Als er een aanhoudende afname van de gezichtsscherpte is die gepaard gaat met tranen en roodheid van een of beide ogen, kan een oogarts moet worden geraadpleegd om dit uit te sluiten uveitis. Deze ontsteking van het vaatmembraan kan patiënten ongeacht de leeftijd treffen en dient onmiddellijk te worden behandeld om blijvende schade aan het oog te voorkomen.
Wat is uveïtis?
Uveitis is een ontsteking van het vasculaire membraan van het oog. De oogbal is een structuur die is bekleed met drie lagen weefsel, waarbij de laag in het midden het vaatmembraan (uvea) wordt genoemd. Ontsteking kan specifieke delen van de uvea aantasten. Dit resulteert in een onderscheid tussen anterieure, intermediaire en posterieure uveitis, waarbij anterieure uveïtis de meest voorkomende vorm van ontsteking van het vaatmembraan is en ook wel irititis of ontsteking van de iris De ziekte kan eenmalig of chronisch zijn. Er zijn geen leeftijdsgrenzen voor getroffen patiënten. De symptomen zijn onder meer saai pijn in het oog, dat kan uitstralen naar het voorhoofd. Het oog is rood en waterig. De gezichtsscherpte is meestal verminderd en er is gevoeligheid voor licht. Bij chronische uveïtis is er vaak minder ongemak. De ziekte kan in één oog of bilateraal voorkomen.
Oorzaken
Oorzaken van uveïtis kunnen ook bacillen zijn virussen, schimmels en parasieten. Virussen omvatten herpes of varicella. De ontsteking kan ook optreden tijdens tuberculose or Lyme Het is vaak een gevolg van een andere ziekte die al is overwonnen, zoals een diarreeziekte veroorzaakt door bacteriën van Yersinia. Diverse autoimmuunziekten bevorderen ook uvetitis. Deze omvatten de chronische darmaandoeningen De ziekte van Crohn en colitis ulcerosa evenals reumatische aandoeningen zoals juveniele artritis, de ziekte van Bechterew en sarcoïdose, multiple sclerose of zeker nier ontstekingen. Vaak kunnen er echter geen oorzaken worden gevonden voor het optreden van de ziekte. In deze gevallen wordt gedacht dat het een immuunreactie van het lichaam is op bepaalde eiwitstructuren van het oog die als lichaamsvreemd worden beschouwd, waardoor uvetitis wordt veroorzaakt.
Symptomen, klachten en tekenen
Uveïtis kan acuut of chronisch zijn. Acute episodes met symptoomvrije intervallen zijn echter mogelijk bij de chronische vormen van de ziekte. Het belangrijkste teken is een plotselinge of langzaam ontwikkelende verslechtering van het gezichtsvermogen. Het zicht van de getroffenen wordt steeds waziger. De gezichtsscherpte neemt af. Bovendien ernstig pijn komt vaak voor. Zeer zelden is de iris kan verschillend gekleurd zijn. Afhankelijk van waar het vaatmembraan ontstoken is, kan er ook een duidelijke roodheid van het oog zijn met hevig tranen en verhoogde gevoeligheid voor licht (verblinding). Dit geldt vooral als het voorste deel van het [oogontsteking | oog is ontstoken]]. In principe worden drie vormen van uveïtis onderscheiden. Er is dus anterieure, middelste en posterieure uveïtis. Posterieure uveïtis wordt meestal alleen gekenmerkt door wazig en onduidelijk zicht. Pijn, roodheid van de ogen en tranen komen hier meestal niet voor. In de meeste gevallen is uveïtis goed te behandelen. In sommige gevallen kan het echter chronisch worden. Herhalingen komen dan later vaker voor. Soms verklevingen van de iris met de lens of de kamerhoek zijn mogelijk. Verminderd zicht door troebelingen van het glasvocht, cataract of glaucoma komen ook voor. Als retina of choroïde betrokken zijn, kan het netvlies worden vernietigd, wat leidt tot nacht blindheid of zelfs totale blindheid.
Diagnose en verloop
De oogarts stelt de diagnose uvetitis. Door de patiënt te ondervragen krijgt hij al de eerste indicaties van een mogelijke vasculitis De diagnose kan worden bevestigd door een grondig onderzoek van de fundus van het oog. Bloed tests kunnen ook nodig zijn om andere infecties op te sporen die mogelijk ten grondslag liggen aan de vasculitis Een enkel geval van uveïtis geneest meestal zonder verdere gevolgen voor de patiënt. Als de infectie echter terugkeert en zich een chronische ontsteking ontwikkelt, is schade aan het oog te verwachten die de gezichtsscherpte permanent beperkt.
Complicaties
Afhankelijk van het type uveïtis kunnen verschillende complicaties optreden. Een typische complicatie van uveïtis anterior is een ontsteking in het voorste segment van het vaatmembraan, die gepaard gaat met visuele stoornissen en soms met littekens en blijvende gezichtsvermindering. tevens de iris en de lens kan gaan kleven. Als gevolg van een toename van de intraoculaire druk, zogenaamd glaucoma treedt op. Bij matige uveïtis kan vocht zich ophopen op het netvlies en soms leiden tot scheuren van het netvlies. Staar of glaucoma kan ook voorkomen. Bij ontsteking van de posterieure uveïtis wordt het netvlies vaak ook beschadigd, wat resulteert in problemen met het gezichtsvermogen die chronisch kunnen worden. Andere mogelijke complicaties zijn vertroebeling van de lens van het oog (staar) en afzetting van calcium in het hoornvlies. Bij zuigelingen en jonge kinderen verloopt uveïtis vaak ernstig en veroorzaakt blijvende schade aan het oog. Een operatie kan leiden tot oogletsel. Bovendien kunnen infecties optreden of kan het oog na de operatie niet goed genezen en opnieuw ontstoken raken. Lasertherapie brengt vergelijkbare risico's met zich mee.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als de symptomen rond de ogen aanhouden of verergeren, moet een arts worden geraadpleegd. Tranende ogen, roodheid en irritatie duiden op verschillen die moeten worden gecontroleerd en behandeld. Als er sprake is van een verminderd gezichtsvermogen, pijn of een verhoogd risico op ongevallen, is een arts nodig om de oorzaak vast te stellen. Als de getroffen persoon lijdt aan gevoeligheid voor licht, wazig zien of duizeligheidis een bezoek aan de dokter aan te raden. Als nacht blindheid wordt opgemerkt of als hoofdpijn regelmatig voorkomen, dient onderzoek naar de oorzaak te worden uitgevoerd. Plotselinge veranderingen in het normale zicht worden als zorgelijk beschouwd. Ze moeten zo snel mogelijk door een arts worden onderzocht. Aandoeningen van het traankanaal, zwelling rond de ogen of jeuk moeten ook aan een arts worden voorgelegd. Sinds voltooid blindheid kan het gevolg zijn als het niet wordt behandeld, moet bij de eerste tekenen van onregelmatigheid een bezoek aan de arts worden gebracht. Daarnaast is een controlebezoek aan een arts altijd aan te raden als in het dagelijks leven een verschil in zicht wordt opgemerkt in vergelijking met mensen uit de sociale omgeving. Onzekerheid van gang, abnormaal gedrag of stemmingswisselingen aangeven volksgezondheid stoornissen die met een arts moeten worden besproken. Vaak treden psychologische onregelmatigheden parallel op vanwege de disfunctie van het oog, omdat de emotionele belasting voor de getroffen persoon erg sterk is.
Behandeling en therapie
De behandeling van uvetitis hangt af van de oorzaak van de ziekte. De oogarts selecteert medicijnen om de ontsteking te verlichten en langdurige schade aan het oog te voorkomen. Als de oorzaak bacterieel is, antibiotica worden voorgeschreven; als de oorzaak een schimmel is, wordt antischimmelmedicijn voorgeschreven. Meestal een cortisone zalf wordt voorgeschreven om ontstekingen te verminderen. Het is ook belangrijk om verklevingen aan de iris te voorkomen. Voor dit doel is het leerling moet worden verwijd met de juiste oogdruppels (cycloplegica of mydriatica). Als het immuunsysteem verstoord is, wordt de immuunreactie getemperd cortisone Afhankelijk van het type ontsteking kan de drugs worden beheerd als oogdruppels, in tabletvorm of als injectie. Bij de meeste patiënten administratie of cortisone geneest uvetitis. Als de ontsteking niet voldoende afneemt, zijn er andere medicijnen beschikbaar die kunnen ingrijpen in het ontstekingsproces van de vasculitis en zo zijn genezing bereiken. Alleen in bijzonder ernstige gevallen vereist uvetitis een operatie aan het glaslichaam van het oog.
het voorkomen
Er is geen effectieve preventie van uvetitis, aangezien deze ontstekingsreactie vele oorzaken kan hebben. Het is echter noodzakelijk om onmiddellijk een oogarts te raadplegen als er ongemak in het oog optreedt dat gepaard gaat met een afname van de gezichtsscherpte, zodat uvetitis snel kan worden gediagnosticeerd en behandeld. Dit is vooral belangrijk voor patiënten met onderliggende chronische ziekten.
Follow-up
Om de ontwikkeling van secundaire ziekten te voorkomen, moet de behandeling van uveïtis worden gevolgd door uitgebreide nazorg. Dit bestaat uit regelmatige vervolgonderzoeken door een oogarts maatregelen de gezichtsscherpte, onderzoekt zowel de fundus van het oog als het oog huid, choroïde, ray lichaam en iris en controleert de intraoculaire druk en neemt tijdig tegenmaatregelen in geval van een secundaire ziekte die zich heeft ontwikkeld of een hernieuwde uveïtis. Als de gezichtsscherpte permanent verminderd is als gevolg van uveïtis, bril or contactlenzen kan nodig zijn. Als de uveïtis resulteert in een vertroebeling van de lens, moet dit ook worden behandeld. Als de intraoculaire druk is toegenomen als gevolg van de uveïtis of de behandeling ervan, moet deze met medicatie worden verlaagd. Voor dit doel speciaal water tablets (Glaupax, Azemid) worden gebruikt, die de intraoculaire druk verlagen. Als een infectie met virussen, bacteriën, schimmels of parasieten was de trigger voor uveïtis, moet ook een verhoogde persoonlijke hygiëne in acht worden genomen. In het bijzonder dient het wrijven van de ogen met onreine of niet-gedesinfecteerde handen te worden vermeden. Als er een auto-immuunziekte aanwezig is, waardoor de uveïtis zich heeft ontwikkeld, moet deze afzonderlijk worden behandeld om het opnieuw optreden van uveïtis en de ontwikkeling van secundaire oogaandoeningen te voorkomen.
Wat u zelf kunt doen
Om jeuk en roodheid van het aangedane oog te verlichten, huismiddeltjes zijn ook goed. Koud of warme kompressen zijn bewezen als een onmiddellijke maatregel. Hiervoor moet een schone doek worden doordrenkt koud of lauw water Dan moet dit kompres voorzichtig op het gesloten oog worden geplaatst. Het kompres helpt het aangedane oog te ontspannen. Het zal de infectie echter niet bestrijden. Oogspoelingen kunnen beter helpen. Op deze manier, pus kan uit het oog worden gewassen. Een methode om de ogen te spoelen is spoelen met een injectiespuit zonder naald, die is opgezogen met lauwwarm water Hier moet het water echter langzaam met slechts lichte druk in het oog worden gedruppeld, zodat er geen schade aan het hoornvlies wordt toegebracht. Comprimeert ook met kamille thee is een bewezen middel voor symptoomverlichting bij uveïtis. Hiervoor moet water worden gekookt en doordrenkt kamille thee gedurende vijf tot tien minuten. Het is echter belangrijk dat dit niet het geval is kamille thee uit de supermarkt, maar pure kamille uit de apotheek of een volksgezondheid voedselwinkel. Voor de overlay moet een schone doek worden gedrenkt in lauwwarm of zelfs koud kamille-brouwsel. Deze vochtige overlay moet dan op het aangetaste oog worden geplaatst. Hierdoor kan het kamille-kompres zijn genezende en verzachtende effecten uitoefenen.
