osteonecrose verwijst naar de dood (necrose) van bot- of botsecties als gevolg van een infarct van het bot. Bot necrose kan op elke leeftijd voorkomen. De prognose van osteonecrose varieert van volledige genezing tot volledige vernietiging van de botten in kwestie, afhankelijk van de locatie van de aandoening.
Wat is osteonecrose?
osteonecrose wordt gekenmerkt door ernstig pijn op de getroffen plek. Er zijn drie vormen van osteonecrose. Deze omvatten de aseptische, septische en posttraumatische vormen. Hoewel septische osteonecrose wordt veroorzaakt door een infectie, is de aseptische vorm een verzamelnaam voor iedereen necrose van het bot dat niet is veroorzaakt door een infectie. Posttraumatische osteonecrose treedt op na een blessure of breuk tot op het bot en kan worden geactiveerd via infectie of andere processen die secundair zijn aan het trauma. Elke vorm van osteonecrose wordt rechtstreeks veroorzaakt door afsluiting een bloed vat dat het bot in kwestie levert.
Oorzaken
Wanneer de toevoer van voedingsstoffen naar een bot of een botsectie wordt onderbroken, treedt de dood of, met andere woorden, osteonecrose op. De enige directe oorzaak van dit onderaanbod is de verstoring van bloed stroom naar het getroffen gebied. Hoe de afsluiting van de bloed vaartuig voorkomt moet in elk afzonderlijk geval worden verduidelijkt. Zowel infectieuze als niet-infectieuze processen kunnen aan deze gebeurtenis voorafgaan. Bovendien kan de triggerfactor een verwonding op de overeenkomstige locatie zijn. Echter, afsluiting van de bloedvat kan ook optreden als gevolg van andere ziekten, zoals hemoglobinopathieën (bloedziekten). Verder biofosfonaten, die worden gebruikt als drugs voor de behandeling van osteoporose, vormen een risicofactor voor osteonecrose in het gebied van de kaak botten Ze remmen onder andere de vorming van nieuw bloed schepen in het botweefsel, zodat de kaak botten worden dan bijzonder vatbaar voor osteonecrose wanneer ze aan verdere spanningen worden onderworpen.
Symptomen, klachten en tekenen
Osteonecrose manifesteert zich aanvankelijk door pijn, die kan variëren afhankelijk van de omvang en locatie van de necrose. Zo kan er zijn bot pijn en gewrichtspijn, en vervolgens spanningspijn en zenuwpijn. Aanvankelijk was de pijn treedt alleen op bij lichamelijke inspanning voordat het zich ontwikkelt tot een chronische complicatie. Bij sommige patiënten treedt gewrichtseffusie op als gevolg van necrose. Dit gaat gepaard met pulserende pijn en gevoeligheid bij aanraking in het getroffen gebied. De huid voelt aanvankelijk oververhit voordat de lichaamstemperatuur daalt als gevolg van een afnemende bloedstroom. Dan vertonen de necroses af en toe uitwendig, meestal in de vorm van donkere zwellingen. Kleine defecten genezen vaak vanzelf. Grote necroses tasten meestal andere delen van het lichaam aan, waarbij botten worden vernietigd en gewrichten in het proces. De ziekte gaat vaak gepaard met slaapproblemen, persoonlijkheidsveranderingen en Depressie In de meeste gevallen kan de patiënt ook niet zo vloeiend bewegen als voorheen. Botnecrose verloopt progressief en neemt in intensiteit toe. Als het vroeg wordt behandeld, kunnen late effecten worden vermeden. Zonder behandeling kan de ziekte leiden tot ernstige lichamelijke en psychische symptomen, zoals verlamming of Depressie.
Diagnose en verloop
Het beloop van osteonecrose hangt af van de grootte en locatie van het getroffen gebied. Spontane genezing is waargenomen in gevallen waarin de focus van necrose klein is en ver van de gewrichten Als het destructieve proces zich dicht bij een gewricht bevindt of als botresorptie een groot gebied beslaat, is spontane genezing onwaarschijnlijk. Er moet dan onmiddellijk actie worden ondernomen om volledige vernietiging van de gewrichten te voorkomen. Het diagnosticeren van osteonecrose kan in sommige omstandigheden moeilijk zijn, omdat het infarct in het begin soms pijnloos begint en de pijn zich langzaam ontwikkelt gedurende weken of maanden. Er zijn echter ook kuren met plotseling optredende pijn. Bewegingsbeperking komt minder vaak voor en duidt op uitgebreide schade aan de botten of gewrichten In zeer zeldzame gevallen kan gewrichtseffusie optreden. Als osteonecrose wordt vermoed, a medische geschiedenis wordt eerst genomen. Dit wordt gevolgd door functionele tests op de relevante botten en gewrichten. Beeldvormingstechnieken, zoals MRI (MRI), ultrageluidof een Röntgenstraal onderzoek bevestigt de diagnose osteonecrose, met MRI (MRI) zijnde de meest betrouwbare diagnostische procedure.
Complicaties
De prognose van individuele osteonecrose kan totaal verschillend zijn. Zowel spontane genezing als ernstige complicaties treden op. Osteonecrose gaat bijna altijd gepaard met hevige pijn, hoewel dit enige tijd na het eigenlijke botinfarct kan optreden. In ernstigere gevallen worden naast de pijn ook bewegingsbeperkingen waargenomen. De ernst van deze beperkingen en de kansen op herstel zijn vaak afhankelijk van de locatie en de ernst van het botinfarct. In bijzonder ernstige gevallen kan volledige vernietiging van het overeenkomstige gewricht optreden. Indien nodig treedt ook een gewrichtseffusie op. Bij een gewrichtseffusie hoopt zich vocht op in het gewricht. De vloeistof kan onder andere bloederig of etterig zijn. Een gezamenlijke effusie duidt vaak op een degeneratief proces van de botten. In gevallen van ernstige osteonecrose is chirurgische behandeling meestal onvermijdelijk. Als het gewricht volledig is vernietigd, helpt vaak alleen het gebruik van een kunstgewricht. Chronisch pijnlijke ziekteverlopen met ernstige bewegingsbeperkingen hebben een grote invloed op de kwaliteit van leven van patiënten. Dientengevolge, psychische aandoeningen en zelfs Depressie kan voorkomen. Permanente pijn kan ook leiden tot chronische slaapstoornissen, die vaak de oorzaak zijn van prikkelbaarheid en agressief gedrag. Dezelfde symptomen ontstaan vaak door het kunstgewricht, wanneer de patiënt zijn of haar blijvende handicap moeilijk kan aanvaarden.
Wanneer moet je naar een dokter?
. bot pijn of een beperkte beweging wordt opgemerkt, moet een arts worden geraadpleegd. De bovenstaande symptomen duiden op osteonecrose, wat kan leiden naar chronische pijn en andere complicaties indien onbehandeld. Getroffen personen dienen een arts te raadplegen als ze ongebruikelijke symptomen ervaren, en de arts kan osteonecrose diagnosticeren met behulp van een ultrageluid onderzoek en andere onderzoeksmethoden. Individuen die hebben gehad osteomyelitis voorheen behoren tot degenen die risico lopen op het ontwikkelen van osteonecrose. De ziekte kan optreden bij mannen van middelbare leeftijd, oudere vrouwen en andere groepen mensen, afhankelijk van het type. Vanwege het grote aantal mogelijke osteonecrose, moeten de symptomen in het licht van alle symptomen worden overwogen risicofactoren Metabole stoornissen, vasculaire occlusie en trauma zijn factoren die moeten worden opgehelderd wanneer tekenen van osteonecrose optreden. Hetzelfde geldt voor alcoholisme en cortisone medicatie en angio- en coagulopathieën. Osteonecrose wordt behandeld door een orthopedisch chirurg. Andere aanspreekpunten zijn fysiotherapeuten en sportartsen. Als het voorwaarde vindt plaats in de setting van kankermoet een psycho-arts worden geraadpleegd.
Behandeling en therapie
De behandeling van osteonecrose hangt af van de ernst en locatie. In veel mildere gevallen is het sparen van de aangetaste lichaamsdelen al voldoende. Deze moeten dan worden geïmmobiliseerd en niet met gewichten worden belast. Het is niet ongewoon om deze rustperiode aan te houden leiden tot spontane genezing. In ernstigere gevallen is behandeling zonder chirurgische ingreep vaak niet meer mogelijk. Bij kleinere necrosen kan genezing worden bereikt door in het bot te boren (Pridie-procedure). Als het ziekteproces echter al ver gevorderd is, een bot transplantatie met of zonder kraakbeen of het gebruik van een kunstgewricht wordt soms noodzakelijk. In de afgelopen jaren hebben meer innovatieve procedures de therapeutische opties uitgebreid. Bijvoorbeeld vasodilatator drugs (iloprost) of elektrostimulatieprocedures worden soms ook gebruikt om de botgroei te verbeteren. Welke therapie moet uiteindelijk worden gebruikt om osteonecrose te behandelen, moet in elk afzonderlijk geval door de arts worden beslist vanwege de grote verscheidenheid aan ziekteprocessen.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van osteonecrose hangt af van de grootte en locatie van het aangetaste botgebied. De prognose is positief als het necrotiserende gebied klein is en zich op een goed bereikbare locatie bevindt. Necroses in het gebied van de gewrichten zijn veel moeilijker te behandelen, vooral als de necrosen uitgebreid zijn. Bij alle vormen van osteonecrose is spontane genezing echter mogelijk. Afhankelijk van het beloop kan de ziekte zonder gevolgen genezen of tot volledige vernietiging van het gewricht leiden. De veroorzakende ziekte is ook bepalend voor de prognose. Als de osteonecrose het gevolg is van De ziekte van Ahlbäck, zijn de vooruitzichten op herstel relatief goed. Als het een septische botnecrose is, is de prognose veel slechter, omdat de necrose soms gepaard gaat met ontsteking en bloed vergiftiging De ziekte gaat gepaard met ernstige pijn en bewegingsbeperking. In zeldzame gevallen kan osteonecrose leiden tot gewrichtseffusie, wat verdere risico's met zich meebrengt. Pas na herstel wordt het uitzicht op een symptoomvrij leven weer gegeven. De prognose wordt gemaakt door de verantwoordelijke specialist. Meestal is dit een orthopedist of osteopaat.
het voorkomen
Een algemene aanbeveling voor de preventie van osteonecrose kan niet worden gegeven. De ziekte is afhankelijk van veel onbekende factoren. Bepaalde onderliggende ziekten die tot osteonecrose kunnen leiden, kunnen echter permanent zijn therapie.
Follow-up
In de meeste gevallen van osteonecrose is de maatregelen van de nazorg is relatief beperkt, zodat getroffen personen met deze ziekte primair afhankelijk zijn van een snelle en vooral vroege diagnose van de ziekte. Vroegtijdige diagnose van de ziekte heeft altijd een zeer positief effect op het verdere verloop van de ziekte en kan het optreden van complicaties en andere klachten voorkomen. De meeste patiënten zijn afhankelijk van een chirurgische ingreep, die de symptomen kan verlichten. Na een dergelijke operatie moet de getroffen persoon in ieder geval rusten en het rustig aan doen, zich onthouden van inspanning of van stressvolle en fysieke activiteiten. In veel gevallen is ook de hulp en ondersteuning van de eigen familie van de patiënt erg belangrijk. Psychologische ondersteuning is in veel gevallen ook nodig en nuttig en kan de ontwikkeling van depressie en andere psychische stoornissen voorkomen. Osteonecrose vermindert gewoonlijk de levensverwachting van de getroffen persoon niet, hoewel een algemene voorspelling over het verdere beloop meestal niet kan worden gedaan.
Wat u zelf kunt doen
Het is absoluut noodzakelijk dat deze ziekte door een arts wordt behandeld, anders verergert deze. Als de behandeling echter vroeg wordt gestart, kan osteonecrose volledig genezen. Het is natuurlijk belangrijk om het de aangetaste delen van het lichaam rustig aan te doen en stil te houden. Omdat osteonecrose gepaard gaat met zeer hevige pijn, leidt dit vaak tot verschillende begeleidende symptomen. Deze omvatten bijvoorbeeld slaapstoornissen. Voordat patiënten nu hun toevlucht nemen tot slaappillen, eenvoudige remedies kunnen hier ook helpen. Natuurgenezers bevelen bijvoorbeeld de administratie of zink, magnesium en vitamine B6 voor het slapen gaan. Deze combinatie zou het gemakkelijker moeten maken om in slaap te vallen. Melatonine heeft ook een soortgelijk effect. Natuurgenezers en natuurgeneeskundig geschoolde artsen geven u hier graag advies. Het is mogelijk dat de pijn van osteonecrose ook kan leiden tot een depressieve stemming of zelfs een verandering van persoonlijkheid. In dit geval is begeleidende psychotherapeutische behandeling absoluut aan te raden. Ontspanning technieken kunnen ook patiënten helpen. Naast Reiki, yoga en meditatie, deze omvatten progressieve spieren ontspanning volgens Jacobson. Het is gemakkelijk te leren en is vaak te vinden in de cursussen die worden aangeboden door centra voor volwassenenonderwijs. Om osteonecrose volledig te helpen genezen, is elektrische spierstimulatie (EMS) ook effectief gebleken. Diverse artsen en fysiotherapeuten bieden deze zogenaamde TENS / EMS-therapieën aan. Er zijn echter ook EMS-apparaten voor thuisgebruik, die dan meerdere keren per dag kunnen worden toegepast.
