Ademhaling: structuur, functie en ziekten

Elke cel van het menselijk organisme heeft nodig zuurstof​ Dit bereikt het lichaam van buitenaf met behulp van ademhaling, waar het direct wordt verwerkt. Het ademhalingsmechanisme vindt onbewust plaats; mensen hoeven er geen controle over te hebben. Zodra delen van het lichaam een ​​onderaanbod vertonen zuurstofdreigen ernstige gevolgen. Daarom is het belangrijk voor ademhaling goed te laten werken.

Wat is ademhaling?

De meeste ademhaling vindt plaats in de longen. Voorheen werd lucht aangezogen via de neus- or mond​ Het verdient de voorkeur om door de neus-​ De kleine haartjes verwarmen de lucht en filteren deze van zeer grof vuil, deze functie vervalt wanneer ademhaling door de mond​ Ten slotte vindt gasuitwisseling plaats in de longen zelf. Hierbij zijn vooral de luchtbellen, die ook wel alveoli worden genoemd, van belang. Hoewel vers zuurstof komt in de bloedbaan, carbon kooldioxide komt vrij in de lucht, en zo ademen mensen het uiteindelijk uit. Zoogdieren kunnen niet overleven zonder functionerende ademhaling. Zo beschadigt een zuurstofgebrek verschillende gebieden. Schade aan de hersenen is bijzonder ernstig. Dit kan niet worden teruggedraaid. Daarom kan het nodig zijn om, bijvoorbeeld na ongevallen, te gebruiken kunstmatige beademing zo spoedig mogelijk.

Proces

Verschillende gebieden zijn anatomisch belangrijk voor de ademhaling. Eerst en vooral zijn de longen cruciaal. Dit heeft miljoenen kleine luchtzakjes, de longblaasjes. Hier vindt gasuitwisseling plaats. Voordat dit kan gebeuren, moet de lucht echter eerst het lichaam binnendringen. Dit vindt plaats via het bovendeel luchtwegen neus- en mondholte​ Sinussen, keelholte en strottehoofd behoren ook tot de categorie van bovendeel luchtwegen​ Bovendien heeft het lichaam beschermende apparaten die de lucht filteren. Zo ruimen de neusharen vuil op, terwijl de keelholte en amandelen dienen als afweer tegen infectie. De lucht komt via de luchtpijp de longen binnen. Daarbij zorgen verschillende spieren ervoor dat de lucht op een gecontroleerde manier het lichaam in en uit gaat. Deze omvatten de diafragma, bijvoorbeeld, maar ook delen van de buikspieren​ Er wordt een algemeen onderscheid gemaakt tussen inademing en uitademingsspieren. Ten slotte zorgen de bronchiale spieren ervoor dat de lucht optimaal wordt verdeeld. Dit is een gladde spier. Het werkt zonder de noodzaak van controle vanaf de hersenen​ De spier contracties dus onafhankelijk plaatsvinden.

Functie en taken

Het ademhalingsproces is essentieel voor het leven. Cellen hebben zuurstof nodig voor hun stofwisselingsprocessen. Tegelijkertijd, carbon er wordt kooldioxide geproduceerd, die uit het lichaam moet worden gehaald. De zuurstof die vers in het lichaam wordt gebracht, komt uiteindelijk in de bloed, die de stof als transportmiddel naar de cellen brengt. In ruil daarvoor geven de cellen hun carbon dioxide, dat op zijn beurt wordt gedragen door de bloed naar de longen. De belangrijkste taak van ademhaling is daarom gasuitwisseling. Dit is verantwoordelijk voor gezonde zuurstofomstandigheden in het lichaam. Bij een tekort daarentegen kunnen de lichaamsfuncties niet meer werken. In plaats daarvan is het mogelijk dat cellen afsterven en dat organen volledig ophouden te functioneren. Zonder zuurstofopname zouden mensen niet kunnen leven. De ademhaling wordt gereguleerd door verschillende mechanismen. Er zijn bijvoorbeeld processen die ervoor zorgen dat de ademhaling onbewust plaatsvindt. Deze zorgen ook 's nachts voor gasuitwisseling. Daarnaast zorgt de ademhalingsmusculatuur ervoor dat het in- en uitstromen van lucht überhaupt kan plaatsvinden. De diafragma maakt ook deel uit van de ademhalingsmusculatuur. Dit heeft de belangrijkste taak in het gehele anatomische ademhalingsproces. De diafragma is een spier die zit tussen de borst en de ingewanden van de buik en is ook vastgemaakt aan de wervelkolom. Door het diafragma aan te halen, wordt de volume in de borst en tegelijkertijd in de longen. Dit mechanisme zorgt ervoor dat de druk in de longen lager is dan die in de omgeving. De onderdruk zorgt voor een drijvende kracht voor de lucht die tijdens het inademen de longen binnendringt. Het diafragma is ook minstens gedeeltelijk verantwoordelijk voor het uitademen. Zodra het middenrif ontspant, neemt de druk in de longen toe en wordt de lucht naar buiten gedwongen. Hierbij zijn vooral de uitademingsspieren bepalend. Deze omvatten bijvoorbeeld de buikspieren.

Klachten en ziekten

Er zijn tal van mogelijke klachten en ziektes die de ademhaling kunnen beïnvloeden. Zo is het mogelijk om tijdens het eten door te slikken en de etensresten “in te ademen”. Dit is het geval wanneer de beschermende strotklep is niet gesloten tijdens het inslikken. In plaats daarvan komt het voedselresten de luchtpijp binnen, wat kan leiden ademnood. Overhaast eten is hier misschien de schuld, maar ook neurologische aandoeningen zijn niet uit te sluiten. Als de resten niet vakkundig en direct worden verwijderd, bestaat de kans op ernstige gevolgen. Ademhaling kan ook worden beperkt door longontsteking​ Dit wordt vaak veroorzaakt door bacteriën, die verantwoordelijk zijn voor het vullen van de longblaasjes met inflammatoire infiltraten. Als gevolg van een dergelijk proces kunnen de aangetaste longblaasjes niet langer deelnemen aan gasuitwisseling. In de meeste gevallen, longontsteking heeft alleen invloed op individuele secties. Naast lichamelijke aandoeningen kan ook de psyche een rol spelen bij het ontstaan ​​van symptomen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij hyperventilatie​ Getriggerd door een paniekaanval, beginnen de getroffenen krachtiger in te ademen. Er komt meer zuurstof het lichaam binnen dan het nodig heeft of kan verwerken. De snelle ademhaling veroorzaakt meer kooldioxide om vrij te komen, wat op zijn beurt de pH-waarde in het lichaam verhoogt. Dit resulteert in armer bloed stroom naar de handen bijvoorbeeld, maar ook in de hersenen.