radiotherapie

Synoniemen

  • Radiooncologie
  • Bestraling
  • Tumorbestraling

Definitie

Stralingstherapie is de behandeling van goedaardige en kwaadaardige (kanker) ziekten met behulp van hoogenergetische straling. Het medische vakgebied radiotherapie bestaat zelfstandig als derde radiologische specialiteit naast diagnostiek radiologie en nucleaire geneeskunde.

Fysieke principes van radiotherapie

De term straling staat voor een fysieke vorm van energie. Zichtbaar licht is een bekende vorm van straling. De term straling combineert een veelvoud aan verschillende soorten straling.

In principe is golfstraling (fotonenstraling) te onderscheiden van deeltjesstraling (corpusculaire straling). De golfstraling bevat veel kleine energiedragers, de fotonen. Het bijzondere aan fotonen is dat ze geen eigen massa hebben.

In de breedste zin is het pure energie in de vorm van elektromagnetische golven. In tegenstelling hiermee hebben de energiedragers in deeltjesstraling hun eigen massa. Als voorbeeld de elektronenbundel, die is samengesteld uit vele kleine elektronen.

Zowel deeltjesstraling als golfstraling blijven collectieve termen die fysiek verschillende soorten straling die bij bestralingstherapie worden gebruikt, samenvatten. Individuele fotonen kunnen fysiek worden onderscheiden door hun golflengte. De golflengte beschrijft de afstand die precies één golf aflegt van het begin tot het eindpunt.

De intrinsieke energie en de mogelijkheden tot interacties zijn sterk afhankelijk van de golflengte bij golfstraling. Deeltjesbundels verschillen in het type deeltje. Alle worden gebruikt bij bestralingstherapie.

Voorbeelden zijn:

  • Elektronenstralen
  • Proton-stralen
  • Neutronenstralen
  • Zware ionenstralen

Elektronenbundels (negatief geladen deeltje uit de atoomschil) Protonenbundels (positief geladen deeltje uit de atoomkern) Neutronenbundels zijn ongeladen deeltjes uit de atoomkern. Zware ionen kunnen bijvoorbeeld bestaan ​​uit koolstofionen C12.