Synoniemen
- Angst
- Fobie
Definitie
Een sociale fobie is de permanente angst voor ontmoeting en interactie met andere mensen en vooral de angst voor negatieve evaluatie door anderen. Bij sociale fobie voelt de patiënt, net als bij elke andere fobie, een logisch onbegrijpelijke (irrationele) angst. Bij sociale fobie houdt deze angst, zoals de naam al doet vermoeden, verband met sociale situaties.
Epidemiologie
Net als bij andere fobieën, worden vrouwen significant vaker getroffen door sociale fobieën dan mannen. De eerste symptomen verschijnen vaak in jeugd. Het probleem is dat een groot aantal patiënten pas naar de dokter gaat als hun symptomen zodanig zijn verergerd dat er bijvoorbeeld in het professionele leven grote problemen ontstaan. De kans op het ontwikkelen van symptomen van sociale fobie in de loop van het leven is ongeveer 15-20%. Omdat de ernst van de individuele symptomen echter sterk varieert, spreken we van ongeveer 3-5% van de bevolking die lijdt aan een sociale fobie, die behandeld moet worden.
Diagnose
De diagnose moet worden gesteld door een psycholoog, a psychiater of door een therapeut met ervaring in het onderwerp.
Symptomen
Een persoon die aan sociale fobie lijdt, wordt vooral gekweld door de angst dat hij de aandacht zou kunnen trekken wanneer hij met andere mensen omgaat. Hij of zij is bang om te blozen, te zweten of anderszins negatieve aandacht te trekken. Uit deze angst begint hij bepaalde situaties te vermijden die met deze angst verband houden.
Typische vermijdingssituaties zijn: Er zijn grote verschillen in hoeverre het individu door de ziekte wordt gestoord. Sommige patiënten ervaren slechts enkele situaties als moeilijk of bedreigend, maar anderen ervaren dit type fobie als bijna allesomvattend (gegeneraliseerd) en vermijden zo een zeer groot aantal sociale situaties. In ernstige gevallen kunnen deze sociale situaties leiden tot aandoeningen die sterk lijken op een paniekaanval (zie ook Paniekstoornis).
Mogelijke problemen als gevolg van een dergelijke aandoening kunnen zeer bedreigend zijn. Het is niet ongebruikelijk dat er een bijkomende (secundaire) verslavingsstoornis optreedt, aangezien de permanente angstsymptomen vaak de enige manier zijn om met de situatie om te gaan.
- Om contact te leggen met andere, buitenlandse mensen
- Om voor een menigte te spreken
- Examensituaties
- Maak ruzie met een meerdere of een autoriteit
- Om uw eigen mening over te brengen en daarbij te blijven
- Een seksuele partner leren kennen etc.
