Synoniemen
zwangerschapsdiabetes, zwangerschapsuiker, zwangerschapsdiabetes
Definitie
Er wordt onderscheid gemaakt tussen reeds bestaande suikerziekte mellitus en zogenaamde zwangerschapsdiabetes (zwangerschap diabetes), die alleen wordt veroorzaakt door zwangerschap en borstvoeding. Ongeveer een op de honderd zwangere vrouwen wordt getroffen. Het belangrijkste symptoom van beide vormen is het verminderde gebruik van koolhydraten, zodat de bloed suikerniveau is te hoog. In het geval van reeds bestaande suikerziekte, zwangerschap diabetes wordt in toenemende mate veroorzaakt door hyperglykemie of hypoglykemie, waarbij dit laatste meestal wordt veroorzaakt door de verminderde behoefte aan insuline in het eerste derde deel van de zwangerschap.
Zwangerschapsdiabetes
Zwangerschap suikerziekte (zwangerschapsdiabetes) is relatief symptoomvrij, zodat de zwangere vrouw afhankelijk is van een arts om de ziekte op te sporen. Diabetes brengt enkele risico's met zich mee voor de zwangere vrouw: de verzwakte immuunsysteem kan leiden tot verhoogde urineweginfecties (bijv cystitis) en de kans op het ontwikkelen van pre-eclampsie of eclampsie (S. zwangerschap) is groter. De complicaties op het netvlies (S. oog) van een diabetespatiënt (diabetische retinopathie) kunnen ook snel verergeren tijdens de zwangerschap, dus regelmatige bezoeken aan de oogarts zijn aan te raden!
In sommige gevallen zijn er ook afzettingen onder de huid in het gebied rond de ogen, de zogenaamde xanthelasma. De gevaren van zwangerschapsdiabetes aan de foetale zijde zijn enerzijds het verhoogde percentage misvormingen, wat leidt tot de zogenaamde fetopathia diabetica met hart- defecten en misvormingen van de onderste helft van het lichaam (caudaal regressiesyndroom). Aan de andere kant is de groei van de foetus wordt vertraagd door armer bloed circulatie in de placenta (baby met een kleine date).
Bovendien begint de foetus te produceren insuline zelf vanwege de toegenomen bloed suikerniveaus in het bloed van de moeder, aangezien de overigens voldoende maternale insuline is niet langer voldoende. Dit leidt tot de overmatige omvang (macrosomie) van de foetus met een geboortegewicht van vaak meer dan 4000 gram. Tegelijkertijd is er een zekere onvolwassenheid.
In dit geval moet de geboorte ongeveer 2 weken vóór de berekende geboortedatum worden geïnduceerd om complicaties te voorkomen. De kans op stollingsstoornissen, een ademhalingsnoodsyndroom of het ontwikkelen ervan is groter voor dergelijke pasgeborenen. Ook komen hypoglykemische toestanden voor bij deze pasgeborenen, wat moet worden vermeden vanwege het risico op hersenen schade.
Bovendien, bij zwangerschapsdiabetes, net als diabetici, de foetus vaker moeten plassen, waardoor het volume toeneemt vruchtwater (hydramnion). Dit brengt op zijn beurt, door de toegenomen mobiliteit van de foetus, het risico met zich mee van een ongunstige positie voor de geboorte en van de navelstreng wikkelen rond het kind nek. Om zwangerschapsdiabetes op te sporen, wordt de urine op suiker onderzocht.
In latere stadia van de zwangerschap kan de test zonder positief zijn diabetes mellitus. Als het testresultaat echter positief is, moet een zogenaamde orale glucosetolerantietest worden uitgevoerd. Bij deze test drinkt de zwangere vrouw een vaste hoeveelheid suikervloeistof en ondergaat ze haar meting bloed suiker niveau met regelmatige tussenpozen.
Een koolhydraatarm dieet is vaak voldoende als therapie voor zwangerschapsdiabetes. Als het bloed suiker niveau is niet genormaliseerd onder dit niveau, de zwangere vrouw moet insuline injecteren. Zwangere vrouwen die al diabetes hebben gehad, moeten ook een dieet en, indien mogelijk, overschakelen op insuline vóór de zwangerschap, aangezien orale antidiabetica niet geschikt zijn vanwege de bijwerkingen op de foetus tijdens de zwangerschap (S. Therapy Diabetes mellitus).
