Ghreline: functie en ziekten

Het hongeropwekkende hormoon ghreline, samen met de hormonen leptine en Cortisol, reguleert het gevoel van honger en verzadiging bij dieren en mensen. Daarnaast heeft het invloed op tal van processen in het lichaam, zoals slaapgedrag, spanning reductie en bloed circulatie​ Er is nog onderzoek nodig naar de exacte relaties.

Wat is ghreline?

Schematisch diagram met de anatomie en structuur van het endocriene (hormoon) systeem. Klik om te vergroten. Ghreline is een hormoon dat in de maag wordt geproduceerd slijmvlies en alvleesklier. Het werd ontdekt in 1999. De naam komt uit het Engels en is een afkorting voor Growth Hormone Release Inducing. Het is een in vet onoplosbaar hormoon met een eiwitstructuur bestaande uit 28 aminozuren​ De belangrijkste functie is om het gevoel van honger en verzadiging te reguleren. Als er lange tijd geen voedsel wordt geconsumeerd, is het niveau van ghreline in de bloed stijgt en verhoogt het hongergevoel. Na het eten zakt het niveau weer. Bovendien reguleert ghreline de vorming van het groeihormoon somatropine, die wordt geproduceerd in de hypofyse en zorgt voor een normale fysieke groei.

Productie, vorming en fabricage

Klieren in de slijmvlies van de maag vloer zijn primair verantwoordelijk voor de productie van ghreline. Bovendien wordt het hormoon ook geproduceerd door cellen van de alvleesklier. Een voorloper van ghreline wordt ook geproduceerd in de hersenen, namelijk in de hypothalamus en hypofyse​ Deze hormoonvoorloper wordt omgezet in de actieve vorm door splitsing van sommige aminozuren​ Blijkbaar leidt niet alleen honger tot een verhoogde afgifte van ghreline, maar ook tot kortere en slechte slaap, evenals andere stressfactoren.

Functie, effect en eigenschappen

Ghreline reguleert de voedselopname door de honger te vergroten. Het vertraagt ​​ook de stofwisseling en beperkt het vermogen van het lichaam om vet te verbranden. In aanvulling op, leptine en Cortisol zijn ook betrokken bij het beheersen van gevoelens van honger en verzadiging. Cortisol is een spanning hormoon dat ervoor zorgt dat de eetlust toeneemt. Leptine stuurt een bericht naar de hersenen om de eetlust te verminderen en meer te verbranden calorieën​ Ghreline heeft naast zijn functie in het voedselmetabolisme tal van eigenschappen. Het werkt op een receptor in de hypofyse dat de afgifte van groeihormoon regelt (somatropine​ Dit betekent dat er groeihormoon vrijkomt als we honger hebben. Somatropine is belangrijk voor een normale groei. Als de somatropineproductie tijdens de adolescentie afneemt of als cellen er niet adequaat op reageren, stopt de fysieke groei voortijdig. Bij volwassenen reguleert somatropine onder andere het aandeel lichaamsvet en spieren massa evenals botmineraal dichtheid​ Bovendien ghreline in de hippocampus in de hersenen wordt verondersteld te beïnvloeden geheugen prestaties en leren vermogen. In deze context zorgt een laag gehalte aan ghreline voor beter geheugen prestatie. Dit mechanisme is waarschijnlijk verantwoordelijk voor het feit dat leren is overdag gemakkelijker dan 's nachts, aangezien de afscheiding van ghreline' s nachts toeneemt. Ghreline heeft ook invloed op slaapgedrag en diepe slaapfasen. Het vermoeden bestaat daarom dat mensen die slecht of te weinig slapen meer vatbaar zijn voor zwaarlijvigheid​ Ghreline kan ook bijdragen aan verlichting Depressie​ Dierstudies hebben het angstverlagende effect van het hormoon bevestigd, dat ook verantwoordelijk is voor het verminderen spanning​ De invloeden van het hormoon op slaapgedrag, stressvermindering en bloed circulatie zijn complex en zijn nog niet definitief onderzocht. Ook naar de interactie met anderen is nog onderzoek nodig hormonen zoals leptine en cortisol.

Ziekten, kwalen en aandoeningen

Vermoedelijk speelt ghreline een rol bij de ontwikkeling van zwaarlijvigheid omdat de bloedspiegels van ghreline stijgen als mensen honger hebben. In tegenstelling tot de verwachtingen, te zwaar mensen bleken te weinig ghreline te produceren, niet te veel. Het is mogelijk dat een hoger lichaamsgewicht leidt tot een verhoogde gevoeligheid voor ghreline, waardoor slechts kleine hoeveelheden nodig zijn om een ​​hongergevoel op te wekken. Er is echter meer onderzoek nodig om deze vraag definitief te verhelderen. Omdat slaapgebrek zorgt voor een verhoogde afgifte van ghreline, draagt ​​slechte slaap waarschijnlijk bij aan de ontwikkeling van zwaarlijvigheid​ Stress leidt ook tot verhoogde ghrelinespiegels en vormt zo een andere factor bij de ontwikkeling van obesitas. Er is ook vastgesteld dat door stress geïnduceerde verhoogde ghrelinespiegels de hersenen gevoeliger maken voor traumatische ervaringen, die mogelijk verband houden met de ontwikkeling van posttraumatische ervaringen. stress-stoornis. Bovendien is aangetoond dat ghreline een van de factoren is die bijdragen aan de ontwikkeling van alcohol afhankelijkheid. Dierexperimenten toonden aan dat muizen die met ghreline waren geïnjecteerd, meer dronken alcohol dan andere muizen. In het zelden voorkomende Prader-Willi-syndroom, zijn de ghrelinespiegels soms enorm verhoogd. Deze ziekte gaat gepaard met een gebrek aan een vol gevoel. De oorzaak is een gen eigenaardigheid die leidt tot een disfunctie in het diencephalon. Het overmatige hongergevoel bij deze patiënten leidt vaak tot ernstig overgewicht en secundaire ziekten zoals suikerziekte mellitus. Als gevolg hiervan hebben deze personen een verkorte levensverwachting. Verhoogde waarden zijn ook te vinden in anorexia​ In dit geval doet het hoge ghreline-niveau dat niet leiden tot een verhoogd hongergevoel, maar de patiënten zijn blijkbaar resistent tegen het hongeropwekkende effect van het hormoon.