Introductie
Het perineum is de spiergroep die bij mensen onder het bekken en rond de anus en geslachtsdelen. Het perineum bestaat uit talrijke spieren die tot taak hebben de romp stabiel te houden en vasthoudprocedures uit te voeren. De perineale spieren zijn vooral belangrijk tijdens continentie en geboorte.
De perineale spieren kunnen niet altijd bewust worden bewogen (meestal pas daarna bekkenbodem opleiding). De perineale spieren omsluiten en beperken ook de buitenste vrouwelijke geslachtsorganen. Ze spelen ook een doorslaggevende rol bij de geboorte.
De perineale spieren zijn slechts in beperkte mate rekbaar. Tijdens het geboorteproces glijdt het kind uit de baarmoeder en reist door de vagina, die maximaal wordt uitgerekt door de perineale spieren. Sinds de entree de vagina bij de geboorte vele malen zijn normale grootte moet uitrekken, bestaat het risico dat zowel de vagina als de perineale spieren scheuren tijdens het geboorteproces.
Om dit te voorkomen wordt bij vrouwen bij wie een scheur verwacht wordt uit voorzorg een stukje van de perineale spieren doorgesneden. Dit verhoogt de stretching capaciteit van het spiergedeelte in dit gebied en het kind kan zonder problemen worden geboren. Na de geboorte worden de afgesneden uiteinden van de spieren weer aan elkaar genaaid.
Hoewel er geen verdoving wordt gebruikt voor de episiotomie (de vrouw voelt de incisie niet tijdens de geboorte), wordt een plaatselijke verdoving gebruikt voor het hechten. Wie een episiotomie moet ondergaan, wordt meestal spontaan bepaald door de verloskundigen tijdens de bevalling. Hiervoor zijn meerdere factoren doorslaggevend.
Ten eerste moet er rekening mee worden gehouden hoe smal de vaginale uitlaat van de patiënt is en hoe sterk de perineale spieren zijn ontwikkeld (een zwakker ontwikkeld spierstelsel heeft de neiging om te bezwijken tijdens het geboorteproces en hoeft in de meeste gevallen niet te worden doorgesneden). Ten tweede moet worden bekeken of het kind een bovengemiddelde grootte heeft. Voor kleinere kinderen is een episiotomie meestal niet nodig, terwijl voor grotere kinderen vaak een episiotomie nodig is. en complicaties tijdens de geboorte
Risico's
In vergelijking met andere chirurgische ingrepen zijn de risico's van een episiotomie relatief laag. De spieren in het perineum die worden doorgesneden, worden slechts 1-2 cm ingesneden. Dit gebied wordt direct na de geboorte gehecht en geneest meestal goed.
Er zijn risico's van een wond genezen aandoening, dwz de gehechte spieruiteinden groeien niet goed samen en kunnen de druk niet weerstaan. In dit geval kunnen de spieren weer open scheuren en kan de wond geïnfecteerd raken. Infecties in dit gebied komen echter relatief zelden voor.
Het is ook belangrijk dat ondanks een episiotomie de buitenste rand van de vaginale entree wordt gestabiliseerd door de verloskundige. Omdat ondanks een episiotomie de vagina en de omliggende perineale spieren oncontroleerbaar kunnen scheuren. Perineale tranen zijn een kostbare complicatie.
Ze moeten uitvoerig worden gehecht of gereconstrueerd. Na een episiotomie kunnen de spieren in dit gebied door gebrek aan stabiliteit nog niet volledig worden benut. Het kan dus gebeuren dat direct na een bevalling de urine niet meer vastgehouden kan worden. Dit is echter tijdelijk incontinentie moet verdwijnen zodra het spierstelsel volledig is samengegroeid. Ondanks alle genomen voorzorgsmaatregelen is het nog steeds mogelijk om een ​​langere levensduur tot een blijvende te maken incontinentie optreden na een episiotomie.
