Bacteriële vaginose

Definitie - Wat is bacteriële vaginose?

Bacteriële vaginose is een overbevolking van de vagina met zogenaamd pathogeen kiemen. Deze kiemen worden gedeeltelijk aangetroffen in de vaginale flora en worden gedeeltelijk overgedragen tijdens geslachtsgemeenschap. Als de natuurlijke vaginale flora uit balans is ten koste van het belangrijke melkzuur bacteriën van de vagina, andere kiemen kan gemakkelijker koloniseren. Deze onbalans verandert de pH-waarde van de vagina​ Dit is een belangrijk criterium voor bacteriële vaginose.

Bijbehorende symptomen

Veel vrouwen merken helemaal geen bacteriële vaginose omdat het niet noodzakelijk symptomen veroorzaakt. Als er echter symptomen aanwezig zijn, wordt bijna altijd een verandering in vaginale afscheiding waargenomen. De afscheiding is meestal dun of schuimig en grijsachtig wit tot geel.

Een onaangename visgeur is ook heel kenmerkend voor bacteriële vaginose. De geur wordt veroorzaakt door het afbreken van eiwitten Door de bacteriën. Andere symptomen zijn vrij zeldzaam, maar kunnen aanwezig zijn.

Deze omvatten brandend, vaginale pijn tijdens geslachtsgemeenschap, bekend als dyspareunie. Brandend bij het plassen en vaginale jeuk zijn ook mogelijk. Algemene symptomen zoals koorts en lagere pijn in de buik hebben meer kans op een oplopende infectie, zoals baarmoeder of ovariële ontsteking​ Ze zijn echter niet typerend voor bacteriële vaginose.

Oorzaken - Hoe ontwikkelt bacteriële vaginose zich?

De oorzaken van bacteriële vaginose worden niet volledig begrepen, maar er zijn enkele mechanismen die de ontwikkeling ervan bevorderen. Allereerst is het daarom belangrijk om te begrijpen hoe de gezonde vaginale flora functioneert. De natuurlijke vaginale flora bevat de zogenaamde bacteriën.

Dit zijn melkzuurbacteriën die verantwoordelijk zijn voor de zure pH van de vagina. De zure pH-waarde beschermt de vagina tegen opstijgende infecties. Verschillende factoren, zoals frequente geslachtsgemeenschap, onjuiste of overmatige intieme hygiëne, antibiotische therapie en het binnendringen van vreemde voorwerpen (bijv. Seksspeeltjes) kunnen de vaginale flora veranderen.

Hoewel frequente seks en vaak wisselende seksuele partners tot de risicofactoren voor bacteriële vaginose behoren, is het geen seksueel overdraagbare aandoening in de conventionele zin. Veranderingen in het vaginale milieu leiden eerder tot een meervoudige vermenigvuldiging van ziektekiemen die al in de vagina aanwezig zijn of van ziektekiemen die zich tijdelijk hebben gevestigd. De evenwicht staat dan niet aan de kant van de natuurlijke flora, maar aan de kant van de ziektekiemen.

Bij bacteriële vaginose leidt een onbalans in de bacteriële kolonisatie van de vagina tot onaangename symptomen zoals jeuk en brandend​ Bij dit ziektebeeld zijn verschillende ziekteverwekkers betrokken. Dit zijn ziekteverwekkers die sowieso in de vagina aanwezig zijn, of ziekteverwekkers die de vagina slechts tijdelijk koloniseren.

Waarschijnlijk de meest voorkomende kiem die bacteriële vaginose veroorzaakt, is de bacterie Gardnerella vaginalis. Deze staafbacterie behoort tot de natuurlijke vaginale flora. Als het evenwicht verstoord is, neemt Gardnerella vaginalis honderdvoudig toe en leidt tot ongemak.

Naast deze bacterie worden er bij bacteriële vaginose ook verschillende andere pathogenen aangetroffen, zoals Mobiluncus of Prevotella. Het aantal bacteriën, dat erg belangrijk is voor een gezonde vaginale flora, neemt echter af. De exacte oorzaken voor het voorkomen - vooral voor het herhaaldelijk voorkomen - van bacteriële vaginose zijn nog niet volledig begrepen.

Er zijn echter een aantal risicofactoren die bacteriële vaginose kunnen bevorderen. Vaak veranderende seksuele partners en frequente, vooral onbeschermde, geslachtsgemeenschap zijn belangrijke risicofactoren. Seksueel contact leidt echter niet tot de overdracht van een ziektekiem die de ziekte veroorzaakt, maar lijkt op een andere manier tot een onbalans in de vaginale flora te leiden.

Andere risicofactoren zijn veelvuldig vaginaal spoelen en het gebruik van cosmetische producten in de intieme zone. Stress en een lage sociale status lijken ook samen te hangen met een verhoogde incidentie van bacteriële vaginose. Bovendien komt bacteriële vaginose vaker voor na systemische antibioticatherapie.

Antibiotische therapie kan een verandering van de vaginale flora veroorzaken als ongewenste bijwerking. Dit maakt het gemakkelijker voor ziektekiemen zoals garnderella vaginalis om zich ongecontroleerd te vermenigvuldigen. Een oestrogeentekort, zoals dat optreedt tijdens menopauze or kraamtijd, is ook een risicofactor voor bacteriële vaginose.