Calcitonine: functie en ziekten

calcitonine is een polypeptide van 32 aminozuren dat voornamelijk wordt geproduceerd in de C-cellen van de schildklier​ Als controlerend hormoon veroorzaakt het een afname van bloed calcium en fosfaat niveaus door remming van botresorptie en verhoogde uitscheiding van calcium en fosfaat. Met betrekking tot calcium concentratie, calcitonine is een antagonist, en met betrekking tot fosfaat concentratie, het is een hoofdrolspeler van hormoon van de bijschildklieren.

Wat is calcitonine?

Schematisch diagram met de anatomie en structuur van het endocriene (hormoon) systeem. Klik om te vergroten. calcitonine is een polypeptide van 32 aminozuren dat fungeert als een controlehormoon in het lichaam calcium en fosfaat evenwicht​ Een hoog calcitoninegehalte verlaagt de aanvoer van calcium uit het botresorptieproces via remming van osteoclasten, wat leidt tot een snelle verlaging van het calciumgehalte in de bloed​ In termen van calcium concentratie het werkt antagonistisch en in termen van fosfaatconcentratie protagonistisch tegen hormoon van de bijschildklieren, die voornamelijk wordt gesynthetiseerd in de bijschildklieren. Als "derde in de groep", vitamine D speelt ook een belangrijke rol in het regulerende circuit van calcium en fosfaat evenwicht. Een toename van de vitamine D niveau veroorzaakt een verhoging van de calcium- en fosfaatspiegels in de bloed​ Calcitonine is dus een antagonist voor vitamine D. Vitamine D kan ook de synthese van remmen hormoon van de bijschildklieren​ Calcitonine heeft een fysiologische halfwaardetijd van slechts enkele minuten en verliest dus snel zijn effectiviteit zodra de prikkels voor verdere synthese ophouden, bijvoorbeeld nadat de calciumspiegels zijn genormaliseerd.

Productie, vorming en fabricage

Calcitonine wordt voornamelijk gesynthetiseerd in gespecialiseerde parafolliculaire cellen (C-cellen) van de schildklier op aanvraag. Tot op zekere hoogte kan calcitonine ook worden geproduceerd in de bijschildklieren en thymus, bijvoorbeeld na een noodzakelijke volledige verwijdering van de schildklier is zeer belangrijk. Als verdere compensatie bij schildklierfalen, de motorische en sensorische zenuwkoorden van de perifere en centrale zenuwstelsel zijn ook in staat om de glandotrope Calcitonine bij te dragen Gen-Gerelateerd peptide (CGRP), dat op dezelfde manier werkt als calcitonine. De synthese van calcitonine wordt gestimuleerd door een (te) hoge concentratie calciumionen in het bloedserum. De hormoonproductie reageert echter ook op stimulatie door bepaalde gastro-intestinale boodschappers. De korte fysiologische halfwaardetijd zorgt ervoor dat wanneer een normale bloedserumcalciumconcentratie wordt hersteld, de werkzaamheid van calcitonine zeer snel afneemt door natuurlijke afbraak.

Functie, actie en eigenschappen

Calcitonine beïnvloedt verschillende fysiologische processen tegelijkertijd. Wanneer de bloedserumcalciumconcentratie boven normaal stijgt, worden de C-cellen in de schildklier gestimuleerd om calcitonine te produceren. Het belangrijkste effect van het nu geproduceerde calcitonine is het remmen van osteoclasten, die, als tegenhanger van de botopbouwende osteoblasten, constant botcellen afbreken en de stoffen die ze bevatten, zoals calcium en fosfaat, "recyclen". Hierdoor komen calcium en fosfaat vrij, die gedurende korte tijd in het bloedserum aanwezig zijn - en simpel gezegd weer door de osteoblasten kunnen worden gebruikt om op dezelfde of een andere plaats bot op te bouwen. Als het afbraakproces van de osteoclasten wordt geremd en het opbouwproces van het bot door de osteoblasten ongestoord doorgaat, ontstaat snel een onbalans tussen het afbraak- en opbouwproces ten gunste van opbouw, of ten gunste van een hoger “verbruik”. ”Van calcium en fosfaat. Als gevolg hiervan dalen de calcium- en fosfaatspiegels zoals bedoeld. Tegelijkertijd stimuleert calcitonine een verhoogde uitscheiding van calcium in de [nier]] s en darmen. CGRP, dat ook wordt gesynthetiseerd en lijkt op calcitonine, heeft ook een eetlustremmend effect, vertraagt maagzuur productie, en leidt tot een aantal andere fysiologische processen zoals een verhoging van de polsslag en verwijding van het bloed schepen​ Het is duidelijk dat calcitonine ook wordt gebruikt als medicijn om het effect van het remmen van botresorptie voor therapeutische doeleinden te benutten, vooral in geavanceerde osteoporose or de ziekte van Paget met zichtbare botvervormingen of pathologisch verhoogde calciumspiegels. Houd er rekening mee dat calcitonine, als een polypeptide, onmiddellijk wordt verteerd als het oraal wordt ingenomen voordat het zijn effect kan uitoefenen. Daarom zijn alleen parenterale vormen van administratie zoals subcutaan of intraveneus zijn mogelijk.Administratie een neusspray bij vrouwen om postmenopauzaal te voorkomen osteoporose werd in 2012 weer stopgezet vanwege mogelijke ernstige bijwerkingen.

Ziekten, kwalen en aandoeningen

Wanneer de calciumspiegels in het bloed normaal zijn, is het vrij normaal dat de calcitoninespiegels erg laag zijn, mogelijk zelfs onder de detectielimiet. Daarom heeft de definitie van een minimumwaarde geen zin, pas als er tegelijkertijd een te hoog calciumgehalte aanwezig is. Pathologische hypofunctie kan daarom nauwelijks worden gedetecteerd, aangezien het tegelijkertijd gepaard zou moeten gaan met verhoogde calciumspiegels. Als verhoogde calciumspiegels aanhouden en niet worden genormaliseerd door endogeen calcitonine, is er sprake van hypercalciëmie (ook hypercalciëmie), wat kan duiden op een ernstige ziekte. Niet behandelen kan leiden op neuromusculaire en intestinale symptomen, en op middellange termijn, nierfalen, hart- mislukking en dood. Pathologische hyperfunctie van C-cellen is echter detecteerbaar en kan worden geïnterpreteerd als een tumormarker voor C-celcarcinoom (medullair schildkliercarcinoom) of C-celhyperplasie, waarbij C-cellen autonoom calcitonine produceren en niet reageren op stimulerende hormonen of bloedcalciumspiegels. Hoge calcitoninespiegels kunnen ook duiden lever cirrose, nierinsufficiëntie, of een neuro-endocriene tumor.