Bronchospasme is een samentrekking (medische term spasme) van het gladde gedeelte van de spieren van de bronchiën. Bronchospasmen ontwikkelen zich vaak in de context van irritatie van de luchtwegen, zoals allergieën of inname van giftige stoffen. Bovendien wordt bronchospasme vaak gezien bij zogenaamde obstructieve aandoeningen van de longen, bijvoorbeeld astma or COPD.
Wat is bronchospasmen?
In de context van bronchospasmen worden de spieren in het gebied van de bronchiën strakker. Dit zijn voornamelijk gladde spieren die de luchtwegen omringen. Diverse oorzaken leiden bij het optreden van bronchospasmen, bijvoorbeeld contact met speciale dampen of astma ziekte. Als gevolg van de spasmen worden de spieren in het gebied van de bronchiën smaller. Als gevolg hiervan neemt de breedte van de luchtwegen af en ademhaling weerstand neemt toe. Bijgevolg ontwikkelt zich luchtwegobstructie. Om deze reden is er ook een verband tussen bronchospasmen en obstructieve aandoeningen van de longen. Door de verhoogde weerstand tijdens ademhaling, de longen worden niet van voldoende lucht voorzien of zijn te hard opgepompt. Als bronchospasmen te lang aanhouden, hypertrofie ontwikkelt zich in de spieren van de bronchiën.
Oorzaken
Bronchospasme wordt veroorzaakt door verschillende mogelijke bijdragende factoren. In de meeste gevallen zijn dit externe factoren. Chemische of fysische irriterende stoffen zijn bijvoorbeeld mogelijke triggers. Bepaalde soorten medische middelen kunnen ook bronchospasmen veroorzaken. Deze omvatten voornamelijk antibioticum middelen die de stof afgeven histamine, evenals opiaten. Bovendien lijden bepaalde patiëntengroepen bijzonder vaak aan bronchospasmen. De verhoogde gevoeligheid voor het fenomeen wordt vooral gezien bij mensen met astma, acute luchtwegaandoeningen en rokers. Mensen met COPD, bepaalde allergieën en allergische rhinitis lopen ook bijzonder risico. Bronchospasme resulteert ook in veel gevallen, bijvoorbeeld wanneer mensen rook of stoom inademen. Bovendien kan bronchospasme worden veroorzaakt door een operatie in het luchtweggebied. Soms is de oorzaak van bronchospasmen te wijten aan een procedure die endotracheale wordt genoemd intubatie, die wordt uitgevoerd met onvoldoende anesthesie.
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomen van bronchospasmen en hun ernst variëren. In feite zorgt bronchospasme ervoor dat de bronchiale gebieden of de omliggende gladde spieren samentrekken. Als gevolg hiervan bereikt een voldoende hoeveelheid lucht de longen van de getroffen persoon niet. Patiënten hebben dus in eerste instantie last van kortademigheid. Het plotselinge optreden van dit fenomeen zorgt er vaak voor dat de patiënt in paniek raakt, wat resulteert in hyperventilatie Dit komt omdat de vernauwde luchtwegen een toename van ademhaling frequentie om de benodigde lucht in te ademen. Als de lucht door het vernauwde gebied gaat, wordt ook tijdens het uitademen een fluitend geluid geproduceerd. Bovendien lijden getroffen patiënten aan een onblusbaar hoesten In combinatie hiermee verdrijven individuen vaak slijm. Als gevolg hiervan wordt ademen nog moeilijker omdat het slijm de luchtwegen blokkeert. Pijn ontwikkelt zich in de borst en luchtweggebied. Tijdens het proces voelen veel patiënten een intense druk of hebben ze het gevoel van blauwe plekken in de borst Oppervlakte. De symptomen van bronchospasmen verslechteren gewoonlijk naarmate de patiënt in paniek raakt. Lichaamsbeweging en uitbraken van zweet hebben vaak een negatief effect op de progressie van bronchospasmen. Naast de eigenlijke bronchospasmen is er ook een zogenaamde geveinsde bronchospasmen. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer personen vreemde stoffen inademen, longproblemen hebben embolie of oedeem, of a ventilatie buis is geknikt.
Diagnose en verloop
Wanneer bronchospasmen ernstig zijn, bellen sommige mensen 911, die vervolgens de diagnose stelt. Om de ziekte te bepalen, laat de arts zich leiden door de typische symptomen van bronchospasmen. Aanwijzingen zoals verhoogde ademhalingsweerstand en karakteristieke geluiden bij het uitademen duiden op bronchospasmen. In principe snelle diagnose en therapie van bronchospasmen zijn van groot belang, omdat langdurige bronchospasmen het risico met zich meebrengen van zogenaamde hypercapnie, waarbij de concentratie of carbon dioxide in de bloed is verhoogd. Daarnaast is hypoxie mogelijk, waarbij het weefsel niet meer van voldoende wordt voorzien zuurstof.
Complicaties
Bronchospasmen zijn het gevolg van verschillende oorzaken, die verschillende complicaties kunnen veroorzaken. Mensen met allergieën zijn bijvoorbeeld bijzonder vatbaar voor vernauwing van de luchtwegen. Door een bepaalde stof zwellen de luchtwegen sterk op en raken ze verstopt, kan de getroffen persoon nauwelijks ademen en dreigt te stikken. Vanwege de anatomische nabijheid van de slokdarm ervaart de patiënt ook ongemak bij het slikken. Bovendien, vanwege de allergische reactie, diepere lagen van de huid sterk kan opzwellen, de Quincke's oedeem ontwikkelt, wat de symptomen nog meer kan verergeren. In het ergste geval is er een scherpe daling bloed druk, waardoor meerdere organen niet meer van voldoende bloed worden voorzien, anafylactische shock ontwikkelt. De organen kunnen daardoor falen en verdere problemen opleveren voor de patiënt. Soortgelijke complicaties kunnen ook optreden bij astma. De meest gevreesde complicatie is status asthmaticus, waarbij zelfs anti-astmatica helpen niet en de betrokkene dreigt te stikken. In dat geval moet onmiddellijk een spoedarts worden ingelicht. Infectie van de luchtwegen kan ook bronchiale vernauwing veroorzaken. In sommige gevallen kan de infectie zich naar de longen verspreiden en veroorzaken ontsteking Daar (longontsteking In het ergste geval is de ontsteking kan zich systemisch verspreiden, resulterend in bloedvergiftiging.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Nieuw optredende bronchospasmen moeten altijd door een arts worden beoordeeld, aangezien dit het symptoom is van veel chronische en acute aandoeningen. Bovendien kunnen geveinsde bronchospasmen wijzen op schade aan de longen of lucht in de pleuraholte. In dit geval worden de acties van de getroffen persoon grotendeels bepaald door de effecten van de spasmen. Als het een milde beperking is met kortademigheid en hoesten dat zal overgaan, is dringende medische hulp niet nodig. Getroffen personen moeten een rustpositie vinden waarin ze kunnen hoesten en zoek medische hulp als de bronchospasmen zijn verdwenen. Bronchospasme dat resulteert in pijn en ernstige kortademigheid kan het noodzakelijk zijn om een arts voor noodgevallen te bellen. Er zijn bronchospasmen die verder worden verergerd door het begin van hyperventilatie, slijmproductie en krampen, wat een risico op verstikking kan opleveren. Mensen met chronische ziekten die verhoogde luchtwegkrampen veroorzaken, zullen deze vaker ervaren. Als ze een episode hebben, moeten ze zelf beoordelen of het bellen van 911 nodig is. Echter, als de algemene waargenomen voorwaarde van de luchtwegen verergert door frequentere of ernstigere spasmen, is een medische evaluatie door de behandelende arts noodzakelijk.
Behandeling en therapie
De opties voor de behandeling van bronchospasmen variëren, met de beslissing om bepaalde te gebruiken maatregelen vooral gebaseerd op de ernst van de bronchospasmen. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat getroffen patiënten een handleiding krijgen ventilatie Daarbij krijgen ze hoge concentraties van zuurstof Als de bronchospasmen optreden als onderdeel van een chirurgische ingreep, kan het nuttig zijn om de persoon meer te geven anesthesie Anesthetica zoals ketamine zijn hiervoor geschikt. Zogenaamde bèta-2-mimetica kunnen de bronchiën verwijden en het ongemak van bronchospasmen verlichten.
Vooruitzichten en prognose
Bronchospasme heeft een gunstige prognose met snelle medische zorg. Met medicamenteuze behandeling treedt binnen korte tijd verlichting van de symptomen op. De spasmen van de spieren worden verlicht, waardoor de getroffen persoon weer normaal kan ademen. Als er geen andere onderliggende of secundaire symptomen zijn, is de patiënt symptoomvrij. Bronchospasmen kunnen op elk moment terugkeren. Hoe vaker het voorkomt, hoe groter het risico op verdere schade. Het vooruitzicht op herstel verslechtert aanzienlijk zodra de patiënt chronisch wordt getroffen long ziekte. In deze gevallen is er al schade aan het weefsel opgetreden, wat leidt tot een onherstelbare ontwikkeling. Naast ademhalingsmoeilijkheden, functionele stoornissen kan optreden of orgaanfalen dreigt. Dit wordt geassocieerd met levensbedreigend voorwaarde In dit stadium kan de patiënt alleen worden geholpen door een orgaantransplantatie, die op zijn beurt weer gepaard gaat met bijwerkingen en risico's. Een angststoornis kan ontstaan als gevolg van het plotselinge begin van bronchospasmen. De spierspasmen leiden tot onverwachte kortademigheid. Dit veroorzaakt de angst voor de dood door verstikking. Bovendien kan een paniekaanval of angststoornis Kan ontwikkelen. Dit heeft een enorme invloed op de generaal volksgezondheid gevoel. Het onderaanbod van het organisme met zuurstof kunnen ook secundaire ziekten veroorzaken en daarmee de kans op herstel negatief beïnvloeden.
het voorkomen
Bronchospasmen kunnen tot op zekere hoogte worden voorkomen, hoewel ziektegevallen zelfs preventief niet volledig te voorkomen zijn maatregelen Personen met een verhoogd risico op bronchospasmen krijgen bepaalde preventieve medicatie vóór chirurgische ingrepen. Hiervoor worden bèta-2-mimetica gebruikt. Indien mogelijk verdoven de behandelende artsen het te opereren gebied alleen regionaal tijdens een chirurgische ingreep.
Nazorg
Nadat bronchospasmen zijn opgetreden, zijn er meestal geen verdere symptomen. De patiënt kan weer normaal ademen en zijn of haar leven voortzetten. In dit geval is een snelle onmiddellijke verlichting gunstig voor het herstel. Nazorg is niet nodig. Immuniteit ontwikkelt zich echter niet. Een terugkerende ziekte om dezelfde of een andere reden is op elk moment mogelijk. Kortom, een geclusterd voorval vereist continue nazorg omdat de kans op chronische schade toeneemt. De arts identificeert een acute voorwaarde door de typische ademhalingssymptomen. Tot dusver zijn er nauwelijks mogelijkheden om bronchospasmen te voorkomen. Het komt vaak voor in combinatie met andere aandoeningen van de luchtwegen. Risicopatiënten worden hierover geïnformeerd volksgezondheid-behoud van gedrag als onderdeel van de initiële therapie Dit houdt vooral in dat je het rustig aan moet doen. Zware activiteiten moeten ten koste van alles worden vermeden. Een gezond en evenwichtig dieet is aan te raden. Nicotine consumptie moet worden stopgezet. Nazorg is er ook op gericht complicaties uit te sluiten. Patiënten die risico lopen, zijn onder meer allergie patiënten en astmapatiënten. Ze kunnen worden geholpen door medicatie om kortademigheid te voorkomen. Regelmatig gebruik vermindert de kans op bronchiale spierspasmen. Op het werk en in het privéleven hoeven slechts kleine beperkingen te worden aanvaard.
Wat u zelf kunt doen
Als bronchospasmen worden vermoed, moet onmiddellijk de medische hulpdienst worden gebeld en met de W-vragen over de situatie worden geïnformeerd. Eerste hulp maatregelen moet worden ingenomen tot de aankomst van de spoedarts. Het eerste dat u moet doen, is de patiënt kalmeren, hem warme dekens geven en beklemmende kleding losmaken. Het bovenlichaam moet naar boven en de benen laag gepositioneerd zijn. Als de getroffen persoon astmatisch is, moet geschikte astmamedicatie worden gebruikt om de bronchospasmen te behandelen. Indien bewusteloos, moet de getroffen persoon in de stabiele laterale positie Indien mogelijk moeten de ademhaling en pols daarna regelmatig worden gecontroleerd. Indien nodig, reanimatie er moeten maatregelen worden genomen. In aanvulling op mondnaar de mond reanimatie, cardiopulmonale reanimatie en - mits gepaste deskundigheid - a tracheotomie worden aanbevolen. De spoedarts moet worden geïnformeerd over de genomen maatregelen en de volksgezondheid toestand van het slachtoffer om een snelle behandeling te garanderen. Na behandeling in het ziekenhuis moet de getroffen persoon eerst in bed rusten en het rustig aan doen. Daarbij moeten de oorzaken van de bronchospasmen worden bepaald. Dit, samen met overleg met een huisarts, zal in de meeste gevallen verdere aanvallen voorkomen.
