Sympathische blokkade: behandeling, effecten en risico's

Sympathische zenuwblokkade verwijst naar kunstmatige onderbrekingen van specifieke zenuwtakken van het autonome sympathische zenuwstelsel in specifieke delen van het lichaam. De meestal onomkeerbare onderbrekingen of doorsnijdingen van sympathiek zenuwen worden bereikt door endoscopische procedures met mechanische middelen of door lokale inbrenging van chemische stoffen in een ader dat loopt dicht bij de zenuw om te worden uitgewist. De procedures worden uitgevoerd om chronisch te behandelen pijn en om abnormaal toegenomen zweten (hyperhidrose) onder controle te houden.

Wat is sympathische zenuwblokkade?

Sympathische blokkade is de term die wordt gebruikt om kunstmatige onderbrekingen van bepaalde zenuwtakken van het autonome sympathische te beschrijven zenuwstelsel in specifieke delen van het lichaam. Het autonome zenuwstelsel, ook wel het autonome zenuwstelsel genoemd, beheert onbewust een verscheidenheid aan lichaamsfuncties, waarvan er slechts enkele ook bewust kunnen worden beïnvloed, zoals ademhaling​ Het autonome zenuwstelsel omvat het sympathische en parasympathische zenuwstelsel, die gewoonlijk antagonistisch ten opzichte van elkaar werken. Als derde component wordt het enterisch zenuwstelsel (ENS), het viscerale of intestinale zenuwstelsel, ook opgenomen in het autonome zenuwstelsel. De geactiveerde sympathische zenuwstelsel plaatst het lichaam eronder spanning en regelt lichaamsfuncties zodanig dat korte spier- en energetische topprestaties kunnen worden bereikt voor vlucht of aanval. De parasympathische zenuwstelsel fungeert meestal als een antagonist voor de sympathische zenuwstelsel en staat voor herstel, groei en interne stabilisatie. Het sympathische systeem regelt niet alleen lichaamsfuncties, maar ook sensaties die bewust worden waargenomen, zoals pijn en vele anderen. Sympathische blokkades - in tegenstelling tot wat de term suggereert - zijn meestal niet van natuurlijke oorsprong, maar worden opzettelijk tot stand gebracht door chirurgische ingrepen. Sympathische zenuwblokkades worden uitgevoerd op specifieke takken van de sympathische zenuwstelsel om voor de hand liggende disfuncties, waarvan de symptomen op geen enkele andere manier kunnen worden behandeld, letterlijk te elimineren. Sympathische blokkade kan mechanisch worden bereikt door endoscopische interventie of door een middel dat intraveneus wordt toegediend op de plaats in de onmiddellijke nabijheid waarvan de sympathische zenuwtak passeert. De meeste procedures zijn omkeerbaar, tenzij de zenuw volledig is doorgesneden.

Functie, effect en doelen

De belangrijkste indicaties voor het uitvoeren van sympathische zenuwblokkade zijn primaire hyperhidrose, overmatig en oncontroleerbaar zweten van beperkte delen van het lichaam en bepaalde chronische pijn voorwaarden. Zweten op het lichaam wordt sympathiek gecontroleerd en dient normaal gesproken om de lichaamstemperatuur te reguleren. Met verhoogde transpiratie op bijna het gehele lichaamsoppervlak, wordt het verkoelende effect van verdampingskoeling benut en is dit een effectief middel om het lichaam af te koelen tijdens zware inspanning en / of hoge buitentemperaturen. De afscheiding van zweet in bepaalde delen van het lichaam, zoals in de oksels, op het voorhoofd en in het intieme gebied, dient echter ook om te communiceren, om bestaande emotionele gevoelens zoals angst, agressie, woede of zelfs seksuele status te communiceren. De geurstoffen in zweet worden in deze gevallen grotendeels onbewust opgenomen en direct verwerkt in de hersenen stam. In dit opzicht lijkt het logisch dat zweten in de oksels of op het voorhoofd het gevolg kan zijn van een toegenomen spanning niveau en hoeft niet gepaard te gaan met zweten over het hele lichaam voor verkoeling. Sommige mensen ervaren een pathologisch toegenomen zweten in de oksels en soms in andere delen van het lichaam, wat erg onaangenaam is voor de getroffenen. Het toegenomen zweten gaat vaak gepaard met blozen in het gezicht. Als conservatieve therapieën en symptoomcontrole met deodorants of poeders zijn niet succesvol, de enige effectieve therapie links is meestal een blokkade van het sympathieke zenuwen die overmatig zweten in de betreffende lichaamsdelen veroorzaken. In de meeste gevallen gaat het om sympathiek zenuwen in de borst gebied, wanneer het hoofd en handen zijn aangetast, en met een lichte spotten, ook de oksels. Sympathische zenuwen in de lumbale regio moeten worden geblokkeerd wanneer de voeten en het intieme gebied worden aangetast. Meestal worden minimaal invasieve chirurgische ingrepen gebruikt om de sympathische zenuwen te blokkeren. De blokkering zelf kan worden veroorzaakt door schroeien, doorsnijden of ronduit klemmen door middel van een titanium clip. Klemmen door middel van een titanium clip is meestal omkeerbaar. Het tweede toepassingsgebied van sympathische zenuwblokkade is de behandeling van chronische pijn, die moet worden gediagnosticeerd als veroorzaakt door sympathische zenuwen. Vaak is het neuropathische pijn als een "overblijfsel" van een ernstige eerdere ziekte zoals herpes zoster (gordelroos). Als een therapiewordt sympathische zenuwblokkade alleen gebruikt als conservatieve therapieën geen blijvende pijnverlichting bieden. De doorgaans gekozen procedure is blokkering van de sympathische zenuw door chemische middelen. De middelen worden geïnjecteerd in een ader die dichtbij het betreffende zenuwsegment loopt. De ader wordt gedurende ongeveer 20 minuten voor en na de injectieplaats tijdens de procedure afgebonden om te voorkomen dat het middel verder door de ader wordt getransporteerd voordat het effect heeft op de sympathische zenuw.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Minimaal invasieve chirurgische procedures die gericht zijn op het blokkeren van specifieke zenuwsegmenten zijn zeer goed ontwikkeld, en de gebruikelijke risico's die van toepassing zijn op andere minimaal invasieve procedures zijn niet groter voor sympathische zenuwblokkades. De procedures vereisen echter grote zorg omdat er een fundamenteel risico bestaat dat andere zenuwen of schepen met soms ernstige gevolgen in individuele gevallen. Bijvoorbeeld, in het geval van een blokkade van het sympathische zenuwstelsel in het thoracale gebied (transthoracale sympathectomie), letsel aan de stellaat ganglion wel leiden tot een eenzijdige stoornis van gezichtsuitdrukking met hangende oogleden (Horner-syndroom​ Evenzo is er een klein risico op stemband verlamming. Als ongewenste bijwerking treedt compensatoir zweten op bij elke sympathische zenuwblokkade voor de behandeling van hyperhidrose, omdat de zenuwblokkade de oorzaak van overmatig zweten niet wegneemt. In principe verdienen chirurgische technieken die het mogelijk maken de zenuwblokkade om te keren de voorkeur. Bij chemische blokkade van het sympathische zenuwstelsel door lokale anesthetica, enerzijds is er het gebruikelijke risico op letsel aan de ader of zelfs arterieel schepen en een klein risico op infectie. Na opheffing van de aderblokkade kan het anestheticum allergische reacties veroorzaken als er sprake is van intolerantie.