sucralfaat is de naam van een geneesmiddel dat wordt gebruikt om te behandelen maag en zweren in de twaalfvingerige darm. Het medicijn bouwt een beschermende laag op op het slijmvlies van het bovenste spijsverteringsgebied.
Wat is sucralfaat?
sucralfaat is een aluminium zout van sucrose sulfaat. In de geneeskunde wordt het actieve ingrediënt voornamelijk gebruikt om maag te behandelen zweer (ulcus ventriculi). Het is ook geschikt voor de behandeling van zweren in de twaalfvingerige darm. sucralfaat werd halverwege de jaren tachtig goedgekeurd voor gebruik in Europa. In Duitsland wordt het medicijn toegediend onder de preparatennamen Sucrabest en Ulcogant. Bovendien zijn er verschillende generieke geneesmiddelen van de basis aluminium sucrose sulfaat zijn op de markt.
Farmacologische werking
Sucralfaat wordt ingedeeld in de groep van zuurbindend drugs Het heeft de eigenschap om het teveel te neutraliseren maagzuur door het te binden. Op deze manier is het mogelijk om ziekten veroorzaakt door zuur te voorkomen. Vanwege zijn speciale werkingsmechanisme neemt sucralfaat een speciale positie in onder zuurbindende preparaten. Het bindt zich aan eiwitten van maagslijm en maag slijmvlies, die op zijn beurt een beschermende laag op het oppervlak van het beschadigde slijmvlies vormt. Deze beschermlaag kan worden gebruikt om verdere beschadiging van de slijmvlies door maagzuur, gal en maag enzymen Dit wijst al op een andere eigenschap van sucralfaat: de binding van maag enzymen zoals pepsine en gal zuren Sucralfaat bevordert de aanmaak van prostaglandines, dit zijn stoffen die van nature in het lichaam worden aangemaakt. Ze zorgen voor een verhoogde productie van slijmvlies in het maagdarmkanaal. Deze beschermlaag is van groot belang voor de bescherming van het slijmvlies maagzuur Sucralfaat wordt in geringe mate geabsorbeerd. Dit betekent dat het grootste deel van de werkzame stof zonder enige verandering uit het organisme wordt uitgescheiden. Het medicijn kan zijn effect ontwikkelen in een zure omgeving. Dit resulteert in een geleiachtige laag van de maag slijmvlies.
Medische toepassing en gebruik
De meest voorkomende toepassing van sucralfaat is de behandeling van maag- en darmzweren. In deze context is het medicijn ook geschikt om deze ziekten te voorkomen. Het wordt meestal in de vroege stadia gebruikt om het maagslijmvlies te beschermen. Sucralfaat wordt echter niet permanent gebruikt, omdat het effectiever is drugs zoals protonpompremmers zijn hiervoor beschikbaar. Een andere indicatie is de behandeling van oesofagitis veroorzaakt door refluxen maag zuur. Sucralfaat is echter niet geschikt voor gebruik bij kwaadaardige maag zweer of infectie met de Helicobacter pylori bacterie. Sucralfaat kan ook extern worden toegediend. Het wordt gebruikt als ingrediënt in verschillende wond genezen crèmes Sucralfaat wordt toegediend in tabletvorm, zoals korrels of als schorsing. De aanbevolen dagelijkse dosis is 1 gram. Het moet een uur voor een maaltijd worden ingenomen en 's avonds voordat u naar bed gaat. Op deze manier ontvouwt het effect van het medicijn zich in de zure omgeving. De dosering hangt er ook van af of het een maag is zweer or darmzweren.
Risico's en bijwerkingen
Het gebruik van sucralfaat kan bij sommige patiënten gepaard gaan met nadelige bijwerkingen. Deze omvatten in de eerste plaats constipatie Andere mogelijke bijwerkingen zijn onder meer droog mond, opgeblazen gevoel, misselijkheidof duizeligheid Als er beperkingen zijn op nier functie, is het mogelijk dat de aluminium concentratie in het lichaam toeneemt. In zeldzame gevallen hebben patiënten ook last van jeukende uitslag op de huid huid Als de beschreven bijwerkingen optreden, is het raadzaam om advies te vragen aan een arts of apotheker. Sucralfaat mag helemaal niet worden gebruikt als de patiënt lijdt aan overgevoeligheid voor drugs met sucralfaat. De risico's en voordelen van de behandeling moeten zorgvuldig worden afgewogen als er sprake is van een ernstige verstoring van nier functie. Er bestaat een risico op een onzekere ophoping van aluminium in het actieve ingrediënt. Sucralfaat moet worden ingenomen tijdens zwangerschap alleen als het absoluut noodzakelijk is. Zo kan het aluminium zich ook ophopen in de botten van het ongeboren kind. Deze ophoping bedreigt de baby met schade aan de zenuwen Hoewel het aluminium in sucralfaat ook in de moeder kan doordringen melk, wordt het als veilig beschouwd om het product gedurende een korte periode tijdens de periode van borstvoeding toe te dienen. Dus slechts een minderjarige absorptie van het aluminium vindt plaats in het foetale lichaam. Mogelijke alternatieven moeten echter worden afgewogen. Het gebruik van sucralfaat bij kinderen onder de 14 jaar wordt niet aanbevolen. Er zijn dus niet genoeg onderzoeken beschikbaar over deze leeftijdscategorie. Interacties zijn binnen het bereik van de mogelijkheden vanwege het gelijktijdige gebruik van sucralfaat en andere medicijnen. Bijvoorbeeld, antibiotica zoals colistine, amphotericine Bof tobramycine, de galmiddelen ursodeoxycholzuur en chenodesoxycholzuur, het antischimmelmiddel ketoconazol, het anti-epilepticum fenytoïne, het schildklierhormoon levothyroxine, en de zuurblokkers ranitidine en cimetidine zijn verminderd in hun effectiviteit. Om deze reden moet er een interval van minimaal twee uur zijn tussen het gebruik van sucralfaat en deze medicijnen. Sucralfaat wordt ook verondersteld een negatief effect te hebben op anticoagulantia. Daarom houdt de behandelende arts bij gelijktijdig gebruik de dosering van deze middelen nauwlettend in de gaten. Als sucralfaat gelijktijdig wordt toegediend met geneesmiddelen die kalium natrium waterstof citraat, het resulteert vaak in verhoogde absorptie van aluminium.
