Synoniemen
Hoofd van de humerus, Tuberculum majus, Tuberculum minus, Epicondylus humeri radialis, Epicondylus humeri ulnaris, Fractuur van humerus Medisch: Humerus
Anatomie
De bovenarm bot (opperarmbeen) is zoals alle botten van de arm een buisvormig bot. Richting de schoudergewricht, de humerus heeft een ronde hoofd (caput humeri). Deze hoofd van opperarmbeen staat onder een hoek van ca.
130 ° ten opzichte van de as. Samen met de schouderblad hoofd van humerus vormt een onderdeel van de schoudergewricht en is dus bedekt met een laag kraakbeen weefsel zoals alle gewrichten. Onder de kop van de humerus bevinden zich twee bottextracties (tuberculum majus en tuberculum minus), waaraan grote spiergroepen zijn vastgemaakt.
De lange bicepspees loopt in een groef (sulcus bicipitalis) tussen de botextracties. Naar het ellebooggewricht, verspreidt het opperarmbeen zich in zijn twee jointrolletjes. De spieren van de onderarm Aan de zijkant van de twee joint rollers zijn flexoren en onderarmextensoren bevestigd.
De buigspieren hechten zich vast aan de gewrichtsroller aan de zijkant van de straal (small vinger zijde) aan de zogenaamde epicondylus humeri ulnaris. Aan de zijkant van de spaak onderarm extensoren hechten zich vast aan de radiale epicondylus humeri bij de humerus.
- Tuberculum majus
- Bicepspees boven de bicipitale sulcus
- Humeruskop
- Bovenarm botschacht
Functie
De humerus verbindt de schoudergewricht Met het ellebooggewricht en dus met de onderarm. Bij de schouder vormen de humerus en de scapula het schoudergewricht, een zogenaamd kogelgewricht. Bij het ellebooggewricht, de humerus vormt het ellebooggewricht met de ellepijp en de radius, een scharniergewricht.
- Humerus (bovenarmbeen)
- Ulna (ellepijp)
- Spaak (straal)
Ziekten van de bovenarmbeenderen
De meest voorkomende ziekte van de humerus is tennis elleboog (epicondylitis humeri radialis). Epicondylitis humeri radialis is een pijnlijke peesinbrengontsteking van de strekspieren van de onderarm. Ontsteking van de buigspieren van de onderarm (epicondylitis humeri ulnaris), die bekend staat als de elleboog van de golfer, komt veel minder vaak voor.
Er zijn ook fracturen van de humerus (humerus breuk). Breuken bij de elleboog, de zogenaamde supracondylaire humerus breuk, komen vooral veel voor in jeugd. Op oudere leeftijd, de breuk van het hoofd van de humerus domineert.
Hier breekt het gewrichtskop in verschillende fragmenten. Wederopbouw is moeilijk. Fracturen van de humerus zijn vrij zeldzaam.
Een ander letsel is een ontwrichting van de schouder (schouderdislocatie). In dit geval verlaat de kop van de humerus de kom en komt in de meeste gevallen vast te zitten onder het coracoïde proces van de scapula.
