Na Hippocrates was er nog een belangrijke arts uit de oudheid, maar die werd veel minder beroemd. Galen uit Pergamon, geboren in 129 en stierf in 199 na Christus, is in feite een nogal onbekende persoonlijkheid ondanks zijn grote werken.
Maar wat waren zijn werken? Een van de beroemdste werken van Galenus van Pergamum waren bijvoorbeeld Simplicia, een geschrift over de eenvoudige medicijnen, een medische doctrine van ziekten, die medische geschiedenis als humorale pathologie en natuurlijk zijn levenswerk, een bespreking van de boeken van het Corpus Hippocraticum.
Zelfs grote denkers beginnen klein….
Hij was in staat om zijn eerste medische observaties te doen en eerst genezingsmethoden te leren als een gladiator-arts. Hij voltooide zijn kennis later op brede reizen. Rond 161 vestigde hij zich in Rome en werd daar beroemd vanwege zijn medische vaardigheden, zijn onderzoek naar dieren en zijn openbare lezingen.
Hij ontleedde dieren ...
Geiten, varkens en apen moesten worden gebruikt voor dissectie - hierdoor kon hij laten zien hoe verschillende spieren werden aangestuurd door verschillende delen van de wervelkolom. Hij herkende de rollen van de nier en blaas en identificeerde zeven paar schedel zenuwen Hij toonde ook aan dat de hersenen regelt de stem.
Galen ontdekte dat de slagaders dragen bloed, geen lucht (zoals al 400 jaar werd aangenomen). Hij beschreef ook de hart- kleppen en merkte het verschil in structuur op tussen slagaders en aders, maar dat realiseerde hij zich niet bloed circuleert in de bloedsomloop.
Hij probeerde zijn hand als filosoof
Galen schreef wiskundige en filosofische geschriften. Hij volgde bijvoorbeeld de ideeën van Aristoteles in zijn verhandeling over de taken van de delen van het menselijk lichaam dat niets in de natuur overbodig was en dat alles een duidelijke betekenis had. Galen's fundamentele bijdrage aan het filosofische denken was het idee dat Gods bedoelingen bekend konden worden door de studie van de natuur.
Al met al een belangrijke man
Galenus schreef zo'n 500 verhandelingen over geneeskunde, filosofie en ethiek, waarvan er vele bewaard zijn gebleven als vertaling. De anatomische bevindingen waren zijn belangrijkste wetenschappelijke prestaties en mijlpalen in de geneeskunde.
