Bacteriële vaginose is de meest voorkomende microbiële oorzaak vaginale infectie van reproductieve vrouwen, wat causaal wordt toegeschreven aan atypische kolonisatie van het vrouwelijke genitale gebied door anaërobe bacteriën, voornamelijk Gardnerella vaginalis, en is gemakkelijk te behandelen met medicatie.
Wat is bacteriële vaginose?
In Bacteriële vaginose, er is een verstoring van het fysiologische evenwicht van de vaginale omgeving als gevolg van een infectie veroorzaakt door bacteriën De gezonde vaginale flora, die voornamelijk de melkzuur-producerend lactobacillen, ligt in het licht zure bereik met een pH van 3.8 tot 4.5. In Bacteriële vaginose, de bacteriële evenwicht verschuivingen als gevolg van een afname in lactobacillen, zodat de pH in het minder zure bereik ligt en de vaginale flora kan worden gekoloniseerd door anderen bacteriën Deze omvatten de bacteriesoort Gardnerella vaginalis, die vaak tegelijkertijd met andere anaërobe bacteriën de vagina binnendringt, zich vermenigvuldigt en leidt tot een gemengde infectie. Dit veroorzaakt de naar vis ruikende vaginale afscheiding die kenmerkend is voor bacteriële vaginose, die deel uitmaakt van de kernsymptomatologie van bacteriële vaginose en wordt veroorzaakt door gevormde aminen (aminegeur).
Oorzaken
De onbalans van de vaginale omgeving die kenmerkend is voor bacteriële vaginose, kan door verschillende factoren worden veroorzaakt. Terwijl geslachtsgemeenschap het risico op infectie verhoogt en wordt gedacht dat het de hoofdoorzaak is van bacteriële vaginose, psychosociale spanning of overmatige vaginale hygiëne kan de pH van de vaginale flora en daardoor kolonisatie door pathogeen bevorderen kiemen Bovendien langdurig menstruatie is een risicofactor, aangezien het aantal oestrogeenafhankelijke lactobacillen neemt af als gevolg van lagere oestrogeenspiegels tijdens de menstruatie, waardoor de pH minder zuur wordt. Een minder zure pH van de vaginale flora kan leiden tot kolonisatie en proliferatie van andere bacteriën, wat leidt tot bacteriële vaginose.
Symptomen, klachten en tekenen
Bij veel vrouwen blijft bacteriële vaginose asymptomatisch. Mogelijke symptomen zijn onder meer roodheid in het intieme gebied en verhoogde vaginale afscheiding. De afscheiding is meestal grijswit en dun of plakkerig, maar kan ook bloederig of slijmerig zijn. In geïsoleerde gevallen zitten er kleine blaasjes in de ontlading. De geur van de afscheiding is meestal licht zuur, of de afscheiding ruikt naar vis. De geur wordt intenser wanneer het in contact komt met sperma. Bovendien kan bacteriële vaginose jeuk veroorzaken in het gebied van de vagina en vleien Sensorische stoornissen en ongevoeligheid in het uitwendige genitale gebied kunnen ook voorkomen. Getroffen vrouwen ervaren de vagina als droog ondanks de afscheiding of voelen een ondefinieerbaar gevoel van druk op de onderbenen vleien. Dit gaat vaak gepaard met pijn tijdens het plassen en geslachtsgemeenschap. Er kunnen ook pufjes lucht uit de vagina komen, die patiënten meestal erg ongemakkelijk vinden. Andere symptomen kunnen optreden als bacteriële vaginose vordert en andere aandoeningen veroorzaakt. Dan kan er sprake zijn van ernstige pijn dat kan uitstralen in de buik. Urineretentie en hevig bloeden kan ook optreden, meestal buiten de menstruatie.
Diagnose en verloop
Voor een diagnose van bacteriële vaginose moeten ten minste drie van de vier tests op het genomen vaginale uitstrijkje positief zijn. Zo moet een grijsachtig witte ontlading detecteerbaar zijn, met een visgeur versterkt door de zogenaamde aminetest (toevoeging van 10 procent kalium hydroxide-oplossing). Bovendien moet een pH-waarde van meer dan 4.5 en / of minimaal 20 procent bacteriële kolonisatie van de vaginale cellen microscopisch worden bepaald. Voor een definitieve diagnose van bacteriële vaginose, mogelijke andere infecties (Trichomonas vaginalis, Mycoplasma) evenals vaginitis en cervicitis moeten worden uitgesloten. In zeldzame gevallen van bacteriële vaginose, jeuk en roodheid van de huid in het genitale gebied kan naast de grijswitte afscheiding worden waargenomen. Bovendien kan bacteriële vaginose veroorzaken pijn tijdens het plassen en geslachtsgemeenschap. Zonder medisch therapiedraagt vaginale vaginose een minimaal risico op verspreiding van bacteriën naar de bovenste genitale gebieden, wat verdere complicaties kan veroorzaken.
Complicaties
Bij niet-zwangere vrouwen verhoogt bacteriële vaginose het risico op gynaecologie ontsteking. De slijmvlies van de hals kan ontstoken raken (cervicitis). In aanvulling op, ontsteking van de voering van de baarmoeder (endometritis) en ontsteking van de eileiders (salpingitis) kan optreden. Bovendien, het uitwendige vrouwelijke genitale gebied en het vaginale entree (vulvitis) kunnen ontstoken raken. Ontsteking van de Bartholin-klieren (Bartholinitis) is ook niet uitgesloten. Zwangere vrouwen kunnen ook enkele complicaties ervaren die verband houden met bacteriële vaginose. Zwangere vrouwen die zijn getroffen door bacteriële vaginose, hebben een verhoogd risico op vroeggeboorte. Bovendien kunnen ze een voortijdige geboorte of voortijdige breuk van de vruchtzak. Gedurende zwangerschapkan een infectie van het embryonale slijmvlies optreden, amnionitis genaamd. Verschillende complicaties die verband houden met bacteriële vaginose kunnen ook na de bevalling optreden. Ontsteking kan optreden en het genezingsproces van de episiotomie kan worden uitgesteld. Buik abces kan optreden na een keizersnede. Ontsteking van de baarmoederslijmvlies is ook mogelijk. Bacteriële vaginose kan ook tijdens geslachtsgemeenschap op mannen worden overgedragen. In deze context is het meestal mild en van korte duur ontsteking van de eikel (balanoposthitis) kan optreden.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
In de meeste gevallen kan het lichaam zelf een onbalans in de vaginale omgeving reguleren. Uitgaande van een gezonde levensstijl en een versterkt immuunsysteemis een bezoek aan de dokter niet absoluut noodzakelijk. Vrouwen die in armen zijn volksgezondheid de symptomen van bacteriële vaginose (bijv. jeuk, roodheid en pijn bij het urineren) met hun gynaecoloog. Als het beloop ernstig is, waarbij de symptomen snel toenemen en het fysieke en mentale welzijn verslechtert, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Bij ernstige symptomen zoals huiduitslag en stekende pijn tijdens het plassen, moet een ziekenhuisopname worden gezocht. Dit geldt vooral als de infectie optreedt tijdens zwangerschap Een onjuiste of te late behandeling kan dan in het meest ernstige geval leiden breken van de vliezen en veroorzaken voortijdige geboorte Anders moet bacteriële vaginose medisch worden opgehelderd als secundaire infecties van de eileiders, hals en baarmoederslijmvlies worden vermoed. De gynaecoloog kan de ziekte meestal snel behandelen en tips geven om een nieuwe infectie te voorkomen.
Behandeling en therapie
Spontaan herstel kan worden waargenomen bij 10 tot 20 procent van degenen die zijn getroffen door bacteriële vaginose. Anders wordt bacteriële vaginose medicinaal behandeld antibiotica (metronidazol, clindamycineof nifuratel), die oraal of vaginaal kan worden toegediend en binnen een paar dagen positieve resultaten oplevert bij meer dan 90 procent van de getroffen personen. Herhaling van bacteriële vaginose komt echter in veel gevallen voor. Medicijn therapie wordt vooral aanbevolen voor zwangere vrouwen, omdat onbehandelde bacteriële vaginose het risico op vroegtijdige bevalling verhoogt, voortijdige geboorte, en de kans op neonataal bloedvergiftiging. Preparaten met melkzuur (vaginale zetpillen met lactobacillen), glycogeen met een groeibevorderend effect op lactobacillen en zetpillen die ascorbinezuur bevatten, kunnen de vaginale flora helpen stabiliseren. Om een "pingpong-effect" te voorkomen, kan het nuttig zijn om ook de partner te behandelen. Het mannelijke genitale gebied kan ook bacteriën bevatten die bacteriële vaginose veroorzaken, maar deze veroorzaken vaak geen ongemak of een veranderde huid voorwaarde bij getroffen mannen, zodat ze onbewust bacteriële vaginose bij vrouwen kunnen veroorzaken.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor bacteriële vaginose hangt sterk af van de juiste behandeling. Daarom wordt vrouwen die symptomen van bacteriële vaginose ervaren sterk aangeraden om medische hulp in te roepen. De therapie wordt uitgevoerd via de administratie of antibiotica. De standaard antibioticum voorgeschreven is metronidazol, die meestal oraal wordt ingenomen. Na ongeveer een week herstelt de normale vaginale flora bij vier van de vijf patiënten. Het recidiefpercentage voor bacteriële vaginose is echter hoog, ongeveer 60 tot 70 procent. Alternatieve behandelingen zoals lokaal administratie of melkzuur bacteriën zijn minder veelbelovend, maar ze kunnen wel helpen om een gezonde vaginale flora te behouden antibioticum behandeling. Dit kan de kans op terugkerende bacteriële vaginose verminderen. Een andere verstandige maatregel is om te gebruiken condooms tijdens geslachtsgemeenschap om herinfectie door uw partner te voorkomen. Indien onbehandeld, kan bacteriële vaginose dat wel leiden tot verschillende complicaties. Deze omvatten een ontsteking van de eileiders, eierstokken, baarmoeder or hals Bovendien kan de bacteriële onbalans de oorzaak zijn van andere infecties. Bacteriële vaginose kan dus het risico op SOA's verhogen, zoals chlamydia of zelfs hiv.
het voorkomen
Bacteriële vaginose kan niet direct worden voorkomen. Het risico op bacteriële vaginose kan echter worden geminimaliseerd door een condoom tijdens geslachtsgemeenschap. Bovendien, overmatige vaginale hygiëne, die de evenwicht van vaginale flora, moet worden vermeden. Het gebruik van probiotische tampons tijdens menstruatie en ontspanning technieken om psychosociaal te minimaliseren spanning kan ook het risico op bacteriële vaginose verminderen.
Follow-up
Na antibiotica zijn toegediend zoals gepland en de symptomen zijn verdwenen, wordt bacteriële vaginose als genezen beschouwd. Om daarna de aangevallen vaginale flora op te bouwen antibioticum administratieworden probiotische geneesmiddelen die lactobacillen, melkzuur of preparaten met ascorbinezuur bevatten, aanbevolen. Deze worden intravaginaal toegediend en bevorderen de reconstructie van het vaginale slijmvlies Om herhaling van bacteriële vaginose te voorkomen, moet overmatige intieme hygiëne worden vermeden. Het is voldoende om de intieme zone schoon te maken met clear water Wegwerp-washandjes verkrijgbaar in de drogisterij kunnen ook worden gebruikt. Het is belangrijk om het vaginale gebied daarna zorgvuldig af te drogen. Vrouwen moeten ook synthetisch ondergoed of inlegkruisjes met plastic beschermers vermijden, omdat deze warmteopbouw en overmatig vocht in het intieme gebied kunnen veroorzaken. Intieme sprays, zeep en vochtige doekjes worden ook niet aanbevolen voor vaginaal gebruik, omdat deze de pH-waarde van de vaginale omgeving kunnen veranderen en zo de vaginale flora vatbaarder maken voor infecties. Bovendien moet ervoor worden gezorgd dat de anus met toiletpapier “van voor naar achter” na gebruik van het toilet. Dit voorkomt dat schadelijke darmbacteriën de vaginale flora of de urinebuis en daar weer infecties teweegbrengen. Vrouwen die bacteriële vaginose ontwikkelden tijdens hun zwangerschap moet op eventuele alarmsignalen blijven letten, zelfs na een succesvolle behandeling. Als vroegtijdige bevalling, breuk van de vliezen of bloeding optreedt, moet onmiddellijk medische hulp worden ingeroepen.
Wat u zelf kunt doen
Goed succes wordt bereikt met lactobacillus-culturen, omdat ze de balans van bacteriën herstellen. Lactobacilli kunnen ook direct in de spier worden geïnjecteerd voor een snel effect. Het voordeel hiervan is dat nee waterstof er wordt peroxide gevormd, wat resulteert in een direct effect in de vorm van antilichamen tegen de schadelijke bacteriën. Ook een melkzuurkuur met een melkzuurgel over een periode van zeven tot tien dagen is in de meeste gevallen veelbelovend. De gel wordt voorzichtig in de vagina ingebracht met behulp van wegwerpapplicators. Op deze manier kan de ideale zure ph-waarde snel worden hersteld. De vaginale flora kan ook worden hersteld met hoge doses vitamine C, bijvoorbeeld als concentraat in poeder vorm met een high biobeschikbaarheid Het wordt gewoon opgelost in water en kan de hele dag door worden gedronken. Een zitbad met azijn kan de slechte bacteriën doden en de weg vrijmaken voor gezonde bacteriën om te koloniseren. Evenzo een zitbad met een eetlepel tea tree olie moet eenmaal per dag worden aangebracht, dit wordt beschouwd als een genezend huismiddeltje, ook voor bacteriële vaginose. De genoemde zelfhulp maatregelen zijn geen vervanging voor behandeling door een huisarts of gynaecoloog. Bij bacteriële vaginose contact opnemen met de arts wordt sterk aanbevolen.
