Trauma is in wezen een wond in het bewustzijn in psychologische zin. Vanwege bepaalde omstandigheden die zich in elke levensfase kunnen voordoen, ervaart de getroffen persoon een bepaalde situatie in de nasleep volledig anders en lijdt hij er meestal aanzienlijk onder. Het trauma kan echter worden genezen door professionele hulp.
Wat is trauma?
Trauma is in de eerste plaats een mentale verwonding. Het wordt meestal veroorzaakt door een sterke emotionele ervaring en levert dus een blessure op die zelfs na vele jaren nog steeds door de getroffen persoon wordt waargenomen. Trauma beperkt de patiënt gewoonlijk in dergelijke levenssituaties waarin soortgelijke incidenten gevreesd moeten worden. Het trauma is dus een emotioneel, psychologisch of mentaal lijden. Het is niet altijd permanent geregistreerd en kan slechts in enkele uitzonderlijke situaties voorkomen. Niettemin wordt juist hierin de volledige vernietigende kracht van trauma onthuld, wat in zeldzame gevallen kan leiden tot de hopeloosheid van de getroffen persoon. Een dergelijk trauma moet daarom psychologisch worden behandeld.
Oorzaken
Als trigger voor het trauma komen alle situaties in het geding, die zich op een negatieve manier letterlijk in de persoon branden geheugen Dit kunnen ongelukken zijn of spontaan opkomende angsten. Evenzo is het trauma meestal te wijten aan een moment van schokken waarin de patiënt niet meer in staat was om te reageren, de situatie te heroverwegen of te vluchten. Hij kijkt hulpeloos naar de gebeurtenis, voelt zich niet zelden een slachtoffer en bevriezing vóór de situatie, die hem vervolgens als een trauma blijft plakken. Vaak zijn het ook onschadelijke kinderspelletjes, waarbij onbewust dwang wordt ingezet, wat later tot een trauma leidt. In dit opzicht is het scala aan oorzaken waaruit trauma kan voortvloeien, breed.
Symptomen, klachten en tekenen
Mentaal trauma wordt door de getroffenen vaak niet onmiddellijk herkend als een psychische stoornis die moet worden behandeld, aangezien de symptomen, vooral in het begin, zeer diffuus kunnen zijn. Een typisch symptoom van trauma in de vroege stadia is bijvoorbeeld een bepaalde prikkelbaarheid. De getroffenen verliezen heel snel hun geduld of reageren onevenredig op een stimulus. Dit kan zich uiten door woede, woede en agressie, maar ook door zelfmedelijden en verdriet. Een ander symptoom dat vaak wordt gezien bij traumapatiënten zijn slaapstoornissen en slapeloosheid Patiënten kunnen 's nachts vaak geen slaap vinden of worden herhaaldelijk zonder reden gewekt en kunnen de hele nacht niet slapen, wat zelfs op korte termijn tot ernstige uitputting leidt. Bovendien is er vaak angst en beven. De schrik kan worden veroorzaakt door volkomen onschadelijke prikkels zoals een dichtslaande deur of een ratelend raam. Het komt vaak voor, zelfs als de patiënt de gebeurtenis kan observeren en niet verrast is door het geluid dat hem beangstigt. De schrik wordt vaak gevolgd door ernstige trillingen die het hele lichaam aantasten. Als een trauma onbehandeld blijft of als het een ernstige vorm is, lijdt de getroffen persoon ook aan indringers; veelvoorkomend zijn vooral nachtmerries en zogenaamde flashbacks. In zeer ernstige vormen, ernstig concentratie aandoeningen en geheugen vervallen kunnen ook worden waargenomen.
Diagnose en verloop
Trauma blijft meestal lange tijd onopgemerkt door de patiënt. Als hij bijvoorbeeld in het begin een dergelijk trauma oploopt jeugd Als gevolg van een ruzie in het gezin kan het soms jaren of decennia duren voordat het leed weer optreedt bij een soortgelijk incident. Het is ook niet ongebruikelijk dat de symptomen nooit uitbreken en het trauma dus aanwezig is in het onderbewustzijn, maar de getroffen persoon merkt er nooit actief iets van op enig moment in zijn leven. Daarom zijn dergelijke uitzonderlijke situaties meestal de enige manier om het trauma te herkennen. Veel zeldzamer komt het daarentegen voor dat het trauma daadwerkelijk met regelmatige tussenpozen plaatsvindt en dan ook als zodanig kan worden ervaren.
Complicaties
De term trauma kan worden gebruikt om zowel psychische als fysieke verwondingen te beschrijven. Daarom kan trauma leiden tot verschillende complicaties. Mentaal trauma kan een pad banen als posttraumatisch spanning stoornis jaren na een traumatische ervaring. Posttraumatisch spanning stoornis is een complicatie bij het verwerken van wat is ervaren. Het moet worden behandeld omdat er een risico op zelfmoord bestaat. Door flashbacks en Angst stoornissen, de getroffen personen staan onder dermate ernstige psychologische druk dat ze zonder professionele hulp de weg uit de stoornis niet kunnen vinden. Een aantal complicaties na lichamelijk trauma kan het gevolg zijn van ernstige trauma's hersenen letsel. De meest voorkomende complicaties van een dergelijk trauma zijn onder meer persoonlijkheidsveranderingen, emotionele stoornissen, verwarring of desoriëntatie. Afhankelijk van het gewonde gebied, spraak- en taalstoornissen, dysfagie of verlies van gezichtsveld kunnen optreden. Verlamming, epileptische aanvallen of spasticiteit kan optreden als gevolg van verwondingen aan de hersenen Als gevolg van het trauma kan de perceptie worden aangetast of verstoord. In het ergste geval een coma in de wakkere uren is het resultaat na een traumatisch hersenen letsel. Complicaties kunnen mogelijk optreden na een operatie. Dit vertegenwoordigt weefselgerelateerd trauma. Postoperatieve gevolgen zoals koorts, bloedvergiftiging, tachycardie, hypotensie or hypertensie, elektrolytenbalans of acrocyanose zijn denkbaar. Op elke postoperatieve complicatie moet onmiddellijk worden gereageerd.
Wanneer moet je naar een dokter?
Het verwerken van een emotioneel stressvolle gebeurtenis moet altijd gepaard gaan met therapie De hulp en ondersteuning kan worden ervaren na het meemaken van verschillende gebeurtenissen. Telkens als er een emotionele nood is, moet een arts worden geraadpleegd en moet de verdere procedure worden besproken. Een ongeval, een scheiding, een overlijden of een gewelddadige daad zijn enkele situaties waarin medische hulp wordt aanbevolen. Afwijkingen en gedragsveranderingen kunnen worden opgevat als waarschuwingssignalen. Als ze aanhouden of in intensiteit toenemen, is een arts nodig. Slaapstoornissen, aanzienlijke gewichtsveranderingen of prikkelbaarheid duiden op een volksgezondheid bijzondere waardevermindering. Een arts is nodig zodra een depressieve houding, stemmingswisselingen of ernstige schrikreacties worden opgemerkt. In geval van terugtrekking uit het sociale leven, verstoringen van concentratie of problemen bij het omgaan met het dagelijks leven, heeft de getroffen persoon hulp nodig. Een afname van zowel fysieke als mentale prestaties, uitputting, flauwvallen of uitputting moet ook aan een arts worden voorgelegd. Storingen van de spijsverteringskanaal, hoofdpijn Evenals innerlijke onrust zijn klachten die kenmerkend zijn na een traumatische ervaring. Evenzo, angst, hiaten in geheugen, en gewaarwordingen zoals woede, ergernis of verdriet zijn tekenen van psychische nood die met een arts moeten worden besproken.
Behandeling en therapie
Trauma kan in de regel worden genezen. Voor dit doel kunnen de oorzaken worden geanalyseerd en behandeld in zowel ambulante als klinische therapieën. In de regel is hiervoor geen medicatie nodig. In uitzonderlijke gevallen is het trauma echter zo ernstig dat het onmogelijk lijkt om een baan of kleine dagelijkse activiteiten uit te voeren. In dit geval zouden mentale blokkers worden gebruikt om te proberen de symptomen van het trauma te verminderen voor zover ze geen obstakel vormen. Wat echter in elk individueel geval moet worden behandeld, moet door een psycholoog worden beslist. De moeilijkheid bij het behandelen van het trauma ligt echter in het eerst in het hele onderbewustzijn te lokaliseren. Dit komt omdat het vaak een deel van de herinneringen is dat door veel getroffenen niet wordt waargenomen. Zelfs als de trigger van het trauma kan worden geïdentificeerd, zijn er meestal andere omstandigheden aan verbonden die ook moeten worden blootgelegd. Pas als duidelijk is waarop het mentale letsel is gebaseerd, kan het worden verholpen praten therapieën. Het is niet ongebruikelijk dat de patiënt wordt geconfronteerd met de voorwaarde dat veroorzaakte het trauma.
het voorkomen
Het is bijna onmogelijk om trauma te voorkomen. Omdat dat zou betekenen dat je in elke situatie mentaal voorbereid moet zijn schokken kan niet voorkomen. Maar sinds spanning, angst, verdriet en andere emoties laten dit niet toe sterkte, zal een denkende en voelende persoon altijd kwetsbaar zijn voor trauma.
Dit is wat u zelf kunt doen
Er zijn verschillende varianten van zelfhulp voor trauma. Deze hangen af van het feit of het trauma fysiek of psychologisch is. Op het gebied van fysiek trauma moet het lichaam alle rust en respijt krijgen die het nodig heeft om te regenereren. Dit geldt niet alleen voor het aangetaste deel van het lichaam, maar in veel gevallen voor het hele organisme. Voor dit doel is voldoende slaap bijzonder geschikt. Het vermogen om stress te verdragen kan geleidelijk worden hersteld met lichte oefeningen, zoals wandelen, maar elke vorm van overmatig gebruik moet koste wat kost worden voorkomen. Het mentale trauma heeft ook rust nodig om door de getroffen persoon te worden verwerkt. Stress moet worden vermeden en slapeloosheid kan bijvoorbeeld met licht worden tegengegaan uithoudingsvermogen sport. Warme baden, sociale contacten en een van de vele ontspanning methoden zijn in deze context ook vaak nuttig: voorbeelden zijn dat wel Progressive Muscle Relaxation volgens Jacobsen of Autogene training. Yoga brengt ook lichaam, geest en ziel in evenwicht door een gunstige mix van fysieke en ademhalingsoefeningen, ontspanning en meditatie Gesprekken kunnen ook helpen om met trauma om te gaan. Familieleden of vrienden zijn vaak precies de juiste mensen praten in vertrouwen. Uitwisseling tussen gelijkgestemden wordt vaak aangeboden door gespecialiseerde zelfhulpgroepen, waarvan de deelnemers een nuttige uitwisseling van ervaringen en waardevolle tips kunnen geven.
