort aan magnesium in het lichaam is, wordt de spiercontractie niet goed gestopt, wat resulteert in een permanente contractie die door de getroffenen als een pijnlijke kramp of spasme wordt ervaren.

Omdat kalium ook een rol speelt bij het stoppen van een spiercontractie, leidt een tekort aan dit mineraal ook tot spierkrampen. Naast de spieren die verantwoordelijk zijn voor lichaamsbewegingen, hebben de meeste organen daarentegen zogenaamde gladde spieren. Deze spiercellen verschillen in structuur van de dwarsgestreepte spieren. Het grootste verschil is dat deze spieren niet bewust kunnen worden bewogen.

Indien de hart- of de darm kan worden gecontroleerd door de wil, kunnen de gevolgen rampzalig zijn. Een mineraaltekort speelt een nogal ondergeschikte rol bij de verkramping van organen. Hetzelfde geldt voor de mechanische component.

Het zijn eerder ontstekingen of gifstoffen (schadelijke stoffen) die het betreffende orgaan aantasten en zo tot krampachtige symptomen leiden. Organen die het vaakst door krampen worden getroffen, zijn organen van het maagdarmkanaal, de longen en bronchiën, de nieren en de urinewegen. Bekend bij iedereen en daarom de meest voorkomende vorm, zijn maag krampen.

Iedereen die ooit de verkeerde voeding heeft gegeten, waarin bijvoorbeeld de bacterie Staph zat. aureus (de meest voorkomende ziekteverwekker van onschadelijk gastro-enteritis), weet welke pijnlijke en krampachtige symptomen hieruit kunnen voortvloeien. Meestal verdwijnen deze krampen na een paar minuten, maar worden ze weer intenser.

Naar het toilet gaan, met veelal vloeibare ontlasting, leidt ook tot verbetering. In het geval van maag krampen, het is gemakkelijk te zien dat dit geen mechanische oorzaak of een minerale onbalans is, maar eerder een schadelijk middel (in dit geval een bacterie) dat de maag en darm irriteert slijmvlies en leidt dus tot krampachtige symptomen. Neurologische krampen, ook wel bekend als epileptische krampen (epilepsie), hebben een heel andere oorzaak.

Neurologische processen worden vooral beïnvloed door de instroom van natrium en de uitstroom van kalium. Glutamaat en gamma-aminoboterzuur zijn factoren die de zenuwgeleiding beëindigen. In het midden zenuwstelsel evenwicht van de afzonderlijke stoffen is veel belangrijker dan in de cellen van de dwarsgestreepte spieren, omdat een onevenredigheid van de afzonderlijke stoffen de zogenaamde krampdrempel verlaagt.

Als deze drempel wordt overschreden, beginnen de getroffenen te krampen. De mate waarin dit gebeurt, hangt af van het type spasme (verschillende soorten spasmen zijn tonische spasmen, clonische spasmen, tonisch-clonische spasmen, focale aanvallen, gegeneraliseerde aanvallen, afwezigheden en nog veel meer). De krampdrempel kan meestal niet worden verhoogd door toevoeging van mineralen, zoals het geval is bij de dwarsgestreepte spiercel, aangezien het niet alleen een beïnvloedbare onbalans is van de stoffen die ook wel neurotransmitters worden genoemd, maar ook van vele factoren, waarvan sommige nog niet zijn geïdentificeerd.

De kans op krampen neemt toe met slaapgebrek, verhoogd alcoholgebruik, bloeding of vaatstelsel afsluiting in de hersenen en veel meer. Een genetisch erfelijke component van aanvallen is ook bekend. In tegenstelling tot niet-neurologische aanvallen van de dwarsgestreepte spieren, waarbij de aanvallen direct bij de respectievelijke spiercellen plaatsvinden, ligt de oorzaak van neurologische aanvallen in de hersenen.

Toch is een spiercontractie van het meest gestreept spierstelsel treedt op. Als de neurologische spasme gepaard gaat met een snelle verandering tussen aanspannen en verslappen van de overeenkomstige spiercellen, staat dit bekend als een tonisch-clonische aanval. Als slechts één deel van het lichaam wordt aangetast, wordt dit een focale aanval genoemd; als het hele lichaam wordt aangetast, wordt dit een systematische aanval genoemd.

Neurologische aanvallen gaan meestal gepaard met bewusteloosheid en de getroffenen merken er niets van. Het grootste gevaar van epileptische aanvallen ligt in een ongecontroleerde val, met vaak zware en levensbedreigende verwondingen. Een neurologische aanval kan enkele seconden tot een half uur duren.

Als de aanval tot een half uur duurt, is het essentieel om de aanval met medicijnen te stoppen, omdat er levensgevaar bestaat. Korte aanvallen hoeven niet noodzakelijk te worden behandeld op het moment van de aanval. Vooral bij kleine kinderen is er soms een plotselinge stijging van de zeer hoge lichaamstemperaturen die optreedt in verband met neurologische krampen.

Dit complex van symptomen wordt ook wel koortsstuipen genoemd. Kinderen die dergelijke symptomen vertonen, moeten beslist in een kinderkliniek worden onderzocht. Vaak zelfs met een helikopter naar de kinderkliniek gebracht, is slechts een licht verhoogde lichaamstemperatuur meestal een aanwijzing voor een recente koortsstuipen.

De oorzaken van een koortsstuipen kunnen infecties, genetische oorzaken, leeftijdsspecifiek zijn hersenen veranderingen en temperatuurgevoeligheid van GABA-receptoren in de hersenen. 10-20% van alle pasgeborenen lijdt aan dit klinische beeld. Het krampachtige pijn in de buik begint gewoonlijk op de leeftijd van 2-4 weken en eindigt na ongeveer drie maanden. De pijn begint meestal in de middag en duurt tot laat in de avond.

De pijn begint meestal direct na de maaltijd. De oorzaak is te zien in het nog onvolwassen spijsverteringskanaal van het kind, dat tijdens de maaltijd bijzonder sterke bewegingen maakt, die dan als pijn worden ervaren. Ook wordt besproken of de pijn wordt veroorzaakt door overmatige ontwikkeling van darmgas. Het prototype van een door hormonen veroorzaakte krampen zijn cyclusgerelateerde menstruatiekrampen. Vooral jongere vrouwen, wier lichaam zich nog moet aanpassen aan een uitgebalanceerd hormoon evenwicht, reageren vaak op een onbalans bij vrouwen hormonen met krampachtig pijn in de onderbuik, die meestal afneemt na het einde van de periode.