Postischemisch syndroom is een complex van symptomen dat optreedt als gevolg van langdurige problemen met de bloedsomloop. Afhankelijk van de locatie en de grootte van het getroffen gebied kan postischemisch syndroom levensbedreigend zijn.
Wat is postischemisch syndroom?
Er zijn veel oorzaken van ischemie. Mogelijke oorzaken zijn onder meer vasculaire afsluiting by bloed stolsels (trombose) of door afzettingen op de wanden van het bloed schepen (arteriosclerose Ischemie verwijst naar een abnormaal verminderd of zelfs afgeschaft bloed stroom naar een tissue. Bij relatieve ischemie, bloed stroom is nog steeds detecteerbaar; bij absolute ischemie is er helemaal geen arteriële bloedstroom. Weefsels met een high zuurstof vraag, zoals de hersenen, tolereren gewoonlijk slechts korte leveringsverminderingen. Zelfs een korte onderbreking van de bloedstroom van een paar minuten kan leiden tot ernstige en onomkeerbare schade. De symptomen van het postischemie-syndroom worden echter niet direct veroorzaakt door het ontbreken of ontbreken van bloedstroom, maar zijn het gevolg van de herstelde bloedstroom nadat de oorzaak van de ischemie is weggenomen. Dit proces wordt ook wel reperfusieletsel genoemd. Omdat het op het eerste gezicht nogal tegenstrijdig lijkt dat herstelde bloedstroom meer schade aanricht dan gebrek aan bloedstroom, wordt het postischemisch syndroom ook wel een reperfusieparadox genoemd.
Oorzaken
Postischemie-syndroom kan optreden bij een afsluiting tijd zo kort als vijf uur. De oorzaken van ischemie zijn zeer divers. Mogelijke oorzaken zijn onder meer vasculaire afsluiting door bloedstolsels (trombose) of door afzettingen op de tankwanden (arteriosclerose Een ziekte die wordt gekenmerkt door progressieve occlusie van de schepen in de armen en benen is perifere arteriële occlusieve aandoening, of kortweg pAVD. In de meeste gevallen wordt pAVD veroorzaakt door arteriosclerose Rokers lopen een bijzonder risico om pAVD te ontwikkelen. Reumatische aandoeningen zoals endangiitis obliterans of collagenosen kunnen ook leiden tot obstructie van bloed schepen, resulterend in ischemie. Hetzelfde geldt voor bloedziekten die verband houden met een verhoogd celgetal. Door de veranderde viscositeit van het bloed treedt vasculaire occlusie sneller op. Voorbeelden van dergelijke hematologische ziekten zijn polycythaemia vera of essentiële trombocytemie. Natuurlijk kan ischemie ook het gevolg zijn van externe blokkades, zoals ligatuur of tourniquet van een extremiteit. Met name bot trauma, dat wil zeggen trauma dat geen openheid veroorzaakt wonden, kan compartimentsyndroom veroorzaken. In dit geval neemt de weefseldruk toe als gevolg van het trauma, waardoor de arteriële bloedstroom wordt onderbroken. Andere typische oorzaken van het postischemie-syndroom zijn onder meer het Leriche-syndroom en parafimose. in parafimose, een vernauwde voorhuid knijpt de eikel van de penis en kan ook niet worden teruggetrokken.
Ziekten met dit symptoom
- Trombose
- Polycytemie vera
- Compartiment syndroom
- Arteriosclerose
- Trombangiitis obliterans
- Leriche-syndroom
- Perifere arteriële occlusieve aandoening
- Collagenose
- Parafimose
Diagnose en verloop
Tijdens ischemie kunnen potentieel giftige stoffen zoals myoglobine, melk geven en kalium worden in grotere hoeveelheden geproduceerd en opgehoopt in de aangetaste delen van het lichaam. Wanneer het weefsel postischemisch opnieuw wordt gefuseerd, worden deze stoffen uit het weefsel gespoeld en door het lichaam verspreid. De kalium oorzaken hyperkaliëmie, wat het serum betekent kalium niveau is hoger dan 5.2 mmol / l. hyperkaliëmie kan ernstige hartritmestoornissen, naast symptomen zoals spierzwakte en paresthesie in de extremiteiten. Deze kunnen leiden naar ventriculaire fibrillatie en asystolie, dwz cardiovasculaire stilstand. De verhoogde aanval van myoglobine kan leiden tot verbrijzeling nier met de complicatie van absoluut nierfalen. De hoge melk geven niveaus in het bloed veroorzaken ook metabolische acidose De pH van het bloed zakt onder de 7.36. Deze situatie is levensbedreigend. Als gevolg van de ischemie zijn de vaatwanden in het getroffen gebied bijzonder doorlatend. Dit wordt een verhoogde vasculaire permeabiliteit genoemd. Als er nu weer bloed door deze vaten stroomt, ontsnapt er vloeistof uit de vaten en stroomt het weefsel in. Dit is hoe oedeem ontstaat.Afhankelijk van de grootte van het ischemische gebied kan vochtverlies in het weefsel hypovolemie veroorzaken. schokken In de eerste fase manifesteert dit zich alleen door vochtig, koel en bleek huid In de tweede fase, systolisch bloeddruk druppels en hartslag neemt toe. Patiënten klagen over dorst. Er wordt weinig tot geen urine geproduceerd en uitgescheiden. In de derde fase bloeddruk valt onder een waarde van 60 mmHg. De pols is nauwelijks voelbaar. Er zijn bewustzijnsstoornissen en uiteindelijk de dood. Bovendien comprimeert het oedeem de bloedvaten die nu weer doorbloeden zijn, waardoor ischemie weer kan optreden. Dit is het begin van een vicieuze cirkel.
Complicaties
Postischemisch syndroom (Tourniquet-syndroom) is meestal het gevolg van een atherosclerotisch proces. Bij dit proces wordt een vat afgesloten en worden daaropvolgende weefsels van de vatocclusie niet langer voldoende van bloed voorzien, wat resulteert in ischemie. Deze ischemie kan lange tijd zonder complicaties worden doorstaan, maar na een bepaalde tijd, meestal van vijf tot zes uur, sterft het weefsel af, necrose ontwikkelt. De cellen sterven af en verschillende stoffen zoals melk geven, kalium en myoglobine zijn uitgebracht. Te veel kalium in het bloed (hyperkaliëmie) kan gevaarlijk zijn hartritmestoornissen zoals ventriculaire fibrillatie, wat snel kan leiden tot hartdood als het niet wordt behandeld. Daarnaast kan het vrijkomen van de stoffen een zogenaamde crush veroorzaken nier, wat kan leiden tot nierfalen (nierinsufficiëntie Bovendien metabolisch acidose ontwikkelt, wat ook kan leiden tot hartritmestoornissen en bewusteloosheid veroorzaken. Ischemie zorgt ervoor dat de bloedvaten meer doorlaatbaar worden. Wanneer het gebied opnieuw wordt blootgesteld, kan er meer vloeistof lekken, wat kan leiden tot pijnlijk oedeem dat kan worden ontstoken. Bovendien kan er zoveel vloeistof weglekken dat er een gebrek aan is volume in de circulatie, wat kan resulteren in verlaagd bloeddruk in termen van schokken Bovendien kan het oedeem vaten samendrukken die verschillende spiergroepen voeden. Dit resulteert in een verminderde toevoer naar het spier- en compartimentsyndroom, wat kan leiden tot spiersterfte.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als een postischemisch syndroom wordt vermoed, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Indien onbehandeld, ontwikkelen circulatiestoornissen zich tot levensbedreigende symptomen die tot verdere complicaties kunnen leiden. Uiterlijk als die er is, wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen nier pijn of een steek in de hart- Oppervlakte. In het algemeen, pijn van de interne organen Evenals warme ledematen duiden op een stoornis in de bloedsomloop, die kan uitgroeien tot een postischemisch syndroom als deze niet wordt behandeld. Patiënten die er al last van hebben hart- of nierziekte zou moeten praten zo snel mogelijk naar hun arts als ze een circulatiestoornis vermoeden. Typische symptomen van verstoord bloed circulatie omvatten visuele stoornissen, verwarring, desoriëntatie en pijn tijdens het lopen. Bovendien zijn er gevoelens van beklemming in de borst, die voornamelijk optreden tijdens lichamelijke inspanning, evenals tijdelijke gevoelloosheid in de armen en benen. Als een of meer van deze symptomen optreden, wordt een bezoek aan de arts aanbevolen. In de meeste gevallen kan de bloedstroom eenvoudig opnieuw worden gereguleerd maatregelen en postischemie-syndroom afgewend.
Behandeling en therapie
Het postischemie-syndroom is levensbedreigend voorwaarde, dus er moet intensieve medische zorg worden geboden. De kaliumspiegels worden regelmatig gecontroleerd en er worden ook bloedgasanalyses uitgevoerd om de pH te controleren. Vloeistof wordt vervangen om hypovolemie te voorkomen schokken Oedeemvorming en nier spanning van myoglobine worden voorkomen met diuretica Als metabolisch acidose is aanwezig, therapie is door natrium bicarbonaatbuffering. diuretica worden ook toegediend om hyperkaliëmie te behandelen. Daarnaast worden zogenaamde kationenwisselaars toegediend. Insuline, glucose, sympathicomimetica en natrium bicarbonaat wordt gebruikt om ervoor te zorgen dat het kalium van het bloed naar de cellen wordt overgebracht. Bij het postischemisch syndroom moet de oorzaak natuurlijk altijd volledig worden weggenomen. In het geval van wurgingen is het voldoende om ze te verwijderen. In het geval van parafimosemoet de voorhuid worden verkleind of, indien nodig, verwijderd. Emboli worden behandeld met lysis therapie In geval van een ernstig postischemisch syndroom, amputatie kan noodzakelijk zijn.
Vooruitzichten en prognose
Het postischemie-syndroom is levensbedreigend voorwaarde die zo snel mogelijk medische hulp nodig heeft. Er wordt veel bloedonderzoek gedaan om de PH-waarden te controleren. Als postischemisch syndroom snel wordt gedetecteerd op basis van symptomen, is de kans op herstel erg groot. Vloeistof wordt vervangen zodat hypovolemische shock kan worden vermeden. Als het postischemisch syndroom te geavanceerd is, amputatie moet uitgevoerd worden. De getroffen patiënt mag in geen geval wachten. Te lang wachten zorgt ervoor dat de blokkades nog groter worden. De doorbloeding kan dan niet meer goed plaatsvinden en de patiënt moet nog meer complicaties verwachten. Hart aanvallen zijn niet zelden het gevolg van te lang wachten bij het postischemisch syndroom.
het voorkomen
Postischemisch syndroom kan slechts in beperkte mate worden voorkomen. Als er aanwijzingen zijn voor een verminderde doorbloeding van enige etiologie, moet zo snel mogelijk een arts worden geraadpleegd. Dit is de enige manier om langdurige ischemie en vervolgens post-ischemie te voorkomen.
Wat u zelf kunt doen
Bij postischemisch syndroom moet altijd een spoedarts worden geraadpleegd. Zoals eerder vermeld, is het levensbedreigend voorwaarde na een langdurige verstoring van de bloedsomloop. Zonder medische noodbehandeling sterft het aangetaste deel van het lichaam aanvankelijk. Vanwege de distributie van giftige stofwisselingsproducten door het hele lichaam, is het organisme in groot gevaar. Om deze redenen is zelfmedicatie niet mogelijk. Pogingen tot zelfhulp moeten bij deze ziekte dringend worden onthouden, omdat elke vertraging van professionele medische behandeling contraproductief is. Necrose van het weefsel geeft lactaat, myoglobine en kalium vrij. Deze stoffen hopen zich op in het bloed en leiden tot hartritmestoornissen, nierfalen en hyperaciditeit van het organisme. Hun waarden moeten voortdurend worden gecontroleerd en in evenwicht gehouden door intensieve zorg. Dit kan alleen worden gedaan in de intensive care afdeling van een ziekenhuis. Na een succesvolle behandeling van de vasculaire occlusie, moet de onderliggende ziekte worden behandeld. Afhankelijk van de ziekte in kwestie, kan in sommige gevallen zelfmedicatie worden gebruikt, hoewel dit met de arts moet worden besproken. Permanente medicatie met bloedverdunners kan nodig zijn om de vorming van trombi te voorkomen. Bovendien zijn constante medische controles belangrijk. De patiënt kan ook een hernieuwde vasculaire occlusie voorkomen door een evenwichtige maaltijd te eten dieet, voldoende lichaamsbeweging krijgen en ervan afzien roken en alcohol.
