Type III allergie: oorzaken, symptomen en behandeling

Type III allergie is een zogenaamde reactie van het "immuuncomplex-type". In dit geval worden antigeen-antilichaamcomplexen afgezet in vaatwanden van bloed schepen en leiden naar lokaal ontsteking daar, waardoor de bloedvaten vernauwd en verstopt kunnen raken en de aangetaste organen kunnen worden vernietigd.

Wat is allergie type III?

De classificatie van allergie typen (waaronder allergie van type III) in vier verschillende categorieën is vrij ouwehoer in de geneeskunde: wetenschappers Coombs en Gell publiceerden deze classificatie in 1963, en sindsdien is het een integraal onderdeel van medische studies en opleiding in medische zorgberoepen. Volgens de huidige stand van het immunologisch onderzoek kan de classificatie van Coombs en Gell tegenwoordig als achterhaald worden beschouwd. Desalniettemin wordt het vaak om didactische redenen gebruikt en is het geschikt om de pathofysiologische processen achter de zeer uiteenlopende manifestaties van allergische reacties te begrijpen. Serumziekte of intolerantie voor bepaalde drugs zoals penicilline behoren tot deze categorie, en zeker nier en long ziekten of reumatoïde artritis hebben ook zo'n oorsprongsverhaal.

Oorzaken

De antigeen-antilichaamreactie is eigenlijk een zeer nuttig onderdeel van onze dagelijkse immuunafweer en helpt het lichaam om indringers te herkennen bacteriën en virussen op slijmvliezen of in de bloedbaan, markeer ze en 'gooi ze naar de rups' van onze eigen fagocyten. In veel autoimmuunziekten, deze reactie is gericht tegen de verkeerde antigenen: het is niet langer bacteriën die worden herkend, maar componenten van de patiënt zelf bloed of celoppervlakken. Oplosbare antigeen-antilichaam-complexen worden vervolgens afgezet in vaatwanden en weefsel en veroorzaken ontstekingsreacties. Deze kunnen zo erg worden dat de aangetaste organen hierdoor beschadigd raken.

Symptomen, klachten en tekenen

Tekenen van een type III allergie zijn binnen een paar uur merkbaar. Vasculair ontsteking ontwikkelt zich meestal. Rode bloedingen in een ronde vorm verwijzen naar de ziekte. Meestal worden slagaders en aders aangetast. Naast lokale symptomen kunnen symptomen ook overal in het lichaam worden opgemerkt. Bij type III-allergie, leukocyten los enzymen die het weefsel beschadigen. Als gevolg hiervan kunnen zweren verschijnen en individueel huid gebieden kunnen doodgaan. Ontsteking van de bloed schepen komt vaak voor, wat experts de Arthus-reactie noemen. Soms treedt met enige vertraging de zogenaamde serumziekte op. De symptomen variëren in intensiteit en zijn vaak mild. Zo blijven roodheid, jeuk en zwelling bestaan. De symptomen verdwijnen na enige tijd vanzelf. Ontsteking van de nieren of schokken zijn de uitzondering. Type III-allergie verspreidt zich vaak over het hele lichaam. Dan de pathogenen zich in de bloedbaan hebben gevestigd. Getroffen personen klagen regelmatig over ongemak in de cardiovasculair systeem​ De hartslag versnelt zonder enige spanning situatie aanwezig zijn. Bloeddruk keldert. Fever en diarree kan dit begeleiden voorwaarde​ Als er opnieuw contact met de allergenen optreedt, kan dit een langdurige ziekte bevorderen.

Diagnose en verloop

In het geval van zogenaamde serumziekte is dit een in principe redelijke reactie. Als een persoon wordt geïnjecteerd met bepaalde eiwitten uit het serum van andere diersoorten tolereert hij of zij ze meestal niet; ze worden in het bloed herkend als vreemd en gekenmerkt door antilichamen​ Soms heeft de geneeskunde echter antiserum of vaccinserum nodig, dat alleen bij diersoorten kan worden geproduceerd. Dit wordt gezuiverd en bereid door laboratoriumchemie - niettemin erkennen sommige lichamen het als vreemd en vechten er tegen. Dan treedt een type III-allergie op. Antisera worden bijvoorbeeld gebruikt als bescherming tegen slangengif of als passief vaccin om infectie met de hepatitis B-virus als men er al contact mee heeft gehad. Sommige mensen zijn ook allergisch voor drugs zoals penicilline in de zin van een type III-reactie. Symptomen van deze reactie zijn onder meer huiduitslag, koortsgewrichtsontsteking, nier falen met oedeem, diarree​ De type III-reactie wordt ook wel een vertraagde reactie genoemd, omdat de symptomen pas zes tot twaalf uur na contact met het opwekkende antigeen verschijnen. leiden diep in de pathologie van autoimmuunziekten: Bij panarteritis nodosa is er een ontsteking van de vaatwanden door het hele lichaam met vasculaire afsluiting of interne bloeding. Kenmerkend autoantilichamen kan hier worden gedetecteerd door laboratoriumchemie. In immuuncomplex glomerulonefritis, die ook kunnen worden veroorzaakt door onschadelijke luchtweginfecties, zetten antigeen-antilichaamcomplexen zich af in het kleine bloed schepen van de nier en blokkeer ze. Iedereen die plotseling een zwelling in het gezicht of de benen opmerkt of een afname van de hoeveelheid urine twee tot vier weken na een amandelontsteking zou kunnen lijden aan een dergelijk auto-immuunfenomeen, dat gelukkig vaak goed en op korte termijn kan worden behandeld. Reumatoïde artritis, lupus erythematosus of exogene allergische alveolitis, de laatste ook bekend als Farmer's long, zijn ook type III-reacties. Bij boer long, jaren van inademing van bedrijfsspecifiek stof, met name schimmels, leidt tot afzetting van antigeen-antilichaamcomplex in de longen, wat leidt tot ontsteking en vervolgens tot kortademigheid en hypertensie in de pulmonale circulatie​ Analoog is er bijvoorbeeld ook de long van de wijnmaker, de long van de houtbewerker of de long van de kaaswasser.

Complicaties

Type III-allergie is, samen met type II-allergie, een van de allergietypes met het grootste risico op complicaties. Actieve opname van immuuncomplexen van allergenen en IgG en IgM antilichamen door granulocyten veroorzaakt weefselbeschadiging enzymen dat kan leiden voor serumziekte, allergisch vasculitisof exogene allergische alveolitis. Serumziekte treedt op wanneer antiserum of vaccinserum van dierlijke oorsprong wordt geïnjecteerd. Dit produceert immuuncomplexen die kunnen worden afgezet in de gewrichten en kleine bloedvaten die ontstekingen veroorzaken. De ziekte, waarmee wordt geassocieerd koorts, uitslag, gewrichtspijn en zwelling van de weefselvocht knooppunten, geneest meestal zonder gevolgen. In zeldzame gevallen echter ernstige kuren met bloedsomloop schokken kan voorkomen. Allergisch vasculitis wordt gekenmerkt door een ontsteking van kleine bloedvaten. Het kan tot verschillende complicaties leiden, zoals ernstig nierfalen intestinale bloeding, psychische stoornissen of beroertes. In sommige gevallen treden fatale cursussen op. De prognose hangt af van de ernst en lokalisatie van de vasculitis​ Exogene allergische alveolitis kan heel goed worden behandeld. Dit is echter alleen waar als de specifieke trigger wordt gevonden. Anders wordt het beloop vaak chronisch. Het longweefsel kan dan in de loop van pulmonaire fibrose, wat op lange termijn tot de dood leidt. Verder klopt hart- belasting is dan ook mogelijk door toegenomen bloeddruk in het klein circulatie, die in ernstige gevallen kortademigheid veroorzaakt en hart- mislukking.

Wanneer moet je naar een dokter?

Type III-allergie vereist altijd behandeling door een arts. Omdat deze ziekte op zichzelf niet kan genezen, moet de getroffen persoon tijdens het proces altijd een arts raadplegen. Dit is de enige manier om verdere complicaties te voorkomen. Daarom moet al bij de eerste symptomen en tekenen van deze allergie contact worden opgenomen met een arts. In het ergste geval kan de ziekte leiden tot de dood van de getroffen persoon, als het interne organen zijn beschadigd. Een arts moet voor deze ziekte worden geraadpleegd als de getroffen persoon lijdt aan ongemak op de huid na inname van een bepaalde stof. Er is sprake van ernstige roodheid of jeuk, die zich over het hele lichaam kan verspreiden. Het is niet ongebruikelijk dat allergie van type III koorts of ernstige koorts veroorzaakt diarree, wat een zeer negatief effect heeft op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon. Als de symptomen niet worden behandeld, kan ook een ontsteking van de nieren optreden. Allergie type III kan in de regel worden vastgesteld door een huisarts of door een allergoloog. Verdere behandeling vereist meestal een bezoek aan een specialist.

Behandeling en therapie

Gezien het bereik van deze ziekten heeft natuurlijk elk afzonderlijk subtype van type III-allergie zijn eigen therapie. In het geval van autoimmuunziekten, in de meeste gevallen probeert de arts die van het lichaam te onderdrukken immuunsysteem tot het punt waarop de vorming van immuuncomplexen afneemt en de ontsteking van de vaatwanden afneemt. Medicijnen zoals Cortisol of andere immunosuppressiva worden hier gebruikt. in het geval van een allergische reactienet als bij serumziekte is de enige optie om de antigeenafgifte onmiddellijk te stoppen en een symptomatische noodsituatie te bieden therapie.

het voorkomen

Voor allergisch longziekten, hoe langer het contact met de stof die de stof veroorzaakt, hoe meer de ziekte voortschrijdt. Arbeidsveiligheid maatregelen zijn hier extreem belangrijk voor later volksgezondheid in de getroffen beroepen.

Nazorg

Type III-allergie vereist uitgebreide nazorg. Na een allergische reactiemoet de arts onmiddellijk worden geraadpleegd. Het eerste onderzoek dient om de symptomen te verhelderen en op gang te brengen therapie​ De eigenlijke nazorg begint zodra de patiënt hersteld is van de allergische reactie​ Eerst voert de arts een gesprek met de patiënt om de ernst van de allergie te beoordelen. De belasting die de allergie op het leven van de patiënt heeft, is ook van belang bij de keuze voor de nazorgbehandeling. De specialist kan diepgaande onderzoeken uitvoeren en starten hyposensibilisatie, bijvoorbeeld. Nazorg voor een allergie type III omvat ook specifieke immunotherapie. Na een allergische reactie, maatregelen moet worden genomen om de allergie te verlichten of volledig te elimineren. De huisarts of allergoloog kan patiënten in contact brengen met een gespecialiseerd centrum waar ze de nodige therapie kunnen krijgen. De nazorg voor een allergie type III wordt verleend door de huisarts of een allergoloog. Afhankelijk van het symptoombeeld en het type allergie, kunnen indien nodig andere specialisten bij de behandeling worden betrokken.

Wat u zelf kunt doen

Type III-allergie kan worden behandeld door middel van verschillende zelfhulp maatregelen​ Ten eerste is het belangrijk om de triggerende stoffen te vermijden. Aangezien dit in de praktijk niet altijd mogelijk is, moet er ook een geschikte noodmedicatie beschikbaar zijn om de ziekte snel te verlichten allergie symptomen in geval van twijfel. Kortom, een gezonde levensstijl moet worden geleid met een evenwichtige dieet en veel beweging. Dit houdt de immuunsysteem fit en stelt het in staat om allergenen beter tegen te gaan. Als er echter een allergische reactie optreedt, moet de spoedarts worden gebeld of moet de patiënt naar een ziekenhuis worden gebracht. Afhankelijk van de ernst van de allergische reactie kan achteraf rust of een uitgebreide medische behandeling voldoende zijn. Type III-allergie komt tot uiting in het feit dat de allergische reactie optreedt met een aanzienlijke tijdsvertraging na contact met de triggerende stof. Daarom moeten getroffen personen hun dieet en noteer eventuele afwijkingen met tijd en datum. De gegevens kunnen vervolgens worden gebruikt om de trigger te identificeren. Als er klachten optreden die wijzen op een milde allergische reactie, moet de allergielijder veel drinken en het één of twee dagen rustig aan doen. Als het ongemak niet vanzelf verdwijnt, wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen.