Diagnose
Als er een schimmel op de testikels wordt vermoed, kunnen de getroffen mannen het beste een dermatoloog of uroloog raadplegen. Over het algemeen kan een huisarts de diagnose ook stellen. De arts kan de huidschimmel gemakkelijk herkennen aan een blikdiagnose op basis van de typische symptomen en de lokalisatie. In de meeste gevallen kan hij ook onmiddellijk bepalen welke ziekteverwekker het waarschijnlijk is en dienovereenkomstig de juiste therapie voorschrijven. Daarnaast kan ter bevestiging van de diagnose een uitstrijkje worden gemaakt, waarmee de ziekteverwekker microbiologisch kan worden opgespoord in het laboratorium
Wat zijn de symptomen van schimmel op de testikels?
Een schimmelinfectie van de testikels wordt gekenmerkt door scherp gedefinieerde roodheid van de huid, die in sommige gevallen erg kan jeuken. Aanvankelijk worden de aangetaste huidgebieden rood en zwellen ze daardoor op. De huid wordt droog en schilfert gedeeltelijk af.
De ontstoken plekken kunnen ook gaan huilen. De vlekken zijn typisch zo gestructureerd dat de randen rood en ontstoken zijn, terwijl de huid naar het midden lichter wordt. De huidinfectie kan zich verspreiden via het scrotum aan de anus. De huidveranderingen gaan gepaard met verschillende symptomen: door de schimmelinfectie beginnen de testikels extreem te jeuken en hebben de getroffen mannen vaak ook last van brandende pijn in het scrotum
Behandeling en therapie van testiculaire schimmel
De therapie van een huidschimmel op de testikels wordt uitgevoerd met zalven en crèmes met zogenaamde antimycotica (fungiciden). Dit zijn actieve ingrediënten die effectief zijn tegen de schimmel door de groei ervan te remmen. De meest voorkomende medicijnen bevatten azool-antischimmelmiddelen, die voorkomen dat de schimmel zijn celwand opbouwt.
Hierdoor kunnen de cellen niet delen en sterft de schimmel. Tot de Azol behoren bijvoorbeeld werkzame stoffen: Meestal wordt bij een zaadbalschimmel de crème direct van buitenaf op het aangetaste huidgebied aangebracht. De behandeling moet enkele weken worden voortgezet, ook als de zichtbare symptomen al zijn verdwenen, omdat anders overlevende schimmel sporen kunnen een nieuwe infectie veroorzaken. Tijdens de behandeling moeten de getroffen personen ervoor zorgen dat de testikels zo min mogelijk vocht krijgen.
Daarom moet synthetisch ondergoed of korte broeken worden vermeden en in plaats daarvan moeten ademende stoffen zoals katoen worden gebruikt. Na het douchen is het belangrijk om te drogen het scrotum zeer goed zodat er geen restvocht achterblijft. Adequate hygiëne in de intieme zone helpt ook om ervoor te zorgen dat de infectie snel geneest.
Ondergoed en handdoeken dienen gewassen te worden op een temperatuur van minimaal 60 graden Celsius, aangezien de schimmelsporen bij deze temperaturen geen overlevingskans hebben. Bovendien moeten de getroffen mannen zich onthouden van geslachtsgemeenschap tijdens de behandeling met het antimycoticum, aangezien het risico bestaat dat de partner besmet raakt met de schimmel. In sommige gevallen kan een medicamenteuze behandeling van de seksuele partner worden overwogen.
- Isocanazol,
- Clotrimazol of
- Fluconazol.
