Ontlastingonderzoek: behandeling, effect en risico's

Voor de meeste mensen, een ontlasting onderzoek vertegenwoordigt een onaangename methode om de oorzaak van de ziekte te bepalen. Toch levert zo'n steekproef vaak betrouwbare bevindingen op. Het kan worden gebruikt als onderdeel van preventie of therapie.

Wat is ontlastingonderzoek?

Krukonderzoek vereist eerst dat de patiënt een ontlastingsmonster verstrekt. Dit gebeurt ofwel direct in de praktijk of thuis met het juiste materiaal. Ontlasting is het eindproduct van de spijsvertering. Het bestaat uit verschillende componenten. Naast onbruikbare voedselresten, darmslijmvliescellen, spijsverteringssappen en bacteriën zijn ook aanwezig. Als er een ziekte aanwezig is, kan deze bijvoorbeeld worden gediagnosticeerd op basis van een bacteriepopulatie of door parasieten in de ontlasting op te sporen. Krukonderzoek vereist eerst dat de patiënt een ontlastingsmonster verstrekt. Dit gebeurt ofwel direct in de praktijk of met het juiste materiaal thuis. Ten slotte is de basis van het stoelgangonderzoek de beoordeling van verschillende factoren. Deze omvatten zo goed mogelijk kleur en gewicht bloed cellen en consistentie. Enerzijds wordt de ontlasting onderzocht door externe observatie, anderzijds door verschillende methoden in het medisch laboratorium.

Functie, effect en doelen

Fecaal onderzoek wordt gebruikt voor vroege detectie en diagnose. Op deze manier kunnen mogelijke ziekten worden opgespoord voordat de eerste symptomen optreden. Bij sommige ziekten speelt een vroege diagnose een belangrijke rol in het verdere verloop en de prognose. In het geval van kankerDit kan bijvoorbeeld het leven van de patiënt redden. Als er al symptomen zijn, geeft het onderzoek van de ontlasting een eerste aanwijzing, verifieert of vervalst het het reeds bestaande vermoeden. De meeste ziekten vereisen een juiste beoordeling van de onderliggende oorzaak voor een duurzame therapie​ Dit wordt geleverd door een ontlastingonderzoek voor velen volksgezondheid fenomenen. Eerst wordt het externe beeld van de ontlasting onderzocht. In sommige gevallen sporen van bloed en pus kan hier al worden gedetecteerd. Verschillende kleurtinten duiden op verschillende ziekten. Een witachtige ontlasting kan bijvoorbeeld wijzen op een obstructie van de galblaas. Geen bestaande verkleuring betekent echter niet dat verdere tests geen afwijkingen aan het licht zullen brengen. Het gewicht van de ontlasting kan alleen worden geïnterpreteerd als er geen monster is genomen, maar de patiënt de instructie heeft gekregen om al zijn of haar ontlasting te verzamelen. Mensen scheiden dagelijks ongeveer 100 tot 200 gram ontlasting uit. De hoeveelheid wordt vaak verhoogd bij vegetariërs en veganisten vanwege een dieet hoger in vezels. Grotere bedragen kunnen bijvoorbeeld duiden op gluten-intolerantie, vette ontlasting of slechte voedingsstoffen absorptie door het lichaam. Sommige ziekten gaan gepaard met bloederige ontlasting. In dit geval ligt dit soms verborgen in de excreties en wordt het daarom occult genoemd, omdat er puur extern geen bewijs is van de aanwezigheid van rood bloed cellen. Om occult bloed aan het licht te brengen, moeten bepaalde tests worden toegepast. Er is een onderscheid tussen de chemische en immunologische test. Terwijl de eerste wordt uitgevoerd door de arts, is de tweede thuis toepasbaar. Voor het chemische occulte bloed Testmoeten patiënten op drie dagen een ontlastingsmonster indienen. De ontlasting wordt aangebracht op de daarvoor bestemde velden van de teststrip en vervolgens naar de behandelende arts gestuurd. In het laboratorium helpt een specifieke reagensvloeistof om onregelmatigheden op te sporen. Dit wordt op de afzonderlijke ontlastingsmonsters gedruppeld. Als het veld blauw wordt, zijn er kleine hoeveelheden bloed in de ontlasting aanwezig. Zo'n test kan zelfs een zeer laag aantal bloedcellen detecteren en wordt als zeer betrouwbaar beschouwd, op voorwaarde dat bepaalde factoren worden waargenomen. Zo moet de vleesconsumptie voor en tijdens de test tot een minimum worden beperkt. Vrouwen moeten na hun menstruatie drie dagen wachten voordat ze met het monster beginnen. De immunologische test is geschikt voor thuisgebruik. Nogmaals, patiënten moeten op drie dagen monsters verzamelen. Deze worden opgelost in een vloeistof en de stof wordt op een teststrip geplaatst. Binnen vijf tot tien minuten toont de test het resultaat. Een chemische test wordt echter als informatiever beschouwd. De Tumor M2 PK-test helpt bij het detecteren van bepaalde enzymen door kanker Op deze manier kan er een uitspraak worden gedaan over een mogelijke tumor. De test kan thuis worden uitgevoerd en naar het laboratorium worden gestuurd. De verzekering betaalt echter niet voor een dergelijke dienst. Een kostprijs van ongeveer dertig euro is te verwachten.