Epidurale infiltratie

Definitie

Epidurale infiltratie (infiltraties nabij de spinal cord) is een conservatieve injectietherapie die wordt gebruikt om orthopedische spinale aandoeningen te behandelen die leiden tot irritatie-ontsteking van de zenuwstructuren in de wervelkanaal (ruggenmerg, zenuwwortels). Ontsteking van het ruggenmerg en zenuwwortels komen altijd voor wanneer de ruimte voor deze zenuwstructuren in de wervelkanaal wordt te klein. Zo'n zenuwontsteking is een niet-bacteriële ontsteking, dwz bacteriën en pus spelen geen rol.

De enige oorzaak is drukschade aan de zenuwen. Als resultaat van het ontstekingsproces, de spinal cord en zenuwwortels zwellen op, waardoor de resterende reserve voor deze zenuwstructuren verder wordt verkleind. Er ontstaat een vicieuze cirkel: drukschade -> inflammatoire zwelling -> verdere drukschade.

Klassieke klinische beelden voor therapie met infiltraties nabij de spinal cord zijn hernia uitsteeksel van de schijf en vernauwing van de wervelkanaal (wervelkanaalstenose). Bij een hernia komt schijfmateriaal uit de kern van de schijf uit de achterkant van de schijf in het wervelkanaal en drukt het op het ruggenmerg, en vaker op de zenuwwortels. Het is meestal een plotselinge gebeurtenis met ernstigebeen pijn (lumboischialgie; lumbale wervelkolom) of nek en arm pijn (cervicobrachialgie; cervicale wervelkolom), afhankelijk van waar de hernia zich bevindt.

In uitzonderlijke gevallen kan een hernia ook zo sterk worden geactiveerd pijn symptomen die een therapie met epidurale infiltratie passend lijkt. In wervelkanaalstenosezijn tekenen van slijtage van de wervelkolom de oorzaak van een doorgaans langzaam toenemende vernauwing van het wervelkanaal. De symptomen ontwikkelen zich meestal verraderlijk.

De lumbale wervelkolom wordt vaker aangetast. De verspreiding van pijn treft vaak beide benen. De klachten zijn vaak een gebrek aan kracht in de benen en toenemende onzekerheid bij het lopen.

In wervelkanaalstenosezijn tekenen van slijtage van de wervelkolom de oorzaak van een doorgaans langzaam toenemende vernauwing van het wervelkanaal. De symptomen ontwikkelen zich meestal verraderlijk. De lumbale wervelkolom wordt vaker aangetast. De verspreiding van pijn treft vaak beide benen. De klachten zijn vaak een gebrek aan kracht in de benen en toenemende onzekerheid bij het lopen.