In medische terminologie wordt het onderste deel van de wervelkolom de lumbale wervelkolom genoemd en de spit is de informele “onderrug pijn. “De gebruikelijke afkorting voor de lumbale wervelkolom is LWS en die van de bijbehorende lumbale wervellichamen LWK. De lumbale wervelkolom bevindt zich hieronder de thoracale wervelkolom en begint met de eerste Vertebrale lichaam waar geen ribbel te voelen is.
De vijf wervellichamen van de lumbale wervelkolom worden gevolgd door de stuitbeen, waarvan de oorspronkelijke wervellichamen in de loop van de evolutie tot een enkel bot zijn versmolten. De afzonderlijke wervellichamen zijn met elkaar verbonden via tussenwervelschijven en het zogenaamde facet gewrichten. Elke wervel bestaat uit een massief Vertebrale lichaam en de wervelbogen die de wervelkanaal.
De tussenwervelschijf verbindt de wervellichamen en het facetgewricht verbindt de wervelbogen. De tussenwervelschijf fungeert als een soort schokken absorber of buffer tussen de wervels en bestaat uit een geleiachtige massa die water opzuigt en zo pieken en stoten absorbeert, waardoor de wervelkolom zijn enorme mobiliteit krijgt. Tussen de wervelbogen en wervellichamen, zenuwbundels uit de spinal cord vinden hun weg naar verre delen van ons lichaam om spieren of andere lichaamsfuncties te controleren.
Pijn in de wervelkolom, dwz rug pijn, is een van de meest voorkomende redenen om een dokter in Duitsland te bezoeken, samen met verkoudheid. Pijn in het gebied van de lumbale wervelkolom kan heel verschillend zijn, van drukken tot stekend of zelfs dof. Het is ook belangrijk om te differentiëren of de pijn er altijd is, alleen optreedt bij een bepaalde belasting (bijvoorbeeld alleen zittend, staand of liggend) of zelfs alleen op bepaalde momenten van de dag.
Als de pijn aanwezig is na een kortstondige gebeurtenis zoals een verhuizing en binnen enkele dagen na het einde van de belasting weer verdwijnt, dan kan als oorzaak worden aangenomen dat er sprake is van kortdurende overbelasting. Zelfs kortdurende pijn veroorzaakt door eenzijdige belasting is meestal slechts van korte duur en verdwijnt vanzelf weer. In het geval van een gewelddadige klap op de rug, a breuk van de Vertebrale lichaam moet altijd worden overwogen en dringend verduidelijkt.
Over het algemeen moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd als de symptomen niet verbeteren of zelfs erger worden. Typische oorzaken zijn dan vaak spit, een hernia, de facet syndroom of een degeneratieve (= slijtage-gerelateerde) oorzaak. Spit, zoals de naam doet vermoeden, komt vaak plotseling en onvoorbereid voort uit een volstrekt irrelevante beweging.
Het manifesteert zich onmiddellijk met een sterke stekende pijn in de lumbale regio, die elke beweging onmogelijk maakt en de getroffen persoon dwingt om in deze positie te blijven. De oorzaak van lumbago is de irritatie van de zenuwbanen die uit de wervelkanaal tussen de wervels. De irritatie leidt tot een onmiddellijke spanning van de spieren in dit gebied, wat uiteindelijk leidt tot het onvermogen om te bewegen vanwege een sterke spanning van de spieren en ervoor zorgt dat de aangedane persoon met sterke pijn in deze positie blijft.
Maar hoe ondragelijk de pijn ook is, een spit is echt onaangenaam voor de getroffen persoon, maar niet gevaarlijk voor hem. De facet syndroom ontleent zijn naam aan het facet gewrichten van de wervelkolom die de wervelbogen verbindt. Door natuurlijke veroudering verliezen tussenwervelschijven tijdens hun leven vocht in hun binnenste.
Enerzijds hun functie als schokken absorbers en aan de andere kant neemt hun hoogte continu af. Als gevolg van deze veranderingen wordt het facet gewrichten ervaren steeds meer stress en beginnen tegen elkaar te wrijven, wat gepaard gaat met ernstige pijn voor de getroffen persoon. Als de wervellichamen nog dichter bij elkaar komen, verlaten de zenuwbanen de wervelkanaal op dit punt kan nog steeds bekneld raken, wat grotere gevolgen kan hebben.
De pijn in facet syndroom wordt niet alleen veroorzaakt door de gewrichten maar ook door een reflexmatige aanspanning van de wervelkolomspieren, wat kan eindigen als een verstopping van de wervelkolom. De meest voorkomende soorten pijn en bewegingsbeperkingen in dit gebied worden veroorzaakt door blokkades in de beweeglijkheid van het gewricht. Deze zijn goed te behandelen door ervaren fysiotherapeuten.
In de geneeskunde wordt het ileosacrale gewricht ISG genoemd. Het bekkenbeen, dat de bekkenschep vormt, wordt het os ilium genoemd en de stuitbeen bot heet de os heiligbeen. Het ileosacrale gewricht is de verbinding tussen deze twee bottenDit gewricht is van bijzonder belang omdat het het bekken met de wervelkolom verbindt en ervoor zorgt dat de persoon rechtop kan lopen.
Het dient ook om de kracht van de benen over te brengen op de rest van het lichaam. Al deze taken houden verband met een belasting van dit gewricht en kunnen daardoor worden verstoord, wat vaak resulteert in pijn. Deze pijn wordt dan gevonden in de onderste lumbale wervelkolom (lumbale wervelkolom) en in het gebied van de stuitbeen.
In veel gevallen kan een hernia in de lumbale wervelkolom zeer duidelijk worden gedetecteerd door de uitstraling van de pijn in de benen. De lumbale wervelkolom (lumbale wervelkolom) wordt sterk belast vanwege de hoge belasting van bijna het hele lichaamsgewicht en is meestal vatbaar voor verwondingen of aan leeftijd en slijtage gerelateerde gevolgen. Anatomische oorzaken van een hernia in de lumbale wervelkolom zijn delen van een schijf die naar achteren, naar links of naar rechts glijden.
Als dit uitschuivende deel drukt op de zenuwkoorden die op deze hoogte optreden, kunnen de zenuwsignalen niet meer worden overgedragen: de spieren kunnen niet meer reageren op de prikkels en andere prikkels, zoals die van de huid, kunnen niet meer naar de hersenen. De patiënt merkt de verstoring van de zenuwen door pijn, tintelingen of gevoelloosheid in de benen. De reflexen in de getroffen delen van het lichaam ook veranderen.
Een ervaren arts kan precies uitzoeken welk zenuwkoord wordt aangetast vanaf welke hoogte van een wervellichaam vanwege het patroon van waar de gevoelloosheid optreedt, waar het tintelen is, waar de reflexen zijn veranderd of waar de spieren zwak zijn. Oorzaken voor deze pijnlijke verzakking van de tussenwervelschijf van de lumbale wervelkolom zijn meestal te vinden in het dagelijks leven van de patiënten. De meest voorkomende oorzaken zijn onjuist tillen en dragen, een slechte houding (vooral niet goed zitten) of extreme stress tijdens sportactiviteiten.
Ondanks veel bekende oorzaken is het in veel gevallen echter niet mogelijk om geen oorzaak aan te wijzen. Slijtage is een volkomen normaal proces in ons lichaam. De lumbale wervelkolom wordt vooral vaak aangetast door de grote belasting en mobiliteit veroorzaakt door ons eigen lichaamsgewicht.
Door de natuurlijke veroudering van de tussenwervelschijven verliezen ze hoogte door toenemend waterverlies en veranderen de wervellichamen en gewrichten van vorm door jarenlange continue belasting. Gelijkwaardig aan artroseleiden deze veranderingen tot ernstig ongemak voor de getroffenen. Als er geen oorzaak voor de pijn kan worden gevonden, nog zeldzamere oorzaken voor pijn in de rug moet worden overwogen en onderzocht.
Een zeer typische diagnose wanneer de pijn tijdens het zitten verbetert, is spinale stenose van de lumbale wervelkolom. In dit geval vernauwen botuitsteeksels het wervelkanaal en de zenuwen worden onder druk gezet, wat vergelijkbaar is met een hernia en kan leiden tot zenuwpijn en pijn in de rug. Het feit dat de pijn tijdens het zitten beter wordt, maakt dit klinische beeld heel duidelijk, aangezien voor de meeste andere oorzaken de pijn het best verdragen wordt tijdens het staan.
Ook komen sommige reumatische aandoeningen voor in de wervelkolom en dienen deze te worden verduidelijkt door een bloed test. Hierbij komen vooral getroffenen in aanmerking die deze pijnen gedurende een periode van meer dan 6 weken hebben en de klachten komen voornamelijk in de ochtend voor en zullen in de loop van de dag verbeteren. Ouderen en vrouwen uit de menopauze verder moet ook altijd overwegen osteoporose.
In osteoporose, de botstructuur wordt dunner en kwetsbaarder en de botten breken heel gemakkelijk en vaak zonder externe kracht. Het is dus heel goed mogelijk om ongemerkt botbreuken op te lopen osteoporose. Deze worden dan alleen opgemerkt door de resulterende pijn.
Osteoporose treft niet alleen de lange buis botten zoals dij of bovenarm, maar vooral de wervelkolom. Naast osteoporose moet ook rekening worden gehouden met de mogelijkheid van een tumor bij oudere mannen die nieuw zijn pijn in de rug. Bij mannen is een tumor van de prostaat klier is in dit opzicht de meest waarschijnlijke kandidaat, aangezien dit type tumor heel vaak dochtertumoren vormt in de wervellichamen.
