Welke symptomen kunnen optreden? | Fistula

Welke symptomen kunnen optreden?

De symptomen van een fistel varieert enorm. Ze zijn afhankelijk van de situatie, locatie en omvang van de fistel. In veel gevallen kunnen ze leiden tot pijn, vooral als ze oppervlakkig zijn.

Een onnatuurlijke opening van twee aangrenzende organen kan leiden tot verschillende symptomen en klinische beelden. Bloed, pus of enige vorm van vloeistoffen zoals ontlasting, urine of gal kan worden afgescheiden via de fistel. De oppervlakkige fistels kunnen lokaal pijn en ongemak.

Er kan vloeistof naar buiten lekken. Aan de andere kant kunnen ze gemakkelijk leiden tot lokale ontstekingen, die ook pijnlijk kunnen zijn en complicaties kunnen veroorzaken. De symptomen variëren sterk, afhankelijk van het getroffen orgaangebied. Een zeldzame vorm van fistel is de "aortoenterale fistel", die verbindt de aorta met de darm en kan een acuut levensbedreigende bloeding in de darm veroorzaken. Zo'n fistel is moeilijk te behandelen en heeft een zeer slechte prognose.

Wat zijn fistelkanalen?

Als er een verbinding is tussen verschillende holle organen of tussen een hol orgaan en het lichaamsoppervlak die onnatuurlijk is, wordt dat genoemd fistelkanaal. De oorzaak voor de ontwikkeling van een fistelkanaal is meestal een ingekapselde ontsteking van een orgaan. Het resultaat abces dan is voorstander van de vorming van de fistelkanaal, die bedoeld is om de pus uit het orgel.

Aan de andere kant kunnen fistels ook aangeboren zijn of kunstmatig worden gemaakt door een arts voor de behandeling van verschillende ziekten. Aangeboren fistelkanalen zijn persistente fistels die oorspronkelijk voor de geboorte hadden moeten sluiten. De Urachus fistel, dwz de verbinding tussen de blaas en de navel, is daar een voorbeeld van. Een voorbeeld van een kunstmatig gecreëerd fistelkanaal is het externe maag fistel. De arts maakt dit om de patiënt tijdens een operatie kunstmatig te voeden.

Waar zijn overal fistels?

Fistels ontstaan ​​door verschillende oorzaken in lichaamsdelen met gaatjes, en in zeldzame gevallen kunnen ze tussen twee voorkomen schepen, bijvoorbeeld bij arterioveneuze fistels. In dit geval, bloed uitwisseling vindt plaats tussen de twee schepen. De symptomen zijn heel verschillend.

Typische lokalisaties van fistels zijn bijvoorbeeld tussen de darm en de blaas ("Enterovesical"), blaas en vagina ("vesicovaginaal"), urinebuis en vagina (“urethrovaginaal”), slokdarm en luchtpijp (“oesophagotracheale”) of rectum en vagina ("rectovaginaal"). Fistels kunnen ook voorkomen op de tanden of tandvlees. Het voorkomen van fistels is niet beperkt tot de hier genoemde holle organen, maar kan theoretisch op alle holle organen voorkomen.

Fistels kunnen ook voorkomen tussen orgaangebieden of holtes en de huid. De holtes hebben dan een niet-natuurlijke uitgang naar het lichaamsoppervlak. Dit komt onder meer voor in de darm (“enterocutane fistel”), die veroorzaakt kan worden door een ontsteking of kunstmatig wordt aangemaakt.

Een aangeboren of verworven gat in de huid ter hoogte van stuitbeen (stuitbeen fistel) wordt ook wel een fistel of "sinus pilonidalis" genoemd. Fistels in de mond zijn niet zeldzaam en kunnen zeer pijnlijk zijn. Heel gebruikelijk is de vorming van fistels aan de wortel van de tand als gevolg van een ontsteking.

De fistel kan overal in de mondOp lip, gehemelte, tandvlees (fistel op het tandvlees) onder de tong of de keel. Andere fistelformaties in de mond gebied zijn zeer zeldzaam. In de keeler kunnen echter verschillende soorten fistels voorkomen, die vaak hun oorzaak hebben in een embryonale verkeerde positie.

Fistels onder de tong zijn zeer zeldzaam. In feite ontwikkelen zich vaak aften op de tong, die kunnen branden en veroorzaken pijn. Dit is een beschadigd deel van het slijmvlies van de tong.

De meest voorkomende plaatsen voor aften van de tong zijn de rand en het puntje van de tong. Zelden bevinden aften zich aan de onderkant van de tong. De oorzaak van de ontwikkeling van deze aften is nog onbekend.

Zeer zelden kan een ontsteking van de tandwortel leiden tot de vorming van fistels tot aan de onderkant van de tong. Ook in de mondholtekan fistelvorming op de tand optreden in de context van ontstekingsziekten. Vooral bij de wortel van de tand kunnen ze preferentieel ontwikkelen.

An ontsteking van de tandwortel is in veel gevallen de oorzaak. Zo'n ontsteking kan veel verschillende oorzaken hebben, maar de patiënt is niet altijd direct schuldig. Gebrek aan mondhygiëne, ongezond dieet of chronische ziekten kunnen het probleem zijn.

De ontstekingsreactie van het lichaam kan dan in ongunstige gevallen leiden tot tandwortelontsteking, die dringend moet worden behandeld. Velen proberen de pijn te verdragen totdat deze verdwijnt. Onbehandeld kan de wortel van de tand echter afsterven.

De geaccumuleerde pus veroorzaakt soms ernstige pijn en dringt door in de mondholte. Dit leidt tot fistelvorming. De pijn stopt dan vaak vrij plotseling, wat in dit geval een slecht teken is.

De oorzaak van de ontsteking moet echter worden behandeld, ook al is de pijn verdwenen. Fistels kunnen ook voorkomen in de mond van kinderen, daarom voldoende mondhygiëne moet altijd worden gegarandeerd. Regelmatige bezoeken aan de tandarts, vooral als er pijn aanwezig is, zijn belangrijk.

A nek fistel is een buisvormige verbinding tussen de binnenste keel en een opening in de nek. De reden hiervoor is een stoornis tijdens de embryonale ontwikkeling. In de baarmoeder is er een doorgang in de nek gebied tussen het origineel schildklier, die zich aan de basis van de tong bevindt, en de uiteindelijke positie van de schildklier.

Normaal gesproken verdwijnt deze zogenaamde ductus thyreoglossus tijdens de embryonale ontwikkeling. Als dit niet gebeurt, is de anterieure (mediale) nek fistel wordt gevormd. De nek fistel is te herkennen aan een pijnloze zwelling van de nek.

Als het ontstoken raakt, kan het pijn, verharding of een ingekapselde etterende ophoping veroorzaken (an abces) onder de huid. Een fistel van de anus wordt ook wel een anale fistel genoemd en is een veel voorkomend probleem. De symptomen variëren van jeuk en pijn tot afscheiding op het huidoppervlak.

De symptomen zijn echter afhankelijk van de richting waarin de fistel zich verspreidt. Aangeboren anale fistels zijn zeer zeldzaam. Hoewel de stuitbeen fistel bevindt zich op het huidoppervlak rond de billen, het heeft zelden contact met de anus.

Een fistel op de anus is in de meeste gevallen het gevolg van een ontsteking in dit deel van de darm. Vaak worden klieren aangetast die zich in het slijmvlies van de anus bevinden en kunnen ontstoken raken. Tijdens de ontsteking wordt etterende secretie uitgescheiden, die een kan vormen abces (abces op de billen) en veroorzaakt fistelvorming als deze geen opening heeft om af te voeren. Andere darmaandoeningen die in het geding komen zijn "De ziekte van Crohn","colitis ulcerosa"Of"diverticulitis'.

De richting waarin de fistel zich verspreidt, kan verschillen. Als de fistel zich in de richting van de rug ontwikkelt, kan deze het huidoppervlak bereiken en er doorheen breken. Dan is er een tweede darmuitlaat, waardoor voornamelijk pus naar buiten stroomt.

Als de fistel in de tegenovergestelde richting is gericht, kan een rectovaginale fistel optreden. Dit wordt vaak opgemerkt door vaginale afscheiding van pus en ontlasting. Anders komt de fistel vaak blind in het weefsel terecht.

In zeldzame gevallen kunnen anale fistels zich ook op andere manieren ontwikkelen. Mogelijk zijn scheurtjes in de anus, zogenaamde “anale fissuren”, maar ook tumor ziekten of hiv-infecties. Fistels kunnen ook op de navel voorkomen.

Deze worden ook wel "navelfistel" of "dooierfistel" genoemd. Er moet onderscheid worden gemaakt tussen een navelstreng hernia ("omphalocele"), een urrachusfistel en een navelstrengfistel. Alle drie zijn in de meeste gevallen een overblijfsel van de embryonale ontwikkeling.

De navelstrengfistel gaat terug naar een structuur van de embryo-, het zogenaamde "dooierkanaal" of "Ductus omphaloentericus". Gedurende Kinder ontwikkeling, het verbindt het dooierkanaal met de darm van het zich ontwikkelende kind. Het dooierkanaal opent bij de navel en als het blijft tot na de geboorte, vormt het een fistel tussen de darm en de navel.

Als dit kanaal open is, treden de typische symptomen van een navelfistel op. Door de navel, ontlasting, gal, slijm en andere darminhoud kunnen naar buiten worden geleid. Aan de andere kant kunnen ziekteverwekkers ongehinderd van buitenaf in het lichaam binnendringen en ziekten of infecties veroorzaken.

De navelfistel moet daarom worden behandeld om onaangename ontstekingen te voorkomen. Fistels kunnen zich in veel delen van de darm vormen. Het gehele maagdarmkanaal strekt zich uit van de mondholte naar de anus.

In de mondholte kunnen al fistels ontstaan. Ook bij de slokdarm kan ontwikkelingsfistel leiden tot luchtpijp. In de loop van de dunne en dikke darm zijn er veel plaatsen voor mogelijke fistelvorming.

Slechts een paar hiervan zijn aangeboren. Een voorbeeld is de navelfistel, een overblijfsel uit de embryonale periode. De meeste darmfistels ontstaan ​​als gevolg van inflammatoire darmaandoeningen.

De typische ziekten die pusproductie veroorzaken met resulterende fistelvorming zijn De ziekte van Crohn, colitis ulcerosa en diverticulitis. > Afhankelijk van de richting waarin de fistelvorming zich verspreidt, ontstaan ​​zeer verschillende klinische beelden. Er kunnen verbindingen met de huid (enterocutane fistels), verbindingen met andere delen van de darm (interenterische fistels) of verbindingen met andere organen zoals de vagina (rectovaginale fistels) ontstaan.

Onder bepaalde omstandigheden kunnen ook fistels van de darm optreden, al dan niet opzettelijk, als gevolg van chirurgische ingrepen. EEN stuitbeen fistel (sinus pilonidalis) wordt veroorzaakt door een ontsteking van het onderhuidse vetweefsel in het stuitbeengebied, meestal in de gluteale plooi. Dit gebeurt - zoals tegenwoordig wordt aangenomen - wanneer haar breekt af in deze regio en groeit in de huid.

Dit resulteert in een haar nestkuil in het onderhuidse vetweefsel. Het verbreedde haar schacht veroorzaakt zwarte depressies op het huidoppervlak. Als deze haarnestkuilen onder de huid ontstoken raken, kan er een abces ontstaan.

Dit kan resulteren in fistelkanalen die nog dieper in het weefsel groeien of zich uitstrekken naar het huidoppervlak. Risicofactoren die de ontwikkeling van een stuitbeen fistel zijn: zware beharing zwaarlijvigheid sedentaire activiteiten Het beloop van de ziekte kan drie verschillende paden volgen: In de asymptomatische vorm hebben patiënten meestal geen symptomen. Alleen de zwarte depressies in de gluteale plooi zijn zichtbaar.

De asymptomatische vorm kan echter ook veranderen in een acute of chronische vorm. De acute vorm wordt gekenmerkt door een ontsteking van de haarnestkuil. Hier treden typische ontstekingsverschijnselen op: zwelling, roodheid en pijn.

De chronische vorm leidt tot de afvoer van pus of bloed van de fistelopening, vooral als er druk is op het corresponderende gebied van de fistelopening.

• Sterke beharing
• Obesitas
• Zittende activiteiten

Een arterioveneuze fistel is een zogenaamde kortsluiting tussen een slagader en ader. Deze kortsluitingsverbinding kan aangeboren zijn of kan in de loop van het leven worden veroorzaakt door verschillende ziekten.

Verworven fistels komen echter veel vaker voor, bijv. Deze AV-fistels worden veroorzaakt door verwondingen aan de overeenkomstige slagader en ader in de directe omgeving. In de loop van dialyse behandeling, zelfs een AV-fistel is opzettelijk gemaakt om de kans op een stolselvorming in de getroffen persoon te verkleinen ader vanwege de snellere doorbloeding. De symptomen variëren: aangeboren oppervlakkige fistels kunnen opzwellen en er dan roodbruin uitzien.

Een verworven AV-fistel kan leiden tot laag bloeddruk indien onbehandeld, wat vermoeidheid of duizeligheid kan veroorzaken. Dit komt doordat de kortsluitverbinding de oorzaak is hoge bloeddruk in de ader vanwege de snellere bloedstroom. Hoge bloeddruk zorgt ervoor dat de wanden van de aderen verwijden, waardoor de bloeddruk daalt.

De hart- moet dit dieptepunt tegengaan bloeddruk, daarom is de hart- tarief en beroerte volume verhogen. Als het hart- is overbelast, hartfalen kan voorkomen. Het zogenaamde steal-syndroom of tikken-fenomeen treedt op wanneer de AV-fistel "Voert" zoveel bloed af dat symptomen zoals gevoelloosheid, krampenen pijn ontwikkelt zich.