Chloracne: oorzaken, symptomen en behandeling

Chloracne is een ziekte van de huid veroorzaakt door contact met gechloreerde koolwaterstoffen en dioxines. Het vertegenwoordigt een symptoom van uitgebreide vergiftiging van het lichaam. Het genezingsproces duurt erg lang.

Wat is chlooracne?

Chloracne vertegenwoordigt een subtype van acne venenata. Acne venenata is een exogene vorm van acne die wordt veroorzaakt door contact met een opwekkende stof. Dus naast chlooracne, het contact acne vormen omvatten olieacne, teeracne of acne-cosmetica. Chloracne is een symptoom van vergiftiging van het lichaam met polychloorkoolwaterstoffen en dioxines. Dit zijn huidveranderingen typisch voor acne, maar ze worden veroorzaakt door direct huidcontact met de contacttoxine. De huid vormt comedonen (mee-eters), abcessen, knobbeltjes en cysten. Cornificatie vindt plaats op de haarzakje​ De term chlooracne werd voor het eerst gebruikt door de Duitse arts Karl Herxheimer nadat hij werknemers had onderzocht die aan ernstige acne leden. Hij ontdekte dat de zieke arbeiders werkzaam waren bij chloor-alkali-elektrolyse.

Oorzaken

Dat dacht Karl Herxheimer toen nog chloor alleen was de oorzaak van chlooracne. Volgens de huidige kennis worden echter polychloordibenzodioxinen en dibenzofuranen gevormd als bijproducten tijdens chloor productie. In de loop der jaren is duidelijk geworden dat gechloreerde koolwaterstoffen zoals chloornaftaleen, pentachloorfenol, chloorfenol en polychloordibenzodioxines of dibenzofuranen de oorzaak zijn van chlooracne. In dit geval is het huid verandering is slechts één symptoom van een uitgebreide vergiftiging. Het is het gevolg van direct contact van het gif met de huid, orale inname of inademing van giftige dampen. De delen van het lichaam die in contact komen met de chloor verbindingen worden vooral beïnvloed door acne. Dit geldt vooral voor het gezicht. Als trigger van chlooracne speelt dioxine een speciale rol. Dioxines worden gevormd wanneer chloorhoudende verbindingen worden verbrand, gesmolten en vervaardigd. Zelfs in kleine hoeveelheden zijn dioxines uiterst giftig en kankerverwekkend. Ze zitten onder meer in bepaald hout conserveringsmiddelen, pesticiden of hydraulische oliën. Daarom leidt intensief contact met deze stoffen vaak tot de ontwikkeling van chlooracne. Er zijn ook frequente gevallen van chlooracne na ongelukken met chemicaliën. In 1976 leden bijvoorbeeld 187 kinderen aan chlooracne na het chemische ongeval in Seveso, Italië. Het is niet duidelijk vastgesteld waarom met name kinderen chlooracne ontwikkelden. Ofwel kinderen reageren gevoeliger dan volwassenen, ofwel zijn ze via vervuilde speelplaatsen nauwer met het gif in aanraking gekomen. In de elektrische industrie veroorzaken de daar gebruikte perchloornaftalenen soms de zogenaamde Perna-ziekte met chlooracne, nervositeit, bloedarmoede en gewichtsverlies.

Symptomen, klachten en tekenen

Chloracne wordt gekenmerkt door ernstig huidveranderingen​ Tijdens dit proces verschijnen talrijke comedonen (mee-eters), inflammatoire abcessen, verdikking van de hoornlaag en knobbeltjes op de aangetaste delen van de huid. Chloracne is altijd maar één symptoom van een uitgebreide vergiftiging met gechloreerde koolwaterstoffen. Het algehele uiterlijk van de vergiftiging is complexer. Vaak zijn er extra nervositeit, psychische problemen, gewichtsverlies, bloedarmoede or lever insufficiëntie. In zeer ernstige gevallen kan de interne organen worden ook ernstig getroffen. Als gevolg van vergiftiging, kanker Kan ontwikkelen. Afhankelijk van de mate van vergiftiging kan het ziekteverloop zeer ernstig zijn. In de meeste gevallen ontwikkelt zich een chronisch beloop. Het genezingsproces, als het al plaatsvindt, duurt erg lang. De polychloorkoolwaterstoffen zijn lipofiel en worden daarom opgeslagen in de vetweefsel​ Omdat de afbraak van de gifstoffen erg traag verloopt, houden de symptomen ook erg lang aan.

Diagnose

De diagnose chlooracne kan alleen worden gesteld op basis van de symptomen. Wanneer het typische huidveranderingen optreden, zal de arts een intensieve nemen medische geschiedenis​ Deze anamnese zal zich richten op het verhelderen van mogelijke blootstelling aan verontreinigende stoffen in de woon- en werkruimten. Onder bepaalde omstandigheden kan een meting van verontreinigende stoffen ook nuttig zijn om de bron van de toxische blootstelling te bepalen.

Complicaties

Tijdens en na het genezingsproces kunnen er veel complicaties optreden bij chlooracne.Littekens kan vaak op de huid achterblijven als gevolg van grotere ontstoken huidgebieden, cysten en abcessen, afhankelijk van de mate van vergiftiging en het type en de duur van de uitgevoerde therapieën. Blijvende schade aan interne organen wel leiden tot chronische stoornissen en zelfs de dood. Onder andere sarcomen van huid en bindweefsel en long carcinomen kunnen zich vormen. Er is ook een verhoogd risico op leukemie. Verhoogd cholesterol niveaus en een toename van vrije vetten in de bloed zijn tekenen en gevolgen van lever schade. Een ziekte van het maagdarmkanaal manifesteert zich vaak door diarree en braken​ Evenzo kan er aanhoudende schade aan de centrale zijn zenuwstelsel​ Symptomen hiervan zijn motorische en sensorische gebreken zoals gevoelloosheid van individuele ledematen, evenals hoofdpijn, prikkelbaarheid en slapeloosheid​ De langdurige opslag van het toxine heeft ook invloed op de voortplantingsorganen. Als gevolg hiervan kunnen miskramen optreden bij de vrouw en onvruchtbaarheid in de man. Het lichaam is over het algemeen gevoeliger voor infecties en metabole onregelmatigheden. Zolang er nog gifstoffen in het lichaam aanwezig zijn, is borstvoeding niet mogelijk, omdat de gifstoffen zich bijzonder hoog ophopen in de vetten. moedermelk.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Na contact met chloorwaterstoffen zoals pentachloorfenol, chloorfenol of chloornaftline moet in ieder geval onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Zelfs het loutere vermoeden van vergiftiging, bijvoorbeeld door mogelijke blootstelling aan verontreinigende stoffen in de woon- en werkruimten, vereist onmiddellijke opheldering door een arts. Ontstekingsabcessen, knobbeltjes, mee-eters en andere huidveranderingen zijn duidelijke tekenen van chlooracne en vereisen onmiddellijke behandeling. De arts kan de voorwaarde op basis van een uitgebreide geschiedenis en visuele diagnose en een passende behandeling starten. Als de vergiftiging echter niet wordt behandeld, kan deze een ernstig verloop aannemen. Als gevolg van chlooracne kunnen lichamelijke en psychische klachten optreden, die de aandoening extra compliceren therapie​ Het is daarom aan te raden praten naar een specialist bij het eerste teken van de ziekte. Idealiter wordt mogelijke blootstelling aan schadelijke stoffen in een vroeg stadium door een deskundige opgehelderd en zo nodig verholpen. Door het gif te vermijden, dat bijvoorbeeld in hout voorkomt conserveringsmiddelen, pesticiden en technische oliën, kan de uitbraak van chlooracne op betrouwbare wijze worden voorkomen.

Behandeling en therapie

De therapie van chlooracne duurt erg lang en leidt meestal tot genezing na een zeer lange tijd, of helemaal niet. De behandeling wordt bijvoorbeeld uitgevoerd door cysten te openen en te laten leeglopen. Tegelijkertijd hormoonbevattend en ontstekingsremmend drugs worden beheerd. Hormoonbevattend drugs zijn verkrijgbaar in de vorm van tablets. Ontstekingsremmend drugs kan worden aangebracht met behulp van crèmes en zalven of toegepast in de vorm van tablets. Voorts vitamine A zuurpreparaten (retinoïden) worden gegeven. Dit zijn niet-aromatische retinoïden van de eerste generatie. Hun belangrijkste vertegenwoordigers tretinoïne en isotretinoïne worden zowel lokaal (topicaal) als systemisch gebruikt. De werkzaamheid van retinoïden voor de bestrijding van chlooracne is echter niet duidelijk aangetoond. Koud therapie kan worden gebruikt om littekens te verzachten. Dit omvat het verwijderen van overtollig littekenweefsel door gedurende een korte tijd ijs aan te brengen. Huidschilfers en huidafschuring (dermabrasie) worden ook uitgevoerd. Niettemin, littekens blijven vaak als de voorwaarde is chronisch en persistent. Bij dermabrasie wordt een speciaal schuurinstrument gebruikt om de bovenste huidlaag te verwijderen. Wondbehandeling wordt uitgevoerd door een medicijn toe te passen dat combineert met de wondsecretie. De korst lost na ongeveer acht tot tien dagen op. Volledige genezing vindt pas na zeer lange tijd plaats. Genezing vindt echter niet altijd plaats omdat de gifstoffen in de blijven vetweefsel zeer lang en worden slechts zeer langzaam afgebroken.

Vooruitzichten en prognose

De prognose van chlooracne is ongunstig en hangt af van de ernst van de ziekte en het begin van de behandeling. Een remedie voor chlooracne is bij de meeste patiënten niet beschikbaar met de huidige medische opties. Daarom is de behandeling gericht op het verlichten van de bestaande symptomen. Daarnaast wordt getracht te voorkomen dat de schade voortschrijdt en zich verspreidt. Bij ernstige vergiftiging is het beloop van de ziekte binnen korte tijd fataal. De meeste patiënten hebben levenslange beperkingen als gevolg van ernstige huidveranderingen of disfuncties van individuele lichaamssystemen. Het door de vergiftiging vernietigde orgaanweefsel is onherstelbaar en kan niet worden geregenereerd. Afhankelijk van de intensiteit van de ziekte en de toestand van de patiënt volksgezondheid, is er de mogelijkheid van orgaan transplantatie​ De behandeling van de ziekte is vaak levenslang. Meestal duurt het een chronisch beloop. Veel symptomen van chlooracne zijn ondanks grote inspanningen niet medisch te behandelen. Met slechts een paar patiënten en milde chlooracne is er kans op genezing. Dit is langdurig en duurt meestal tientallen jaren. De reden hiervoor is dat de gifstoffen door hun natuurlijke halfwaardetijd slechts zeer langzaam worden afgebroken en pas daarna uit het organisme kunnen worden verwijderd. Waarschijnlijker zijn secundaire ziekten zoals orgaanfalen of kanker.

het voorkomen

Omdat chlooracne wordt veroorzaakt door vergiftiging met polychloorkoolwaterstoffen, kan het alleen worden voorkomen door contact met deze gifstoffen te vermijden. Metingen van verontreinigende stoffen in woon- en werkruimten geven indien nodig informatie over de aanwezigheid van polychloorkoolwaterstoffen uit hout conserveringsmiddelen, pesticiden en technische oliën.

Nazorg

Chloracne kan worden gevolgd door ontstekingsremmende therapie met huismiddeltjes zoals ijspakken en aloe vera​ De therapie kan echter meerdere jaren duren. Zo verloopt de overgang van behandeling naar nazorg vloeiend. Met medische zalvenkan de huidziekte meestal alleen worden verlicht, maar niet volledig genezen. Hierbij is het van belang dat de schade niet verergert en zich verspreidt. Slechts in enkele gevallen kan het chronische beloop volledig worden gestopt. Daarom moeten patiënten geduldig blijven en voorzichtig zijn met hun activiteiten. Contact met gechloreerd water moet ten koste van alles worden vermeden. Werk in de chemische of elektrische industrie kan ook een negatief effect hebben op het ziektebeeld. Het kan soms nodig zijn om van baan te veranderen als beschermende pakken en andere beschermende pakken maatregelen hebben niet het gewenste effect. Een optimistische basishouding helpt de getroffenen om de situatie te accepteren. Huidverzorging moet ook worden aangepast om jeuk en verdere problemen te voorkomen. Het kan handig zijn om een ​​natuurgeneeskundige te raadplegen die natuurlijke actieve ingrediënten gebruikt. Samen met een gebalanceerd dieet, dit voorkomt de ziekte van interne organen​ Tegen mogelijk Depressie en complexen, psychotherapie helpt.

Dit is wat u zelf kunt doen

Chlooracne is vooral wijdverspreid onder werknemers in de elektrische en chemische industrie. Het is een chronische ziekte en de kansen op genezing zijn laag. Contact met water chloorhoudend veroorzaakt ook symptomen. Omdat zelfs het inademen van de dampen merkbare gevolgen heeft, moet beschermend worden aangebracht zalven, zoals petroleum gelei, helpt niet. Ontstekingsprocessen kunnen worden verlicht met huismiddeltjes​ Ontstekingsremmende zalven, ijspakken, aloe vera en magere wrongel zijn nuttig. Dit laatste wordt vaak gebruikt bij uitwendige ontstekingen en is zeer effectief. peelings worden ook vaak aanbevolen. Omdat chlooracne voornamelijk niet te genezen is, is een positieve levenshouding een handig hulpmiddel om ermee om te gaan. Zelfacceptatie met alle tekortkomingen versterkt ook de levenshouding. De huidverzorging moet worden aangepast en - heel belangrijk - elk contact met chloor moet worden vermeden. Indien nodig moeten patiënten van baan veranderen als beschermende pakken onvoldoende blijken te zijn. Krabben helpt niet en bladeren littekens​ Een gezond en evenwichtig dieet helpt ziekten van de inwendige organen te voorkomen. Indien nodig kan een natuurgeneeskundige worden geraadpleegd die zich op natuurlijke middelen kan richten. Depressie kan voorkomen, maar is nadelig voor de opluchting. Als ze toch voorkomen, kunnen ze worden verholpen met de hulp van familie, vrienden en een psychotherapeut.