Duur van een oogfundusonderzoek | Oculair fundusonderzoek

Duur van een oculair fundusonderzoek

An oculair fundusonderzoek maakt deel uit van de oogheelkundige routine en kost niet veel tijd. Omdat de pupillen van de ogen echter eerst kunstmatig moeten worden geopend met anticholinergica oogdruppels voor het eigenlijke onderzoek is het nodig om wat meer tijd te nemen. De patiënt krijgt de druppels vaak toegediend door een verpleegkundige en wordt gevraagd nog een paar minuten te gaan zitten tot de oogdruppels volledig effect hebben en de leerlingen zijn volledig open.

Dan kan het eigenlijke onderzoek beginnen. Afhankelijk van het type onderzoek dat de arts kiest en wat hij nodig acht, duurt het oogonderzoek tussen de vijf en tien minuten. Natuurlijk is de oogarts kunnen afwijkingen vinden die verdere onderzoeken nodig maken, wat langer kan duren. Als het onderzoek van de oogfundus is afgerond, kan de patiënt in principe direct vertrekken. Hij moet er echter rekening mee houden dat de leerling-verwijdend effect van de oogdruppels maximaal vijf uur door kan rijden en dat hij gedurende deze tijd dus niet actief aan het openbaar verkeer mag deelnemen.

Welke veranderingen kunnen worden onderzocht door de fundus van het oog te spiegelen?

Belangrijke voorbeelden: en andere afwijkingen en ziekten. - Glaucoom (drukschade aan de oogzenuwkop)

• Congestieve papilla (zwelling van de oogzenuwkop als gevolg van een toename van de intracraniale druk)
• Veranderingen als gevolg van diabetes mellitus (diabetes)
• Veranderingen als gevolg van hoge bloeddruk
• Vasculaire occlusies (aderocclusies, slagaderocclusies)
• Gaten in het netvlies, tranen
• Tumoren in het oog
• Netvliesloslating

Oculair fundusonderzoek bij kinderen

Bij gezonde kinderen die op de normale manier worden geboren, is een onderzoek van de oogfundus meestal niet nodig. Dit is echter anders voor te vroeg geboren baby's of baby's die bij de geboorte complicaties hadden en die vervolgens een tijdje kunstmatige beademing nodig hadden. De reden is dat het kleine bloed schepen van de netvlies van het oog zijn pas aan het einde van de negende maand volledig gevormd zwangerschap en zijn daardoor in staat om het netvlies optimaal van bloed en dus zuurstof te voorzien.

Als een kind nu te vroeg wordt geboren en mogelijk ook kunstmatige beademing nodig heeft, kan een overmatige vorming van bloed schepen in het netvlies kan optreden, bekend als retinopathie bij prematuren. Hoe onvolwassen de premature baby is, hoe groter het risico. Een premature retinopathie of prematuriteit kan worden vastgesteld door middel van een oftalmologisch onderzoek waarbij de arts de voorwaarde van het netvlies en beoordeelt de ontwikkeling en vorming van bloed schepen.

Als een baby te vroeg wordt geboren en er is te verwachten dat er gevolgschade aan de fundus van het oog ontstaat, worden er direct meerdere controles georganiseerd waarbij de fundus van het oog moet worden gecontroleerd. De procedure voor het onderzoek is hetzelfde als bij volwassenen, met als enige probleem dat de kleintjes niet kunnen meewerken. Daarom moet de arts de oogleden zelf openen en gedurende het hele onderzoek open houden om de oogdruppels te kunnen aanbrengen en met het vergrootglas naar de fundus van het oog te kunnen kijken.

Er zijn speciale ooglid sloten voor dit doel, die de oogleden als een soort tang uit elkaar drukken en in deze positie houden. Omdat de baby ook expres niet in verschillende richtingen kan kijken, maar dit wel nodig zou zijn voor de dokter om het hele netvlies te kunnen zien, vooral de buitenste gebieden, gebruikt hij een soort klein haakje waarmee hij het oogje van de baby lichtjes indrukt. de juiste richting. De hele procedure is pijnloos voor het kind, dankzij oogdruppels met plaatselijke verdoving, maar het is nog steeds onaangenaam en vooral onaangenaam voor de ouders om naar te kijken. De controles worden voortgezet totdat de arts van mening is dat de groei van de bloedvaten is voltooid en er geen risico meer bestaat op het ontwikkelen van een vroegtijdige babyretinopathie.