Ontwrichting, verstuiking en spanning van de gewrichten en ligamenten van de enkel en voet: operatieve therapie

Een chirurgische behandeling is meestal niet nodig.

Verwondingen aan de buitenmuur

Voor uitwendige ligamentletsels van het bovenste enkelgewricht (OSG) blijft conservatieve therapie (immobilisatie; externe stabilisatie indien nodig; vroege functionele follow-up) de gouden standaard! In de ontstekingsfase (zie hieronder; de eerste dag 10 dagen na trauma), consequente toepassing van de PECH-regel:

  • "P" -pauze: stop met sporten, rust, immobilisatie.
  • "E" ijs / koeling: onmiddellijke toepassing van koud, dit is cruciaal voor het genezingsproces: het voorkomt de uitbreiding van weefselschade; koud heeft ook een pijn-verlichtend effect Opmerkingen bij uitvoering: herhaal elke 2 à 3 uur; breng geen ijs rechtstreeks op de huid​ niet gebruiken op open wonden.
  • 'C'-compressie, bijv. Elastisch drukverband (matige spanning).
  • "H" Hoogte boven het niveau van de hart-: verminderen bloed levering aan het beschadigde weefsel; betere verwijdering van weefselvloeistof Opmerkingen bij implementatie: In geval van uitgebreide zwelling 1-2 dagen omhoog houden.

Externe stabilisatie: geïndiceerd bij patiënten met graad I of graad II letsel (zie hieronder Symptomen-Klachten / Classificatie van een externe ligamentlaesie op basis van klinische kenmerken). Een elastisch drukverband / elastische sokken of een halfstijve orthese (orthopedisch hulpmiddel om de aangedane patiënt te verlichten en te immobiliseren). gewrichten) is gebruikt; bij verwondingen van graad III is externe stabilisatie alleen mogelijk na voorafgaande immobilisatie totdat de zwelling is afgenomen. Patiënten kunnen zo snel weer normaal lopen of traplopen.

Conservatief therapie bevat nu ook proprioceptie training, die perceptie en reactievermogen traint, evenals zelfreflextraining therapie is alleen gerechtvaardigd als conservatieve therapie faalt en in het geval van additieve pathologieën zoals kraakbeen of peeslaesies. De therapie bij uitstek voor de behandeling van chronische instabiliteit is artroscopie​ In dit verband worden de volgende procedures gebruikt om de stabiliteit te herstellen:

  • "Thermische krimp" of de "capsulaire krimp" (= thermische ablatie; waarbij met behulp van elektrocauterisatie het laterale kapsel en de ligamenteuze restanten worden gecoaguleerd.
  • Directe ligamenthechting; dit veronderstelt dat er nog voldoende van de oorspronkelijke ligamentstructuur aanwezig is.
  • Tenodesis van de peroneale brevis-pees (chirurgische verplaatsing van een pees gevolgd door verankering in het bot)
  • "Ligament bracing": dient om het laterale ligamenteuze apparaat te stabiliseren en vertegenwoordigt een anatomische, directe reconstructie
  • Augmentatie: een ingreep die bij ongeveer 20% van de patiënten nodig is, omdat een directe ligamenthechting niet meer mogelijk is. Augmentatie wordt uitgevoerd met pezen (bij voorkeur gracilis pees) of alle transplantaten (dwz het getransplanteerde weefsel komt niet van de ontvanger zelf, maar van een (behalve bij identieke tweelingen) genetisch niet-identieke donor van dezelfde soort).

De belangrijkste indicatie voor OSG-prothese is posttraumatisch osteoartritis en chronische ligamentinstabiliteit. Revalidatie moet gebaseerd zijn op de genezingsfasen van de ligamenten. Patiënten met een vroege functionele behandeling keren eerder terug naar sport of werk. Na vermindering van zwelling en pijnligt de focus op het verbeteren van de mobiliteit. Dit wordt gevolgd door gericht krachttraining terwijl de patiënt zit of ligt. Zodra de bovenste enkel gewricht kan opnieuw worden geladen, dwz sterkte oefeningen kunnen worden uitgevoerd zonder pijn, proprioceptie en balans training Een terugkeer naar sporten in risicovolle sporten (bijv. basketbal, voetbal en volleybal) waarbij van richting verandert, is meestal na 8 tot 10 weken mogelijk. Enkel ondersteuning met een brace wordt aanbevolen voor patiënten die regelmatig sporten.

dislocaties

Chirurgische reconstructie van de ligamenten en musculatuur kan aangewezen zijn bij gewone dislocaties. Een gebruikelijke ontwrichting is er een die zonder extra kracht terugkeert tijdens fysiologische bewegingen. Arthrodese (verstijving) van de botten kan geïndiceerd zijn voor luxaties van de tarsaal/middenvoet botten​ Genezing van de ligamenten in de volgende 3 fasen:

Herstel fase Duur na trauma
Ontstekingsfase ongeveer 10 dagen
Proliferatiefase ongeveer. 4 tot 6 weken
Remodellerende fase (weefsel rijpt en stabiliseert). tot een jaar