Ziekten Anomalieën | Vrouwelijk geslachtsorgaan

Ziekten Anomalieën

De vagina kan door verschillende ziekten worden aangetast. Deze omvatten ontsteking, letsel, kanker (vaginale tumor) evenals een descensus of verzakking van de vagina. Een ontsteking van de vagina wordt vaginitis of colpitis genoemd; het is veroorzaakt door bacteriën, virussen of schimmels.

Typische symptomen zijn afscheiding, jeuk en brandend pijn. Pijn tijdens het plassen of geslachtsgemeenschap behoren ook tot de kenmerkende symptomen. Vaginale mycose, ook wel vaginale mycose genoemd, is een van de meest voorkomende gynaecologische aandoeningen.

De meest voorkomende ziekteverwekkers zijn candida, een speciaal type gist schimmel​ Candida-soorten maken deel uit van de normale flora en komen ook voor bij gezonde individuen. Door een onbalans in de vaginale flora, immuundeficiënties, hormonen of pH-veranderingen, deze schimmels kunnen zich vermenigvuldigen en symptomen veroorzaken.

Immuungecompromitteerde of verzwakte mensen zoals chemotherapie patiënten, diabetici en zwangere vrouwen lopen een bijzonder risico. Overmatige persoonlijke hygiëne, met name intieme hygiëne en stress, kunnen ook de ontwikkeling van vaginale schimmels bevorderen. In de regel melden de getroffenen jeuk in het genitale gebied en een witte afscheiding.

Daarnaast, huidveranderingen en ongemak bij het urineren kan ook voorkomen. Om te vechten vaginale mycose, wordt aanbevolen om geschikt te nemen antimycotica in de vorm van tabletten of zalven. Om te voorkomen dat de ziekte zich verspreidt en herinfecteert, wordt het ook aanbevolen om de seksuele partner te behandelen.

Om verdere schimmelinfecties te voorkomen, moet overmatige intieme hygiëne en niet-ademend ondergoed (bijv. Van synthetische vezels) worden vermeden. vaginale droogheid treedt op wanneer de vochtproductie van de vagina onvoldoende is. In de regel wordt tussen de twee en vijf gram vaginale afscheiding per dag geproduceerd.

Deze ontlading heeft verschillende functies, waaronder een beschermende functie en bescherming tegen wrijving tijdens geslachtsgemeenschap. Als de afscheiding niet meer voldoende is en de vagina droog is, kunnen er diverse klachten optreden zoals jeuk, pijn en brandend. vaginale droogheid maakt u ook vatbaarder voor verschillende infecties veroorzaakt door bacteriën en schimmels.

De oorzaak van vaginale droogheid kan hormonaal zijn en kan vooral vrouwen treffen in de menopauze. Zwangerschap en diverse medicijnen kunnen daar ook invloed op hebben hormonen en dus op vaginale afscheiding. Omdat de afscheiding van vocht afhangt van het vaginale bloed stroom, zenuw- en vaatziekten kunnen vaginale droogheid veroorzaken.

Vrouwen die lijden aan multiple sclerose, suikerziekte mellitus of hoge bloeddruk worden in het bijzonder getroffen. Overmatige consumptie van alcohol en nicotine heeft ook een negatief effect op bloed schepen en kan daarom ook vaginale afscheiding beïnvloeden. Vaginale droogheid kan ook optreden als gevolg van chemotherapie of (anti) hormoontherapie.

Mentale stress, zoals stress of angst, en overmatige intieme hygiëne kunnen ook vaginale droogheid veroorzaken. Als vaginale droogheid wordt vermoed, moet een gynaecoloog worden geraadpleegd. Het is belangrijk om de oorzaak vast te stellen om een ​​adequate therapie te kunnen starten. Een jeukende vagina is vaak een indicatie van infectie door bacteriën of parasieten.

Infecties veroorzaakt door de herpes simplex virus leiden tot genitale herpes, die wordt gekenmerkt door brandend en jeukende blaasjes in het genitale gebied. Infectie met Chlamydia kan ook tot jeuk leiden, hoewel Chlamydia-infecties meestal asymptomatisch zijn. Een parasitaire besmetting leidt vaak tot een ontsteking, die gepaard gaat met jeuk.

Jeuk kan ook optreden als bijwerking van eczeem​ Infecties veroorzaakt door schimmels of hormonale stoornissen en vaginale droogheid kunnen ook jeuk veroorzaken. Urineweginfecties kunnen ook een vergelijkbare symptomatologie veroorzaken.

Lichen sclerosus et atrophicus vulvae treedt meestal op na menopauze en wordt gekenmerkt door degeneratie van de huid en uitgesproken jeuk. Deze ziekte kan leiden tot kanker​ Het is over het algemeen belangrijk om een ​​arts te bezoeken om de exacte oorzaak van de jeuk vast te stellen en om de juiste therapie te kunnen starten.

De oorzaak van langdurige jeuk moet altijd worden opgehelderd, aangezien het ook een kwaadaardige ziekte kan zijn. Een ontsteking van het vaginale slijmvlies wordt ook vaginitis genoemd. Men spreekt van vulvovaginitis vanaf het moment dat de vleien worden met medelijden getrokken.

Een ontsteking van de vagina is in de meeste gevallen het gevolg van een infectie door bacteriën of parasieten. Mogelijke ziekteverwekkers zijn anaëroben die leiden tot vaginose, schimmels zoals de candida-soorten die veroorzaken vaginale mycose of ontsteking als gevolg van seksueel overdraagbare pathogenen zoals trichomonaden. Ontsteking kan ook optreden als gevolg van een allergie of als reactie op een vreemd lichaam, maar dit komt minder vaak voor dan infecties.

Vrouwen die last hebben van vaginale ontsteking vertonen vaak roodheid van de vagina, de vleien en mogelijk het perineum. Andere symptomen zijn onder meer een onaangename intieme geur, verhoogde afscheiding en pijn bij het urineren of tijdens geslachtsgemeenschap. Bij vermoeden van vaginale ontsteking moet een gynaecoloog worden geraadpleegd.

Na een gedetailleerd interview en onderzoek kan de juiste therapie worden gestart. De therapie hangt af van de oorsprong van de ontsteking, de ziekteverwekker en de weerstand van de ziekteverwekker. antibiotica moet worden voorgeschreven voor bacteriële infecties, en antimycotica moet worden voorgeschreven voor schimmelinfecties.

Vaginaal kanker is een zeldzame kwaadaardige degeneratie van de vrouwelijke geslachtsorganen. De oorsprong van deze degeneratie is niet opgehelderd, maar men vermoedt dat terugkerende irritatie, straling en het gebruik van spiralen (spiraaltjes) gedurende vele jaren de ontwikkeling van vaginale kanker​ In de meeste gevallen zijn dit echter eerder tumoren van de omliggende organen die zich in de vagina verspreiden.

Vaginale kanker is meestal een plaveiselcelcarcinoom en heeft de neiging om de orgelgrenzen te overschrijden. Bijvoorbeeld de rectum of de blaas wordt ook beïnvloed. Veel vrouwen klagen over bloeding na geslachtsgemeenschap en over verharding van het slijmvlies.

Het vaginale vocht wordt ook rood. Als de tumor de rectum en blaas, het kan ook problemen veroorzaken bij het plassen en poepen. Afhankelijk van waar de tumor zich bevindt en hoe groot deze is, kunnen verschillende therapeutische benaderingen worden overwogen.

Om de tumor met succes te verwijderen, de vagina en mogelijk de baarmoeder moet vaak worden verwijderd. Als de tumor te groot is, kan lokale bestraling worden uitgevoerd om de tumormassa te verkleinen. Ondanks succesvolle therapie komen recidieven vaak voor.

De afscheiding van vaginaal vocht kan door verschillende oorzaken worden verhoogd. Tijdens seksuele opwinding wordt er meer vocht geproduceerd om een ​​vlotte geslachtsgemeenschap mogelijk te maken. Infecties veroorzaakt door bacteriën, schimmels of andere pathogenen kunnen ook leiden tot verhoogde afscheiding.

Hormonale stoornissen (oestrogeentekort evenals oestrogeen- of gestageenoverschot) zoals tijdens zwangerschap or menopauze beïnvloeden ook de afscheiding van vaginaal vocht. Daarnaast zijn er ook misdragingen zoals overmatige intieme hygiëne of niet aangepaste irrigaties die leiden tot een verandering van de pH. Voordat u met een therapie begint, is het belangrijk om de trigger te vinden.

Verhoogde secretie kan alleen met succes worden behandeld als de therapie geschikt en gericht is. Belangrijke onderscheidende criteria zijn bijvoorbeeld de hoeveelheid, kleur en consistentie van de afscheiding, of er jeuk is of dat bepaalde medicijnen (voorbehoedsmiddelen, hormonen) zijn genomen. Er moet ook een weefselmonster worden genomen om kanker uit te sluiten. Zwelling van de vagina kan verschillende oorzaken hebben.

Een gezwollen vagina kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door een opeenhoping van bloed: Bloed hoopt zich op in de vleien en laat ze groter lijken. Deze ophoping is normaal tijdens seksuele opwinding. Een zwelling die lang aanhoudt na geslachtsgemeenschap kan duiden op irritatie van het slijmvlies of de schaamlippen.

Gels, seksspeeltjes en schaamhaar haar kan irritatie veroorzaken. Als de zwelling niet direct na geslachtsgemeenschap optreedt en ook pijnlijk is, duidt dit op een infectie. Verschillende pathogenen kunnen vaginale zwelling veroorzaken, vooral seksueel overdraagbare pathogenen.

Zo kan infectie met de bacterie Treponema pallidum leiden tot syphilis (ook syfilis). De eerste symptomen zijn pijnloos zweer in het genitale gebied en zwelling van de aangrenzende weefselvocht knooppunten. Bovendien genitaal herpes kan ook zwelling en jeukende blaren op de geslachtsorganen veroorzaken.

Infectie met de parasiet Trichomonas vaginalis kan ook leiden tot ontsteking (trichomoniasis). Deze ontsteking gaat vaak gepaard met roodheid en zwelling van de vagina. Als een zwelling nogal knoestig of hard aanvoelt, kan dit een aanwijzing zijn voor een kwaadaardige aandoening van de vagina.

Een ander typisch ziektebeeld dat zwelling van de vagina kan veroorzaken, is zogenaamd bartholinitis​ Dit is een ontsteking en verstuiking van de Bartholin-klieren in de vaginale wand. Deze ontsteking kan een grote zwelling met hevige pijn veroorzaken.

Een vaginale traan is een scheur in de vagina. Dit letsel kan verschillende oorzaken hebben. De meest voorkomende oorzaak is een geboortetrauma tijdens een natuurlijke bevalling.

Het gebruik van een zuignap of een verloskundige pincet kan de vagina beschadigen en zo tot een traan leiden. Zelfs als dat van het kind is hoofd is te groot in vergelijking met het geboortekanaal, kan er een breuk ontstaan. Vaginale scheuren kunnen ook optreden als gevolg van seksueel trauma zoals verkrachting of het inbrengen van vreemde lichamen in de vagina.

Een vaginale ruptuur is meestal pijnlijk, hoewel de intensiteit van de pijn van vrouw tot vrouw verschilt. De scheur is meestal longitudinaal en kan tot bloeden leiden. Gescheurde vagina komt vaker voor bij vrouwen met een zwakte van de hals (cervicale insufficiëntie) tijdens zwangerschap of met een perineale traan.

Eerdere vaginale verwondingen laten ook littekens achter en leiden tot instabiliteit en gevoeligheid van het weefsel. In ernstige gevallen is de verbinding tussen de baarmoeder en de vagina kan volledig worden doorgesneden (zogenaamde colporrhexis). De therapie bij uitstek voor een vaginale scheur is chirurgisch hechten.

A vaginale kramp (vaginisme) is de ongecontroleerde spasme van de bekkenbodem spieren die leiden tot een sluiting van de vagina. De krampachtige sluiting van de vagina maakt het moeilijk of onmogelijk om de vagina binnen te dringen. Om deze reden vaginaal krampen de seksuele activiteit ernstig beperken.

Het gebruik van tampons of gynaecologische onderzoeken is ook bijzonder moeilijk in het dagelijks leven. Vaginaal krampen zijn onderverdeeld in primair en secundair vaginisme. Primair vaginisme is aangeboren en meestal volledig, dwz de krampen verhinderen elke penetratie in de vagina.

Secundair vaginisme ontwikkelt zich tijdens het leven en is vaak onvolledig. Secundair vaginisme heeft meestal alleen invloed op geslachtsgemeenschap en maakt het seksuele leven erg moeilijk. Vaginaal krampen zijn altijd psychologisch en treden vaak op als reactie op een trauma (verkrachting, pijnlijke geboorte).

Therapie van keuze is psycho- of gedragstherapie door een psycholoog om het onderliggende probleem aan te pakken. Stretching oefeningen kunnen ook helpen de kracht van de krampen te verminderen. Verwondingen aan de vagina kunnen op veel verschillende manieren voorkomen.

Voorbeelden zijn geslachtsgemeenschap (samenwonen), verkrachting, besnijdenis, het binnendringen van een vreemd lichaam, chirurgie of ontmaagding (ontmaagding, scheuren van de maagvliesSchade aan de vagina door samenwonen manifesteert zich meestal als een scheur in het achterste vaginale gewelf, wat leidt tot hevig bloeden en chirurgische behandeling vereist. Bij verkrachting bevindt de scheur zich daarentegen meestal in het laterale vaginale gewelf. In het geval van een descensus, de vagina en baarmoeder dalen vanwege een zwakte van de bekkenbodem spieren of bindweefsel of door verhoogde druk in de buikholte.

In het geval dat de organen naar buiten steken, wordt dit een verzakking genoemd. Bij deze ziekten klagen patiënten over een gevoel van druk, rugpijn en gebrek aan urinecontrole (incontinentie​ Deze klachten worden ofwel behandeld door middel van bekkenbodem training of, in het geval van een verzakking, een operatie.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in de volgende artikelen: Verlaging van de baarmoeder en baarmoederverzakking Aangeboren misvormingen (afwijkingen) bestaan ​​als verdere klinische beelden van de vagina. Deze kunnen de maagvlies of de vagina als geheel. In deze context treedt vaginale aplasie op, wat wordt verstaan ​​als een gebrek aan ontwikkeling van de gecreëerde vagina.

Een ander ziektebeeld is de septated vagina, waar de vagina gedeeltelijk of volledig wordt gedeeld door een septum. Hymenale atresie kan ook voorkomen bij pasgeborenen. Hier de opening van de maagvlies ontbreekt. Al deze anomalieën worden operatief behandeld.