Herseninfarct: oorzaken, symptomen en behandeling

Herseninfarct, cerebrale ischemie of ischemie beroerte is de meest voorkomende vorm van beroerte. Het is het gevolg van ischemie - een plotselinge vermindering van bloed stroom naar de hersenen - waardoor zenuw- en hersencellen kunnen afsterven.

Wat is een herseninfarct?

De term herseninfarct wordt voornamelijk gebruikt als het verwijst naar een ischemie beroerte​ In dit geval afgenomen bloed stroom naar de hersenen treedt op, wat resulteert in een verminderde aanvoer van glucose en zuurstof naar het orgel. In de geneeskunde zo'n verlies van bloed stroom wordt ischemie genoemd. Sluitingen of vernauwingen van de slagaders die de hersenen zijn verantwoordelijk voor de verminderde doorbloeding. Als de ischemie niet omkeerbaar is, leidt dit tot de dood van hersen- en zenuwcellen, wat op zijn beurt een herseninfarct veroorzaakt. De medische wetenschap classificeert een herseninfarct als een dringende noodsituatie. In geïndustrialiseerde landen is ischemisch beroerte is een van de belangrijkste doodsoorzaken. Vooral mensen ouder dan 70 worden getroffen. Mannen hebben een significant hogere incidentie van herseninfarcten dan vrouwen.

Oorzaken

In de meeste gevallen wordt een herseninfarct veroorzaakt door arteriosclerose, Ook wel verkalking van de aderen​ Dit komt bij de meeste mensen voor vanwege hoge bloeddruk (hypertensie), suikerziekte mellitus (diabetes) of het gebruik van tabak​ De belangrijkste reden voor de afsluiting van bloed schepen is arteriosclerose​ Na verloop van tijd hopen zich plaques op aan de binnenwanden van het bloed schepen​ Dit verwijst naar afzettingen van vet en cellen. Hoe groter de grootte van de plaques, hoe meer ze worden aangetast bloedvat versmalt. Mensen die er last van hebben suikerziekte, Hoog cholesterol niveaus of hoge bloeddruk worden beschouwd als bijzonder gevoelig voor de vorming van plaques. Als een slagader wordt steeds smaller door de plaques, niet genoeg zuurstof-rijk bloed kan het weefsel bereiken. Er bestaat ook een risico dat de plaques scheuren. Deze traan kan leiden tot de vorming van een trombus (bloedprop​ Als gevolg hiervan bestaat zelfs het risico van voltooiing afsluiting van het vaartuig. Dit leidt op zijn beurt tot ischemie, waarbij de levering van zuurstof naar het weefsel wordt onderbroken. De patiënt krijgt dan een beroerte. Een andere mogelijke oorzaak van een herseninfarct is een embolie​ De resulterende embolie is vrij om te bewegen en in staat om de bloedbaan van het lichaam te volgen. In het ergste geval verstopt het een bloedvat van de hersenen en veroorzaakt een beroerte. Ontstoken hersenen schepen, misvormingen van de hart- or hartritmestoornissen zijn meestal verantwoordelijk voor een embolie. Risicofactoren voor een herseninfarct zijn onder meer stoornissen van het lipidenmetabolisme, gebrek aan lichaamsbeweging, alcoholisme en roken, naast gevorderde leeftijd.

Symptomen, klachten en tekenen

Typerend voor een ischemische beroerte is het abrupt optreden van verschillende symptomen. In dit geval lijden de getroffen personen aan een vertroebeling van het bewustzijn. Dit kan zich manifesteren als 피로, verlies van bewustzijn, en zelfs een diepe coma​ Andere mogelijke symptomen zijn onder meer hoofdpijn, spinnen duizeligheid, perceptie van dubbele beelden, misselijkheid, braken, slikken en spraakstoornissengezichtsvelddefecten, hemiplegie of verlamde individuele ledematen, en geheugen verlies. Neuropsychologische stoornissen zoals apraxie, aandachtstekorten en cognitieve dysfasie komen ook voor. De feitelijke symptomen zijn afhankelijk van het aangetaste vat of hersengebied. Bovendien bestaan ​​er verschillende symptomen bij mannen en vrouwen.

Diagnose en ziekteverloop

Als de patiënt vroege waarschuwingssignalen vertoont, zoals tijdelijke insensaties, korte tekenen van verlamming, spraakstoornissen or geheugen problemen, is het belangrijk om onmiddellijk een arts te raadplegen. De arts kijkt eerst uitgebreid naar die van de patiënt medische geschiedenis, gevolgd door een neurologisch onderzoek. Diagnostische beeldvormingsprocedures zoals computertomografie (CT) of MRI (MRI) spelen een belangrijke rol. Door hun gebruik kan snel onderscheid worden gemaakt tussen een herseninfarct en een hersenbloeding, wat belangrijk is voor verdere behandeling. Andere mogelijke onderzoeksmethoden zijn onder meer angiografie, Doppler-echografie, een EEG om hersengolven te controleren, een ECG om een ​​diagnose te stellen hartritmestoornissen, en een lumbale prik om het cerebrospinale vocht (CSF) te controleren. Het verloop van een herseninfarct hangt af van welk hersengebied is beschadigd en in welke mate. Vroeg therapie is uitermate belangrijk voor een gunstige prognose. Terwijl sommige patiënten slechts milde gevolgen hebben, hebben anderen permanente zorg nodig en zijn ze bedlegerig. Het is niet ongebruikelijk voor chronische schade zoals gezichtsstoornissen, spraakstoornissen of verlamming aanwezig zijn. In het ergste geval overlijdt de patiënt aan de beroerte.

Complicaties

Zelfs bij een snelle en professionele behandeling van een herseninfarct, bestaat het risico dat complicaties optreden. Deze kunnen de gevolgen van de beroerte verder verergeren. Een verhoogde intracraniale druk wordt als een gevreesde complicatie beschouwd. Het wordt veroorzaakt door opeenhopingen van water of bloedingen in de hersenen. Daarnaast is er een risico van epileptische aanval or trombose (bloedprop) vanwege de beroerte. Bij complicaties speelt de locatie van de hersenen waar het herseninfarct plaatsvindt een grote rol. Zo kan een groter infarct in bepaalde gebieden soms slechts milde symptomen veroorzaken, terwijl een kleiner infarct in andere hersengebieden kan leiden tot de meest ernstige handicaps. Bij een herseninfarct zijn echter in principe ernstige gevolgen te verwachten. Er moet ook rekening worden gehouden met het beloop van de ziekte in de eerste weken na het CVA. Typische gevolgen van een herseninfarct zijn onder meer permanente verlamming, problemen met slikken geassocieerd met een risico op aspiratie, en longontsteking​ Aspiratie is de stroom van braaksel, speeksel of voedsel in de luchtwegen, wat op zijn beurt veroorzaakt longontsteking​ Talrijke complicaties na een herseninfarct zijn het gevolg van daaropvolgende bedrust. Deze omvatten decubitus (doorligwonden), die optreden samen met sensorische stoornissen. Vanwege de beperkte activiteit van de urinewegen blaas en nieren is er een risico op urineweginfecties. Een onjuiste positionering van de patiënt kan ook leiden tot gewrichtsstijfheid.

Wanneer moet je naar een dokter?

Herseninfarct is een medisch noodgeval. De getroffen persoon verliest de controle over verschillende functionele systemen van het organisme zonder waarschuwing en reageert vaak niet. Bij bewustzijnsverlies moet zo snel mogelijk een intensieve medische behandeling plaatsvinden. Aangezien het plotselinge overlijden van de getroffen persoon op handen is, is onmiddellijke reactie vereist. Elke minuut totdat medische zorg wordt verleend, bepaalt het leven van de getroffen persoon en de mogelijke gevolgschade. Daarom is een ambulancedienst nodig en tot zijn aankomst, eerste hulp maatregelen moeten worden genomen. Bij de eerste onverwachte tekenen moet een spoedarts worden geraadpleegd. Als de getroffen persoon een plotseling gevoel van malaise, zwakte of het zien van dubbele beelden meldt, is er reden tot bezorgdheid. Als misselijkheid, braken, duizeligheid of spraakstoornissen optreden, is een arts nodig. Als concentratieoriëntatie- of aandachtsproblemen optreden, moet medische noodhulp worden verleend. Als er motorische problemen of tekenen van verlamming zijn, heeft de getroffen persoon onmiddellijk hulp nodig. Als er een verlies is van geheugen, acuut 피로, wankel lopen of ongemak in de ene helft van het lichaam, is een doktersbezoek noodzakelijk. Als de getroffen persoon in comateuze toestand raakt, moet een spoedarts worden geroepen. Als er tekenen zijn van verwarring, slikproblemen of falen van het gezichtsveld, is medische hulp zo snel mogelijk nodig. Waarnemers van wat er gebeurt, moeten ervoor zorgen dat het slachtoffer wordt geventileerd.

Behandeling en therapie

Bij een herseninfarct is onmiddellijke behandeling vereist. Dit dient in het ziekenhuis plaats te vinden in een zogenaamde stroke unit. Daar krijgt de patiënt optimale diagnostiek en therapie​ Daarnaast wordt hij intensief gevolgd. Lichaamstemperatuur, pols, bloeddruk, ademhaling en bloed suiker worden gecontroleerd. Verder zijn verschillende medische disciplines zoals neurologie, neurochirurgie, radiologie en interne geneeskunde werken nauw samen. Een mogelijke behandelingsoptie voor een herseninfarct is lysis therapie, die is ontworpen om de bloedprop​ In een vroeg stadium van ischemische beroerte, bloedverdunnen drugs kan ook worden toegediend. Deze omvatten voornamelijk acetylsalicylzuur (ALS EEN). Dit mag echter niet worden ingenomen tijdens de lysisbehandeling. Voldoende verzadiging van het bloed met zuurstof en trombose profylaxe is ook belangrijk.

Vooruitzichten en prognose

De timing van de eerste medische zorg en de locatie en omvang van het herseninfarct zijn cruciaal voor het vaststellen van een prognose. In de meeste gevallen geldt dat hoe later de getroffen persoon intensieve medische zorg en behandeling krijgt, hoe groter de kans op herstel. Tegelijkertijd is de locatie van de schade in het menselijk brein relevant voor een goede prognose. Bij zeer snelle zorg en een goede revalidatie is er een goede kans op herstel. Op dit moment blijft echter elke tweede patiënt van een herseninfarct gehandicapt, ernstig gehandicapt of heeft hij zorg nodig voor de rest van zijn leven. De omvang van de hersenbeschadiging moet op individuele basis worden beoordeeld en geclassificeerd. Als gebieden van het hersenweefsel worden aangetast die belangrijke functies van het organisme reguleren, zoals voortbewegen, denken of spreken, zijn stoornissen te verwachten die levenslange effecten hebben op de toestand van volksgezondheid​ Verbetering van de symptomen is mogelijk, maar herstel is onwaarschijnlijk. Naast de fysieke veranderingen treden vaak secundaire symptomen op bij een herseninfarct. Er zijn bijvoorbeeld psychologische gevolgen te verwachten vanwege het mentale spanning veroorzaakt door de veranderde levensomstandigheden. Deze verergeren meestal het genezingsproces, leiden kan het herstel vertragen of bijna volledig voorkomen. Als de patiënt een goede mentale heeft sterkte en motivatie kunnen veel fysieke verbeteringen worden bereikt. Als er echter verlamming optreedt, is deze permanent en onherstelbaar.

het voorkomen

Om te voorkomen dat er überhaupt een herseninfarct optreedt, risicofactoren For arteriosclerose moet worden verminderd. Deze omvatten regelmatige controle van bloeddruk en bloed suiker, en een levensstijl die een dieet vetarm en suiker en voldoende beweging. In aanvulling op, tabak gebruik moet worden vermeden omdat het het risico op een herseninfarct aanzienlijk verhoogt.

Follow-up

Een herseninfarct leidt vaak tot spraak- en waarnemingsstoornissen of zelfs blijvende verlamming. In de nazorg is het daarom belangrijk om met revalidatie te beginnen maatregelen zo vroeg mogelijk. Vooral de herkenning en behandeling van slikproblemen moet zo vroeg mogelijk worden gedaan. Op deze manier kan schade op de lange termijn worden geminimaliseerd. Studies tonen aan dat de eerste drie maanden na een herseninfarct cruciaal zijn voor hersenregeneratie. Helaas maakt het deel uit van het klinische beeld dat de getroffenen nog meer beroertes kunnen krijgen na de acute behandeling van het herseninfarct. Daarom adviseren experts om intramurale revalidatie te zoeken. Verminderde hersenprestaties zijn moeilijk te diagnosticeren tijdens poliklinische revalidatie. Het kan verschillende symptomen met zich meebrengen, zoals stoornis in de waarneming, geheugen of kortetermijngeheugen. Het is moeilijk om een ​​algemene uitspraak te doen over de juiste nazorg bij een herseninfarct. Het vereist een nauwkeurig onderzoek naar de oorzaken om de optimale nazorg op te volgen. Het is echter juist de controle en reductie van risicofactoren waarmee bij de nazorg rekening moet worden gehouden. Roken, zwaarlijvigheid en een over het algemeen ongezonde levensstijl verhoogt het risico op een volgend herseninfarct enorm. Voldoende beweging, gezond dieet, en lage niveaus van alcohol en tabak producten kunnen ervoor zorgen dat er niet opnieuw een herseninfarct optreedt, ook niet op hoge leeftijd.

Hier is wat u zelf kunt doen

Herseninfarct wordt ook wel een beroerte genoemd, waarbij elke minuut telt om als zodanig te worden herkend. Als dit zo snel mogelijk met succes wordt behandeld, is nazorg onvermijdelijk. Hoe langer de diagnose is uitgesteld, des te meer schade kan worden toegebracht aan de patiënt. In het geval van gevolgschade veroorzaakt door de ziekte, zoals verlamming aan één kant of spraakmoeilijkheden, moet de getroffen persoon een deskundige revalidatie ondergaan maatregelen​ Deze moeten worden gedaan door een specialist in zijn of haar praktijk. Het vereist veel geduld en empathie om tot een effectief herstel te komen. Met tijdige herkenning en behandeling, evenals de nodige therapie, is het in veel gevallen voor de patiënt mogelijk om volledig te herstellen. Om een ​​volgend herseninfarct te voorkomen, moet de patiënt veranderingen in levensstijl aanbrengen, stoppen roken en overdreven alcohol verbruik, en moet mogelijk hun dieet Als zich toch een ander incident voordoet, is het belangrijk om direct actie te ondernemen. Deze moeten onmiddellijk naar het ziekenhuis worden gebracht of de hulpdienst bellen, waaraan al aan de telefoon wordt beschreven dat er al een herseninfarct is voorafgegaan. De tekenen zijn eenzijdige bewegingsbeperking, moeite met spreken, verminderd gezichtsvermogen, dat kan worden herkend.