Gevolgen
Als de bacterie Aggregatibacter actinomycetemcomitans is aanwezig in de mondflora, gingivitis or parodontitis hoeft niet per se voorkomen. De bacteriën accumuleren in de gedenkplaat (tandplak) op de tanden. De gedenkplaat bestaat niet alleen uit Aggregatibacter actinomycetemcomitans, maar ook van veel verschillende ziekteverwekkers die de producten uit voedsel beginnen te metaboliseren.
Als de omstandigheden gunstig zijn en de mondflora wordt verschoven ten gunste van deze bacterie, gingivitis or parodontitis kan ontwikkelen. De eerste tekenen zijn rood worden van de tandvleesrand en bloeden tandvlees na het tandenpoetsen. Tandenpoetsen kan ook pijnlijk zijn en donkere verkleuring van de tandvleesranden kan optreden.
In dit stadium spreekt men al van gingivitis. Als dit niet wordt behandeld, wordt de bacteriën kunnen hun weg naar voren blijven zoeken. Er ontstaan tandvleeszakken waarin alles bacteriën geaccumuleerd.
Aggregatibacter actinomycetemcomitans begint nu het parodontium aan te vallen. Dit bestaat uit de tandvlees, alveolair bot, Desmodont en wortelcement. Het parodontium zet de tand vast in zijn kom en geeft hem steun en stabiliteit. Als deze structuren worden aangevallen, trekken de stabiliserende structuren zich terug en verliest de tand zijn grip, wat uiteindelijk kan leiden tot het verlies van de tand. De bovengenoemde processen zijn niet beperkt tot slechts één tand, maar kunnen op verschillende plaatsen in de mondholte.
Therapie
De behandeling van gingivitis of parodontitis varieert van patiënt tot patiënt en is afhankelijk van de omvang van de ziekte. De behandeling begint met het verwijderen van gedenkplaat en zijn uitwerpselen. Hiermee worden alle bacteriën verwijderd, inclusief Aggregatibacter actinomycetemcomitans, om verdere progressie van de bacteriën te voorkomen.
Als de parodontitis nog in de kinderschoenen staat, kan dit ook thuis worden gedaan, door dagelijks grondig te poetsen. In de meeste gevallen wordt professionele gebitsreiniging echter uitgevoerd bij de tandarts. Ook bestaande tandzakjes worden verwijderd, omdat deze veel ziekteverwekkers bevatten als reservoir.
Om zelfs de laatste resten van de bacteriën te verwijderen, a mond spoelen, meestal op basis van chloorhexidine, is gebruikt. Nadat deze behandeling met succes is voltooid, worden de beschadigde tanden of de afgebroken botstof behandeld om de best mogelijke zorg voor de tandstelsel. Vooral als de botstof is aangetast, is een volledig herstel van de uitgangssituatie meestal niet mogelijk.
Een antibioticum kan worden gebruikt om de parodontitis-therapie te ondersteunen. Als men wil optreden tegen Aggregatibacter actinomycetemcomitans, kan het verwijderen van de plaque, ook onder de gingiva (SRP, ook wel diepe scaling of curettage), is meestal niet voldoende vanwege de invasiviteit van het weefsel, zodat amoxicilline wordt daarnaast als breedspectrumantibioticum toegediend. De toediening van metronidazol, clindamycine, tetracycline is niet mogelijk omdat Aggregatibacter actinomycetemcomitans er resistent tegen is.
Profylaxe
Zelfs als de ziekteverwekker al aanwezig is in de mondflora, komt ziekte niet noodzakelijkerwijs voor. Het is echter belangrijk om voor uw mondholte om het risico op gingivitis of parodontitis te verminderen. Dit is inclusief dagelijks tandenpoetsen (minimaal 2x) om tandplak te verwijderen.
tandzijde, mondwater en tong schrapers kunnen worden gebruikt als aanvullen. Ook is het belangrijk om voeding te consumeren met een laag suikergehalte zodat de bacteriën geen extra voedingsstoffen krijgen. Regelmatige bezoeken aan de tandarts maken ook deel uit van de preventieve maatregelen, omdat hij of zij mogelijke ziekten in een vroeg stadium kan opsporen en behandelen. Deze bezoeken kunnen ook worden gebruikt om mogelijke gebitsfouten te signaleren.
