ellebogen
At het ellebooggewricht vindt men voornamelijk de zogenaamde peesaanhechtingsziekten (medische synoniemen: insertie tendinopathie, insertie tendinose, enthesiopathie), die worden veroorzaakt door trekspanning van de pezen rondom het ellebooggewricht. Deze omvatten tennis elleboog (Epicondylitis humeri radialis), die natuurlijk niet verwijst naar de sport waaraan het zijn naam geeft, maar eerder de peesinsertieziekte van de onderarm strekspieren aan de opperarmbeen (Epicondylus humeri radialis). Een ziektebeeld dat vaak wordt aangetroffen in tennis spelers, vandaar de naam.
De epicondylus, en dus ook de punt van pijn, bevindt zich aan het uiteinde van de laterale bovenarm op een afgerond, verhoogd botuitsteeksel dat gemakkelijk te voelen is. Dit is waar de onderarm strekspieren komen binnen. Pijn beweegt op dit punt in de richting van de stretching onderarm en wordt uitgelokt en gehandhaafd door het uitrekken in de pols.
De belangrijkste oefening die ervoor zorgt pijn is de biceps krullen met de lange bars. Hier de pols maximaal naar buiten gedraaid (handpalm naar boven, supinatie), waardoor de strekspieren van de onderarm in een ongunstige richting trekken. Het zou beter zijn om een gebogen halterstang te gebruiken, waarbij een betere grippositie kan worden aangenomen en het maximum supinatie van de onderarm wordt niet bereikt tijdens de oefening.
Op dezelfde manier is er een ziekte aan de basis van de onderarmbuigerspieren bij de epicondylus humeri ulnaris (epicondylitis humeri ulnaris = golfspeler). Het pijnpunt wordt gevonden door de binnenste bovenarm naar beneden te bewegen het ellebooggewricht. Ook hier is de epicondylus goed te palperen als een afgeronde, verhoogde benige projectie.
Pijn in dit gebied wordt onder meer veroorzaakt door oefeningen met het rechte stuk bars in de pronatie positie (handpalmen naar beneden). De insertie tendinose van de triceps-spier bevindt zich aan de achterkant van de elleboog. De klachten worden met name veroorzaakt door tricepspersen, strak bankdrukken en voorhoofdpersen.
Ook hier het rechte stuk bars speelt een belangrijke rol bij het ontstaan van pijn, maar een niet goed uitgevoerde beweging met maximale extensie van het ellebooggewricht in de laatste fase kan ook verantwoordelijk zijn voor de symptomen. In extreme gevallen kan de tricepspees scheuren. Pols
In het pols Gebied, tendovaginitis van de buig- of strekspieren overheerst, evenals symptomen van overstrekking van de pols als gevolg van extreme overstrekking van de pols, zoals bij bankdrukken.
De smalle bankdrukken kan de driehoekige schijf beschadigen (spaak-kant kraakbeen schijf in de pols). Carpaal tunnel syndroom
Dit zijn meestal peesaanhechtingsstoornissen, spierverrekkingen of blokkades van het sacro-iliacale gewricht (sacro-iliacaal gewricht, ISG). Veel krachtsporters, vooral beginners, beginnen met trainen zonder op te warmen.
Koude spieren zijn echter minder flexibel en veerkrachtig, wat gemakkelijk kan leiden tot Spierpijn of zelfs een breuk van de spiervezel. De adductoren, de anterieure dij spieren (vooral de rectus femoris-spier) en de achterste dijspieren (vooral de biceps-femoris spier) worden aangetast door verwondingen. De atleet voelt een steekachtige pijn gevolgd door een krampachtig spiergevoel.
De eerste maatregelen zijn gebaseerd op het PECH-schema (rust, ijs, compressie, hoge positie). Dezelfde spieren kunnen ook tendinose van de bekkenring veroorzaken pijn in het zitbeen (billen), vooraan (musculus rectus femoris) en binnenste liesstreek (adductoren). Inguinale hernia
Echter, liespijn kan ook worden veroorzaakt door een liesbreuk.
Hernia van welke aard dan ook, of het nu in het gebied van de lies of de buikwand is, komt vooral voor tijdens oefeningen met een sterke toename van de interne buikdruk (intra-abdominale druk). Deze omvatten buikspiertraining, been pers of kniebuigen. Dezelfde spieren kunnen ook aanhechtingstendinose van de bekkenring veroorzaken.
Deze omvatten pijn in het zitbeen (billen), vooraan (musculus rectus femoris) en binnenste liesstreek (adductoren). Inguinale pijn kan ook worden veroorzaakt door een liesbreuk. Hernia van welke aard dan ook, of het nu in het gebied van de lies of de buikwand is, komt vooral voor tijdens oefeningen met een sterke toename van de interne buikdruk (intra-abdominale druk).
Deze omvatten buikspiertraining, been pers of kniebuigen. Ontwijkende bewegingen tijdens maximale inspanning of onjuist uitgevoerde oefeningen kunnen leiden tot een blokkering van het sacro-iliacale gewricht (ISG) of een verkeerde plaatsing van het heiligbeen. De klachten bevinden zich vaak in het gebied van de bovenbil en kunnen uitstralen naar de lies en dij.
De meeste misstanden en blokkades kunnen goed worden behandeld met manuele therapie, mogelijk ondersteund door infiltraties, warmtebehandelingen en medicamenteuze pijntherapie. Een gescheurde meniscus of zelfs een gescheurd kruisband zijn zeer zeldzame gebeurtenissen en niet typerend voor bodybuilding. Een veel voorkomende oorzaak van kniepijn is een femoropatellaire overbelastingspijn (chondromalacie), die vooral kan optreden bij kniebuigingen.
In kniebuigingen, de knieschijf (patella) wordt tegen het glijvlak gedrukt (femoropatellair glijlager). Hoe meer de kniegewricht wordt gebogen, hoe groter de contactdruk. De patella kraakbeen lijdt onder deze druk.
Het is daarom raadzaam de knie niet te veel te buigen en de knie niet volledig te strekken kniegewricht op de been machine tijdens beenoefeningen. Anders treedt ook hechtingstendinose op in het gebied van de kniegewricht. De quadriceps pees bij het inbrengen van de bovenste patella en de patellapees bij het inbrengen van de onderste patella (patellaire punt syndroom) worden vaak beïnvloed. Klachten van de enkel en voet gewrichten zijn zeer zeldzaam en worden dan meestal veroorzaakt door een trauma, bijvoorbeeld door een draaiend of vallend gewicht. Klachten van de enkel gewrichten en voeten zijn zeer zeldzaam en dan meestal traumatisch, bijvoorbeeld door een verdraaiing van de enkel of een vallend gewicht.
