Oorzaken van polspijn | Pijn in de pols

Oorzaken van polspijn

De oorzaken van pols pijn kan veel en gevarieerd zijn. In de meeste gevallen leidt overmatige of onjuiste belasting tijdens het schrijven of werken tot overeenkomstige pijn fenomenen. Kortom, de oorzaken die leiden tot pols pijn kan worden onderverdeeld in verschillende groepen.

Mogelijke ziekten zijn

• De benige structuren
• De linten
• De pezen
• De carpale tunnel
• En de spieren

De meest voorkomende ziekte van de pols is carpaal tunnel syndroom​ Dit betreft drukschade aan de mediane zenuw in de carpale tunnel (zie hierboven). Oorzaken van CTS (carpaal tunnel syndroom) zijn niet duidelijk bij de meeste ziekten.

Mogelijke oorzaken zijn fracturen nabij de pols of reumatische aandoeningen. Begeleidende symptomen van carpaal tunnel syndroom zijn verlies van gevoeligheid in het gebied van de duim, wijsvinger en midden vinger op de palm van de hand. Op de rug van de hand komen deze sensaties meestal alleen voor op de eindkootjes.

Het veelvuldig optreden van deze klachten 's nachts wordt beschouwd als een klassieke indicatie van carpaal tunnel syndroom. Naast het ongemak veroorzaakt door carpaal tunnel syndroom, pijn in de pols wordt in veel gevallen veroorzaakt door ontstekingsprocessen in het gebied van de peesmantels. De patiënt die lijdt aan tendosynovitis, meldt meestal sterke, trekkende pijn in de aangedane pees.

Verdere aanwijzingen voor ontstekingsprocessen zijn

• Roodheid
• Oververhitting
• Zwelling
• En verlies van mobiliteit van de aangedane pols.

De zogenoemde "Tendovaginitis stenosans de Quervain ”(synoniem: huisvrouwenduim) is een bijzondere vorm van tendovaginitis. Bij deze ziekte is de pijn gelokaliseerd aan de pols aan de duimzijde. Het is niet ongebruikelijk dat de sensatie straalt naar de onderarm en kan worden verergerd door stress. De meest voorkomende polspijn veroorzaakt door een ongeval is de breuk van de pols (distale radius fractuur).

In de meeste gevallen breekt de straal enkele centimeters boven de pols. In een multi-fragment breuk, kan het gewrichtsoppervlak ook direct worden betrokken. Minder vaak voorkomend en soms niet herkend is pijn veroorzaakt door een schippersbotje breuk.

Een pijngerelateerd artrose van de pols is relatief zeldzaam. Dit komt door het feit dat het polsgewricht geen lichaamsbelasting hoeft te dragen. Risicofactoren voor pols artrose (radiocarpale artrose) zijn reeds bestaande polsbreuken, vooral in het geval van directe gewrichtsbetrokkenheid of reumatische aandoeningen.

Pijn wordt vaak veroorzaakt door artrose van de duim zadelgewricht, een pijnlijk teken van slijtage wanneer de duim wordt bewogen en gestrest. De enchondroom (een botcyste) bestaande uit kraakbeen ophopingen in het bot is een andere oorzaak van polspijn. Op lange termijn kan de transformatie van botweefsel in kraakbeen leidt tot een pijnlijke toename in grootte, wat kan leiden tot instorting of breuk van het aangetaste bot.

In het beginstadium lijdt de patiënt aan klachten die vooral optreden bij zware inspanning en snel verdwijnen bij een zachte houding. Zoals de kraakbeen vorming vordert, pijn treedt al op in rust. Bovendien kunnen veel voorkomende sensaties in de pols vaak worden toegeschreven aan anatomische misvormingen.

Een te kort ulnair bot (ulna-minus variant) kan bijvoorbeeld leiden tot een sterke druk op de spaak-zijde deel van de pols en dus oorzaak pijn in de pols​ Een te lange ellepijp (ellepijp plus variant) veroorzaakt daarentegen verhoogde druk op de pols aan de ellepijp met bijbehorende pijnsymptomen op de kleine vinger kant. Misvorming gerelateerd pijn in de pols kan meestal alleen op de lange termijn worden geëlimineerd door chirurgische correctie.

De term reumatiek omvat verschillende ziekten van het hele lichaam. Deze ziekten hebben gemeen dat de eigen ziekten immuunsysteem is gericht tegen normale lichaamsdelen en vernietigt deze op de lange termijn. reumatiek van de pols wordt gewoonlijk in de volksmond "reumatoïde" genoemd artritis“, Die zowel de pols als tal van kleine kan treffen gewrichten in het lichaam.

Dit leidt tot ontstekingen, pijn, bewegingsbeperkingen en stijfheid van het gewricht. Dit kan op de lange termijn ook leiden tot pijnlijke kraakbeenslijtage, waardoor het gewricht onherstelbaar beschadigd raakt. Hoewel pijn in de pols vaak wordt veroorzaakt door verwondingen of ziekten van het bot- of peessysteem, zijn dergelijke gewaarwordingen voor de meeste getroffenen het gevolg van eenvoudige overbelasting of onjuiste belasting.

Chronische overbelasting van de pols is een van de belangrijkste oorzaken van pijn. Vooral atleten en leden van speciale beroepsgroepen (kantoorpersoneel, bouwvakkers, enz.) Worden vaak getroffen.

In deze gevallen veroorzaakt een steeds terugkerende irritatie van het gewricht of de omliggende structuren kleine verwondingen (microletsels) in het weefsel. Het resultaat is pijn die onder stress gestaag toeneemt en vaak zelfs in rust aanhoudt. Bij de therapie van dit soort polspijn spelen spierstabilisatie en het vermijden van ernstige stress een grote rol.

Zeldzame redenen voor de ontwikkeling van polspijn zijn in het geval van jicht, ontstaan ​​urinezuurafzettingen in het gebied van de pols. Het basisgewricht van de grote teen, het duimbasisgewricht, het enkel gewrichten en de knie worden voornamelijk aangetast. De ontwikkeling van jicht in de pols is vrij zeldzaam.

Een pseudojicht met afzetting van calcium kristallen komen ook vaker voor op de knie dan op de pols. Daarnaast kunnen verschillende ziekten, waarvan de oorzaak nog onduidelijk is, tot polspijn leiden. Deze ziekten omvatten: Lunatum-malactie

• The jicht (synoniem: hyperurikemie)
• En de pseudo-jicht (synoniem: chondrocalcinose).
• Lunatum-malaria
• Scafoïd-necrose

De pols heeft vaak last van pijn door overbelasting.

Er kunnen verschillende structuren ontstaan ​​of veranderen, wat een uitdrukking kan zijn van een onjuiste of overmatige spanning. Bijvoorbeeld een ganglion kan ontwikkelen, die zich meestal vormt op de rug van de hand bij de overgang van onderarm aan de pols ganglion is een uitstulping in een gewrichtsmembraan of pees schede dat de pezen zodat ze goed glijden. Als deze uitstulping dikker wordt of er water in vast komt te zitten, kan er een voelbare knoop op de pols ontstaan ​​die beweging belemmert.

Patiënten melden pijn in de pols, die vooral optreedt onder stress, zoals bij push-ups. Tendinitis kan ook leiden tot pijn onder stress. Het komt meestal voor als gevolg van veel schrijven, typen of andere activiteiten met de hand.

De pees schede rondom de pees wordt dikker en raakt ontstoken. Vaak zijn de pees schede ontsteking gaat gepaard met roodheid, zwelling en pijn in de pols. Andere ziekten kunnen ook de pols aantasten en merkbaar worden, vooral onder stress.

Deze omvatten vooral ziekten uit de reumatische reeks van vormen. psoriasis kan ook gepaard gaan met gewrichtsklachten (psoriasis-artritis) en moet worden verduidelijkt. Artrose van de pols (radio-carpale artrose) moet ook worden overwogen.

Dit is een slijtage van het kraakbeen van de pols en kan op verschillende manieren voorkomen. Soms is de oorzaak onbekend, maar vaak is het ondergeschikt aan een andere ziekte of breuk. De meest voorkomende oorzaak van pijn in de pols tijdens rotatie is tendovaginitis.

In dit geval wordt de peesschede rond een pees dikker. Dit gebeurt vaak na een periode van vaak herhaalde bewegingen. De pees van de spier die tijdens deze beweging bijzonder belast wordt, wrijft heen en weer in de peesmantel en raakt ontstoken.

Dit kan worden geactiveerd door schroeven met een schroevendraaier in te draaien of door veel te schrijven en te typen. Getroffen personen beschrijven vaak trekkende pijn die uitstraalt naar de onderarm​ Daarnaast is er een krakend geluid te horen bij het draaien van de schroef.

Tendinitis wordt meestal behandeld door immobilisatie en verlichting, indien nodig door middel van cortisone injecties in de pees, of zelden door een operatie waarbij de peesmantel wordt gespleten. Na een val op de pols kan het gekneusd of gebroken zijn. Omdat beide gepaard kunnen gaan met ernstige zwelling, is differentiatie door klinische tests vaak onvoldoende.

Om zeker te weten, een Röntgenstraal van de pols is vaak nodig. In het geval van een blauwe plek of getrokken pols, geen breuk kan worden gedetecteerd in de Röntgenstraal beeld. De ligamenten en pezen van de pols zijn belast door de val, maar genezen meestal na een paar weken zonder enige gevolgen.

Een pijn in de pols, die wordt versterkt wanneer de patiënt wordt gestut, is zeer typerend bij geïrriteerde aandoeningen in het gewricht, evenals na verwondingen aan het bot, ligament en kraakbeenstructuren in de pols. Na verloop van tijd kunnen talrijke bewegingen, blessures, sporten en anatomische eigenaardigheden schade en pijn aan de pols veroorzaken. Heel vaak het kraakbeen tussen de ellepijp en de handwortel botten zijn betrokken, die worden genoemd "discus triangularis'.

Dit deel van het gewricht kan worden beschadigd door jarenlange slijtage, maar ook door acute gebeurtenissen. Dit kraakbeen wordt bijzonder zwaar belast wanneer het wordt gestut. Zowel ondersteuning als schokken bij het sporten of ondersteuning van de handen bij het vallen kunnen schade aan het polskraakbeen veroorzaken en verergeren.

Een val die met de handen wordt opgevangen kan er vaak toe leiden kraakbeenschade en zelfs fracturen van de onderarm en carpaal botten​ Het ondersteunen van de handen veroorzaakt daarom reeds bestaande pijn door de verhoogde druk op benige en kraakbeenachtige gewrichtscomponenten. Zwelling verwijst naar een verhoogde ophoping van vocht in het weefsel.

Een zwelling van de pols kan etterig, bloederig of helder zijn. In de meeste gevallen wordt het veroorzaakt door acuut kraakbeenletsel, botten of ligamenten, ontsteking van gewrichtsstructuren of chronische irritatie van pezen en gewricht slijmvlies​ Alle acute of chronische veranderingen aan de pols kunnen echter optreden zonder zwelling.

Zwelling is slechts een begeleidend symptoom dat kan optreden als reactie op gewrichtsaandoeningen. Maar ook zonder zwelling kan na een acute gebeurtenis een breuk van ligamenten en kraakbeen of een botbreuk optreden. De afwezigheid van ernstige zwelling maakt zelfs een snellere genezing mogelijk bij chronische irritaties, spiertrekkingen, ontstekingen en verwondingen. De zwelling zelf veroorzaakt extra pijn.

Met de juiste acute therapie kan zwelling na blessures zelfs worden verminderd en voorkomen. Voor dit doel moet de verbinding worden gekoeld, samengedrukt, beschermd en verhoogd. Pijn kan ook optreden in de duim na verwondingen en degeneratie van kraakbeen en bot.

De meest voorkomende oorzaak van polspijn in de duim is tendosynovitis in dit gebied. Dit gebeurt zonder ziekteverwekkers als gevolg van een blijvende irritatie. De duim wordt bijzonder vaak aangetast door tendosynovitis.

Vanwege de blootgestelde anatomische positie en de belangrijke functie bij het grijpen, wordt de duim bijzonder blootgesteld aan belasting. Tendinitis begint vaak op polshoogte en gaat door aan de extensorzijde van de duim en op de onderarm. Polspijn geassocieerd met gevoelloze vingers is een belangrijke indicatie van "carpaal tunnel syndroom".

In het middengedeelte van de pols trekken belangrijke pezen en spieren samen met de mediane zenuw door de carpale tunnel van de onderarm naar de hand. De carpale tunnel is een anatomisch zeer smalle ruimte. Zelfs een lichte druk aan de binnenkant van de pols kan leiden tot beknelling van de zenuw en dus tot tintelingen, gevoelloosheid, spierzwakte en verlamming van de vingers. Als deze anatomische beklemming toeneemt, kunnen pijn en gevoelloosheid permanent optreden. In veel gevallen moet het carpaaltunnelsyndroom operatief worden behandeld, zodat de pijn geen blijvende schade oploopt.