Bijna elke tweede Duitser lijdt aan een uitbreiding van de schildklier, de relatief onopvallende vlinder-vormig orgaan boven de luchtpijp. Maar de redenen voor struma of struma zijn talrijk en soms zelfs te voorkomen.
Wat is struma (struma)?
Schematisch diagram met de anatomie van schildkliervergroting or struma Klik om te vergroten. struma - of struma in het Latijn - is de term die wordt gebruikt om de uitbreiding van de schildklier Afhankelijk van de mate van vergroting, is struma onderverdeeld in drie categorieën:
Graad 0 betekent de vergroting van de schildklier kan alleen worden gedetecteerd door ultrageluid Graad I betekent dat de schildklier voelbaar vergroot is. Klasse II-classificatie geeft aan dat de schildkliervergroting is niet alleen voelbaar, maar het struma is ook duidelijk zichtbaar. Vaak kan een struma ook ontstaan zonder dat er een verstoring van de productie van schildklierhormoon is. Dit is het meest voorkomende geval, dan spreekt men van een euthyroid struma. In zeldzamere gevallen produceert de schildklier meer hormonen, dat een hyperthyroid-struma wordt genoemd, of produceert te weinig hormonen, dus het wordt een hypothyroid-struma genoemd. Het struma kan gelijkmatig groter worden (diffuus struma) of op sommige plaatsen knobbeltjes vormen (nodulair struma), wat resulteert in een onregelmatige vervorming van de schildklier. Afhankelijk van het feit of er één of meerdere knobbeltjes zijn gevormd, wordt onderscheid gemaakt tussen de termen struma uninodosa en struma multinodosa.
Oorzaken
De oorzaken van schildkliervergroting (struma) kan sterk variëren. In 90 procent van de gevallen is het echter een voedingsmiddel jodium tekort. Andere oorzaken van struma kunnen zijn autoimmuunziekten zoals Ziekte van Graves, Hashimoto's thyroiditis, of strumigenic - dwz het bevorderen van struma - stoffen zoals lithium, nitraten of thyrostatisch drugs Cysten of tumoren kunnen ook struma veroorzaken. In enkele gevallen worden ook andere organen en weefsels aangetast metastasen Veel zeldzamere oorzaken van struma zijn goedaardige tumoren van de hypofyse, maar ook aandoeningen van de synthese van schildklierhormonen en ziekten zoals sarcoïdose of amyloïdose. Roken en selenium een tekort wordt ook verdacht van het bevorderen van struma.
Symptomen, klachten en tekenen
Een struma kan lange tijd asymptomatisch blijven. Sommige patiënten merken lichte slikproblemen of hebben het gevoel een brok in hun keel te hebben. Naarmate de ziekte vordert, manifesteert het zich met symptomen zoals heesheid, slikproblemen en kortademigheid. Dit kan gepaard gaan met een gevoel van beklemming in de borst Als er een begeleidende schildklierstoornis is, kunnen er verdere symptomen optreden. Dit zijn onder meer maagdarmklachten en hormonale stoornissen. Uiterlijk is een struma vaak te herkennen aan de zichtbare verdikking van de nek Bij sommige patiënten vormen zich hete knobbeltjes in het gebied van de schildklier. Dan hormonale klachten, pijn en een toename van het oorspronkelijke gevoel van druk kan optreden. Op de lange termijn groeien deze gezwellen leiden naar hyperthyreoïdie, wat gepaard gaat met verdere complicaties. De symptomen van struma verraderlijk ontwikkelen. Het duurt vaak jaren voordat het struma wordt opgemerkt. Tegen die tijd is er echter meestal al blijvende schade aan de schildklier ontstaan. Als struma vroeg wordt ontdekt, kan een operatie de symptomen verlichten. Het risico bestaat echter dat er zich opnieuw een struma vormt. Een volwaardige struma beperkt de kwaliteit van leven van de getroffenen aanzienlijk en kan in individuele gevallen ook psychisch ongemak veroorzaken.
Diagnose en verloop van de ziekte
Infographic met de anatomie en locatie van de schildklier, evenals de symptomen van hyperthyreoïdie en hypothyreoïdie Klik op de afbeelding om te vergroten. Het verloop van een schildklieraandoening is vaak vrij onopvallend. Aanvankelijk veroorzaakt een voedingsstruma geen symptomen. Alleen de zichtbare struma met kortademigheid bij verhoogde inspanning of het buigen van de hoofd evenals een gevoel van druk bij het slikken, duiden op een ziekte. Groter struma kan zogenaamde “kropgezwel” vormen, dwz het struma ontwikkelt zich in de richting van de borstbeen en veroorzaakt dus een merkbare vernauwing van de luchtpijp. De gevolgen zijn fluitend ademhaling geluiden, kortademigheid en heesheid Andere ziektebeelden worden veroorzaakt door knobbeltje vorming. De meeste schildklierknobbeltjes zijn goedaardig van aard, maar er wordt een onderscheid gemaakt tussen koud en hete knobbeltjes: terwijl hete knobbeltjes vrijwel nooit kwaadaardig zijn, blijken geïsoleerde koude knobbeltjes vaak schildkliercarcinomen te zijn als de jodium het aanbod is goed.
Complicaties
Struma geactiveerd door jodium deficiëntie veroorzaakt geen merkbare complicaties. Bij grotere kropgezwel kan de druk op de luchtpijp en de slokdarm onder andere problemen met slikken, kortademigheid en een ongemakkelijk gevoel van druk en klonterigheid veroorzaken. Als het struma verder uitzet, vernauwt de luchtpijp zich en neemt de kortademigheid toe. Vanwege de kortademigheid en de druk op de bloed schepen, het recht hart- wordt ook gespannen - er vormt zich een strumahart. In de schildklier kan een struma knobbeltjes veroorzaken die in het ergste geval ontstoken raken en leiden naar bloedvergiftiging Complicaties kunnen ook optreden tijdens het operatief verwijderen van een struma. Bijvoorbeeld secundaire bloeding, wond genezen er kunnen problemen en infecties van het operatiegebied optreden. Bovendien zichtbaar littekens kan resulteren. Indien belangrijk zenuwen zijn beschadigd, heesheid en kortademigheid kan optreden, en de patiënt moet mogelijk kunstmatig worden beademd. Schildklieroperaties kunnen ook de functie van de bijschildklieren aantasten. Dit gooit de calcium niveau uit evenwicht en leidt tot verschillende complicaties. Laatste, voorgeschreven pijnstillers en verdovende middelen kan bijwerkingen veroorzaken en interacties of allergische reacties veroorzaken bij de patiënt.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als de getroffen persoon lichte zwelling of veranderingen in de nek, blijf het volgen. Als de onregelmatigheid tijdelijk is, is een arts in veel gevallen niet nodig. Hier treedt vaak spontane genezing op vanwege een situatie van overmatig gebruik. Als de groei of veranderingen in het uiterlijk van de huid onverminderd doorgaan, als ze herhaaldelijk voorkomen of als ze in omvang toenemen, moet een arts worden geraadpleegd. Bij hormonale onregelmatigheden, afwijkingen in seksueel verlangen of menstruatiestoornissen, zijn verdere onderzoeken nodig. Als de getroffen persoon lijdt aan slikklachten, veranderingen in de vocale omgeving of kortademigheid, moet een arts worden geraadpleegd. Heesheid, een verandering in de kleur van de stem of bijgeluiden bij het spreken moeten worden onderzocht. Verkleuring, roodheid, eigenaardigheden van gedrag of prikkelbaarheid zijn ook tekenen van volksgezondheid bijzondere waardevermindering. De klachten moeten worden voorgelegd aan een arts, zodat verder onderzoek kan worden gestart. Alleen op deze manier is het mogelijk om een diagnose te stellen, op basis waarvan een behandelplan wordt opgesteld. Veranderingen in haar groei en vervorming van de nagels of zachte nagels zijn ook indicaties die kunnen wijzen op onregelmatigheden in de schildklierfunctie. Als er een gevoel van druk is in de nek, een afname van het welzijn, evenals een toename 피로, moet ook een arts worden geraadpleegd. Stemmingswisselingen, depressieve toestanden of een onvindbare euforische houding moeten worden onderzocht
Behandeling en therapie
Er zijn drie opties voor de behandeling van struma. Als bijvoorbeeld de vergroting van de schildklier moet worden geremd of verminderd, kan medicatie worden gebruikt therapie is een optie. Vermindering van de schildklier volume kan worden bereikt door een van beide toe te dienen levothyroxine of jodium, of een combinatie therapie waarin de voordelen van beide middelen worden benut. In gevallen van autonomie van de schildklier of ziekten zoals kanker or Ziekte van Graves, radioactief jodiumtherapie is gebruikt. Om struma te behandelen, gebruikt deze procedure voor nucleaire geneeskunde radioactief jodium, dat is verrijkt in de schildklier en daar overtollig hormoonproducerend weefsel vernietigt. Vaak wordt een combinatie van beide behandelingsopties gebruikt in de 1 tot 3 jaar van therapie Als er grove beperkingen zijn in de kwaliteit van leven als gevolg van struma of een vermoeden van schildkliercarcinoom, is chirurgische ingreep de meest effectieve behandelmethode. De hele schildklier of dat deel van het struma dat te veel produceert hormonen wordt verwijderd via een incisie. Chirurgie is dus ook een snelle therapie voor de behandeling van hyperthyreoïdie, als de overige hormonen in de bloed worden snel afgebroken door het organisme.
het voorkomen
Preventie van strumen kan voornamelijk worden verzekerd door een basisvoorraad jodium. In veel landen is met name tafelzout voor dit doel verrijkt met jodium, wat al heeft geleid tot een aanzienlijke afname van struma, vooral bij kinderen en adolescenten.
Wat u zelf kunt doen
Struma moet worden behandeld met medicatie of een operatie. De belangrijkste zelfhulpmaatregel is het innemen van het voorgeschreven jodium supplementen regelmatig. Afhankelijk van de grootte van het struma kan een intraveneuze jodiumbehandeling nodig zijn. Chronisch ziek struma-patiënten moeten speciaal jodium gebruiken L-thyroxine Begeleidend dit, moet de patiënt nemen schildklierhormonen Dit helpt de schildklier om zijn oorspronkelijke grootte terug te krijgen. Een gezond dieet is een basisvoorwaarde om struma te voorkomen. Patiënten die last hebben van terugkerende struma, moeten het jodium in hun reguleren dieet zodat de dosering van medisch jodium kan worden verfijnd. Na een schildklieroperatie moet de patiënt rusten. De operatiewond moet snel genezen, zolang de patiënt dat niet doet spanning het met zware fysieke bewegingen. Als na het verwijderen van het struma opnieuw ongemak optreedt, moet de arts worden geïnformeerd. Af en toe, na het verwijderen van een struma, is er een calcium tekort aan het lichaam. Dit kan worden tegengegaan door voedingsmiddelen te eten die veel bevatten calcium Naast zuivelproducten, rood vlees en bonen, noten, kruiden en groene groenten zijn goede bronnen van calcium.
