1. symptoombehandeling
Beta2-sympathicomimetica zijn afgeleid van epinefrine. Ze stimuleren selectief de adrenerge β2-receptoren van bronchiale spieren en hebben zo een bronchospasmolytisch effect. Voor snelle symptoomverlichting worden snelwerkende middelen gewoonlijk toegediend door inademing, bijvoorbeeld met een gemetendosis inhalator of een poeder inhalator. Ze mogen alleen worden gebruikt als dat nodig is. Een toename van de toediening suggereert een verslechtering en onvoldoende controle:
- fenoterol (Berodual, combinatie).
- Salbutamol (Ventoline, algemeen).
- Terbutaline (Bricanyl)
Niet-specifieke sympathicomimetica zijn niet selectief voor bèta2-receptoren en kunnen daarom meer veroorzaken bijwerkingen Ze worden voornamelijk gebruikt als injecteerbare oplossingen om acute, ernstige astma-aanvallen te behandelen:
- epinefrine
- Efedrine
- isoprenaline
systemische glucocorticoïden hebben ontstekingsremmende eigenschappen en worden gebruikt bij acute exacerbaties om verdere progressie te voorkomen. Ze worden slecht verdragen bij langdurig gebruik:
- cortisone tablets zoals prednisolon (Spiricort, generieke geneesmiddelen).
Parasympathicolytica zijn muscarinereceptorantagonisten die de effecten van de neurotransmitter acetylcholine, waardoor bronchodilatatie ontstaat. Ze zijn afgeleid van de tropaanalkaloïde atropine en worden beheerd door inademing. Parasympathicolytica worden als minder effectief beschouwd dan sympathicomimetica.
- Ipratropiumbromide (Atrovent, algemeen).
Theofylline niet-achterlijk, zie hieronder.
2. basistherapie
Geïnhaleerde glucocorticoïden zijn ontstekingsremmende middelen die worden gebruikt als eerstelijnsmiddelen voor de langdurige behandeling van bronchiën astma en worden voornamelijk lokaal toegediend als inademing. Ze hebben immunosuppressieve eigenschappen en kunnen orale schimmel veroorzaken. Daarom inademing moet worden gedaan voor het eten of de mond moet worden gespoeld na inademing. Lokale toepassing wordt beter verdragen dan systemisch. Geïnhaleerde glucocorticoïden worden ook gecombineerd met langwerkende beta2-sympathicomimetica.
- Beclometason (Qvar)
- Budesonide (Pulmicort, algemeen).
- Ciclesonide (Alvesco)
- Fluticasonpropionaat (Axotide)
- Fluticasonfuoraat (Arnuity Ellipta)
- Mometason furoaat (Atectura Breezhaler, combinatie).
systemische glucocorticoïden (zie hierboven) Langwerkend beta2-sympathicomimetica zijn effectief tussen 12 en 24 uur en zorgen voor een langdurig effect. Ze mogen op de langere termijn niet als monotherapie worden gebruikt:
- Formoterol (Foradil, Oxis).
- indacaterol (Atectura Breezhaler, combinatie).
- Salmeterol (Serevent)
Opmerking: de langwerkende vilanterol is alleen verkrijgbaar als combinatiepreparaat (Relvar Ellipta met fluticason furoaat). Leukotrieen-antagonisten zijn ontstekingsremmend en antiallergisch. Ze binden zich aan de CysLT1-receptor en remmen zo de effecten van cysteïnylleukotriënen. Dit zijn krachtige ontstekingsmediatoren die luchtwegreacties veroorzaken zoals bronchoconstrictie, slijmafscheiding, bloed vatpermeabiliteit en rekrutering van ontstekingscellen. Ze worden oraal toegediend en worden vaak gebruikt bij kinderen (montelukast):
- Montelukast (Singulair, generiek).
- Zafirlukast (Accolate, off-label).
Leukotrieensyntheseremmers remmen de vorming van leukotriënen. Ze zijn in veel landen niet verkrijgbaar:
- Zileuton (Zyflo, VS).
Mastcelstabilisatoren voorkomen degranulatie van mestcellen, waardoor het vrijkomen van ontstekingsmediatoren die betrokken zijn bij slijmvliesontsteking en luchtwegvernauwing tegengaan. De medicijnen moeten vier keer per dag worden ingeademd en zijn bedoeld voor continue therapie:
- Cromoglicinezuur voor astma (Lomudal, in veel landen uit de handel).
- Nedocromil (in veel landen uit de handel).
Fosfodiësteraseremmers zijn ontstekingsremmend en / of bronchodilatoren. De effecten zijn gebaseerd op de remming van fosfodiësterasen in ontstekingscellen en de daaruit voortvloeiende toename van cAMP. Dit vermindert de afgifte van ontstekingsmediatoren en de migratie van neutrofielen en eosinofielen naar de luchtwegen. Theofylline heeft een smal therapeutisch bereik en is toxisch bij overdosering:
- Theofylline (Euphyllin, Unifyl)
Monoklonale antilichamen zijn specifieke antilichamen die binden aan humaan immunoglobuline E (IgE) of interleukine-5 (IL-5) en deze inactiveren:
- omalizumab (Xolair) bindt aan IgE.
- mepolizumab (Nucala) en reslizumab (Cinqair / Cinqaero) binden aan interleukine-5 en worden toegediend om eosinofiele astma.
- benralizumab (Fasenra) bindt zich aan de alfa-subeenheid van de interleukine-5-receptor en wordt ook geïnjecteerd voor eosinofiel astma.
Combinaties
Geïnhaleerde glucocorticoïden en bèta-2-sympathicomimetica:
- fluticason propionaat en salmeterol (Seretide).
- fluticason propionaat en formoterol (flutiform).
- Fluticasonfuroaat en vilanterol (Relvar Ellipta).
- Budosenide en formoterol (Symbicort, Vanair).
- Beclometason en formoterol (Foster).
- Mometason furoate en indacaterol (Atectura Breezhaler).
Parasympatholytica en bèta-2-sympathicomimetica:
- Ipratropiumbromide en salbutamol (Dospir, Ipramol).
- Ipratropiumbromide en fenoterol (Berodual N).
Parasympatholytica, bèta-2-sympathicomimetica en geïnhaleerde glucocorticoïden:
- Glycopyrroniumbromide, indacaterol en mometason furoaat (Enerzair Breezhaler).
Voorbereidingen voor de vuist, zoals inhalatie-oplossing B, zijn niet in de handel verkrijgbaar als afgewerkte geneesmiddelen en worden op recept in de apotheek bereid. De actieve ingrediënten bevatten natriumchloride, salbutamol, ipratropiumbromide en dexpanthenol.
