Synoniemen in brede zin: Meniscus laesie, meniscusscheur, meniscusruptuur, meniscus schade.
Definitie meniscusscheur
A meniscus laesie (meniscusscheur) is een verwonding van een van de twee kraakbeen schijven (menisci) gelegen tussen het dijbeen en het scheenbeen botten. Als je naar de botstructuur van het dijbeen en het scheenbeen kijkt, zul je merken dat ze asymmetrisch ten opzichte van elkaar zijn (rond dij en recht lager been) en hun gezamenlijke oppervlakken passen niet in elkaar. De meniscus compenseert deze asymmetrie. De meniscus bestaat uit twee fibrocartilage schijven, de binnenste meniscus en buitenste meniscus, die ook te zien is op de onderstaande afbeelding. De menisci dienen als een soort "buffer", omdat ze een gelijkmatige drukbelasting mogelijk maken, een soepele krachtoverbrenging mogelijk maken en de kniegewricht.
Oorzaken van meniscusruptuur
Oorzaken van meniscusscheuren variëren van traumatisch (= veroorzaakt door een ongeval) tot degeneratief (= veroorzaakt door overbelasting). De procentuele verdeling van meniscusscheuren in het gebied van meniscuslaesies kan ongeveer als volgt worden beschreven:
- 50% van de meniscuslaesies is degeneratief van aard. Deze vorm van meniscusruptuur ontwikkelt zich in de loop van het leven door verhoogde belasting, waarbij verschillende beroepsgroepen zoals profvoetballers, tegelleggers, mijnwerkers, hoveniers etc.
zijn aangetast. enz., dwz mensen met een overwegend knielende beroepsactiviteit, worden getroffen.
- 40% van de meniscuslaesies treedt op als gevolg van indirect geweld (= secundaire traumatische traanvorming). Indirect geweld omvat plotselinge hyperextensie of flexie van het gewricht, dat onbedoeld de meniscus achterhoorns vasthoudt.
Als dan kracht wordt uitgeoefend op de ingesloten meniscus, bijvoorbeeld in de vorm van een rotatie van de onderpomp beenkan de meniscus scheuren.
- 8% van de meniscuslaesies wordt veroorzaakt door directe gewelddadige inslagen (= voornamelijk traumatische meniscusscheuren), bijvoorbeeld door traumatische gebeurtenissen in de vorm van botbreuken.
- 2% van de meniscuslaesies is genetisch bepaald. Er zijn mensen met genetisch veroorzaakte misvormingen van de meniscus. Een voorbeeld hiervan is de zogenaamde schijf meniscus. Ook cystevorming en verhoogde verkalking in het gebied van de menisci (= chondocalcinose) kunnen leiden tot meniscusscheuren in de loop van het ziektepatroon.
