Zogenaamde echopraxie wordt gekenmerkt doordat getroffen individuen dwangmatig de bewegingen van anderen imiteren en herhalen. De manifestatie is een van de echomatismen die symptomatisch optreden bij volwassenen als onderdeel van psychische aandoeningen zoals Tourette syndroom or schizofrenie In sommige gevallen kan echopraxie ook optreden in dementie patiënten.
Wat is echopraxie?
De term echopraxie verwijst naar de pathologische imitatie van waargenomen bewegingen van anderen. De complexe stoornis heeft betrekking op motorische vaardigheden en komt altijd onvrijwillig voor. In sommige gevallen verschijnt het in combinatie met catatonie als zogenaamde echolalie. Hier zijn de getroffen personen onderhevig aan de dwang om woorden te herhalen die door anderen zijn gehoord. Echopraxie komt meestal voor bij schizofrenie, Asperger syndroom, autisme, oligofrenie, en Tourette syndroom. In sommige gevallen, Alzheimer patiënten kunnen ook worden beïnvloed. Als alleen gebaren en gebaren worden nagebootst, wordt het echomimia genoemd.
Oorzaken
De bewegingen van andere mensen worden rechtstreeks nagebootst door degenen die zijn getroffen door echopraxie. In dit geval wordt dit onmiddellijke echopraxie genoemd. Het kan echter ook worden uitgesteld en permanent worden herhaald. Tourette syndroom is een ticstoornis waarbij echopraxie veel voorkomt. Getroffen personen voeren onvrijwillige en plotselinge spierbewegingen uit die vaak op stereotiepe wijze worden herhaald. In de meeste gevallen zijn ze ook niet doelgericht. Het klinische beeld komt ook voor bij andere neurologische aandoeningen zoals schizofrenie Het gaat meestal gepaard met symptomen zoals hallucinaties, verstoringen van het ego en wanen. Echopraxie komt echter ook voor bij globale afasie. Dit verwijst naar schade aan de taal centrum van beide hersenhelften van de hersenen, die kan worden veroorzaakt door bijvoorbeeld een tumor, trauma of beroerte.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomen van echopraxie worden gekenmerkt door motoriek tics Ze kunnen in sommige gevallen in verband worden gebracht met een gezichtsbehandeling spiertrekkingenverminderde impulscontrole, dwangmatig keelschrapen en agressie. Deze tics variëren sterk in ernst en zijn geïndividualiseerd. In bijzonder ernstige gevallen kunnen patiënten geen vrijwillige bewegingen meer uitvoeren. De zogenoemde rusteloze benen syndroom behoort ook tot de varianten van echopraxie. Dit ziektebeeld veroorzaakt onvrijwillig been bewegingen. Echopraxie komt ook voor bij jeugd hyperactiviteit en aandachtsstoornissen, verschillende dwanghandelingen, zelfverwonding] en vele andere gedragsstoornissen. In Tourette syndroomtreden de eerste symptomen meestal op tussen de leeftijd van twee en tien jaar. De motor tics komen vaak voor aan het begin van de aandoening. Een groot deel van de getroffenen lijdt aan complexe tics die tegelijkertijd meerdere spiergebieden van het lichaam aantasten. In de loop van de ziekte ontwikkelt zich in ongeveer 50 procent van de gevallen een echoraxie, die in een later stadium ook spontaan kan verdwijnen. Dit proces wordt remissie genoemd. Echopraxie leidt meestal ook tot bijkomende aandoeningen zoals obsessief-compulsieve stoornis of aandachtstekortstoornis.
Diagnose
Om de aandoening te diagnosticeren, wordt een gedetailleerde geschiedenis van de getroffen persoon gemaakt. De individuele symptomen worden vervolgens zeer nauwkeurig geobserveerd en geanalyseerd. Dit gebeurt over een lange periode om de ernst van de ziekte te kunnen classificeren. De diagnose wordt gesteld door middel van een vragenlijst en een schattingsschaal, die speciaal bedoeld zijn voor de diagnose van psychische en neurologische aandoeningen. Het is ook belangrijk om de patiënt te beoordelen op zijn toestand volksgezondheid Ook het gezin wordt bij dit proces betrokken.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Iedereen die herhaaldelijk motorische tics bij zichzelf of bij anderen opmerkt, zou dat moeten doen praten naar een dokter of ga samen met de getroffen persoon naar de dokter. De dwang om bewegingen te imiteren duidt op echopraxie, die in ieder geval door een arts moet worden behandeld. Het is raadzaam om bij de eerste tekenen van deze aandoening medisch advies in te winnen. Als symptomen van echopraxie optreden na een trauma, beroerte of tumor, moet in ieder geval de verantwoordelijke arts worden geraadpleegd. mensen die al last hebben van a geestesziekte met de genoemde symptomen onmiddellijk naar de verantwoordelijke therapeut gaan. Als echopraxie in een vroeg stadium wordt herkend en behandeld, zijn de vooruitzichten op herstel over het algemeen zeer goed. Bij een medische behandeling zijn regelmatige bezoeken aan een psycholoog aangewezen. In ernstige gevallen is een tijdelijke ziekenhuisopname aan te raden. Omdat de symptomen van echopraxie sterk kunnen variëren, is regelmatige controle bij de arts ook aangewezen. Als er verdere symptomen optreden, is een verandering van medicatie noodzakelijk.
Behandeling en therapie
Echopraxie kan in de meeste gevallen met medicatie worden behandeld, hoewel de symptomen vaak niet volledig verdwijnen. Medicijnen worden gebruikt om het uiterlijk te verlichten. Vanuit psychosociaal oogpunt kan ook de kwaliteit van leven van de getroffenen aanzienlijk worden verbeterd. De therapie vergemakkelijkt herintreding in de samenleving en draagt bij tot het algemeen welzijn van de patiënten. Omdat de symptomen van echopraxie sterk variëren van persoon tot persoon, neemt een langzame toename van de dosis van medicatie wordt over het algemeen aanbevolen. Als het therapie reageert, de dosis kan aanvankelijk worden gehandhaafd. Als de symptomen echter verergeren, is het raadzaam om pas met een medicatiewijziging te beginnen als de symptomen over een periode van enkele weken weer toenemen. Op deze manier moet een constante verandering van medicatie worden voorkomen. Antipsychotica zoals risperidon or aripiprazole worden vaak gebruikt om de symptomen van echopraxie te verlichten. Deze zijn echter vaak leiden op onaangename bijwerkingen zoals gewichtsschommelingen en 피로 Om dit tegen te gaan, drugs met benzamiden zoals sulpiride or Tiapride worden gelijktijdig gebruikt. Haloperidol or pimozideworden onder andere ook gebruikt voor de klassieker therapie van echopraxie. Bijwerkingen komen relatief vaak voor bij het gebruik van deze preparaten. Bovendien wordt echopraxie behandeld met tic-verminderend drugs zoals tetrabenazine, topiramaaten tetrahydrocannabinol.
Vooruitzichten en prognose
Als echopraxie vroeg wordt gediagnosticeerd en behandeld, zijn de vooruitzichten voor herstel zeer goed. Klachten nemen doorgaans snel af en het welzijn verbetert langzaam. Na een paar maanden tot een jaar zijn de meeste patiënten symptoomvrij. Een herhaling van de symptomen van echopraxie is denkbaar, maar met de juiste medicatie zeer onwaarschijnlijk. Als de ziekte niet wordt behandeld, duurt het een ernstig verloop. De symptomen nemen snel in intensiteit toe en verminderen de kwaliteit van leven van de getroffen persoon aanzienlijk. Hierdoor ontstaan vaak ook psychische klachten die zelfstandig moeten worden behandeld. De typische tics intensiveren en veroorzaken een verscheidenheid aan secundaire klachten. In sommige gevallen kunnen de gedragsstoornissen een leven lang aanhouden. Patiënten hebben dan permanente therapeutische zorg nodig. In het geval van het Tourette-syndroom is volledig herstel onwaarschijnlijk. Echter, medicatie en gedragstherapie kan de symptomen aanzienlijk verminderen. De motortics kunnen dat leiden tot gewrichtsschade en andere problemen. Toch zijn de vooruitzichten voor herstel goed, dankzij moderne medicijnen zoals topiramaat en tetrabenazine.
het voorkomen
A voorwaarde zoals echopraxie kan over het algemeen niet worden voorkomen. Dit geldt met name voor het zogenaamde Tourette-syndroom. Dit komt doordat deze ziektebeelden tot op heden niet volledig zijn gedefinieerd. De juiste basis voor preventie ontbreekt dus. Aangenomen wordt echter dat de oorzaken deels genetisch bepaald zijn, maar ook deels vroegtijdig zijn verworven jeugd Ook is het denkbaar dat er een verband is met diverse stressfactoren die een ongunstig effect hebben op hersenen ontwikkeling in jeugd. In deze context is het spanning hormoon Cortisol speelt een niet onbelangrijke rol. Maar zelfs op volwassen leeftijd kunnen stressvolle situaties echopraxie veroorzaken als er tegelijkertijd een genetische aanleg aanwezig is. Daarom elk spanning moet worden vermeden als een preventieve maatregel. Diverse ontspanning oefeningen helpen ook in dit opzicht.
Nazorg
Echopraxie kan goed worden behandeld als de diagnose vroeg wordt gesteld. De vooruitzichten op herstel zijn dan erg goed. Om de symptomen van echopraxie te verlichten, krijgt de patiënt vaak antipsychotica voorgeschreven, daarom is een regelmatig, specialistisch onderzoek door de neuroloog noodzakelijk. Als echopraxie niet wordt behandeld, nemen de symptomen snel in intensiteit toe. Ze beperken dan de kwaliteit van leven aanzienlijk. Er zijn maar een paar mogelijkheden en beïnvloedende factoren om het hoofd te bieden aan het dagelijks leven met deze ziekte. Daarom moet ervoor worden gezorgd dat een echopraxiepatiënt altijd een dieet vetarm en rijk aan vitaminen en mineralen. Roken, alcohol en zelfs drugsmisbruik verergert de symptomen enorm en moet indien mogelijk worden vermeden. Spanning op het werk of in het dagelijks leven kunnen ook symptomen van deze ziekte veroorzaken. Het wordt aanbevolen dat patiënten met echopraxie lid worden van een zelfhulporganisatie of discussiegroep in de buurt van hun huis. In de gemeenschap en in de uitwisseling met mensen van dezelfde leeftijd en, indien nodig, hun familieleden, kunnen problemen in het omgaan met het dagelijkse leven van echopraxie-patiënten dus worden besproken en bediscussieerd. De zelfhulpgroep kan een vertrouwensgroep van getroffen personen worden en zo de psychologische stabiliteit van de patiënt dienen. Psychische klachten (bijvoorbeeld Depressie) kan dus worden vermeden, wat anders een onafhankelijke neurologische behandeling zou vereisen.
Wat u zelf kunt doen
Echopraxie is een motorische aandoening waarbij derden dwangmatig en onvrijwillig worden nagebootst. In sommige gevallen worden gehoorde woorden ook herhaald als een zogenaamde tic. Het syndroom gaat vaak samen met Asperger, autisme, schizofrenie en Gilles de la Tourette. Het kan ook optreden als gevolg van een trauma of tumor, die schade heeft toegebracht aan het spraakcentrum van beide hersenhelften. hersenen Zelfhulp voor getroffen personen is gebaseerd op slechts enkele mogelijkheden om het dagelijkse leven zoveel mogelijk zelfstandig aan te kunnen. Aangezien de plotselinge spierbewegingen en verbale tics in ernst variëren, afhankelijk van het geval, moet het therapieplan ook worden gevolgd in de context van zelfhulp als een individuele anamnese wordt uitgevoerd. De tic-verminderende drugs kan het lichaam zwaar belasten en bijwerkingen veroorzaken. Daarom een laag vetgehalte dieet rijk aan vitaminen en mineralen moet gevolgd worden. Slechte gewoonten zoals roken, alcohol en drugsmisbruik moet worden vermeden. Bij stress kan het syndroom verergeren. Regelmatig ontspanning oefeningen en uitgebreide wandelingen in de natuur, bij voorkeur begeleid, worden aanbevolen. Als het symptoom kan worden herleid tot een ervaring uit de kindertijd, psychotherapie het hoofd bieden aan het trauma is een nuttige maatregel. Als echopraxie gepaard gaat met ernstige wanen en hallucinatiesmoet begeleid wonen worden gestart met het oog op het risico op letsel van de patiënt.
