Virulentiefactoren | Helicobacter pylori

Virulentiefactoren

Voorts Helicobacter pylori produceert urease, een enzym dat wordt afgebroken ureum in ammoniak en CO2. Dit verhoogt de pH in het omringende medium van de bacterie, dwz het wordt omgezet in een minder zuur milieu. De neutrale omgeving wordt de ammoniakmantel genoemd.

Helicobacter pylori produceert ook virulentiefactoren zoals de vacuolerende VacA en cagA. Het toxine VacA heeft verschillende taken: het vormt onder andere vacuolen in maagepitheelcellen, induceert zelfmoord van cellen (apoptose) en remt speciale afweercellen van de maag. immuunsysteem (T-lymfocyten). Vermoedelijk speelt het ook een rol bij de ontwikkeling van secundaire ziekten, die nog niet is begrepen.

VacA wordt geproduceerd door ongeveer 50% van de Helicobacter pylori stammen. Het eiwit cagA kan vanuit de bacterie in de epitheelcellen van de maag​ Daar bindt het zich aan structuren en verandert het signaalroutes die celgroei- en migratie-eigenschappen hebben.

Volgens de resultaten van verschillende onderzoeken zou cagA secundaire ziekten kunnen veroorzaken en zelfs rechtstreeks betrokken kunnen zijn bij de ontwikkeling van tumoren. Er zijn invasieve en niet-invasieve diagnostische methoden om Helicobacter pylori te detecteren. Bij de invasieve methoden wordt het bovenste deel van het maagdarmkanaal (maagdarmkanaal) onderzocht met een speciale beeldvormingsprocedure met behulp van een camera (endoscopie).

De weefselmonsters (biopsieën) uit de maag slijmvlies worden op verschillende manieren onderzocht. De enzymatische sneltest maakt gebruik van de reeds genoemde enzymreactie door urease. Deze test wordt Helicobacter urease-test (HUT) genoemd.

Daarnaast, bacteriën worden onder de microscoop gezocht, een bacteriecultuur wordt bereid en Helicobacter pylori wordt getest met moleculair-genetische methoden zoals de polymerasekettingreactie, die het genetisch materiaal van de bacterie kan vermenigvuldigen. Met behulp van de cultuur of de HUT kunnen levende pathogenen worden opgespoord. De niet-invasieve diagnostische methoden vereisen geen verwijdering van weefsel door endoscopie, maar zijn niettemin geschikt voor het detecteren van Helicobacter pylori in de maag.

De CO2 die bij de ureasereactie wordt geproduceerd, kan in de lucht worden gedetecteerd door middel van een ademtestureum ademtest). Een speciale test kan de ontlasting van de patiënt onderzoeken op Helicobacter pylori-componenten die door het organisme als lichaamsvreemd worden herkend en worden bestreden door de immuunsysteem (antigenen). Enkele andere testmethoden detecteren antilichamen tegen Helicobacter pylori bij de patiënt bloed, urine of speeksel, maar kan geen op zichzelf staande verklaring geven over de huidige infectiestatus, maar alleen in verband met die van de patiënt medische geschiedenis (= anamnese).

De Helicobacter pylori -urease-sneltest in het kader van een endoscopie maakt tegenwoordig deel uit van het routineonderzoek bij verdenking op Helicobacter pylori-infectie met een opvallende endoscopische bevinding. Bij controleonderzoeken na therapie, evenals bij patiënten met onduidelijke bovenbuikklachten zonder bijkomende symptomen, wordt een ureasetest uitgevoerd als geen endoscopie wordt uitgevoerd. In epidemiologische onderzoeken werden antigeen-antilichaamreacties in de bloed (serologie) worden eerder getest.

De detectiemethoden verschillen daarom met betrekking tot verschillende patiëntgeschiedenissen met reeds bestaande chronische Helicobacter pylori-infectie of vermoedelijke initiële infectie en met betrekking tot therapeutische interventie. Deze artikelen kunnen ook interessant voor u zijn:

• Helicobacter pylori-ademtest
• Urease snelle test

Herinfecties zijn vrij zeldzaam en komen voor na een succesvolle behandeling bij ongeveer 1% van de getroffenen. Zonder behandeling zal de infectie een leven lang duren.

Dit is over het algemeen geen probleem zolang er geen maagontsteking is slijmvlies of andere risicofactoren die verantwoordelijk kunnen worden gemaakt voor extra schade aan het maagslijmvlies. Een puur profylactische (= preventieve) therapie wordt tegenwoordig niet meer aanbevolen, in tegenstelling tot wat voorheen gebruikelijk was. Het wordt in medische richtlijnen alleen aanbevolen bij een nawerking, bekende familieleden met een maagtumor, na verwijdering van delen van de maag, bij een genezen maagtumor of bij langdurige therapie met niet-steroïde pijnstillers zoals ibuprofen or diclofenac net zoals glucocorticoïden, het cortisol.

Het proces van het verwijderen van de kiem wordt uitroeiing genoemd. De typische therapie bestaat uit een combinatie van meestal 2 verschillende antibiotica en een extra protonpompremmer. Deze therapie duurt dan ongeveer 7-10 dagen.

Afhankelijk van het schema dat de arts kiest, spreekt men dan van de Italiaanse of Franse drievoudige therapie, aangezien voor de behandeling drie medicijnen worden gebruikt. Deze genoemde schema's zijn slechts de meest gebruikte combinatiemogelijkheden, er zijn er echter nog veel meer, die dan in individuele gevallen worden gebruikt, aangezien de bacterie niet meer kan worden gedood door veel van de gebruikelijke antibiotica, is het vaak nodig om verschillende combinaties van antibiotica te proberen en de therapie kan tot 8 weken duren. De therapie wordt pas als succesvol beschouwd als nee bacteriën kan worden gedetecteerd in een nieuw gastroscopie na enkele weken.

Protonpompremmers Protonpompremmers maken altijd deel uit van de therapie bij de behandeling van Helicobacter pylori. Protonpompremmers blokkeren een speciale structuur in de maag slijmvlies cel, de zogenaamde protonenpomp, die verantwoordelijk is voor de productie van maagzuur, dwz zoutzuur. Op deze manier kan het evenwicht van agressief zuur en beschermende maagsappen, die werd verschoven door overmatige maagzuurproductie, wordt hersteld en de maag kan herstellen van de schade en ontsteking.

Zeer vaak zijn bijwerkingen in het maagdarmkanaal, aangezien de vertering van voedsel wordt verstoord doordat het begin van de vertering in de maag niet zoals gewoonlijk kan plaatsvinden. Dit kan verschillende effecten hebben, variërend van constipatie naar diarree, misselijkheid en braken en winderigheid. Metabolisme in de lever kan veranderen de leverwaarden, die tijdens bloed sampling.

Dit resulteert meestal in verhoogde leverwaarden​ Deze waarden zullen echter in de meeste gevallen weer afnemen na het einde van de therapie en slechts in zeer zeldzame gevallen een ontsteking van de lever (=hepatitis) kan voorkomen. Soms kunnen symptomen zoals duizeligheid, hoofdpijn, vermoeidheid of slaapstoornissen kunnen nog steeds optreden.

Deze symptomen verbeteren echter meestal tijdens de behandeling en mogen niet leiden tot een onmiddellijke stopzetting van de medicatie. Permanente opname wordt momenteel besproken met een hoger risico op osteoporose, waarbij een verhoogde heup of Vertebrale lichaam fracturen wordt vermoed. Visus- en gehoorstoornissen zijn uiterst zeldzaam en treden meestal pas op na behandeling rechtstreeks in het bloed schepen, dus niet als tablet, als onderdeel van een ziekenhuisbehandeling.

Als getroffen personen deze bijwerkingen als zodanig opmerken, dienen zij de behandelende arts te informeren. Antibiotica Onder de antibiotica er zijn verschillende soorten en stoffen die worden gebruikt bij de behandeling van Helicobacter pylori. De verschillende combinaties kampen tegenwoordig met veel weerstanden van de kiem, waardoor vaak meerdere combinaties geprobeerd moeten worden totdat de therapie succesvol is.

Het antibioticum claritromycine wordt heel vaak gebruikt. Claritromycine maakt deel uit van een groep antibiotica die macroliden​ Deze belemmeren de productie van eiwitten in een bacterie, die essentieel zijn voor het leven van de bacterie.

Veel mensen kennen het waarschijnlijk van de behandeling van infecties van de luchtwegen, zoals bronchitis, longontsteking, of van de behandeling van middenoor infecties (= Otitis media), amandelontsteking or sinusitis​ Bijwerkingen kunnen zijn: misselijkheid, braken, diarreeduizeligheid, slapeloosheid of overgevoeligheidsreacties en moeten in de bijsluiter worden gelezen. Ook vaak gebruikt is het antibioticum amoxicilline, die tot de groep van aminopenicillines behoort.

Deze groep is zeer nauw verwant aan de klassieke penicillines en remt de ontwikkeling van de buitenste schil van bacteriën​ Naast het gebruik bij Helicobacter pylori-infecties, wordt het ook gebruikt voor infecties van de spijsverteringskanaal, galwegen, urinewegen of, zoals Clarithromycin, voor verschillende infecties van de hoofd en nek en luchtwegen. Patiënten met een penicilline allergie moet zich ook onthouden van amoxicilline therapie indien mogelijk.

Bijwerkingen kunnen echter altijd optreden, zoals bij elke medicatie, en omvatten meestal gastro-intestinale stoornissen zoals misselijkheid, braken or diarree​ Als er bijwerkingen optreden, dient een arts te worden geraadpleegd om samen te bezien of een verandering van antibiotica aan te raden is. Het laatste antibioticum dat het meest wordt gebruikt bij de behandeling van Helicobacter pylori-infectie is metronidazol, een radicale generator.

Deze vormen kleine agressieve moleculen, de radicalen, die het genetisch materiaal van de bacterie, het DNA, beschadigen en de bacterie laten afsterven. Menselijk genetisch materiaal kan niet worden beschadigd door de radicalen. Het antibioticum is uitermate geschikt voor de behandeling van diverse darmen kiemen en wordt, naast de behandeling van Helicobacter pylori, ook gebruikt voor darminfecties of infecties van het genitale gebied of de urinewegen. Tijdens het gebruik van Metronidazol is het vooral belangrijk om alcohol te vermijden, aangezien de ophoping van giftige stoffen ernstige gevolgen kan hebben. indien gelijktijdig ingenomen.

Metronidazol kan, net als veel andere anntibiotica, indigestie veroorzaken, hoofdpijnduizeligheid, ongemak, verkleuring van de urine en allergische reacties, die altijd door een arts moeten worden behandeld. Gezond gedrag kan ook de symptomen van de besmette persoon verbeteren en verlichten. Alle leefstijladviezen worden voorafgegaan door een evenwichtige levensstijl waarbij het vermijden van stress een belangrijke factor is voor een verhoogde maagzuurproductie.

Stress wordt beschouwd als een belangrijke factor bij de ontwikkeling van ontsteking van het maagslijmvlies naast de ontwikkeling van hart- aanvallen. Als er geen stressvermindering mogelijk is, leren anders ontspanning technieken kunnen nuttig zijn. Wat betreft voeding is het ook belangrijk om onderstaande instructies op te volgen.

Omdat voedsel, vergelijkbaar met de aanwezigheid van Helicobacter pylori, een van de belangrijkste stimuli is voor de productie van maagzuuroptimale voeding kan ook een grote invloed hebben op het beloop van de gastritis. Voor de eerste pijnlijke dagen van een ontsteking van het maagslijmvlies, ofwel volledig vastend of een zeer licht verteerbare, magere, milde volle smaak dieet is aanbevolen. Zeer geschikt voor deze dagen zijn havermoutbananen, beschuit en groentesappen.

Een zachte dieet moet dan gedurende de hele kuur worden voortgezet. Voedsel dat moeilijk verteerbaar is en veel vet bevat, blijft heel lang in de maag en leidt tot veel meer maagzuurproductie dan lichte producten die snel kunnen worden verteerd in de rest van de maag. spijsverteringskanaal​ Op de lijst van voedingsmiddelen die niet gegeten mogen worden staan ​​dan ook zure citrusvruchten (die door het fruitzuur de schadelijke pH-waarde van het maagzuur behouden), kaas, room, vette sauzen, gefrituurd voedsel, room maar ook snoep.

Winderig voedsel zoals linzen of kool moet ook worden vermeden, omdat de maaguitzetting als gevolg van de gassen die zich vormen ook een stimulans is voor de productie van maagzuur​ Kies bij het eten van groenten voor verteerbare variëteiten zoals wortelen, courgette of salade in plaats van peulvruchten. Groenten die van tevoren zijn gekookt, worden extra verteerbaar.

Bananen, appels, peren en abrikozen verdienen ook de voorkeur boven sterk zure sinaasappels of citroenen. Maaltijden moeten worden verdeeld in meerdere kleine in plaats van een paar grote maaltijden om de stretching als een stimulans voor de productie van maagzuur. Als de ontsteking langer aanhoudt, dit dieet moet worden gehandhaafd.

Ook verschillende dranken kunnen de maagzuurproductie versterken en moeten daarom worden vermeden. Allereerst zijn de dranken alcohol en koffie, die al meerdere keren zijn genoemd. Net als bij de winderigheid kool, sterk koolzuurhoudende dranken mogen niet gedronken worden, aangezien het gas de maagzuurproductie stimuleert stretching de buik.

Sterk zure vruchtensappen zoals sinaasappelsap verlagen naast het maagzuur ook de pH-waarde en moeten daarom worden vermeden. In principe kan alles gegeten worden dat geen ongemak veroorzaakt. Volgens dit eenvoudige principe kan het dieet later worden gewijzigd in een normaal dieet.

De Helicobacter pylori-infectie is de op een na meest voorkomende bacteriële infectieziekte bij mensen. De prevalentie is veel hoger in ontwikkelingslanden dan in geïndustrialiseerde landen. Wereldwijd is 50% besmet met Helicobacter pylori, maar niet iedereen krijgt gastritis.

De meeste infecties met Helicobacter pylori zijn asymptomatisch. Niet-specifieke symptomen zoals upper pijn in de buik or Maagzuur kan ook voorkomen. De infectie neemt toe met de leeftijd.

Op de leeftijd van 50 jaar en ouder heeft elke tweede persoon Helicobacter pylori gastritis. Hoewel sommige pathogenetische mechanismen van de afzonderlijke Helicobacter pylori-stammen bekend en begrepen zijn, is het nog steeds niet duidelijk welke stam secundaire ziekten kan veroorzaken, zoals maagaandoeningen. zweer en maag kanker en welke patiënten deze ziekten ontwikkelen of levenslang asymptomatisch blijven. Helicobacter pylori werd voor het eerst beschreven door twee West-Australische onderzoekers genaamd Barry Marshall en John Robin Warren in 1983.

Pas in 2005 kregen ze voor hun ontdekking de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde, algemeen bekend als de Nobelprijs voor de Geneeskunde. Na Campylobacter pylori en anderen werd de naam van de bacterie pas in 1989 gegeven. huidige naam: Helicobacter pylori. De Duitse arts en onderzoeker Robert Koch legde al in de 19e eeuw de basis voor de ontdekking van de bacterie, toen hij erin slaagde bacteriën in kweek te kweken en, onder de microscoop bezien, een oorzakelijk verband met infectieziekten met bacteriën als pathogenen vast te stellen. . Eerder werd aangenomen dat maagsap geen schadelijke pathogenen zou toelaten in een zure omgeving en psychologische invloeden mede verantwoordelijk maakten voor het ontstaan ​​van maag- en darmzweren.

De ontwikkeling en het gebruik van mogelijke vaccins tegen infectie met Helicobacter pylori worden veel besproken. Vanwege de hoge mate van infectie, de onaangename symptomen bij het begin van de ontsteking en de bijbehorende complicaties die kunnen worden veroorzaakt door een Helicobacter pylori-infectie, zijn dergelijke benaderingen erg belangrijk en actueel. Er is echter nog geen doorbraak bereikt in de ontwikkeling van een vaccin, en er zijn waarschuwingen voor de vroegtijdige hoop op een vroege toepassing.