Orthostatische ontregeling is de term die wordt gebruikt om een regulerende stoornis van te beschrijven bloed druk. Het treedt op wanneer de getroffen persoon een rechtopstaande houding aanneemt.
Wat is orthostatische ontregeling?
Orthostatische ontregeling is in de geneeskunde ook bekend als orthostasissyndroom of orthostatisch hypotensie Het verwijst naar een regulerende aandoening van bloed druk wanneer een persoon naar een rechtopstaande lichaamshouding verandert. De term orthostase komt uit het Grieks en betekent "rechtopstaand". Orthostatische ontregeling wordt gerekend tot de vormen van arterieel hypotensie In dit geval is er een storing van de orthostase-reactie, die bij gezonde mensen ervoor zorgt dat de cardiovasculair systeem werkt naar behoren, zelfs in staande positie. Orthostatisch hypotensie resulteert in klachten zoals hartkloppingen, gevoel van zwakte, duizeligheid en misselijkheid wanneer de persoon een rechtopstaande houding aanneemt. Als de getroffen persoon weer gaat zitten of liggen, verdwijnen de symptomen snel. De geneeskunde verdeelt de regulatiestoornis in drie vormen:
- De sympathicotone orthostatische hypotensie.
- De asympathicotone orthostatische hypotensie
- De posturale orthostatische tachycardie syndroom.
Oorzaken
Terwijl de term hypotensie verwijst naar laag bloed druk, orthostatische hypotensie verwijst naar een abrupte daling in bloeddruk na het opstaan. Tijdens dit proces loopt het bloed weg uit de hoofd richting de voeten. Als reactie op dit proces is de hartslag sneller en het bloed schepen contract, zodat de bloeddruk stijgt snel. Het organisme is in staat om het bloed terug te voeren naar de hoofd in een korte tijd. Als deze reactie echter te langzaam begint, ontstaat er onvoldoende bloedtoevoer naar de hersenen korte tijd, waardoor de getroffen persoon zich duizelig voelt. Orthostatische ontregeling is geen levensbedreigende aandoening, maar kan het soms wel leiden tot bewustzijnsverlies en zelfs een val die gepaard gaat met letsel. Het is niet ongebruikelijk dat een hogere leeftijd verantwoordelijk is voor orthostatische ontregeling. Zo verliest het lichaam in de loop van de jaren gedeeltelijk het vermogen om op orthostase te reageren. Bepaalde ziekten worden echter ook als een risicofactor voor het orthostasissyndroom beschouwd. Deze omvatten in de eerste plaats suikerziekte mellitus en ziekten die de zenuwen die belangrijk zijn voor bloeddruk regulatie. Een andere mogelijke oorzaak van orthostatische ontregeling is het gebruik van bepaalde medicijnen. Dit zijn drugs die handelen tegen hoge bloeddruk en vasodilatatie veroorzaken. Naast bloeddrukmedicijnen zijn er ook diuretica, cytostatica, medicijnen voor Parkinson, hypnotica. Echter, kalmerende middelen, tricyclisch antidepressiva, opiaten, psychotrope geneesmiddelen, insuline, spierverslappers net zoals alcohol en drugs zoals marihuana zijn ook mogelijke triggers van het orthostase-syndroom. Andere mogelijke oorzaken zijn hart- en vaatziekten zoals hart- mislukking of pericarditis Ook een vernauwing van de aorta of hartritmestoornissen, infecties, hypothyreoïdie, disfunctie van de anterieure hypofyse en bijnierschors, permanent gebrek aan lichaamsbeweging, langdurige bedrust en gebrek aan vocht.
Symptomen, klachten en tekenen
Orthostatische ontregeling wordt gekenmerkt door niet-specifieke symptomen. Ze worden meestal duidelijk na een plotselinge verandering van de lichaamshouding, die vooral het opstaan na het liggen beïnvloedt. Als de getroffen persoon langere tijd blijft staan, kunnen de symptomen verergeren. Algemene symptomen zijn onder meer een gevoel van koud, misselijkheidbleekheid, zweten en innerlijke rusteloosheid. Bovendien zijn er vaak hartkloppingen, een gevoel van schroom, duizeligheid, hoofdpijnslaperigheid, wankel bij lopen en staan, oorsuizen, knipperende ogen, en een gevoel van leegte in de hoofd Door het ongemak wordt de patiënt gedwongen weer te gaan zitten of liggen. In dit geval verdwijnen de symptomen meestal snel. In sommige gevallen is echter ook kort flauwvallen mogelijk, wat het risico op een ernstige val en bijbehorend letsel met zich meebrengt.
Diagnose en verloop van de ziekte
Het vermoeden van orthostatische ontregeling komt meestal voort uit die van de patiënt medische geschiedenis alleen. Om de diagnose te bevestigen, voert de behandelende arts meestal een kanteltafelonderzoek of een Schellong-test uit. Bij de Schellong-test blijft de patiënt vijf tot tien minuten op een onderzoeksbank terwijl zijn bloeddruk en pols worden gemeten. Vervolgens wordt hem gevraagd snel op te staan en vijf tot tien minuten te blijven staan. Tijdens deze periode worden ook de pols en bloeddruk gecontroleerd. Bij de kanteltafeltest bindt de arts de patiënt vast aan een kantelbare tafel. Na een rustperiode van twintig minuten kantelt hij de tafel en zet zo de patiënt recht. Nadat hij twintig minuten heeft gestaan, wordt de tafel weer naar achteren gekanteld en wordt de procedure herhaald. In de meeste gevallen verloopt orthostatische ontregeling positief. De symptomen verbeteren dus weer bij ongeveer 80 procent van alle patiënten.
Complicaties
In de meeste gevallen leidt deze ziekte niet tot bepaalde complicaties en meestal niet tot levensbedreigende situaties voorwaarde In dit opzicht kunnen de symptomen en klachten bij verschillende patiënten in ernst variëren. In de regel lijden de meeste mensen die door deze ziekte worden getroffen echter aan bleekheid en misselijkheid. Er bestaat hoofdpijn en sluier visie na het veranderen van positie. Oogflikkeringen of oorsuizen kunnen ook voorkomen. Tijdens het lopen is er sprake van onvastheid en lijkt de getroffen persoon versuft en verward. In de meeste gevallen verdwijnen de symptomen relatief snel als de patiënt gaat liggen of gaat zitten. Er treden geen bijzondere complicaties op. In ernstige gevallen kan de patiënt echter bewusteloos raken en zichzelf verwonden. Behandeling van de ziekte is alleen nodig in ernstige gevallen. Dit gebeurt met behulp van medicatie en niet leiden tot verdere complicaties. Als een andere onderliggende ziekte verantwoordelijk is voor deze symptomen, moet deze eerst worden behandeld. In de regel is de levensverwachting van de getroffen persoon niet beperkt vanwege de ziekte.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Mensen die ongemak ervaren na een plotselinge of snelle verandering van hun lichaamshouding, dienen een arts te raadplegen. Als er onmiddellijk na de uitgevoerde beweging een bleke huidskleur, malaise of misselijkheid is, is er reden tot bezorgdheid. Als de ogen flikkeren, duizeligheid, of verlies van evenwichtmoet een arts worden geraadpleegd om secundaire symptomen of andere problemen te voorkomen. Oorsuizen, hoofdpijn of een gevoel van leegte moet worden onderzocht. Als storingen van de hart- ritme ontwikkelt, een kloppend hart ontwikkelt of luide hartkloppingen optreden, een arts is nodig. Bij sufheid na het opstaan of bukken is opheldering van de symptomen noodzakelijk. Een kort bewustzijnsverlies moet onmiddellijk aan een arts worden gemeld. Indien mogelijk moet de ambulancedienst worden gewaarschuwd, zodat de volksgezondheid van de getroffen persoon kan zo snel mogelijk worden gestabiliseerd. Een gevoel van koud, een onvast lopen of een verhoogd risico op ongevallen moeten worden voorgelegd aan een arts. Als zich angst, terugtrekkingsgedrag of bijna volledig vermijden van beweging ontwikkelt, heeft de getroffen persoon hulp nodig. Als de klachten toenemen of nieuwe symptomen optreden, is een bezoek aan de huisarts dringend aan te raden. Vaak wordt het bestaande ongemak erger zodra de getroffen persoon een bepaalde tijd staat en vervolgens de lichaamshouding verandert.
Behandeling en therapie
Zover mogelijk, therapie voor orthostatische ontregeling moet worden uitgevoerd zonder de administratie of drugs Alleen in ernstige gevallen krijgt de patiënt alfa-adrenoceptoragonisten. Om hypotensie, die meestal in de ochtenduren optreedt, tegen te gaan, wordt aanbevolen om oefeningen voor de circulatie bij het opstaan. Op deze manier kan de veneuze terugkeer worden gestimuleerd door de onderste te activeren been spieren terwijl de patiënt nog ligt. Voor het opstaan kan de patiënt ook twee minuten blijven zitten. Een koele omgeving wordt sindsdien ook als nuttig beschouwd koud verhoogt ook de veneuze terugkeer. Vaak zelfs een sterke kop koffie biedt verlichting.
Vooruitzichten en prognose
Bij orthostatische ontregeling varieert de prognose. Sympathicotone orthostatische hypotensie heeft een positieve prognose. Ze zijn gemakkelijk te behandelen. De asympathicotone vorm van deze ziekte is daarentegen ernstig voorwaarde met een slechtere prognose. In het geval van sympathicotone orthostatische ontregeling kan de getroffen persoon leiden een relatief normaal leven. Hij moet echter voor de zijne zorgen volksgezondheid onderhoud door diverse maatregelen Het kan niet worden uitgesloten dat er anders een verslechtering of een hart- en vaatziekte optreedt. De mate waarin orthostatische ontregeling slechts hinderlijk is, of de voorbode van latere hart- en vaatziekten, is een kwestie van onenigheid tussen artsen. In het algemeen, lage bloeddruk valt niet op omdat het het bloed beschadigt schepen Het kan ongemak veroorzaken, maar het kan ook vrij zijn van ongemak. Maatregelen die de prognose verbeteren, zijn nuttig. Patiënten zouden bijvoorbeeld meer vloeistoffen en zoutoplossing moeten drinken. Ze moeten stoppen met medicijnen die orthostatische hypotensie bevorderen. Iedereen kan veel doen om het schepen gezond door bijvoorbeeld lichaamsbeweging, Kneipp-toepassingen of borstelmassages. Degenen met orthostatische ontregeling kunnen veel doen om de prognose positief te beïnvloeden. Medicamenteuze therapieën zijn alleen nodig als die van de patiënt zelf zijn maatregelen zijn niet voldoende. De asympathicotone variant van orthostatische ontregeling is een chronisch progressieve vorm. Dit is moeilijk te beheersen met therapeutische maatregelen.
het voorkomen
Om ongemak door orthostatische ontregeling te voorkomen, wordt aanbevolen om langzaam en niet te snel op te staan. Slapen met opgeheven bovenlichaam wordt ook als nuttig beschouwd.
Nazorg
Orthostatische ontregeling is een ziektebeeld dat vaak afhangt van het gedrag van de patiënt. Nazorg is dus tegelijk preventie, zodat de aandoening bij getroffenen zo min mogelijk voorkomt. Er is een hele reeks maatregelen die in de nazorg worden toegepast en vooraf met de behandelende arts, bijvoorbeeld de huisarts, kunnen worden besproken. Oefening is een belangrijke factor bij het stabiliseren van de circulatie op de lange termijn. Hier biedt de individuele nazorg rond orthostatische ontregeling twee efficiënte bouwstenen: enerzijds is het belangrijk om gedurende de dag steeds weer kort te bewegen om de circulatiebijvoorbeeld om op te staan van de pc aan het bureau en een paar gymnastiekoefeningen te doen. Consistente fysieke training is ook belangrijk. Krachttraining en geschiktheid cursussen zijn net zo goed mogelijk zwemmen of sporten. Het enige dat belangrijk is, is een regelmatige activering van de bloedsomloop. Drinkgewoonten zijn ook belangrijk bij de follow-up van orthostatische ontregeling. Te weinig drinken kan leiden tot vochttekort, wat problemen met de bloedsomloop kan bevorderen. Water en theesoorten zijn bijzonder geschikt als gewone dranken. Alcohol, aan de andere kant, moet worden vermeden, vooral in grote hoeveelheden. Nicotine kan ook een ongunstig effect hebben. Bij de maaltijden kan erop worden gelet het organisme niet alleen met overdadige porties te belasten, maar overdag vaker licht voedsel te eten.
Dit is wat u zelf kunt doen
Zelfhulp voor de ziekte, na medische opheldering en behandeling, gaat primair over het verminderen van symptomen en het verbeteren van de kwaliteit van leven. Deze toename is mogelijk door aandacht te besteden aan enkele aspecten van het dagelijks leven. Omdat langdurig staan problematisch kan zijn, maar dit niet altijd kan worden vermeden, steunkousen zijn een grote hulp in dergelijke situaties. Door de druk op de aderen en de spieren in de benen kan het bloed niet zo snel in de benen komen. Dit vermindert het risico op een plotselinge daling van de bloeddruk. Verder is het in het geval van orthostatische ontregeling raadzaam om langzaam van houding te veranderen. Na het slapen is het raadzaam om even te blijven zitten. Het is ook nuttig om heel langzaam op te staan na een lange tijd zitten. Dit vermindert ook het risico van bloedophoping in de benen en de symptomen van orthostatische ontregeling. Het is vooral van cruciaal belang om in zeer warme kamers te blijven of zelfs tijdens het baden. In deze gevallen moet er ook voor worden gezorgd dat u niet langdurig of snel opstaat. Om de gevoeligheid van de zenuwstelsel iets, afwisselende douches kan helpen. Dit betekent dat tijdens het douchen de water temperatuur moet worden afgewisseld tussen warm en koud.Het is het meest effectief als de fase met koud is water duurt ongeveer 30 seconden en bij voorkeur de been regio wordt gedoucht. Oefening en dieet hebben ook een aanzienlijke impact. Het eten van zoutrijk voedsel kan over het algemeen de bloeddruk enigszins verhogen en goed opbouwen been spieren helpen het lichaam op natuurlijke wijze te functioneren.
