Definitie
Flikkeringen of zelfs ruis in de ogen is een visueel fenomeen dat tot op heden medisch niet verklaard kan worden en in de vakliteratuur nauwelijks beschreven wordt. Een exacte definitie van oogflikkering is daarom nauwelijks mogelijk. Betrouwbare informatie over mogelijke oorzaken, bijbehorende symptomen en frequentie of verspreiding in de bevolking bestaat niet. Getroffen personen nemen volgens hun eigen verklaringen permanent veel kleine, snel flikkerende vlekjes aan de rand van het gezichtsveld waar, dus ook met gesloten ogen.
Algemene informatie
In technische terminologie worden deze flikkeringspercepties scintillaties of flikkerscotomen genoemd, afhankelijk van de bron. Het exacte uiterlijk van scintillaties kan individueel variëren in kleur, grootte en aantal. In de meeste gevallen wordt deze waarneming, beschreven als "visuele sneeuw", vergeleken met de sneeuwachtige beeldruis van een televisietoestel.
Dit ziektebeeld wordt vanuit medisch oogpunt veelal gezien als een persisterende waarnemingsstoornis en moet daarom onderscheiden worden van de zogenaamde oftalmologische aandoening. migraine, waaronder ook wordt verstaan een bilaterale maar tijdelijke visuele stoornis en in veel gevallen gepaard gaande met hoofdpijn. Het volgende artikel gaat over de waarnemingsstoornis oogfibrilleren, die nog nauwelijks medisch is geregistreerd. In de meeste gevallen zijn er geen gevaarlijke ziekten die ten grondslag liggen aan oogfibrilleren. Als er echter vaker oogflutter optreedt, moet een arts worden geraadpleegd die de oorzaak kan bepalen en behandelen.
De oorzaken
Zoals hierboven vermeld, kon tot op de dag van vandaag geen oorzaak van de oogflikkering met zekerheid worden vastgesteld. Mogelijke triggers zijn onder meer psychologische stress, het gebruik van de drugs LSD en cannabis, en een aminozuur en / of vitaminegebrek. Bovendien kunnen bijwerkingen van bepaalde antidepressiva (vooral van de SSRI groep), schimmelziekten van de darm en infectieziekten zoals Lyme zou een rol kunnen spelen bij het ontstaan van oogflikkering.
Overmatige consumptie van alcohol of koffie kan hierbij ook een rol spelen. In veel gevallen wordt oogfibrilleren geassocieerd met psychische stoornissen, vooral angst- en paniekstoornissen. Het is onduidelijk in hoeverre er een oorzakelijk verband is, dat wil zeggen of de flikkerende percepties aan de psychische stoornissen zijn voorafgegaan en mogelijk hebben veroorzaakt of omgekeerd.
Veel getroffen mensen melden echter eigenlijk dat het flikkeren hun hele leven heeft bestaan, en daarom is een genetische oorzaak ook niet onwaarschijnlijk. Een van de meest voorkomende verklaringen is echter retinale vasospasme, vergelijkbaar met het veronderstelde mechanisme van migraine. Een andere verklaring is gebaseerd op een tekortkoming van de neurotransmitter GABA zeker hersenen Regio's.
Bijvoorbeeld de achterhoofdskwab, die zich in de onderrug van de hersenen en bevat het visuele centrum, kan worden beïnvloed door GABA-deficiëntie. Dit kan leiden tot disfuncties waardoor de ogen gaan flikkeren. De laatste theorie wordt ondersteund door het symptoomverlichtende effect van bepaalde geneesmiddelen die bij sommige patiënten op de GABA-receptor zijn gericht.
Zoals eerder vermeld, wordt vermoed dat stress een van de oorzaken is van aanhoudende oogflutter. Er wordt wel eens beschreven dat de getroffenen verbeteringen in hun symptomen hebben kunnen bereiken door hun levensstijl aan te passen. Triggers van het fladderen van de ogen kunnen daarom onder meer de zware consumptie van alcohol en koffie zijn, die op hun beurt in verband kunnen worden gebracht met psychische stress.
Voorts ontspanning oefeningen en autogene training lijken een positief effect te hebben op de intensiteit van de oogflutter. Ook mensen die in hun vrije tijd of op het werk veel achter een computermonitor zitten, wordt aangeraden om regelmatig een pauze te nemen. Een pauze van een kwartier na twee uur werken voor een computer is bijvoorbeeld gepast.
Oogflikkering veroorzaakt door een stoornis in de bloedsomloop wordt in de meeste gevallen veroorzaakt door een stoornis in de bloedsomloop hersenen. Als er door een gebrekkige regeling van de circulatie tijdelijk niet genoeg is bloed met voedingsstoffen die de hersenen bereiken, de visuele cortex, die zich aan de achterkant van de hoofd, kan ook worden beïnvloed door het gebrek aan voedingsstoffen. Als gevolg hiervan treden visuele stoornissen op, zoals flikkerende ogen, zwart worden van de ogen of het typische "sterren kijken".
In zeldzame gevallen kan de bloedsomloop ook een flikkering van de ogen veroorzaken, die zijn oorsprong direct in het oog heeft. De bloedsomloop kan echter ook een bloedsomloopstoornis in het oog zelf veroorzaken. Als het netvlies niet van voldoende wordt voorzien bloed gedurende een korte tijd kunnen lichtsignalen niet naar de hersenen worden gestuurd, waardoor ook oogflikkering kan optreden.
Doorbloedingsstoornissen die oogfibrilleren veroorzaken, worden meestal gezien bij patiënten met een lage bloed druk of hart- mislukking. In dit geval is het lichaam niet altijd in staat om voldoende bloed tegen de zwaartekracht in naar het oog en de hersenen te pompen, waardoor er een kortdurende stoornis in de bloedsomloop ontstaat. Als de circulatiestoornis bijzonder ernstig is, kan de bloedtoevoer naar de hele hersenen verminderd zijn.
Dit kan leiden tot een flauwvallen (syncope). Andere storingen van de hart-, zoals hartritmestoornissen, kan ook leiden tot een tijdelijke vermindering van de bloedstroom en zo een flikkering van de ogen veroorzaken. Naast langdurige stress, nek spanning en andere klachten van de wervelkolom zijn een wijdverbreid probleem in onze samenleving.
Ze zijn meestal het gevolg van een ongezonde houding, bijvoorbeeld veroorzaakt door zittende activiteiten en gebrek aan lichaamsbeweging. Naast algemeen bekende ziekten zoals hernia, kan onjuiste belasting ook leiden tot het zogenaamde cervicale wervelkolomsyndroom. Deze term, die op zichzelf erg vaag is, omvat een breed scala aan neurologische en orthopedische symptomen en symptoomcomplexen die de schouder en nek regio.
Het meest voorkomende symptoom is pijn en spierspanning in de betreffende regio, wat gepaard kan gaan met een aantal bijkomende symptomen. Deze kunnen zijn: hoofdpijnoorsuizen, duizeligheid of gezichtsstoornissen. Daarnaast, hoofdpijn veroorzaakt door spanning kan ook leiden tot een snellere vermoeidheid van het concentratievermogen.
Dit wordt op zijn beurt snel merkbaar in de ogen en het zicht. Getroffen personen moeten zich zeer inspannen om voorwerpen met hun ogen te fixeren en scherp te zien. Als de spieren van de ogen en de lens vermoeid raken, kan dit leiden tot oogflikkeringen en andere visuele stoornissen zoals wazig zien.
Er zijn verschillende therapeutische benaderingen beschikbaar voor de behandeling van oogfibrilleren in de context van nek spanning. Naast fysiotherapeutische oefeningen onder begeleiding en alleen thuis, is het essentieel om in het dagelijks leven rugvriendelijk gedrag aan te leren. Bovendien op basis van medicijnen pijn therapie is belangrijk.
Drugs zoals ibuprofen en diclofenac niet alleen verlichten pijn maar hebben ook een ontstekingsremmende werking en kunnen zo de geïrriteerden helpen zenuwen herstellen. Lokale pijn en thermotherapie kunnen ook nuttig zijn. Een flikkering van de ogen, die wordt veroorzaakt door de schildklier, duidt op een storing van de schildklier.
Zo kan een slechte werking de circulatie naar beneden reguleren. Dit kan leiden tot visuele stoornissen, waaronder oogflikkering als gevolg van kortdurende problemen met de bloedsomloop. Een overactief schildklier, aan de andere kant, wordt geassocieerd met hogere spierspanning en betere zenuwprikkelbaarheid.
Zo kan oogflikkering optreden als gevolg van spanning, maar ook als gevolg van kleine valse stimuli van de zenuwen. Indien de schildklier functie is permanent slecht afgesteld, de verhoogde of onvoldoende hoeveelheid hormonen kan ook blijvende schade aan het oog veroorzaken, wat ook kan leiden tot oogflikkering. Hypoglykemie is een kortdurende vermindering van de toevoer van suikermoleculen in het bloed.
Dit kan gebeuren als een getroffen persoon gedurende lange tijd niet heeft gegeten. Bloedsuiker aandoeningen (suikerziekte) kan ook leiden tot hypoglykemie, onder andere door een slechte aanpassing. De verminderde toevoer van de voedingssuiker in het bloed kan leiden tot oogaandoeningen zoals flikkerende ogen.
De bloedsomloopregulatie speelt ook een belangrijke rol bij hypoglykemie. Bovendien zijn de hersenen vooral afhankelijk van een constante aanvoer van suiker. In het geval van hypoglykemie kunnen storingen in de hersenen daarom ook leiden tot flikkerende ogen. U kunt meer informatie over dit onderwerp vinden op Hypoglykemie.
