Ontsteking van de eikel

Algemene informatie

Een ontsteking van de eikel wordt balanitis genoemd. Het komt meestal voor in combinatie met een ontsteking van de binnenkant van de voorhuid en wordt dan balanoposthitis genoemd. De ontsteking van de eikel kan zowel als een geïsoleerde gebeurtenis optreden, bijvoorbeeld na infectie met een bacteriële ziekteverwekker, en als een gedeeltelijk symptoom bij complexe systemische ziekten. De ziekte komt zowel bij volwassenen als bij kinderen voor, maar heeft iets andere oorzaken. Al met al hebben onbesneden mannen veel vaker last van een ontsteking van de eikel dan na de besnijdenis.

Oorzaken van een ontstoken eikel

De oorzaak van balanitis kunnen ziekteverwekkers zijn die zich onder de voorhuid hebben gevestigd. Maar ook een niet-specifieke irritatie van de eikel kan tot een ontsteking leiden. Dit is bijvoorbeeld vaak het geval in de fase direct erna phimosis chirurgie.

Een allergie voor cosmetische producten, kleding, latex of medicijnen kan zich ook uiten in de vorm van een ontsteking van de eikel. Bij veel huidziekten kan ook het genitale gebied betrokken zijn. Bijvoorbeeld, psoriasis of pemphigugs vulgaris.

Te goed bedoelde genitale hygiëne kan de gevoelige huidbarrière van de eikel verstoren en zo balanitis veroorzaken. Dit geldt ook voor elke vorm van mechanische irritatie, inclusief geslachtsgemeenschap. Vaak is een ontsteking van de eikel echter ook gebaseerd op een gebrek aan hygiëne aan de andere kant.

Als de huid niet voldoende wordt gereinigd, komen afgeschubde epitheelcellen vast te zitten onder de voorhuid en vormen zo de zogenaamde smegma, een witte, vettige laag. Bacterie en andere ziekteverwekkers kunnen zich in deze laag ophopen en een ontsteking van de eikel veroorzaken. Onder de meest voorkomende triggers zijn gistschimmels, maar ook de klassieker geslachtsziekten, zoals syphilis.

Maar ook herpes virussen, HPV of mijten kunnen een ontsteking van de eikel veroorzaken. Ook genitale wratten kan door irritatie leiden tot een ontstekingsreactie in het gebied van de eikel. Last but not least, ontsteking van de urinebuis kan zich ook verspreiden naar de eikel door de resulterende afscheiding.

Mannen met bestaande urine-incontinentie lopen hier vooral risico. Door de permanent vochtige urinebevattende omgeving onder de voorhuid zijn de voorwaarden voor de bijbehorende kiemen zijn hier bijzonder goed. Een soortgelijk probleem doet zich voor bij diabetici, aangezien het verhoogde suikergehalte in de urine de groei bevordert, vooral bij schimmelinfecties.