Urotheelcarcinoom, dat voornamelijk voorkomt tussen de 60 en 70 jaar, is vaak het gevolg van nicotine gebruik en / of overgeslagen urineweginfecties evenals blaas infecties. In de vroege stadia zijn verschillende behandelmethoden mogelijk, terwijl in latere stadia het genezingssucces laag is.
Wat is urotheelcarcinoom?
Urotheelcarcinoom is de medische term voor kwaadaardige (kwaadaardige) tumoren in het weefsel van de urinewegen. Soms kunnen de tumoren echter ook voorkomen als kanker van de urineleiders, de nierbekken urinebuis of in de vorm van blaaskanker De meerderheid van de getroffenen ontwikkelt de ziekte tussen de 60 en 70 jaar. Ongeveer vijf procent van alle urotheelcarcinomen bevindt zich in de urineleiders of nierbekken in de overige gevallen vormt het urotheelcarcinoom zich echter in de urinewegen blaas.
Oorzaken
Een van de meest voorkomende oorzaken is roken In het bijzonder chronische irritatie van slijmvliescellen in de blaas, dat vervolgens blaasontstekingen veroorzaakt die niet volledig genezen en blaasstenen veroorzaken, kan ook urotheelcarcinoom bevorderen. Bilharzia (worminfectie van de blaas, darmen, lever of voortplantingsorganen) kan soms ook het risico op urotheelcarcinoom verhogen. Andere gunstige factoren zijn onder meer haar kleurstoffen en chemische stoffen waarvan is aangetoond dat ze kankerverwekkende eigenschappen hebben.
Symptomen, klachten en tekenen
Het eerste teken van urotheelcarcinoom is een duidelijk zichtbare vermenging van bloed tijdens het plassen (zogenaamde hematurie). Bovendien klaagt de getroffen persoon over problemen of stoornissen tijdens het plassen. Het legen van de blaas wordt geassocieerd met pijn pijn treedt vaak zonder reden op in het blaasgebied. Als de tumor zich op het punt van binnenkomst in de urineleiders bevindt, kan het carcinoom de uitstroom van urine zodanig belemmeren dat er een achterstand in urine ontstaat. Patiënten klagen dan over pijn in de ribben Urotheelcarcinoom veroorzaakt symptomen die lijken op die van cystitis Om deze reden is het belangrijk dat personen die dergelijke symptomen hebben en de leeftijd van 40 jaar zijn gepasseerd, een arts raadplegen, zodat urotheelcarcinoom kan worden uitgesloten.
Diagnose en ziekteprogressie
De arts controleert niet alleen die van de patiënt medische geschiedenis, maar door middel van een grondig abdominaal onderzoek en aandacht voor symptomen, probeert het eventuele kankergroei te vinden die zich in de urineblaas kan bevinden. Hiervoor gebruikt hij ultrageluid, waarmee weefselveranderingen kunnen worden gedetecteerd. Door middel van bloed en urineonderzoek de arts kan een uitsluiten ontsteking van de blaas. Het is belangrijk dat de binnenkant van de blaas wordt onderzocht door middel van een endoscopische procedure. In de loop van het onderzoek worden ook weefselmonsters (biopsieën) genomen, die dan informatie moeten opleveren of er daadwerkelijk urotheelcarcinoom aanwezig is. Als de vermoedelijke diagnose wordt bevestigd, worden verdere onderzoeken uitgevoerd. De arts moet dan de omvang van het urotheelcarcinoom bepalen. Magnetische resonantie imaging of computertomografie kan worden gebruikt om het ontwikkelingsstadium van de tumor te bepalen. De arts classificeert vervolgens het urotheelcarcinoom in een TNM-classificatie, waarbij de grootte van de tumor eventueel aanwezig is metastasen en weefselvocht betrokkenheid van knooppunten wordt gecontroleerd en gedocumenteerd. Als de tumor het diepe weefsel al heeft aangetast, is de prognose negatief. In ongeveer 70 procent van alle gevallen wordt urotheelcarcinoom echter in een vroeg stadium ontdekt, zodat volledig herstel mogelijk is; als de hele tumor wordt verwijderd, geniet de patiënt de mogelijkheid om de ziekte te overleven.
Complicaties
Omdat urotheelcarcinoom een kanker, het kan leiden tot de dood van de getroffen persoon in het ergste geval. De verdere complicaties en klachten zijn dus ook sterk afhankelijk van de exacte omvang van de tumor. Om deze reden is een algemene voorspelling meestal niet mogelijk. Soms hebben de getroffen personen last van bloederige urine. Dit symptoom kan ook leiden tot een paniekaanval bij sommige patiënten. Bovendien wordt plassen ook in verband gebracht met pijn De blaas zelf kan ook zonder specifieke reden pijn doen. De pijn verspreidt zich vaak naar de flanken, waardoor de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk wordt verminderd door het urotheelcarcinoom. metastasen reeds gevormd is, is behandeling van het urotheelcarcinoom meestal niet meer mogelijk en overlijdt de betrokkene voortijdig. In sommige gevallen kan de tumor echter operatief worden verwijderd. Complicaties komen niet voor, maar de getroffen persoon blijft er last van hebben nier mislukking en vereist een donornier of dialyse De levensverwachting van de patiënt wordt aanzienlijk verminderd door urotheelcarcinoom.
Wanneer moet je naar een dokter?
Urotheelcarcinoom vereist altijd behandeling door een arts. Het is een ernstige ziekte, die in het ergste geval ook kan leiden tot het overlijden van de getroffen persoon. Daarom moet een arts worden geraadpleegd bij de eerste symptomen en tekenen van de ziekte. Een arts moet worden geraadpleegd in geval van urotheelcarcinoom als de getroffen persoon lijdt aan bloederige urine. Deze klacht kan ook sporadisch voorkomen. Bovendien gaat plassen zelf gepaard met hevige pijn, zodat de getroffen persoon in sommige gevallen ook aan psychische klachten lijdt of Depressie Bovendien kan pijn op de flanken of in de onderbuik wijzen op urotheelcarcinoom. Vooral patiënten ouder dan 40 jaar dienen bij deze symptomen een arts te raadplegen, zodat het urotheelcarcinoom in een vroeg stadium kan worden opgespoord en verwijderd. Verdere behandeling is afhankelijk van de omvang van de tumor. Mogelijk kan de ziekte ook leiden tot een verminderde levensverwachting van de getroffen persoon.
Behandeling en therapie
De behandeling hangt voornamelijk af van de omvang van de tumor. Als de tumor de blaaswand al heeft bereikt of zich nestelt in het omringende weefsel, spreekt de medische professie al van een vergevorderd stadium. Tumoren die zich alleen naar het slijmvlies van de blaas hebben verspreid, kunnen endoscopisch worden verwijderd - via het urinebuis Deze behandeling wordt transurethrale electroresectie (TUR) genoemd. Deze procedure wordt echter alleen gebruikt voor oppervlakkige tumoren. Het is belangrijk dat de urineblaas daarna wordt gespoeld. Door middel van immunotherapeutische of chemotherapeutische middelen kan een regressie van de tumor worden voorkomen. Tumoren die al direct in de blaasspier zijn gegroeid, moeten samen met de blaas worden verwijderd. De patiënt krijgt dan een kunstmatige blaas, die bestaat uit de dunne darm en urinebuis Bij deze variant is het mogelijk dat de patiënt genezen kan worden. Als het echter niet mogelijk is de blaas te verwijderen of een geschikte vervanging te vormen, omdat de patiënt zorg nodig heeft of nier falen, of omdat de patiënt al een tumor in de urethra heeft, wordt de urine via de buikwand (via een kort stukje darm) direct in een zakje uitgescheiden. In enkele gevallen kan het gedeeltelijk verwijderen van de urineblaas ook tot succes leiden. Er zijn ook zogenaamde gecombineerde chemo-radiotherapieën. Dit therapie wordt alleen uitgevoerd bij geselecteerde patiënten. Als het een uitgezaaid urotheelcarcinoom betreft, kan de arts - door middel van chemotherapie - vernietig de snelgroeiende kanker cellen. Straling therapie - dat is, radiotherapie - wordt gewoonlijk alleen vóór de operatie gegeven; soms kan radiotherapie worden gebruikt als onderdeel van een vervolgbehandeling.
het voorkomen
Het is belangrijk dat alles risicofactoren - zoals roken - worden gestaakt als urotheelcarcinoom moet worden voorkomen. Het belangrijkste is dat personen die zeker zijn blootgesteld aan kankerverwekkende stoffen, zich moeten concentreren op hun bescherming maatregelen en woon regelmatig vertoningen bij. Het is belangrijk dat urinestenen en eventuele urineweginfecties consequent worden behandeld, zodat er geen chronisch ziekteverloop ontstaat, dat niet alleen de mucosale cellen uitlokt, maar soms ook de vorming van urotheelcarcinoom bevordert.
Follow-up
Na de daadwerkelijke behandeling van urotheelcarcinoom wordt vervolgzorg gestart. Hierbij ligt de focus op het tijdig detecteren van een mogelijk recidief. Om deze reden vinden er met korte tussenpozen vervolgonderzoeken plaats. Ze omvatten regelmatig ultrageluid onderzoeken en urinewegcontroles. In het geval van blaasbehoud therapie, cystoscopie (cystoscopie van de blaas) wordt ook gebruikt. Als een radicale cystectomie is uitgevoerd, beeldvormingsprocedures zoals computertomografie (CT) of MRI (MRI) volgen.Als er gedurende een langere periode geen afwijkende bevindingen zijn, kunnen de intervallen tussen de individuele onderzoeken worden verlengd. Na een cystectomie en een urinaire omleiding is een vervolgbehandeling nodig die is aangepast aan de specifieke behoeften van de patiënt. Het wordt echter alleen als nuttig beschouwd als het gelijktijdig wordt gebruikt chemotherapie Het is gedaan. In het kader van revalidatie ligt de focus op postoperatief functionele stoornissen Deze omvatten voornamelijk stoornissen bij het ledigen van de blaas, urine-incontinentie, omgaan met een urostoma, en seksuele functionele beperkingen. Voor oudere patiënten passen therapeuten de behandeling aan hun fysieke en mentale capaciteit aan. Werkende patiënten moeten in staat worden gesteld weer aan het werk te gaan. Als lymfoedeem verschijnt op de benen na therapie voor urotheelcarcinoom, de getroffen personen krijgen speciaal steunkousen of elastische omslagen. Handleiding lymfedrainage wordt ook als nuttig beschouwd als een lymfocèle kan worden uitgesloten. De kwaliteit van leven van patiënten staat meestal ook in de nazorg centraal. Er kunnen onder andere vragenlijsten over kwaliteit van leven worden ingevuld.
Hier is wat u zelf kunt doen
Urotheelcarcinoom wordt in verband gebracht met verschillende symptomen. Patiënten kunnen deze symptomen zelf verlichten door een gezonde levensstijl aan te houden en enige steun te nemen maatregelen Ten eerste wordt aanbevolen om de dieet, omdat carcinomen gastro-intestinaal ongemak veroorzaken, zoals prikkelbaar maag or Maagzuur Een aangepast dieet vermindert het ongemak door de maag en het vergroten van welzijn. Bovendien een dieet rijk aan vitaminen en mineralen voorziet het lichaam van alle noodzakelijke stoffen die het nodig heeft om urotheelcarcinoom te bestrijden. Voor pijn in de blaas of urinewegen, eenvoudig huismiddeltjes zoals verkoelende of warme kompressen, massages en behandelingen met pijnstillende oliën en zalven kan helpen. Voldoende slaap remt het gevoel van pijn. Patiënten moeten ervoor zorgen dat hun slaapkamer goed geventileerd is, zodat ze een goede nachtrust hebben. Begeleidende afleiding helpt om de pijn te vergeten. Patiënten kunnen hun hobby's uitoefenen of tijd doorbrengen met andere mensen. Praten met andere patiënten blijkt bijzonder bevrijdend te zijn. Geschikte startpunten zijn bijvoorbeeld zelfhulpgroepen of internetforums. Daar kunnen patiënten gelijkgestemden vinden die waardevolle tips kunnen geven over hoe ze urotheelcarcinoomtherapie effectief kunnen ondersteunen.
