Het medicijn cefotiam is een werkzame stof die tot de categorie behoort cefalosporines Cefotiam is een antibioticum en vertoont voornamelijk activiteit tegen grampositieve aëroob kiemen Het medicijn is echter ook effectief tegen sommige gramnegatieve middelen bacteriën Om deze reden is het medicijn geschikt voor de behandeling van talrijke infecties veroorzaakt door bacteriën.
Wat is cefotiam?
Cefotiam is een tweede generatie antibioticum of cefalosporines Het medicijn wordt in de meeste gevallen parenteraal toegediend. De antibioticum wordt gekenmerkt door een relatief breed werkingsspectrum en is voornamelijk werkzaam tegen grampositief en specifiek gramnegatief pathogenen Bovendien is de werkzame stof cefotiam een zogenaamd beta-lactamaat. Deze stoffen kenmerken zich doordat ze de synthese van celwanden in remmen bacteriën Hierdoor kunnen de bacteriën zich niet meer ongestoord delen en vermenigvuldigen. In plaats daarvan sterven de bacteriële cellen onder invloed van cefotiam. Het medicijn cefotiam werd oorspronkelijk op de Japanse markt gelanceerd onder de handelsnaam Pansporin in 1981. Het was ook verkrijgbaar als een algemeen drug tot 1993.
Farmacologische werking
Cefotiam wordt gekenmerkt door een specifiek werkingsmechanisme en om deze reden is geschikt voor de therapie van bepaalde infecties veroorzaakt door gevoelige bacteriën. Kortom, het werkingsmechanisme van het medicijn is gebaseerd op het feit dat cefotiam de vorming van bacteriële celwanden schaadt en remt. In het proces wordt het kiemen zijn stevig gebonden aan zogenaamde transpeptidasen. Het voordeel van dit proces is dat resistentie tegen de werkzame stof slechts in zeer zeldzame gevallen ontstaat. Het medicijn cefotiam is bijvoorbeeld effectief tegen Gram-positief stafylokokken en streptokokken Aan de andere kant vertonen bepaalde soorten gramnegatieve bacteriën resistentie tegen het bètalactamaat. Het medicijn is bijzonder effectief tegen talrijke soorten enterobacteriën, zoals Enterobacter, Escherichia coli, Salmonella, Klebsiella en bepaalde soorten Proteus. Cefotiam is ook effectief tegen hemophilus influenzae, meningokokken, gonokokken, evenals anaëroben en shigella. In de context van het klinische gebruik van cefotiam wijzen observaties erop dat het actieve ingrediënt zich in toenemende mate ophoopt in bepaalde soorten weefsels. Deze omvatten bijvoorbeeld de weefsels van de nieren, hart-, prostaat, oren en genitaal gebied. Bovendien hoopt het medicijn zich op in bepaalde lichaamssappen en afscheidingen.
Medisch gebruik en toepassing
Vanwege het speciale werkingsmechanisme en het brede werkingsspectrum is de werkzame stof cefotiam geschikt voor de behandeling van tal van infectieziekten veroorzaakt door bepaalde bacteriën. Het wordt met name gebruikt voor de behandeling van infecties aan de boven- en onderzijde luchtwegen. Deze omvatten bijvoorbeeld bronchitis, keelholteontsteking, longontsteking, amandelontsteking, otitis media en ontsteking van de sinussen (sinusitis Bovendien is het medicijn cefotiam ook geschikt voor de behandeling van pyelonefritis, infecties van de urinewegen en ontsteking van de blaas Het medicijn wordt voornamelijk oraal toegediend in de vorm van een vaste stof tablets Het is ook mogelijk om de werkzame stof cefotiam intraveneus toe te dienen. Passende injectie solutions zijn hiervoor beschikbaar.
Risico's en bijwerkingen
Tijdens of direct erna therapie bij cefotiam zijn een aantal ongewenste bijwerkingen en andere klachten veroorzaakt door de werkzame stof mogelijk. Deze bijwerkingen variëren in ernst en samenstelling, afhankelijk van het individuele geval. In principe treden de mogelijke bijwerkingen met verschillende frequenties op. In sommige gevallen, bijvoorbeeld uitslag op de huid, zwelling van de gewrichten of zogenaamd Quincke's oedeem optreden na het innemen van cefotiam. Bovendien zijn de concentraties van creatinine en ureum soms toenemen, die kan worden gedetecteerd in bloed of urinetesten. Soms klagen de getroffen patiënten braken en misselijkheid net zoals pijn in de buikstreek tijdens het gebruik van het antibioticum. Klachten zoals diarree, trombocytopenie, bloedarmoedeleukocytopenie of granulocytopenie zijn ook mogelijk. In sommige gevallen kunnen symptomen lijken op die van vitamine B12-tekort verschijnen tijdens het gebruik van het medicijn. Sommige patiënten hebben een allergische reactie naar de werkzame stof, die in het ergste geval leidt tot anafylactische shock Om deze reden mag het medicijn in geen geval worden voorgeschreven als intoleranties voor een medicijn uit dezelfde groep van actieve ingrediënten bekend zijn. Ernstige maar zeldzame complicaties omvatten ook acute nier mislukking en hepatitis Bovendien, stomatitis en geelzucht ontwikkelen zich soms als gevolg van het gebruik van het medicijn. Tijdens de behandeling met cefotiam moet worden opgemerkt dat het medicijn een wisselwerking heeft met sommige andere middelen. Het antibioticum kan dus de effectiviteit van orale anticonceptiva, probenecide, chlooramfenicol en warfarine In principe mag het medicijn niet worden ingenomen als er een bekend is allergie naar cefotiam of andere cefalosporines. Therapie met cefotiam moet ook worden vermeden in geval van intolerantie voor penicillines evenals beta-lactam antibiotica Cefotiam mag ook niet worden ingenomen tijdens zwangerschap of borstvoeding.
