Droge oogleden

Algemeen

Droge oogleden zijn vaak erg oncomfortabel voor de getroffen persoon, aangezien de huid op de bovenste ooglidrand erg dun en gevoelig is. De droge huid kan ook vervelende jeuk veroorzaken. De oorzaken van de ontwikkeling van droge oogleden kunnen talrijk zijn.

Droge oogleden kunnen worden veroorzaakt door gebrek aan verzorging. Vooral het verkeerde verzorgingsproduct of de verkeerde reiniger kunnen de huid vocht ontnemen. Het is belangrijk om 's avonds de huid te reinigen.

De ene bevrijdt de huid van alledaags vuil en make-up. Maar het dagelijkse gebruik van zeep kan de huid snel uitdrogen en irriteren, vooral bij gevoelige personen ooglid marges. Daarom is het erg belangrijk om de huid daarna te verzorgen met een vochtinbrengende crème.

Bovendien worden droge oogleden veroorzaakt door te veel wrijving. Vaak worden de ogen meerdere keren gewreven als iemand bijzonder moe is. Omdat de huid rond het oog erg gevoelig is voor mechanische irritatie, kunnen snel droogheid en kleine wondjes optreden.

Allergieën voor make-upproducten, huidverzorgingsproducten, bloemen, grassen of pollen en bepaalde voedingsmiddelen kunnen ook een oorzaak zijn van droge oogleden. Ook langdurig werken achter de pc belast het oog enorm. Het oog is urenlang naar het scherm gericht en de spieren van het oog worden zeer eentonig belast.

Dit kan ertoe leiden dat de ogen niet voldoende worden gespoeld traanvocht en de huid rond het oog wordt ook te droog. Droge en rode oogleden komen ook bijzonder vaak voor in de context van neurodermitis. Dit is een algemene droogheid van de huid op het hele lichaam.

Het manifesteert zich bijzonder vaak in het oog en lip Oppervlakte. Met bestaande neurodermitishuidverzorging is bijzonder belangrijk en vereist vaak speciale verzorgingsproducten, afhankelijk van de ernst van de ziekte. De schildklier kan soms een mogelijke oorzaak zijn van droge oogleden of droge huid in het algemeen.

Indien de schildklier ziek wordt, produceert het gewoonlijk te veel of te weinig schildklierhormoon (zogenaamd thyroxine (T4) en trijoodthyronine (T3)), die beide verschillende effecten hebben op het lichaam. De schildklier hormonen stimuleren de stofwisseling van het lichaam in bovenmatige zin. Een tekort vermindert dus de stofwisseling van het lichaam, terwijl door overproductie het op volle toeren draait.

Een tekort aan schildklier hormonen, dwz een onderactief schildklier, resulteert vaak in droge huid, droog haar en broze nagels. Een droge huid is daarom ook te zien in het gebied van de oogleden. De ogen zelf kunnen ook droog zijn en dus gaan branden, en zwelling van de oogleden is ook mogelijk.

Neurodermitis is een chronische huidziekte, die wordt gekenmerkt door het feit dat huidontstekingen van verschillende ernst in fasen optreden, vooral uitgesproken op de zogenaamde voorkeursplaatsen, dwz in de huid die de voorkeur heeft. De oorzaak is waarschijnlijk dat de huid van de getroffen personen verstoord is in zijn verstoorde barrière of beschermende functie (mogelijk is dit onderdeel erfelijk) en de immuunsysteem in de huid zelf defect is - dit laatste betekent dat het enerzijds overgevoelig reageert op niet-ziekteverwekkende stoffen in de omgeving en anderzijds ook reageert op de lichaamseigen structuren, wat betekent dat dit auto-immuunprocessen zijn. Vooral bij volwassenen, het gezicht, de nek en de zijkanten van de armen en benen (ellebogen en knieën) worden vaak het meest aangetast.

De huid bij neurodermitis is erg droog, rood, schilferig, jeukend en prikkelbaar. In het gezicht, de mond gebied en vooral het gebied rond de ogen worden aangetast, zodat soms zeer droge oogleden kunnen worden opgemerkt. Een kenmerkend teken van neurodermitis zijn de zogenaamde Dennie-Morgan-rimpels, waarbij een of zelfs twee oogrimpels onder de onderste ooglid worden veroorzaakt door de chronisch geïrriteerde, overgedroogde huid op de oogleden.

Droge oogleden kunnen optreden in de context van een allergie, bijvoorbeeld bij overgevoeligheidsreacties op pollen, grassen, bomen of ingrediënten van cosmetica en verzorgingsproducten. Als ze de uitdrukking zijn van een allergische reactiede oogleden zijn vaak niet alleen droog, maar ook gekenmerkt door hevige jeuk en / of brandend. Bovendien is de huid van de oogleden vaak rood, gezwollen, schilferig en gevoelig voor pijn. Een allergie is een reactie van de immuunsysteem op lichaamsvreemde stoffen die eigenlijk geen ziekte veroorzaken, die ten onrechte worden bestreden met een immuunrespons en ontstekingsreactie.

Droge oogleden kunnen ook het gevolg zijn van een reactie of overgevoeligheidsreactie op bepaalde ingrediënten van cosmetica die in make-up worden gebruikt: Vooral de geurstoffen en conserveermiddelen in make-up of cosmetica kunnen de gevoelige huid in het gebied van het gezicht en de ogen / oogleden en leiden tot overgevoeligheidsreacties. Deze zijn te zien als een soort allergische reactie op het betreffende product, waarbij de immuunsysteem herkent de ingrediënten als lichaamsvreemd en bestrijdt ze door middel van een min of meer sterke ontstekingsreactie: de gevolgen kunnen van verschillende ernst zijn - van droge huid en droge oogleden tot ontstekingsremmend, rood, soms brandend, Jeukende huid. Droge oogleden kunnen ook in verband worden gebracht met een schimmelinfectie in dit deel van het lichaam.

Als dit het geval is, is het een infectie met een huidschimmel, die ook in het gebied van de oogleden kan voorkomen, mogelijk vooral in het gebied van de wimpers, en een lichte huidontsteking kan veroorzaken. In het gebied van de wimpers valt de schimmel de haar follikels en de haarzakje en verspreidt zich vanaf daar. De huid van de oogleden is dan meestal roodachtig en schilferig, tamelijk droog, maar kan van tijd tot tijd ook lichtjes gaan huilen door het verschijnen van kleine blaren die open kunnen barsten.

Jeuk is zeker niet zeldzaam. Droge oogleden zijn vaak 's avonds of' s ochtends merkbaar. Afhankelijk van de oorzaak, de upper ooglid kan een ruw huidoppervlak vertonen.

Een droge huid gaat ook vaak gepaard met jeuk en roodheid. De jeuk zorgt er bovendien voor dat de getroffen persoon vaker in het oog wrijft, wat de roodheid veroorzaakt. De dunne huid rond de ogen is ook bijzonder gevoelig en reageert vaak op mechanische belasting met kleine scheurtjes in de huid en zwelling.

Als de ooghoeken zijn aangetast, kan dit gepaard gaan met pijn (pijn in de ooghoeken). Door allergieën veroorzaakte droge oogleden treden vaak op met gelijktijdige zwelling en jeuk. Bij patiënten met neurodermitis worden de ogen vaak sterk aangetast door de ziekte.

Het bovenste ooglid is rood gekleurd, jeukt en brandt. Er kunnen zich kleinere open wonden ontwikkelen. De huid is gerimpeld en schilferig.

De droge huid, die uiteindelijk tegen elkaar wrijft op het bovenste ooglid, kan op den duur lichtheid veroorzaken pijn. Droge oogleden komen vaak samen voor met droge lippenvooral in de winter, wanneer de huid wordt blootgesteld aan de constante, extreme afwisseling van koude, vochtige buitentemperaturen en warme, droge binnentemperaturen. Vooral de huid rond de ogen en de mond alsmede de neus- is erg gevoelig.

Daarnaast bevinden zich in de directe omgeving slijmvliezen die bijzonder gevoelig reageren op temperatuurschommelingen, vochtverlies en droge binnenlucht (verwarmingslucht). De huid van de lippen is een zogenaamd overgangsgebied van het slijmvlies van de mond naar de buitenste huid van het gezicht. In dit gebied is de beschermende hoornlaag nog niet zo dik en goed ontwikkeld als die van de "normale" huid van het gezicht, dus het is duidelijk dat dit gebied gevoeliger is voor irritatie en extreme situaties dan andere delen van de huid.

Vooral in de winter is het niet zo zeldzaam dat de lippen kloven en kloven, soms zelfs goed openbarsten en bloeden. Wanneer de huid droog wordt, lijkt deze vaak gebarsten en schilferig, soms kan zelfs het loslaten van kleine schubben correct worden waargenomen. De reden voor roos bij een droge huid is het loslaten van de bovenste huidlaag, meer bepaald de hoornlaag, die van te weinig of geen vocht kan worden voorzien.

De hoornlaag van de huid bestaat uit dode huidcellen, die in elk geval met regelmatige tussenpozen worden afgeschoren als onderdeel van het huidvernieuwingsproces. Als de huid extreem droog is en er is vochttekort in de huid, dan worden de huidcellen kunnen niet voldoende van voedingsstoffen worden voorzien, sterven sneller af en de huid als geheel wordt gedwongen zich sneller en vaker te “vermenigvuldigen”. Het resultaat is dat zichtbare afschilfering optreedt. Een droge huid en droge oogleden met roos kunnen echter niet altijd het gevolg zijn van eenvoudig vochtverlies; soms kunnen er andere oorzaken achter zitten, waardoor de bovenste huidlaag loslaat en eraf valt.

Ontstekingsreacties van welke aard dan ook, of ze nu allergisch, infectieus of auto-immuun zijn, kunnen de huid zodanig aantasten dat deze droog, broos, gebarsten en schilferig wordt, meestal tijdens het genezen. Droge oogleden kunnen soms leiden tot ernstige jeuk, afhankelijk van de onderliggende oorzaak en de mate van droogheid. Droogheid zorgt er vaak voor dat de huid van de oogleden gespannen aanvoelt, wat het zeker is, en kan soms gemakkelijk schilferen en scheuren, wat beide jeuk kan veroorzaken.

Daarnaast hebben ontstekings- of allergische huidziekten bijvoorbeeld vaak jeuk als symptoom. Ondanks jeuk moet krassen op het gebied van droge oogleden zoveel mogelijk worden vermeden, zodat er geen open huidgebieden worden uitgelokt. Deze vormen toegangspoorten voor ziekteverwekkers, dus dat bacteriënkan bijvoorbeeld een extra infectie in dit gebied veroorzaken (superinfectie).

Als de huid van de oogleden droog is, lijkt deze vaak minder stevig en elastisch. Als het vocht verliest en broos, gebarsten en schilferig wordt, is het natuurlijke huidreliëf beter zichtbaar en kunnen rimpels prominenter worden. Vooral in het gebied van de oogleden valt een droge huid vaak op door de vorming van kleine huid rimpels rond het oog en op het ooglid zelf, die voorheen minder zichtbaar waren of helemaal niet aanwezig waren.