Met het ethmoid-bot bedoelen artsen een schedelbot met meerdere eenheden van de benige baan. Het ethmoid-bot is betrokken bij de anatomische structuur van de banen, evenals de neusholten en de frontale sinus, en dient als een bevestigingspunt voor het olfactorische systeem. Het ethmoid bot kan worden aangetast door breuken, ontsteking en zenuwschade.
Wat is het ethmoid-bot?
Het ethmoid-bot is een klein, licht en extern onzichtbaar bot van de schedel Deze anatomische structuur is ook bekend als de os ethmoidale en bevindt zich aan het einde van de neusholte Daar vormt het op diepte de grens met de schedelholte. Het ethmoid-bot maakt dus deel uit van de basis van de schedel, maar ook van het neusdak en banen. Het bot bestaat uit verschillende secties: de lamina cribrosa, de lamina perpendicularis en het gepaarde labyrint. Elk van deze secties heeft een andere functie. Het ethmoid-bot wordt vaak de geperforeerde botplaat genoemd, door de gaten waarvan de zenuwkoorden van de olfactorische hersenen strekken zich uit naar de neus- In deze context is de scheiding van de neusholte uit de schedelholte wordt vaak genoemd als de belangrijkste functie van de anatomische structuur.
Anatomie en structuur
De lamina cribrosa is een van de vier delen van het ethmoid-bot. Een bicuspide botuitsteeksel steekt vanuit het midden uit. Dit uitsteeksel wordt ook wel de hanenkam genoemd. Een van de randen van deze hanekam articuleert met het voorhoofdsbeen. De twee vleugels komen daarbij overeen met de holtes van het voorhoofdsbeen en vormen de blinde opening in de weefsels van de voorhoofdsholte. De lamina perpendicularis is de tweede structuur van het ethmoid bot. Deze botlamina vormt de neustussenschot Het tweede bot van de ethmoid articuleert ook met de neusbeen, het wiggenbeen en het ploegschaarbeen. Het bipartiete en symmetrisch geplaatste labyrint is de derde structuur van het ethmoid-bot, dat verschillende soorten zogenaamde ethmoid-cellen draagt. Het labyrint is betrokken als een structuur op de wanden van de orbeitae en de neuswand, evenals op het wiggenbeen. Over het algemeen is het oppervlak van het ethmoid-bot vrij glad. Alleen de bevestigingspunten van het individu zenuwen en bloed schepen zijn niet van gladde structuur.
Functie en taken
Het ethmoid-bot biedt voornamelijk stabiliteit aan de benige baan. Het dient als een verbinding tussen uw individuele structuren van de bulbus olfactorius, de baan en het frontale gebied. Het ethmoid-bot is echter ook verantwoordelijk voor structurele scheiding. De botstructuren van de ethmoid scheiden bijvoorbeeld de schedelholte van de neusholte Een rand van de hanekam is ook het bevestigingspunt voor de scheidingsstructuur van de twee hersenhelften. Evenzo zijn de twee zijden van de neus- worden gedeeld door het ethmoid-bot. Dit speelt een belangrijke rol bij de beleving van geur Alleen door de twee neusholten kunnen mensen bijvoorbeeld beoordelen in welke richting de bron van een geur zich bevindt, gezien vanuit hun standpunt. Het is niet alleen vanwege deze functie dat het ethmoid-bot een belangrijke rol speelt voor het gehele olfactorische systeem en de algemene reukwaarneming. Het tweede ethmoid-bot dient als een bevestigingspunt voor veel olfactorische zenuwen in de bovenste regio. Bovendien, zonder de gaten in de ethmoid plaat, de reukzenuw en de bloed schepen van de slijmvlies kon niet eens doorgaan naar de neus- Aan de zijkanten van de hanekam draagt het eerste zeefbeen bovendien een putje elk voor de ondersteuning van de rechter en linker reukbol en door de fijne botbuisjes in deze structuur de zenuwvezels van de geur perceptie trekt zichzelf alleen omhoog in de reukbol. Bovendien passeert de neuszenuw, dat wil zeggen een deel van de vijfde hersenzenuw, een inkeping van het eerste ethmoid bot. De vijfde hersenzenuw is onder meer verantwoordelijk voor de overdracht van prikkels tussen de ogen, de bovenkaak onderkaak en hersenen en maakt zo bijvoorbeeld de kauwbeweging tijdens het eten mogelijk.
Ziekten
Een van de meest voorkomende aandoeningen van het ethmoid-bot is een breuk. Als er een breuk voor een van de betrokken structuren, is het meestal gerelateerd aan een slag in de baan. Als onderdeel hiervan kan het ethmoid-bot verzakken. Als dit risico optreedt, is het mogelijk dat de benige baan en de neuswand niet langer stabiel zijn. EEN breuk van het ethmoid bot kan mogelijk operatief of minimaal invasief worden gecorrigeerd. Als een dergelijke correctie niet optreedt, kan de anatomische structuur van het gezicht permanent verschuiven van de frontale sinus naar beneden. Sinds de vijfde hersenzenuw en de reukzin. zenuwen dok ter hoogte van het ethmoid bot, zenuwen zijn soms betrokken bij een fractuur van het ethmoid bot. Meestal zijn de zenuwen van het reuksysteem erbij betrokken. Dit fenomeen kan bijvoorbeeld verwarde reuksensaties veroorzaken. In dit geval is het chirurgisch loslaten van de aangetaste zenuwstructuren onmisbaar. Echter, zenuwen die gedurende een langere periode vastzitten, gaan meestal dood. Deze dood veroorzaakt een permanente beperking van de zenuwfunctie. Zelfs het bevrijden van een beknelde zenuw kan zijn functie mogelijk niet volledig herstellen. Naast breuken kunnen ook het zeefbeen en vooral de zeefcellen worden aangetast door ontstekingsprocessen. Zo'n ontsteking staat ook bekend als "sinusitis ethmoidalis ”. Vanwege de verbinding met de hersenhelften, ontsteking van de ethmoidale cellen verspreidt zich vaak naar de hersenvliezen, mogelijk veroorzaakt hersenvliesontsteking Net zo vaak ontsteking van de ethmoidale cellen resulteert in een abces van de banen als de koers ongunstig is.
