Trillingen in het gezicht

Definitie

Voor ons vertegenwoordigt het gezicht de poort naar de sociale omgeving. De eerste blik gaat meestal naar het gezicht van onze tegenhanger, daarom hechten de meeste mensen bijzonder belang aan de volksgezondheid en zorg voor het gezicht. Als er ‘oneffenheden’ in het gezicht zitten, is dit vaak voor iedereen direct zichtbaar.

Dit kan een last zijn voor de betrokken persoon. twitching is ook een ongewenste opvallendheid die zowel de getroffen persoon als de tegenoverliggende persoon kan storen of irriteren. Spiertrekkingen staan ​​in de technische taal bekend als myoclonieën of fasciculaties.

Als er schokken in het gezicht optreden, kunnen deze verschillende oorzaken hebben. Het spectrum varieert van emotionele toestanden tot het effect van verschillende stoffen tot ernstige ziekten. Zelfs als een triviale oorsprong van de spiertrekkingen is meestal te verwachten, moeten bepaalde ziekten door een specialist worden uitgesloten als ze als regelmatig herkenbaar zijn.

Oorzaken

Voordat u zich zorgen maakt over ernstige ziekten, moet het van tevoren duidelijk zijn: twitching in het gezicht kan worden veroorzaakt door kleine dingen. Voor sommige mensen is stress op het werk voldoende en ‘het oog wordt zenuwachtig’ door spiertrekkingen de ooglid. Al met al geven emotioneel geladen staten de voorkeur aan het optreden van dergelijke verschijnselen.

Te weinig of te weinig slaap magnesium or kalium Een tekort kan ook dergelijke symptomen veroorzaken - maar deze verdwijnen meestal weer. Terwijl spiertrekkingen kan van nature voorkomen onder spanning of tijdens de slaap, er zijn ook enkele neurologische aandoeningen waarvan het klinische beeld wordt gekenmerkt door onvrijwillige spiertrekkingen. In zeldzame gevallen wordt alleen het gezicht aangetast, maar als er herhaalde (langdurige, storende) schokken in het gezicht zijn, epilepsie, multiple sclerose (MS), amyotrofische laterale sclerose (ALS) en encefalitis moet worden uitgesloten.

Bovendien kan een spasme hemifacialis de oorzaak zijn. Dit is een irritatie van de gezichtszenuw, die verantwoordelijk is voor de mimische spieren (aangezichtszenuw). Dit is echter een vrij zeldzaam ziektebeeld.

Spiertrekkingen wordt veel vaker in verband gebracht met een zogenaamde ticstoornis, een ziekte uit de neurologie en psychiatrie. Patiënten herhalen herhaaldelijk en dwangmatig een bepaalde beweging of uiting, meestal getriggerd door bepaalde triggers. Tourette syndroom is in deze context bijzonder goed bekend.

Het gebruik van medicijnen en andere stoffen kan ook leiden tot schokken in het gezicht. Antipsychotica (of neuroleptica) worden voornamelijk gebruikt in schizofrenie, manie en psychotische waanvoorstellingen of opgewonden toestanden. Vooral het typische neuroleptica (bijv. Haloperidol®, Chlorpromazin®, Melperon®) veroorzaken extrapiramidale motorische stoornissen, die zich onder meer kunnen uiten in spiertrekkingen in het gelaat.

Overmatig alcoholgebruik en illegale drugs kunnen onder bepaalde omstandigheden ook stuiptrekkingen in het gezicht veroorzaken. In principe kunnen verschillende medicijnen spiertrekkingen veroorzaken of krampen. Vooral de activerende stoffen zoals amfetaminen (Speed), MDMA (Extase), cocaïne of methamfetamine (Crystal Meth) leiden tot een verhoogde behoefte aan beweging.

Deze activering kan de gecontroleerde bewegingen overtreffen en vervolgens onvrijwillige spiertrekkingen in het gezicht en andere spieren van het lichaam veroorzaken. Een andere mogelijkheid is dat de spiertrekkingen optreden na gebruik. Dit komt door enerzijds de activering van het lichaam en een elektrolytensysteem dat eruit is gehaald evenwicht op de andere.

Door de toegenomen beweging gaan consumenten zweten, waardoor ze verliezen elektrolyten, en de spieren zijn overbelast. Deze reageren ofwel met krampen of met een kortstondige overprikkelbaarheid. Overmatig gebruik van cocaïne en heroïne veroorzaakt ook ernstige schade aan zenuw- en spiercellen.

Over het algemeen kan elk misbruik van medicatie en drugs leiden tot ernstige schade en de dood. Zoek medische hulp als dit op u van toepassing is. Naast illegale drugs kan alcohol ook stuiptrekkingen in het gezicht veroorzaken.

Hoewel het in onze samenleving wordt gewaardeerd als stimulerend middel, mag niet worden onderschat dat alcohol ook verslavend is en het lichaam en de psyche ernstig kan beschadigen. Enerzijds is er de acute alcoholvergiftiging - de vergiftiging met alcohol na overmatig gebruik misselijkheid, braken en bewustzijnsstoornissen, spiertrekkingen kunnen ook voorkomen. Deze worden veroorzaakt door spontane activering, wat te wijten is aan alcoholvergiftiging.

De spiertrekkingen stoppen meestal zodra ze acuut zijn voorwaarde is overwonnen. Aan de andere kant is er het systematische misbruik van alcohol gedurende vele jaren. Alcohol is een zenuwgif dat op de lange termijn de zenuwcellen in het lichaam aanvalt en vernietigt.

Dit leidt tot een zogenaamde denervatie. Dit resulteert in een spontane activering van de spiercellen, omdat de beperkende factor van de zenuwen bestaat niet meer. De spiertrekkingen kunnen dan ook blijvend zijn omdat het weefsel onherroepelijk is beschadigd.

Multiple sclerose is een ziekte waarbij de isolerende omhulling van de zenuwkoorden door het lichaam wordt beschadigd immuunsysteem. Dit leidt tot overprikkelbaarheid of het falen hiervan zenuwen. De ziekte vordert gewoonlijk in terugval, waarbij sommige symptomen gewoonlijk na verloop van tijd afnemen.

Veel patiënten melden tijdens een episode spiertrekkingen in het gezicht. Deze kunnen vaak worden gezien als het eerste teken van dreigende verslechtering, omdat kleine zenuwvezels verantwoordelijk zijn voor de bewegingen (en sneller kunnen worden geactiveerd wanneer ze worden opgewonden). De ooglid lijkt bijzonder vaak getroffen te worden.

Bovendien of geïsoleerd, de hoek van de mond kan ook trillen. Deze bewegingen zijn in principe allemaal mogelijk gezichtsspieren, maar ze zijn vooral merkbaar in het oog van de aangedane persoon of mond, omdat ze interpersoonlijke communicatie kunnen verstoren of belemmeren. Het is zelfs mogelijk dat schokken in het gezicht het gevolg zijn van epilepsie.

In het bijzonder als de spiertrekkingen herhaaldelijk voorkomen en gepaard gaan met spiertrekkingen in andere delen van het lichaam, epilepsie is des te waarschijnlijker. Dergelijke vormen van epilepsie zijn in de regel niet gevaarlijk, maar bij dergelijke symptomen moet toch een neuroloog worden geraadpleegd. Hoewel het niet altijd mogelijk is om iets duidelijk te maken diagnose van epilepsiekan de specialist aan de hand van de symptomen en met behulp van apparaatonderzoeken (vooral EEG) meestal beoordelen of epilepsie aanwezig is of dat andere oorzaken waarschijnlijker zijn.

Indien nodig kan hij ook een anti-epileptische therapie starten, die de spiertrekkingen meestal relatief snel en effectief kan verminderen of zelfs volledig elimineren. Stress kan verschillende gevolgen hebben voor het lichaam. Verschillende systemen worden gek als stresssituaties aanhouden.

Als het dagelijkse leven emotioneel stressvol is, heeft dit invloed op de slaap, hormonen, stemming en tal van andere aspecten. Trekkingen in het gezicht kunnen een uiting zijn van een dergelijke emotionele onbalans. In de regel kan er geen pathologische oorzaak worden gevonden.

Vooral jonge mensen melden zich vanwege dergelijke symptomen bij neurologen, nadat ze hebben gelezen of gehoord over ernstige ziekten die verband kunnen houden met spiertrekkingen. Maar ook na een korte diagnose blijkt dat niet een ziekte maar de bestaande stresssituatie verantwoordelijk is voor de onvrijwillige bewegingen. Stress kan worden veroorzaakt door alles wat de patiënt emotioneel in beroering brengt: een scheiding, een ruzie, werk, de prestatiedruk of het verlies van een dierbare.

De therapie bestaat uit het omgaan met de persoonlijke problemen, eventueel in combinatie met gesprekstherapie, en leren stressmanagementtechnieken (bijv meditatie, yoga of vergelijkbaar). Dit kan ook interessant voor u zijn: hoe kan ik stress te verminderen? Nervositeit is een reactie van de zenuwstelsel.

Het reageert op een stressvolle situatie, die verband houdt met de geheugen met negatieve ervaringen. Nervositeit kan optreden in een normale context, bijvoorbeeld tijdens een tweede poging na een mislukte test. Bijna iedereen kent het gevoel van nervositeit en kan zich overeenkomstige situaties herinneren.

Sommige mensen met een psychiatrische of geestesziekte worden dagelijks met dergelijke situaties geconfronteerd. De belangrijkste focus ligt hier op een angstige persoonlijkheidsstoornis en sociale angst. Bij beide aandoeningen is het contact met andere mensen en vooral met vreemden een groot probleem.

De angst om iets verkeerd te doen, iets verkeerds te zeggen of op een andere manier negatieve aandacht te trekken is extreem hoog. De angst en onzekerheid uiten zich bijvoorbeeld in stuiptrekkingen in het gezicht, die op hun beurt weer als onaangenaam worden ervaren en daardoor leiden tot verder vermijdingsgedrag - een vicieuze cirkel voor de getroffenen. Vaak kan een psychologische of psychiatrische behandeling (bijv. Gesprekstherapie) helpen om productief met de angsten om te gaan en een verbetering te bewerkstelligen.

Trekkingen in het gezicht kunnen ook alleen door de psyche van de getroffen persoon worden veroorzaakt. Ieder mens reageert anders op opwinding, stress, vreugde en lijden. Terwijl sommige mensen hun gevoelens op emotioneel niveau uitleven, raakt de geest bij anderen weer het lichaam.

Juist zulke extreme emotionele toestanden kunnen leiden tot schokken in het gezicht, die dan een uitdrukking zijn van de emotionele toestand van stress. De kleinste spiertrekkingen of fasciculaties van de ooglid komen bijzonder vaak voor. Deze kunnen verschillende tijdsperioden aanhouden, maar verdwijnen meestal na een bewuste emotie ontspanning. De angst voor wat de spiertrekkingen betekenen, kan op zijn beurt het symptoom versterken.