Een van de typische sportverwondingen is de spiervezel scheur. Meestal komt het voor in het gebied van de dij of kalf. Vooral sprinters en voetballers hebben vaak last van een spiervezel scheuren, aangezien de hoge belasting van de spieren bijzonder duidelijk is bij deze sporten. Ontbrekende of onvoldoende opwarming en stretching zijn dan grotendeels verantwoordelijk voor het scheuren van de spiervezels. Ernstige steken pijn is dan het resultaat.
Wat is een scheur in de spiervezels?
Fysiotherapie is vooral gunstig voor sportverwondingen Spierverharding wordt losgemaakt, melk geven wordt verminderd, spanningen en kleine spierscheurtjes worden opgespoord en vroegtijdig behandeld. EEN spiervezel scheur is een sportblessure die vaak voorkomt bij lopend sporten en vooral in de dij of kuitgebied. Bij dit letsel is er een scheur van een spiervezelbundel en niet een scheur van een enkele spiervezel, zoals algemeen wordt aangenomen. EEN spiervezelscheur lijkt op een Spierpijn en een spierscheur, waarbij de spierspanning een veel mildere verwonding is en de spierscheur een veel ernstiger verwonding is. Symptomen van een spiervezelscheur omvatten een plotselinge steekpartij pijn, evenals later aanhoudende pijn wanneer de overeenkomstige spier wordt aangespannen. Er is ook een bloeding in de spier met een spiervezelscheur, die kan worden gedetecteerd door ultrageluid examen.
Oorzaken
Een scheur in de spiervezels wordt vaak veroorzaakt door te sterke of zelfs te abrupte bewegingen. Dit kan een start zijn of ook een remming van een lopend beweging. Terug naar de spiervezels scheur is vaak te wijten aan 피로 of overbelasting van de spier, die de sterken niet meer kan weerstaan contracties en stretching Onvoldoende opwarmen of koud het weer in de winter kan ook als oorzaak dienen. Als de spier niet goed is voorbereid op training, wordt deze onvoldoende voorzien van bloed, de communicatie tussen spier en receptoren is beperkt en de spier reageert niet snel genoeg. Basic spieronevenwichtigheden kan ook een scheur in de spiervezels veroorzaken. Onevenwichtigheden zijn aanwezig wanneer een spier meer ontwikkeld is dan zijn tegenhanger. Dan moet de ene spier de zwakke punten van de andere compenseren en wordt hij aan een hogere belasting blootgesteld. Dit kan dan leiden tot een scheur in de spiervezels.
Symptomen, klachten en tekenen
Een spiervezelscheur manifesteert zich zonder waarschuwing als een acute, krampachtige pijn, vergelijkbaar met een mes of naaldprik. De getroffen persoon probeert een beschermende houding aan te nemen om overbelasting te voorkomen gescheurde spier zo veel mogelijk. Als het pijngevoel sterk toeneemt wanneer een spier wordt gespannen, ingedrukt of uitgerekt, zijn dit verdere tekenen van een spiervezelscheur (meestal van de eerste graad). Als meer dan vijf procent van de spiervezels is gescheurd, verergeren de symptomen bij zwelling, maar dit verdwijnt meestal na 24 uur tot twee dagen. De vorming van een blauwe plek (hematoom) is vaak het resultaat. Ernstige spiervezelscheuren tot spierbundelscheuringen zijn ook zichtbaar bij bloedingen, wanneer de spieromhulling bestaat uit bindweefsel tranen en de bloed dringt door in het weefsel. In dit geval voelt de patiënt het onmiddellijke verlies van sterkte van de spier, zodat deze slechts in zeer beperkte mate actief kan zijn en het bewegingsverloop wordt verstoord. Bovendien kan een spiervezelscheur (graad II en hoger) ook worden gedetecteerd door palpatie. Ter indicatie: a deuk of zelfs een uitstulping is te zien, doordat de spierdelen samentrekken richting de peesuiteinden. De exacte interpretatie van de symptomen en de intensiteit van de verwonding moet door een arts worden onderzocht.
Verloop van de ziekte
Na een spiervezelscheur mag de spier zo mogelijk niet worden belast, omdat het tijd nodig heeft voor de spiervezels groeien samen. Een spiervezelscheur heeft ongeveer 4-7 weken nodig om te genezen, hoewel er verschillen zijn afhankelijk van de atleet en de spiervezelscheur. Na een paar dagen of weken zou verbetering merkbaar moeten zijn. De spier voelt weer sterker aan, wordt veerkrachtiger en het vermogen om te strekken neemt langzaam toe. Echter, littekens ontwikkelen in de spier, die ook kan leiden tot beperkte elasticiteit van de spier op de lange termijn. Als de spier niet voldoende uitgerust is na een spiervezelscheur, kunnen ossificaties optreden. Deze ontstaan door blauwe plekken en zijn meestal te wijten aan een verkeerde behandeling na het scheuren van de spiervezels.
Complicaties
Een spiervezelscheur is een ziektebeeld dat gepaard gaat met verschillende complicaties. In de regel wordt een spiervezelscheur veroorzaakt door een overbelasting van de betreffende spier. De getroffen persoon is bijzonder gestoord tijdens het bewegen, aangezien een dergelijke spiervezelscheur zeer pijnlijk is. Zelfs in rust kan er stekende pijn zijn in het betreffende lichaamsgebied. Onder bepaalde omstandigheden, ontsteking kan zich zelfs vormen als het getroffen gebied nog steeds zwaar wordt belast. In bijzonder slechte gevallen kan een abces kan zelfs vormen, die is gevuld met pus vloeistof. Zo'n opeenstapeling van pus kan verschillende andere complicaties veroorzaken. Als deze vloeistof in de bloedbaan terechtkomt, kan het zelfs leiden naar bloed vergiftiging onder bepaalde omstandigheden. Op deze manier kan ook een infectie ontstaan. Erge, ernstige hoofdpijn, koorts en pijnlijke ledematen zijn het resultaat. Iedereen die deze complicaties wil voorkomen, moet in een vroeg stadium medische hulp inroepen. Door de juiste medicatie in te nemen, kan genezing snel plaatsvinden en treden complicaties niet op. Een spierscheur kan dus gepaard gaan met verschillende complicaties, die altijd dienovereenkomstig door een arts moeten worden behandeld. Anders kan blijvende gevolgschade in gevaar komen, waardoor volledig herstel niet meer mogelijk is.
Wanneer moet je naar een dokter?
De spiervezelscheur is een blessure die in veel gevallen ook zonder de therapeutische mogelijkheden van een arts geneest. Dit geldt vooral als er alleen kleine gebieden zijn aangetast, dus de traan is niet te uitgesproken. Spontane genezing vindt hier eenvoudig plaats door de aangetaste spieren te sparen en, indien nodig, te koelen. Toch zijn er enkele redenen waarom een bezoek aan de dokter aan te raden is. Deze omvatten bijvoorbeeld hevige pijn die niet kan worden verlicht door afkoeling of pijnstillers. Een grote hematoom, een ophoping van bloed in het weefsel, is ook een reden voor een bezoek aan de dokter. Dit geldt vooral als de blauwe plek lijkt na verloop van tijd niet af te nemen of wordt zelfs ingekapseld, wat zelfs door de leek gemakkelijk als verharding voelbaar is. Daarnaast is het mogelijk dat een hematoom drukt op een bloedvat of een zenuw en oefent daar compressie uit. Dit kan leiden tot onderaanbod van het weefsel. Daarom zijn gevoelloosheid of een tintelend gevoel ook redenen om naar een arts te gaan. Ernstige pijn kan er ook op wijzen dat het geen spiervezelscheur is, maar een spierbundelscheur die door een arts moet worden behandeld. Als het letsel het gevolg is van een val of klap, kan de medische professional ook bepalen of het om een pees, ligament of botstructuur gaat.
Behandeling en therapie
De behandeling van een spiervezelscheur is afhankelijk van de ernst van de verwonding en de algemene fysieke toestand van de gewonde. In dit geval verloopt de eerste behandeling volgens het PECH-schema. Dienovereenkomstig worden rust, ijs, compressie (drukverband) en elevatie gebruikt voor een spiervezelscheur. Dit voorkomt ernstige bloeding en zwelling. Deze onmiddellijke maatregelen kan ook bepalend zijn voor het verdere succes van de behandeling en de duur van het letsel. In de volgende dagen moet de spier uitgebreid worden gerust. Als een spiervezel wordt gescheurd in de been, armsteunen vergemakkelijken het lopen. Bovendien zijn er koud behandelingen en oefeningen om de spieren te ontspannen. De oefeningen zorgen ook voor die spier sterkte wordt onderhouden. Speciale bandverbanden die de spiervezels helpen groeien samen kunnen ook gunstig zijn voor genezing na een scheur in de spiervezels. Of een operatie passend is, wordt op individuele basis bepaald. Een operatie wordt echter meestal alleen uitgevoerd als een groot deel van de spiervezelbundel is gescheurd, waardoor de spiervezels niet meer kunnen groeien samen natuurlijk in een ernstige spiervezelscheur.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor een spiervezelscheur is meestal erg goed. Gewoonlijk geneest de blessure, afhankelijk van de ernst, vanzelf en binnen twee tot vier weken volledig, op voorwaarde dat de gewonde spier rust. In het geval van een spierbundelscheur of spierscheur kan de genezing langer duren (tot twee maanden). Diverse maatregelen hebben een genezende werking. Onmiddellijke rust en verhoging van de spier voorkomt ernstige bloedingen. Warmte moet ook worden vermeden. Er moet zorgvuldig worden gelet op het observeren van de rustperiode, omdat anders verdere spierbeschadiging kan optreden. Dit kan de genezing onnodig vertragen of de beginsituatie aanzienlijk verslechteren fysiotherapie en daaropvolgende fysiotherapie hebben ook een gunstig effect op de genezing. Hier wordt de spier voorzichtig en met toenemende intensiteit belast om de oorspronkelijke functionaliteit te herstellen. Complicaties zijn zeldzaam en treden eigenlijk alleen op als de spier weer voortijdig overbelast raakt. Zelfs in dit geval blijft de prognose goed als de patiënt zich aan de maatregelen beschreven. Spierweefsel is erg regenererend, dus blijvende schade kan bijna altijd worden uitgesloten.
Nazorg
Zeker bij een uitgesproken spiervezelscheur is een goede nazorg belangrijk. Hoewel zelfs ernstige vezeltranen na een paar maanden genezen, wordt het resulterende littekenweefsel korter weergegeven. Het wordt ook minder gemakkelijk uitgerekt dan normaal spierweefsel. Vanwege verschillende stretching eigenschappen, is er ook een risico op hernieuwde spiervezelscheuren. Dit risico kan echter worden tegengegaan door op maat gemaakte revalidatiemaatregelen. Hiertoe voert de patiënt isometrische oefeningen uit. Dit wordt gevolgd door coördinatie en bewegingstraining. In de loop van de vervolgbehandeling worden de spieren geleidelijk verder belast, bijvoorbeeld door sportieve activiteiten zoals zwemmen of fietsen, die gemakkelijk zijn op de gewrichten en ga op een harmonieuze manier te werk. Uiteindelijk kan de sportspecifieke training worden hervat. Een belangrijke revalidatiemaatregel is de fysiotherapeutische handleiding lymfedrainage Het heeft een decongestivum effect en bestrijdt pijn en druk in het geblesseerde deel van het lichaam. Het kan een paar dagen na het scheuren van de spiervezels worden uitgevoerd. Licht rekoefeningen en matige hitte zijn ook nuttig. Het is belangrijk dat de aangetaste spier voldoende tijd krijgt om te herstellen. Dit kan complicaties voorkomen. Het is ook belangrijk om te vermijden alcohol, omdat het het afweersysteem van het lichaam verzwakt en het genezingsproces verstoort. Een gezond dieet rijk aan eiwitten heeft daarentegen een positief effect. Eiwit wordt dus beschouwd als een belangrijk bouwmateriaal voor het organisme.
Nazorg
Zeker bij uitgesproken spiervezelscheuren is een goede nazorg belangrijk. Hoewel zelfs ernstige vezeltranen na een paar maanden genezen, wordt het resulterende littekenweefsel korter weergegeven. Het is ook minder vatbaar voor uitrekken dan normaal spierweefsel. Door verschillende rekeigenschappen is er ook een risico op hernieuwde spiervezelscheuren. Het risico kan echter worden tegengegaan door op maat gemaakte revalidatiemaatregelen. Hiervoor voert de patiënt isometrische oefeningen uit. Dit wordt gevolgd door coördinatie en bewegingstraining. In de loop van de vervolgbehandeling worden de spieren geleidelijk verder belast, bijvoorbeeld door sportieve activiteiten zoals zwemmen of fietsen, die gemakkelijk zijn op de gewrichten en ga op een harmonieuze manier te werk. Uiteindelijk kan de sporttraining worden hervat. Een belangrijke revalidatiemaatregel is de fysiotherapeutische handleiding lymfedrainage Het heeft een decongestivum effect en bestrijdt pijn en druk in het geblesseerde deel van het lichaam. Het kan een paar dagen na het scheuren van de spiervezels worden uitgevoerd. Licht rekoefeningen en matige hitte zijn ook nuttig. Het is belangrijk dat de aangetaste spier voldoende tijd krijgt om te herstellen. Dit kan complicaties voorkomen. Het is ook belangrijk om te vermijden alcohol, omdat het het afweersysteem van het lichaam verzwakt en het genezingsproces verstoort. Een gezond dieet rijk aan eiwitten heeft daarentegen een positief effect. Eiwit wordt dus beschouwd als een belangrijk bouwmateriaal voor het organisme.
Dit is wat u zelf kunt doen
Als een spiervezelscheur wordt vermoed, moet de sportactiviteit onmiddellijk worden gestopt om de schade te beperken. Hoe eerder de juiste maatregelen worden genomen, hoe sneller de traan zal genezen. De gewonde spier moet worden geïmmobiliseerd met een mitella of verband. Achteraf helpt koelen tegen de pijn. KoudHiervoor zijn vochtige kompressen en ijspakken geschikt. Belangrijk: ijspakken mogen niet in direct contact komen met de huid, maar moet in een doek worden gewikkeld. Anders bestaat het risico van bevriezing Breng de ijsbehandeling ongeveer 20 minuten aan. Een drukverband heeft ook een soortgelijk effect als koelen met ijs. Het voordeel hiervan is dat het elastische verband de spier extra stabiliseert en de mobiliteit beperkt. Het verband mag echter niet te strak worden aangebracht om niet te beknellen zenuwen en bloed schepenHet opheffen van het aangetaste lichaamsdeel helpt de bloedstroom in het beschadigde weefsel te verminderen. Dit vermindert de pijn en de zwelling neemt af. Om deze reden moet warmte ook direct na het letsel worden vermeden, omdat dit de doorbloeding stimuleert. Deze maatregelen ontwikkelen hun effect optimaal bij gebruik in combinatie.
