Het actieve ingrediënt perphenazine is een zeer krachtig neurolepticum. Het wordt gebruikt om wanen te behandelen, hallucinaties en psychose.
Wat is perphenazine?
Perfenazine is een lid van de fenothiazinegroep van drugs Het actieve ingrediënt is ontwikkeld in de jaren 1950. Het kwam in 1957 op de markt en werd in Duitsland als monopreparaat verkocht onder de handelsnaam Decentan. In de moderne tijd, perphenazine wordt minder vaak gebruikt omdat het moderner is neuroleptica zijn nu beschikbaar.
Farmacologische werking
Perphenazine oefent zijn effecten voornamelijk uit bij psychosen. Deze worden in de meeste gevallen veroorzaakt door verstoringen in het metabolisme van de hersenen Aangenomen wordt dat deze verstoringen verantwoordelijk zijn voor verhoogde prikkelbaarheid bij verschillende hersenen gebieden. Deze actieve centra veroorzaken bijvoorbeeld rusteloosheid, angstgevoelens en wanen. De neurotransmitter dopamine speelt een belangrijke rol in dit proces. Perphenazine is geclassificeerd als een neurolepticum, dat een depressief effect heeft op de mens zenuwstelsel Het behoort tot de fenothiazinen, die het effect van klassiek hebben neuroleptica Het medicijn beïnvloedt dus de interactie van de verschillende zenuwcellen en hun onderlinge verbindingen. Perphenazine werkt als een antagonist voor dopamine, waarvan de bindingssites erdoor worden geblokkeerd. Perphenazine is niet alleen sterk, maar ook snelwerkend. Haar dopamine-remmende werking zorgt voor de vermindering van de symptomen die het gevolg zijn psychose, evenals nervositeit en rusteloosheid. Dierstudies lieten sterkere effecten van perphenazine zien dan chloorpromazine Het neuroleptische werkingsmechanisme kan worden vergeleken met haloperidol Als perphenazine in hogere doses wordt gebruikt, worden de neurotransmitters adrenaline en histamine, die het autonome beïnvloeden zenuwstelsel, worden ook geremd. Op deze manier bewegingsstoornissen, die behoren tot de symptomen van schizofreen psychose, kan verminderd worden. Bovendien beïnvloedt het neurolepticum de neurotransmitter acetylcholine. Deze neurotransmitter is belangrijk voor spierbeweging. De werking van perphenazine kan verminderen spiertrekkingen die optreedt tijdens psychotische episodes. Vanwege de invloed op acetylcholineworden zowel de activiteit van de darm als de speekselvloed gestimuleerd. Om deze reden wordt het medicijn ook als effectief beschouwd misselijkheid en braken Perphenazine's biobeschikbaarheid is 40 procent, terwijl de plasmahalfwaardetijd tussen 8 en 12 uur ligt. Metabolisme van het neurolepticum vindt plaats via de lever.
Medisch gebruik en toepassing
Perphenazine wordt voornamelijk gebruikt bij de behandeling van psychotische stoornissen zoals acute psychose. In deze context heeft het neurolepticum een verlichtend effect op ernstig stemmingswisselingen die optreden in de context van manieën, hallucinaties, en waanideeën. Deze zijn meestal het gevolg van een psychotische episode. Bovendien dient perphenazine om uitgesproken te verlichten spiertrekkingen tijdens een acute schizofrenie aanval. Dus, schizofrenie is een van de meest voorkomende vormen van psychose. Omdat de neuroleptica dat ook heeft kalmerend eigenschappen, kan het ook worden toegediend voor nervositeit. De indicaties voor perphenazine omvatten ook misselijkheid en braken, waarvoor het als alternatief wordt toegediend. Dit betekent dat andere middelen hiervoor op voorhand niet effectief waren. De werkzame stof wordt toegediend door middel van inname tablets of druppels. Het is ook mogelijk om het als injectie-oplossing in een ampul toe te dienen. De aanbevolen dosis van perphenazine is 4 tot 8 milligram tot drie keer per dag toegediend. In deze context is het medicijn ook geschikt voor langdurig gebruik therapie, hoewel dit het risico op tardive verhoogt dyskinesie.
Risico's en bijwerkingen
Het gebruik van perphenazine kan leiden tot het optreden van nadelige bijwerkingen. De meest voorkomende bijwerkingen zijn slaperigheid, slaapstoornissen, slaperigheid, 피로, duizeligheidrusteloosheid, dyskinesieën (onvrijwillige hoofd bewegingen), de schokkerige vooruitgang van de tongbewegingsstoornissen, stijfheid van de spieren, onvrijwillige bewegingen van het gezicht, tremoren en gebrek aan beweging. Andere vaak voorkomende bijwerkingen zijn onder meer orthostatische regulatiestoornissen van de bloedsomloop, hartritmestoornissen, verhoogde hartslag, laag bloed druk, een toename van het bloed prolactine niveaus, gevoelige borsten, menstruatiestoornissen en melk stromen, bronchiale astma, impotentie en orgastische stoornissen. Bij sommige patiënten treedt een kwaadaardig neuroleptisch syndroom op tijdens perphenazine therapie, die levensbedreigende vormen kunnen aannemen. Het manifesteert zich door spierstijfheid, hartkloppingen, instorting van de bloedsomloop, koorts, overmatig bloed druk en vertroebeling van het bewustzijn. Zelfs een coma is mogelijk. Aan het begin van de behandeling spier krampen verschijnen soms in de armen, nek, mond en gezicht, wat op zijn beurt gezichtsuitdrukkingen beïnvloedt. Als de patiënt overgevoelig is voor perphenazine of andere fenothiazines, mag het geneesmiddel niet worden gebruikt. Hetzelfde geldt na acute intoxicatie met alcohol, slaappillen or pijn medicatie. Zorgvuldige overweging van de behandeling met perphenazine door de arts is vereist als de patiënt lijdt aan uitgesproken lever disfunctie, hartstoornis, ziekten van bloed en beenmerg, borstkanker, een tumor in de hypofyse, orthostatisch circulatiestoornissen, astma, permanente ademhalingsproblemen, Depressie of vernauwingen in het maagdarmkanaal. Hetzelfde geldt in de aanwezigheid van epileptische aandoeningen zoals epilepsie. Als dat zo is hyperthyreoïdiemoet de arts de patiënt nauwlettend in de gaten houden. Als administratie van perphenazine wordt overwogen tijdens zwangerschapis het belangrijk dat de arts de voordelen en risico's van de behandeling afwegt. Dierstudies toonden bijvoorbeeld schade aan het kind toen het medicijn werd gebruikt, dus het mag alleen in uitzonderlijke gevallen worden ingenomen. Bovendien, omdat perphenazine overgaat in moedermelk en heeft een schadelijk effect op het kind, moet borstvoeding worden vermeden tijdens therapie.
