De stylohyoid-spier is een kleine skeletspier in het kaakgebied. Het maakt deel uit van het suprahyoid spierstelsel en draagt bij aan het slikken en openen van de kaak. Dysfagie kan ook de stylohyoid-spier aantasten en leiden tot functionele beperkingen.
Wat is de stylohyoid-spier?
De stylohyoid-spier is een dwarsgestreepte spier die betrokken is bij het openen van de kaak en het slikken. Het behoort tot de suprahyoid-spiergroep, ook wel de bodem van de mond spieren of bovenste tongbeenspieren, waaronder vier andere spieren naast de stylohyoideus-spier: de digastricus-spier, de geniohyoideus-spier en de mylohyoideus-spier. Deze spieren werken op een gecoördineerde manier samen, zowel bij het slikken als bij het openen van de kaak. Ze worden bestuurd door de zevende hersenzenuw, de gezichtszenuw, dat talrijke takken (rami) gebruikt om talrijke weefselstructuren in de hoofd De vezels geleiden niet alleen motorische en parasympathische signalen vanuit de centrale zenuwstelsel naar de geïnnerveerde spieren, maar ze transporteren ook sensorische en gevoelige zenuwsignalen in tegengestelde richting.
Anatomie en structuur
De oorsprong van de stylohyoid-spier ligt in het slaapbeen (Os temporale), dat deel uitmaakt van de schedel Daarbinnen liggen het binnenoor en de middenoor Bij het slaapbeen is de stylohyoid-spier afkomstig van het styloïde proces, dat een proces hiervan is schedel bot. De aanhechting van de stylohyoid-spier bevindt zich op het tongbeen (Os hyoideum), waar een pees de dwarsgestreepte spier aan het bot fixeert en waar ook de pees van de digastrische spier zich hecht. De digastrische spier is een andere suprahyoid-spier, ook bekend als de biceps-spier vanwege zijn vorm. Het ligamentum stylohyoideum - een gepaarde ligament - strekt zich uit van het stylar-proces tot het tongbeen en verbindt de twee botten Zoals alle dwarsgestreepte skeletspieren, is de stylohyoid-spier samengesteld uit spiervezels die overeenkomen met spiercellen. Ze hebben meerdere kernen omdat de conventionele celstructuur er niet in bestaat. In plaats daarvan, binnen een spiervezel zijn verschillende myofibrillen die longitudinaal door de vezel lopen en zijn omgeven door het sarcoplasmatisch reticulum. Wanneer de dwarsdoorsneden van de myofibrillen (sarcomeren) korter worden omdat actine / tropomyosine- en myosinefilamenten erin in elkaar duwen, trekt de spier als geheel samen, waardoor een overeenkomstige beweging van het tongbeen ontstaat.
Functie en taken
De stylohyoid-spier voert zowel statische als dynamische functies uit. Samen met andere spieren en ligamenten houdt het het tongbeen (Os hyoideum) vast, dat anders geen directe verbinding heeft met andere botten Het tongbeen is samengesteld uit het middenlichaam en de laterale hoorns; de aanhechting van de stylohyoid-spier is verdeeld tussen het lichaam en de grote hoorn van het bot. De dynamische functie van de stylohyoid-spier is om te helpen bij het slikken en het openen van de kaak, in samenwerking met de andere suprahyoid-spieren. De stylohyoid-spier krijgt het commando om samen te trekken van de gezichtszenuw Het elektrische signaal eindigt in de terminale knop van de zenuwvezels, waar het gepaard gaat met een instroom van calcium ionen. Als gevolg hiervan verenigen sommige blaasjes in de terminale knop zich met het buitenmembraan en geven ze de neurotransmitters vrij die ze bevatten. Als boodschapper, acetylcholine bindt tijdelijk aan receptoren in het membraan van een spiercel en veroorzaakt de instroom van ionen die een nieuw elektrisch potentieel genereren: het eindplaatpotentieel, dat via sarcolemma en tubulaire T-tubuli in het sarcoplasmatisch reticulum terechtkomt. Calcium ionen uit het sarcoplasmatisch reticulum komen het inwendige van de myofibrillen binnen en binden zich daar aan de filamenten, die vervolgens in elkaar drukken. Op deze manier worden de spiervezels van de stylohyoid-spier korter en wordt het tongbeen naar achteren en omhoog getrokken, bijvoorbeeld tijdens het slikken. Naast de suprahyoid-spieren nemen ook de infrahyoid-spieren (onderste hyoid-spieren) deel aan dit proces.
Ziekten
Omdat de gezichtszenuw verbindt de stylohyoid-spier met de zenuwstelselkan schade aan de aangezichtszenuw ook de stylohyoid-spier aantasten. Slikstoornissen worden door de geneeskunde samengevat onder de term dysfagie. Een van de mogelijke oorzaken is Alzheimer-dementie, die wordt gekenmerkt door progressieve schade aan de hersenen, resulterend in functionele beperkingen of storingen in de getroffen gebieden. Parkinson, die is gebaseerd op zenuwatrofie in de substantia nigra, of a beroerte, de erfelijke ziekte de ziekte van Huntington of andere neurologische aandoeningen zijn ook mogelijke oorzaken van slikstoornissen. Verwondingen aan de tong en breuken in het middengezicht of tongbeen kunnen zowel de spieren als de zenuwvezels beschadigen. Misvormingen en neoplasma's van de hoofd, ziekten van de slokdarm en infectieziekten kan ook bijdragen aan dysfagie, wat tot uiting komt in disfunctie van de stylohyoid-spier en andere betrokken spieren. Psychisch geïnduceerde slikstoornissen komen bijvoorbeeld voor in de context van fagofobie, een morbide ernstige angst om te stikken of te slikken en die in de volksmond bekend staat als slikangst. Het Eagle-syndroom manifesteert zich ook in de stylohyoid-spieromgeving. Watt Weems Eagle was de eerste die het klinische beeld beschreef; het heeft geen directe invloed op de stylohyoid-spier, maar eerder op het stylohyoid-ligament. Bij het syndroom van Eagle, calcium zouten worden afgezet in het ligament en veroorzaken ossificatie Het syndroom kan ook het gevolg zijn van een te lang proces van stylohyoid. Is beide gevallen typisch aanwezig met slikproblemen zoals pijn in de keel en moeite met slikken wanneer de hoofd is gedraaid.
